Helmondse SchaakclubVerslagen van HSC 3
31 maart 2012: HSC 3 - Triple-pion (door Huub Martens)
D-Day voor HSC 3! Op 31 maart zou het (moeten) gaan gebeuren! Gelijk spelen was niet aan de orde, winst moest er komen, liefst wat ruim, om het team uit Vianen ook voor te blijven... Onderstaand verslag is gedaan op bordvolgorde, deze is niet chronologisch.
Op bord 1 trof Johan een tegenstander die alles afruilde tot er een materieel gelijkwaardige stelling overbleef, met koning, pionnen en ieder één paard. Wat Johan ook probeerde, hoe hij ook manoeuvreerde, uiteindelijk werd ver in 'blessuretijd' tot een puntendeling besloten: ½ - ½.
Roland werkte zich op degelijke wijze door zijn opening heen, maar moest zeer lang, geduldig en (uiteraard) ook voorzichtig spelen, voordat hij uiteindelijk een pion kon buit maken. Vervolgens kon hij er nog een kwaliteit aan toevoegen alhoewel hij die weer snel moest teruggeven. De stelling van zijn tegenstander was echter hopeloos en toen de opgerukte c-pion dreigde te promoveren, capituleerde zijn tegenstander, 1½ - ½.
In het eindspel op bord 3 leek Jack de beste kansen te hebben. Zwart en wit waren beiden bezig een vrijpion naar zijn eindbestemming te loodsen, maar Jack verslikte zich: een vervelend tempootje blokkeerde de promotie van zijn koene vrijbuiter, hetgeen ook direct de gehele partij kostte: 1½ - 1½. Oftewel, het was en bleef weer akelig spannend!
Wilfried had een moeilijke middag tegen een taaie tegenstander. In materieel opzicht ging de strijd gelijk op, maar toen er uiteindelijk slechts koningen, pionnen en aan beide zijden dezelfde kleur loper overbleven, bleek dat de feitelijke stelling op het bord ongunstig uitpakte voor 'onze man op 4'. Er viel niets te forceren en de tweekamp ging onvermijdelijk in de richting van een verliespunt, tot grote (maar begrijpelijke) teleurstelling van Wilfried: 1½ - 2½.
Nog vier borden over om het tij te keren, dus! Jessica had zeker plannen in die richting, maar al vroeg in de opening werd Jessica naar achteren gedrongen. Na een schaakje moest haar koning naar f8 waardoor rochade onmogeljk werd. De toren op h8 en het paard op g8 deden niet mee. Jessica's tegenstander voerde de druk nog verder op en dat resulteerde in 1½ - 3½.
Onze teamcaptain daarentegen bevestigde andermaal zijn solide vorm van dit seizoen. Zijn tegenstander, de overbekende Henny Valks, kon geen barst slaan in de ongeslagen status van Rob omdat hij een mat-in-2 cadeau gaf. De spanning in de wedstrijd keerde weer wat terug: 2½ - 3½.
Huub sloot zijn eerste seizoen in stijl af. Hij heeft, is binnen HSC-kringen bekend, 'iets met klokken'. Deze maal stopte de wedstrijdklok naast bord 7 al vrijwel direct aan het begin van de partij. Het leidde Huub, toch al gespannen gestart, blijkbaar dermate af, dat hij in een oersimpel valletje trapte en zijn opponent een paard aanbood. Teleurgesteld, maar ook boos op zichzelf, trok hij vervolgens resoluut alle initiatief naar zich toe, ontwikkelde een sterke aanval met veel activiteit, maar zag alle hoop op een eventuele remise of meer vervliegen, toen de zaterdag-voordeelactie nog niet voorbij bleek en er een dame naar de kleedkamers kon vertrekken. En ja, wat is nu een koning, zónder zijn dame? Inderdaad, beklagenswaardig: 2½ - 4½.
Op het laatste bord moest Mario tot het gaatje gaan, maar dat deed hij dan ook! Net als in enkele andere partijen deze middag kwam het hier uit op een materieel (vrijwel) gelijke stelling. 'Wij' een loper, 'zij' een paard. Mario had op de h-lijn een dubbele vrijpion, trappelend van ongeduld om te promoveren, ware het niet, dat het vijandelijke strijdros op of in de buurt van h8 eveneens trappelend deze plannen verijdelde. Op zeker moment echter dacht zwart iets te gemakkelijk door zetherhaling op remise te kunnen aansturen. Mario produceerde een fraai tempozetje met de loper en veranderde daarmee het strijdbeeld dramatisch. Over en uit, een welverdiende Trappist voor een zeer blije Mario, maar helaas veranderde daardoor het totaalresultaat niet: 3½ - 4½. Daarmee was de kampioensdroom aan flarden.
Het is jammer dat we geen kampioen geworden zijn maar ik ben zeer tevreden over het huidige seizoen. Vorig jaar bijna gedegradeerd en dit jaar tot aan de laatste dag meegespeeld. Volgend jaar gaan we het opnieuw proberen.
| HSC 3 (1663) | Triple-pion (1686) | 3½ - 4½ |
| Johan Wuijts (1747) | Peter Bouma (1787) | ½ - ½ |
| Roland Robinson (1750) | Loek van Rey (1748) | 1 - 0 |
| Jack Ruijs (1801) | Frans Ooms (1714) | 0 - 1 |
| Wilfried van de Kimmenade (1721) | Mario Teeuwen (1688) | 0 - 1 |
| Jessica de Haas (1515) | Jochem Berndsen (1650) | 0 - 1 |
| Rob Bakels (1665) | Henny Valks (1664) | 1 - 0 |
| Huub Martens (-) | Arnold van der Heijden (1631) | 0 - 1 |
| Mario Adriaans (1445) | Nico Linssen (1608) | 1 - 0 |
10 maart 2012: Vianen DVP 2 - HSC 3
Geen verslag ontvangen.
| Vianen DVP 2 (1704) | HSC 3 (1636) | 6 - 2 |
| Jan Selten (2110) | Huub Martens (-) | 1 - 0 |
| Luuk Saris (1733) | Johan Wuijts (1747) | 1 - 0 |
| Ted Noij (1748) | Roland Robinson (1750) | 1 - 0 |
| Henny Kempen (1738) | Jack Ruijs (1801) | 0 - 1 |
| Arno Janssen (1660) | Wilfried van de Kimmenade (1721) | ½ - ½ |
| Jos Rongen (1546) | Millo Labriaire (1368) | 1 - 0 |
| Wim Kempen (1542) | Roel van de Donk (1621) | ½ - ½ |
| Mario Langeveld (1551) | Mario Adriaans (1445) | 1 - 0 |
11 februari 2012: Deurne - HSC 3 (door Rob Bakels)
Op zaterdag 11 februari trok HSC 3 naar Deurne om daar de zware uitwedstrijd tegen de plaatselijke vereniging te spelen. Helaas kon onze eerstebordspeler Johan niet meedoen omdat hij in het tweede team nodig was. Gelukkig hadden wij de beschikking over Jessica die uiteindelijk voor ons zeer belangrijk werd, maar volgens onze penningmeester lopen wij nu te ver op de zaken vooruit.
Op bord 8 kreeg Roel een nieuwtje tegen in zijn opening waarvan hij de weerlegging nog moet vinden. Het kostte een pion. Alle stukken waren van het bord verdwenen op de twee torens na. Toen Roel met een van deze torens kon binnendringen op de tweede rij, begonnen de kansen te keren. Vrij snel nam Roel het iniatief over en stond dat niet meer af, 0 - 1.
Uw reporter kreeg een mooie aanvalsstelling die ik dacht uit te spelen door à tempo zetten uit te voeren. Dit kostte een stuk. Na een blunder van de tegenstander kon ik een dame winnen tegen een toren. Die achterstand kwam mijn tegenstander niet meer te boven, 0 - 2.
Roland speelde op bord 1 tegen de sterke Toine Verkooijen. Zoals gebruikelijk zette Roland zijn opening zeer degelijk op. Voor beide partijen viel niet veel te halen. Roland besloot een remise aan te bieden omdat hij geen plan had. Hij hoopte dat zijn tegenstander ook geen plan zou hebben en dat bleek zo te zijn, ½ - 2½.
Onze topscorer Jack speelde op bord 3 een zware partij tegen Thijs de Groot. Alhoewel Jack goed uit de opening kwam met een pion meer, werkten de witte stukken niet goed samen. Jack had een slecht paard en geen verbonden torens. Uiteindelijk werd de druk op zijn stelling te groot en moest Jack opgeven, 1½ - 2½.
Huub heeft zijn eigen partij beschreven: "op bord 7 serveerde Huub een degelijk (voor)bereide dames-gamba in een Catalaanse schotel. Hoewel geen nieuw recept bleek het er toch een met een verrassend ingrediënt, in de hoedanigheid van een vervelend taai, zwart stuk paardenvlees, nota bene midden op zijn bord! In plaats van het te negeren, trachtte Huub deze culinaire verontreiniging met behulp van wat licht schaakbestek te verwijderen. Al doende verdwenen er daardoor enkele van zijn witte pionnen, wat het geheel vrij snel minder smakelijk maakte. Tegen een overvloed aan zwarte peperkorrels zocht Huub compensatie in een aanval met zijn twee paarden, een die niet vrij was van dreiging. Een simpel g4-tje had de, op papier veel sterkere, opponent in grote problemen kunnen brengen, maar het werd te laat ontdekt", 2½ - 2½.
Wilfried speelde op bord 4 een lastige partij. Hij kwam gelijkwaardig uit de opening maar na een pionverlies zag het er slecht uit voor Wilfried. Gelukkig begon zijn tegenstander fouten te maken wat leidde tot kwaliteitsverlies. Helaas kon Wilfried daar geen gebruik van maken en werd de vrede getekend, 3 - 3.
Mario Adriaaans speelde op bord 2 een zeer verdienstelijke partij tegen Tibor Hurkmans. De opening van Mario was niet bijzonder goed en het leek erop dat Tibor snel een punt zou bijschrijven. Mario bleef echter taai en in het middenspel zag het er al een stuk beter uit. Toen de stukken werden geruild en Tibor met een pion meer het eindspel inging, kon hij alsnog het punt bijschrijven ondanks dat Mario remisekansen gemist heeft, 4 - 3.
De laatste die bezig was om voor ons alsnog het verdiende punt binnen te halen was Jessica. Zij speelde op bord 5 tegen de taaie Harrie Verbaarschot. Jessica kwam goed uit de opening en won op de damevleugel een pion. De vrijpion die zij kreeg bracht ze naar voren en dit leidde tot kwaliteitswinst. Harrie speelde op eeuwig schaak maar Jessica bleef ijskoud, haalde alle dreiging uit de stelling en won vervolgens nog een toren. Dit was Harrie te machtig, 4 - 4.
Uw teamleider is bijzonder te spreken over dit resultaat omdat wij gemiddelde honderd ratingpunten minder hadden dan Deurne. De komende twee wedstrijden beslissen over het kampioenschap.
| Deurne (1744) | HSC 3 (1645) | 4 - 4 |
| Toine Verkooijen (1965) | Roland Robinson (1750) | ½ - ½ |
| Tibor Hurkmans (1764) | Mario Adriaans (1445) | 1 - 0 |
| Thijs de Groot (1934) | Jack Ruijs (1801) | 1 - 0 |
| Ger Dekker (1679) | Wilfried van de Kimmenade (1721) | ½ - ½ |
| Harrie Verbaarschot (1668) | Jessica de Haas (1515) | 0 - 1 |
| Hans Leenders (1666) | Rob Bakels (1665) | 0 - 1 |
| Loek Verkooijen (1710) | Huub Martens (-) | 1 - 0 |
| Frits Boudewijns (1564) | Roel van de Donk (1621) | 0 - 1 |
7 januari 2012: HSC 3 - WLC 3 (door Wilfried van de Kimmenade)
Op zaterdag 7 januari jongstleden heeft het sterrenteam onder de bezielende leiding van teamcaptain Robbie haar derde zegepraal behaald. Hoe deze mooie prestatie tot stand kwam leest u hieronder.
In onze vertrouwde schaakarena aan de Molenstraat werden de aanwezigen al snel getrakteerd op Sambaschaak op bord 5. Rob's partij ontvlamde namelijk al na luttele zetten. In een Weense opzet gaf zijn opponent veel materiaal weg maar verkreeg daarvoor uitstekende compensatie. Na een vuurgevecht waarin wit geforceerd mat in vier kon geven verkoos de tegenstander voor een inferieure torenzet. Rob kon vervolgens zijn benarde koningsstelling revitaliseren en terugkomen in de match. De stukkenverhouding was onderwijl dusdanig groot dat wit teleurstellend opgaf. Een bijzonder attractieve partij die de ware schaakliefhebber tot in lengte van jaren zal begeesteren.
Dan Mario, acterend op het staartbord wist hij een verdienstelijke puntendeling in de wacht te slepen. Zijn commentaar na afloop was dat hij geen inspirerende zetten voor een eventuele winstvoering zag. De teleurstelling was blijkbaar groot temeer omdat hij niet meer gelokaliseerd werd bij de exquise afterparty.
Topscorer Jack scoorde wederom een voltreffer. Na een dynamische open stelling werd via een goochem schaakje een kwaliteit buit gemaakt. Daaropvolgend fragmenteerde wits stelling en kon onze man-zonder-jas zijn 100%-score consolideren.
Roland speelde met zwart, ik citeer nu, "een hem bekende Hollandse opening, maar liet rondom de 15e zet een paar kansen liggen om de overhand te krijgen. Een paar zetten later bood zijn tegenstander remise aan, na overleg met de autoritaire teamleider werd dit geaccepteerd, wit stond op dat moment zelfs beter".
Roel opende zoals gewoonlijk met 1.c4! Na een kalme ouverture probeerde hij een soevereine koningsaanval op te zetten. Helaas werd deze vakkundig gepareerd. Stukwinst met een burlesk paardvorkje werd out of the blue gemist. Nadat een pluspion in een latere partijfase werd gewonnen koerste de partij af naar een ragfijne overwinning. Toen Roel na twee uur door de vlag ging, was zijn tegenstander content. Hij had er alleen geen rekening mee gehouden dat Roel er nog een half uur bij kreeg na de 40e zet. Toen die kennis hem bereikte besloot hij maar op te geven.
Op bord 7 ging Huub met zwart van acquit met Caro-Kann en trof een doorschuif-tegenspeler in een behoudende stemming, waardoor het remiseachtige karakter van deze opening weer eens werd aangetoond. Zwart deed enkele duidelijke pogingen om de knuppel in het hoenderhok te gooien, doch wit antwoordde steeds voorzichtig. Er ontstond niettemin een spannende situatie rond de open c-lijn, waar beide partijen erg op hun tellen moesten passen. Wat tactisch geschuif leverde HSC niet veel op: het bleef 'stil aan de overkant!' Terend op slechts één enkele chocomel kroop Huub door de verraderlijke schaakwoestijn, voortdurend en wanhopig La Trappige fata morgana’s van zijn netvlies afwissend. Aldus arriveerde hij met opgedroogde keel en leren lap op de rand van het bord in een eindspel van koningen en pionnen. In die fase is er bij de fans en bij Huub zelf altijd de vrees voor een GB, de alles verpestende Grote Blunder, het schaak-equivalent van een zonnesteek. Ditmaal onnodig, er werd geen fout gemaakt: ½ - ½, hetgeen speler én teamleider niet verdroot.
Schaakbriljant Johan onderdrukte onbedoeld zijn aanvalsoerdriften deze middag. Vanuit een rudimentaire opening ontspon er zich zienderogen een likkebaardende positionele stelling. De tegenstander werd belegerd met persistente krachtzetten die uiteindelijk een opmaat waren voor de uiteindelijke winst.
Uw schaakreporter was als laatste aan het schaken. Vanuit een ongewone Franse opzet met 2.De2 werd gaandeweg een pionnenwals opgevoerd naar de bewierookte promotievelden. Zwart keepte met veel dapperheid deze lastige stelling. Na een complex slotakkoord met paard, toren en twee pionnen versus paard, toren en drie pionnen werd mijn randpion van doorslaggevende betekenis.
Na deze verdienstelijke 6½ - 1½ zege werd een heerlijk avondje voortgezet met ongekende hoeveelheden gerstenat, Udo Jürgens en daaropvolgend een bezoek aan een triple-A Chinees haphuis. Uw verslaggever was toen al tevreden huiswaarts.
| HSC 3 (1673) | WLC 3 (1500) | 6½ - 1½ |
| Roland Robinson (1734) | Arno de Man (1559) | ½ - ½ |
| Johan Wuijts (1715) | Wim Lucassen (1548) | 1 - 0 |
| Jack Ruijs (1792) | Bas Roelen (1358) | 1 - 0 |
| Wilfried van de Kimmenade (1730) | Rein Leugs (1585) | 1 - 0 |
| Rob Bakels (1651) | Henk van Oost (1691) | 1 - 0 |
| Roel van de Donk (1621) | René Janssen (1445) | 1 - 0 |
| Huub Martens (-) | Aurel Macias (1396) | ½ - ½ |
| Mario Adriaans (1466) | Dick Gielen (1420) | ½ - ½ |
17 december 2011: Combinatie 2 - HSC 3 (door Jack Ruijs)
Op zaterdag 17 december was het - zoals gewoonlijk voor elke schaakzaterdag - in tegenstelling tot de rest van de week, of andere zaterdagen, weer perfect tuinwerkweer. Dit neemt niet weg dat we ondanks deze klimatologische tegenslagen, toch proberen onze plaats in de tweede klasse te behouden. Dit is op zich een rare gedachte, daar we na twee wedstrijden, gewoon ongeslagen bovenaan staan, maar we hebben desondanks toch nog een lange weg te gaan.
Op bord 8 ging het al vrij snel mis. Mario leek met een verzwakte koningstelling (open g-lijn), met een pion extra toch voldoende compensatie te hebben. Echter in plaats van deze pion op f6 (de belangrijkste pion van wit) op te halen, zag Mario mat in twee over het hoofd en stonden we met 1 - 0 achter.
Mijn partij ging een stuk beter, niet omdat ik nu zo goed speelde of de tegenstander zo slecht, maar meer omdat de tegenstander mij met rust liet en mij met wit in een Siciliaanse opening alle ruimte liet om een koningsaanval op te zetten en tegelijkertijd lang liet rokeren met meer dan voldoende bescherming in de buurt. Die ruimte was voldoende om uiteindelijk de winst binnen te halen en de stand weer gelijk te trekken.
Daarna duurde het een lange tijd voordat de volgende uitslag bekend was en was het Roland, die een remise tegen Ben Bruggers kon noteren. Er stonden nog veel stukken op het bord, maar de stelling leek volledig in evenwicht.
Johan zat aan bord 2 in hetzelfde schuitje, ook hij was beland in een gelijke stelling waar niet veel uit te halen was, in dit geval een toreneindspel met bijna gelijke pionnengroepen. De tegenstander van Johan had al eerder remise aangeboden en Johan had nog een tijdje doorgespeeld, maar dat was op een gegeven moment niet echt zinvol meer.
Min of meer tegelijkertijd ging het echter op bord 7 mis. De tegenstander van Huub had een sterke aanval, maar Huub kon deze goed pareren. Tenminste, dat dacht ik, want na een kort moment niet opgelet te hebben, had Huub blijkbaar gedwongen een stuk in moeten leveren en dat was uiteraard te veel.
Roel speelde daarentegen een hele andere partij, zijn tegenstander leek een hele sterke aanval succesvol af te gaan ronden, maar op briljante wijze heeft Roel deze af weten te slaan en in voldoende materiaalwinst om weten te zetten. Het is dat hij uiteindelijk met een toren voorsprong zijn tegenstander net iets teveel speldenprikken liet geven, waardoor het nog een tijd duurde voordat zijn tegenstander opgaf, maar dat maakt de prestatie er niet minder om.
De echte spanning zat bij de laatste twee partijen, met een stand van 3 - 3. Wilfried die op bord 4 een pion veroverd had, leek minimaal remise in de wacht te gaan slepen. De partij van Jessica was veel onduidelijker, die had tijdens haar partij moeite om de oprukkende pionnen van wit tegen te houden. Dit moest ze doen met twee torens tegen een toren, loper en paard die vrij sterk stonden en goed samenwerkten. Helaas had ze eerder in de partij een pion (mijns inziens onnodig) teruggeven, die in een dergelijke stelling heel veel verschil had gemaakt. Wilfried kreeg remise aangeboden, met de uitdrukkelijke boodschap van zijn tegenstander dat dat de laatste keer is dat hij remise aanbood en daar heeft hij zich ook aan gehouden... Wilfried weigerde terecht daar hij in een loper tegen paardeindspel een gezonde pion voor stond en relatief eenvoudig zou moeten kunnen winnen... Echter, ik zal Wilfried de herinnering aan een traumatische ervaring besparen en alleen vermelden dat het uiteindelijk op een verloren zaak uitliep...
Op het bord van Jessica ging het gelukkig een stuk beter. De stelling was onduidelijk, maar wit leek op het eerste gezicht ruim gewonnen te staan met zijn vooruitgeschoven pionnen waarvan er één op promoveren stond, maar toch, die twee velden overbruggen was mijns inziens toch niet zo eenvoudig. Jessica had voldoende tegenspel met haar twee torens en dat bleek ook wel toen ze op mooie wijze op de koningsvleugel zelf twee pionnen door kon schuiven (min of meer afgedwongen). Wit onderschatte dat ook nog en in plaats van veilige oorden op te zoeken met zijn koning, ging wit ook nog tegen de pionnen aan staan, wat direkt mat in één mogelijk maakte...
4 - 4 en dat mag een goede uitslag genoemd worden ook al had het beide kanten op kunnen gaan.
| Combinatie 2 (1605) | HSC 3 (1647) | 4 - 4 |
| Ben Bruggers (1884) | Roland Robinson (1734) | ½ - ½ |
| Paul Hanique (1758) | Johan Wuijts (1715) | ½ - ½ |
| Stan Cortenbach (1336) | Jack Ruijs (1792) | 0 - 1 |
| Piet Berkers (1682) | Wilfried van de Kimmenade (1730) | 1 - 0 |
| Embert Berkers (1657) | Roel van de Donk (1621) | 0 - 1 |
| Kees van Pelt (1626) | Jessica de Haas (1469) | 0 - 1 |
| Hans Jacobs (1563) | Huub Martens (-) | 1 - 0 |
| Joris Pirée (1331) | Mario Adriaans (1466) | 1 - 0 |
26 november 2011: HSC 3 - Eindhoven 4 (door Rob Bakels)
Op zaterdag 25 november trad HSC 3 aan tegen Eindhoven 4. Beide ploegen hadden hun eerste wedstrijd gewonnen dus de belangen waren duidelijk. Aanhaken bij de kop of zorgen maken om degradatie.
Wij begonnen slecht aan de wedstrijd. Joop verloor in het middenspel een stuk en de aanval die daarop volgde was Joop te machtig. Na nog wat pionnen verloren te hebben moest Joop opgeven, 0 - 1.
Vervolgens volgde een serie overwinningen. Dit begon met Roland die zijn stelling als vanouds zeer zorgvuldig had opgebouwd. Roland kreeg in het centrum een sterke pion die zijn tegenstander meende er af te moeten halen. Echter deze pion bleek vergiftigd wat Roland een vol stuk opleverde. Zijn tegenstander zag zijn stelling in elkaar zakken en gaf direct op, 1 - 1.
Jack is op jacht naar de topscorerstitel. Het is al lang geleden dat hij die won dus dit jaar moet het er maar eens van komen. In een gelijkopgaande partij kreeg Jack beslissend voordeel toen hij zijn paard in de vijandelijke stelling kon plaatsen. Jack dreigde mat of damewinst en zijn tegenstander kon daarop geen passend antwoord vinden, 2 - 1.
Tot mijn eigen verbazing was ik de volgende die won. Na de hele partij minder gestaan te hebben, maakte ik een fout die mij een kwaliteit kostte. Toen vervolgens mijn tegenstander een volle toren weggaf omdat de verdediging van deze toren gepend stond, gaf mijn tegenstander direct op, 3 - 1.
Huub was de volgende die een vol punt noteerde. In een eindspel waarin er wisselende kansen waren, kwam Huub een pion voor. Als een volleerd grootmeester manoeuvreerde hij die pion naar de overkant. Zijn tegenstander liet het zover niet komen, 4 - 1.
Invalster Jessica was de volgende die een punt voor ons noteerde. Zij kwam snel een pion voor maar gaf die in het middenspel weer terug. Jessica bleef beter staan en kon in het eindspel opnieuw een pionnetje buit maken. Dit keer was het een vrijpion. Jessica's ijzersterke loper in het centrum van het bord controleerde alle velden van het zwakke paard van de tegenstander. Toen Jessica vervolgens met de pion naar voren ging vond de tegenstander het mooi geweest, 5 - 1.
Johan stond in het middenspel zeer slecht. Zijn sterke tegenstander kon materiaal winnen maar deed dat niet. Vervolgens kwam Johan onder de druk uit en sleepte een knappe remise uit het vuur, 5½ - 1½.
Roel eindigde onze mooie middag in mineur. De in een vormdip zittende Roel kwam al minder uit de opening. Toen hij vervolgens een kwaliteit verloor kwam hij er niet meer aan te pas ondanks dat hij zich probeerde te verzetten, 5½ - 2½.
Al met al een mooie middag voor HSC 3. Benieuwd of we dit ritme kunnen vasthouden.
| HSC 3 (1648) | Eindhoven 4 (1487) | 5½ - 2½ |
| Johan Wuijts (1715) | Rinus Koevoets (1797) | ½ - ½ |
| Roland Robinson (1734) | P. van Ameiden (1453) | 1 - 0 |
| Jack Ruijs (1792) | Hans Reusink (1421) | 1 - 0 |
| Rob Bakels (1651) | Ton Storcken (1554) | 1 - 0 |
| Jessica de Haas (1469) | Paul Schaffer (1395) | 1 - 0 |
| Roel van de Donk (1621) | Karel Jeurissen (1565) | 0 - 1 |
| Huub Martens (-) | Luis Alexander Pazsoldan (1445) | 1 - 0 |
| Joop Zuydendorp (1551) | Rudi Sluijtman (1264) | 0 - 1 |
29 oktober 2011: Kemppion 2 - HSC 3 (door Roel van de Donk)
Voor HSC 3 begon op 29 oktober de eerste externe wedstrijd van het seizoen. Dat iedereen er zin in had bleek wel doordat iedereen onkarakteristiek op tijd was op plaats delict. Het toevallig gelijktijdig aankomen van de diverse auto's vol met schakers leidde nog even tot een gevecht om een parkeerplek, maar dit werd zonder blikschade opgelost.
Na een kwartier wachten begon het Brabants Kwartiertje, waardoor we stipt om 13.14 uur konden aanvangen met de partijen. Teamführer Rob had in zijn wijsheid een standaard bordopstelling op basis van rating gemaakt en de strijd barstte los.
Als eerste was onze debutant klaar. Huub mocht op bord 7 voorzichtig bewijzen of hij wel geschikt was voor het derde team. Definitie van geschikt: snel klaar zijn, bij voorkeur de partij winnend afsluiten, om vervolgens aan de bar af te gaan pilzen en je teamgenoten uitlachen die nog bezig zijn. Huub was in ieder geval snel, hij ruilde stukken af zonder hiermee zijn stelling in gevaar te brengen. Het resulterende eindspel met aan beide kanten zeven pionnen, een dame en een paard was potremise. Na tien minuten nadenken werd de vrede getekend. Het eerste halfje was al binnen! Hierna werd Huub al snel gespot met een Leffe triple in zijn hand. Een uitstekende aanwinst voor het derde team!
Ondergetekende kreeg de opdracht om het verslag te schrijven in de maag gesplitst, omdat ik snel na Huub klaar was en dus tijd had om met een biertje in de hand de andere partijen te volgen. Mijn tegenstander trok iets te optimistisch ten strijde met f4 tegen de solide opgezette Philidor. Door het eerder gespeelde h3 waren de zwarte velden bij de koning zwak en met een tactisch truukje won ik rond zet 15 een stuk tegen twee pionnen. De zwarte velden bleven zwak, waardoor ik al gauw met nog een truc het tweede stuk op kon halen.
Vervolgens bleef het lang stil op de scorelijst. Op bord 8 kwam Mario na het ruilen van stukken in een minder eindspel. Hij had twee torens en een paard tegen twee torens en een loper. Echter, met twee dubbelpionnen en een vijandelijke torenbatterij leek hij op verlies af te stevenen. Zijn tegenstander liet het op twee zetjes liggen waar Mario dankbaar gebruik van maakte. Mario wist een pluspion over te houden, maar uiteindelijk werd het op bord 8 ook remise, omdat nou eenmaal alle toreneindspelen remise zijn.
Op de bovenste borden werden mooie partijen gespeeld met geniale ideeën. Wellicht ging er bij veel schakers een lampje branden door de verlichting op anderhalve meter hoogte boven de stoelen, waar menig schaker zich bij het opstaan aan wist te verwonden.
Op bord 5 speelde Rob een mooie partij. Vanaf het begin had hij het centrum in handen en ook f4 werd gespeeld. Dit alleen was voor mij al voldoende om aan te nemen dat Rob de partij ging winnen. Daarnaast had Rob ook de hele partij een aanval op de vijandelijke koning, waardoor zwart tot een lange verdedigingstrijd werd gedwongen. Dit deed zwart echter wel uitermate goed, waardoor Rob hard moest werken voor het punt. Uiteindelijk moest een torenoffer uitkomst bieden, maar mat werd het! 1 – 3 voor HSC!
Wilfried wist voor mijn gevoel niet zoveel voor elkaar te krijgen op bord 4. Na een Sveshnikov was zijn stelling een beetje losjes en zijn koning stond op de tocht. Compensatie hiervoor was wel zijn controle over het centrum. Uiteindelijk wist hij met het doorschuiven van pionnen richting de promotievelden een stuk buit te maken, wat voldoende was voor de winst. Met vier punten op de teller werd het al steeds gezelliger aan de bar.
Jack plantte vroeg in de partij een ijzersterk paard op e4. Dit bracht nogal wat druk op de zwarte stelling, maar zwart wist toch een aardig gelijke stelling op te bouwen. Wit had echter een goed plan, door een vrijpion te verzorgen en deze onder begeleiding van de koning naar de andere kant van het bord te brengen. Een partij uit één stuk.
Johan stevende op bord 2 al de hele partij af op remise. De stelling werd compleet dichtgeschoven en het materiaal was in balans. Johan wilde echter van remise niets weten, en besloot maar de stelling op te blazen. Dit pakte goed uit, want snel daarna had hij het punt binnen.
Ons vlaggeschip Roland opende met het ijzersterke 1.c4!! Dit resulteerde in een sterke dubbelpion in het centrum met een sterke loper, waardoor Roland het centrum compleet beheerste. Enige zorgen kwamen wel naar boven toen het paard maar niet naar de rand gespeeld kon worden. Ondanks dit was de centrumovermacht te groot voor zijn tegenstander.
Met een 1 – 7 overwinning is het seizoen goed begonnen. Dat dit gevierd moest worden was Rob wel duidelijk, en op de terugweg naar Helmond was hij al druk bezig zijn clubgenoten lastig te vallen met telefoontjes wanneer ze in de stad goudgele rakkers met frietjes kwamen wegstampen.
| Kemppion 2 (1460) | HSC 3 (1669) | 1 - 7 |
| Paul Haenen (1494) | Roland Robinson (1734) | 0 - 1 |
| Leendert Vriens (1535) | Johan Wuijts (1727) | 0 - 1 |
| Jan Gerritsen (1575) | Jack Ruijs (1792) | 0 - 1 |
| Peter Paridaans (1511) | Wilfried van de Kimmenade (1730) | 0 - 1 |
| Jos van Uden (1416) | Rob Bakels (1651) | 0 - 1 |
| Frans Rombouts (1492) | Roel van de Donk (1621) | 0 - 1 |
| Theo Jacobs (1344) | Huub Martens (-) | ½ - ½ |
| Henk Bogers (1309) | Mario Adriaans (1430) | ½ - ½ |
