Verslagen van HSC B

 

13 april 2016: Stukkenjagers E - HSC B (door Danniël van Boxtel)
We hebben het seizoen afgesloten met 0 - 4 overwinning op het reeds gedegradeerde Stukkenjagers E. Nu zullen we de uitslag van de wedstrijd KiNG - Waalwijk moeten afwachten. Bij een overwinning van KiNG worden zij kampioen en zullen wij vooral de gemiste kansen tegen Dubbelschaak betreuren, maar bij iedere andere uitslag veroveren wij de titel en kan de vlag uit.
Gerard bracht zijn score op 4½ uit 6, met een TPR van 2151. Hij kwam tegen Guus Vermeulen beroerd uit de opening. Vermeulen opende de stelling, maar verkoos vervolgens niet steeds de meest kritische voortzetting. Gerard voelde zich steeds meer als een vis in het water, vond diverse aanknopingspunten, bracht de witte koning ernstig in het nauw en oogstte materiaal, 0 - 1.
Danniël behaalde dezelfde seizoensscore als Gerard en was tevreden met zijn TPR van 2098. Leo van Gelder liet hem een comfortabele positie opbouwen en gaf hem bovendien een pion cadeau. Na winst van een tweede pion maakte Danniël het zichzelf onnodig moeilijk. Van Gelder kreeg er weer zin in en plotseling was efficiënt spel nodig om af te wikkelen naar een toreneindspel met twee pionnen meer. Dat was daarna een koud kunstje, 0 - 2.
Paul startte met twee nullen, maar herpakte zich uitstekend en eindigde op 3½ uit 6. Dat had volgens de statistieken desondanks een halfje meer mogen zijn. Zijn partij tegen Harry Buyvoets kwam langzaam op gang. Paul deed gezonde zetten en begreep de stelling beter dan zijn opponent. In wederzijdse tijdnood betaalde zich dit uit. De zwarte stukken kwamen binnen en veroverden genoeg hout om Buyvoets tot opgave te bewegen, 0 - 3.
Johan werd met 5½ uit 7 de topscorer van het B-team, met ruim een punt overscore. Johan had de nodige moeite om Carel van Alphen te verslaan. De opening en het middenspel waren niet bijzonder en een gewonnen toreneindspel werd door Johan mishandeld. Van Alphen nam zijn kansen echter ook niet waar. Johan kwam weer gewonnen te staan, gaf Van Alphen nog een simpele kans om remise te forceren, zag deze niet benut worden en wist tenslotte net op tijd mat te zetten, 0 - 4.

 

Stukkenjagers E (1688)	HSC B (1957)	0 - 4
Carel van Alphen (1712)	Johan Wuijts (1917)	0 - 1
Guus Vermeulen (1801)	Gerard van de Kerkhof (2051)	0 - 1
Leo van Gelder (1667)	Danniël van Boxtel (1867)	0 - 1
Harry Buyvoets (1572)	Paul van Asseldonk (1994)	0 - 1

 

8 maart 2016: HSC B - KiNG (door Danniël van Boxtel)
De kampioenswedstrijd tegen KiNG begon met het bedenken van een kansrijke opstelling. De teamleider van de jongste schaakclub van Tilburg had in de vorige wedstrijden immers regelmatig met de bordvolgorde geschoven en was bovendien niet heel consequent in de kleurverdeling. Daar is uiteraard helemaal niets mis mee. Ik heb zelf ook een handje van dit soort praktijken. De opstelling van KiNG was de meest logische, namelijk op aflopende rating, maar zeker niet degene die wij hadden verwacht. Nu troffen we niet allemaal de gewenste tegenstander.
Danniël mocht natuurtalent en bierkoning Bram van den Berg bestrijden. Hij leek remisekansen te hebben, maar twijfelde in tijdnood over de beste voortzetting. Was het volledig dichtschuiven van de damevleugel en keepen op de koningsvleugel de beste strategie, of zou het openen van de damevleugel counterkansen kunnen opleveren? Danniël verkoos de tweede optie, maar hielp Van den Berg, die deze partij "veel te ingewikkeld voor mensen" noemde, daarmee juist in het zadel. Niet veel later werd de beslissende tik uitgedeeld, 0 - 1.
Paul accepteerde een gambietpion en zag dat Bart van den Berg daarvoor nauwelijks compensatie had. Paul creëerde twee verbonden vrijpionnen en bracht deze rustig naar de overkant. Van den Berg lanceerde een wanhoopsoffensief, maar dat sloeg niet door. De slotcombinatie was aardig. Paul offerde via een schaakje een toren en dwong de zwarte koning daarbij naar de onderste rij, waarna promotie tot dame - toren was ook afdoende geweest - direct tot mat leidde, 1 - 1.
Gerard speelde tegen Jordy Schouten een moeizaam duel. Na grootscheepse stukkenruil had hij in het eindspel een miniem plusje, maar was de remisemarge erg groot. Gerard kreeg van zijn teamleider de instructie om het remisevoorstel van Schouten te weigeren en was in wederzijdse zware tijdnood uiteindelijk de handigste. Enkele dameschaakjes leverden reeds pionwinst op, maar toen het zwarte paard in de feestvreugde mocht delen werd de witte dame de ultieme buit, 2 - 1.
Johan zette zijn partij erg afwachtend op. Bob Jansen greep het initiatief en stond vanaf het vroege middenspel duidelijk beter. Johan zag vrij laat dat de door hem geplande combinatie stukverlies zou opleveren en had toen geen goede alternatieven meer. Jansen verkreeg een sterke vrijpion, hield zijn verdediging op orde en won eenvoudig, 2 - 2.
KiNG heeft één wedstrijdpunt meer dan drie achtervolgers en is de grote favoriet voor de titel. Wij zullen het reeds gedegradeerde Stukkenjagers E moeten verslaan, blijven de andere achtervolgers dan in ieder geval op bordpunten voor en kunnen slechts hopen dat KiNG vervolgens tegen Waalwijk een steek laat vallen.

 

HSC B (1957)	KiNG (2031)	2 - 2
Danniël van Boxtel (1867)	Bram van den Berg (2212)	0 - 1
Johan Wuijts (1917)	Bob Jansen (2174)	0 - 1
Gerard van de Kerkhof (2051)	Jordy Schouten (2065)	1 - 0
Paul van Asseldonk (1994)	Bart van den Berg (1671)	1 - 0

 

25 januari 2016: De Kentering - HSC B (door Hugo Faber)
In de avondwedstrijd tegen De Kentering is er door de onzen van HSC B flink uitgehaald met een ½ - 3½ overwinning, maar gezien onze sterke opkomst lag dit ook wel in de lijn der verwachting.
Teamleider Danniël was ziek en dan ligt het erg voor de hand om iemand te vragen, die 'om de hoek' van het speellokaal in Rosmalen woont: mij dus. Dit bracht mij opnieuw tegen Stan Heijmans tegen wie ik in een eerdere avondwedstrijd nog goed wegkwam met een remise. Nu nam ik veel sneller het initiatief, zette mijn dame op b8 om een paardinval op e5 tegen te gaan. Daarna zag ik af van rokade en trok met g7-g5 ten aanval. Dat resulteerde uiteindelijk in een open h-lijn. Toen ik daar met dame en toren op kwam met matdreiging en stukwinstdreiging was het snel afgelopen.
Gerard speelde Italiaans en rokeerde weer eens, zoals het ook hoort. Na een tijdje leek zijn stelling trouwens uit het Spaans te zijn ontstaan. Zijn tegenstander ging agressief verder, maar Gerard pareerde de zwarte dreigingen. Na een blunder kon Gerard snel op de koningsvleugel binnenvallen met dame en loper.
Johan kreeg een Franse afruilvariant tegenover zich. Lange tijd gebeurde er niets tot Johan mogelijkheden kreeg op de damevleugel. Hij ging echter moeilijk doen waar het makkelijk kon. Gelukkig maakte hij toch vorderingen en toen hij eenmaal een vrije a-pion had en daarmee snel naar voren stormde kon ook Johan een punt bijschrijven.
Paul probeerde tegen een Moderne Verdediging spel te krijgen tegen zwarts zwakke pion op d6. Dat viel tegen: na d6-d5 was deze zwakte opgelost en na aantasting van het centrum kwam Paul met een zwakke pion te zitten, die hij dan ook verloor. Hij kwam echter in een toreneindspel terecht en een HSC-wijsheid luidt nu eenmaal dat alle toreneindspel remise zijn... en dat werd het dus ook bij Paul.

 

De Kentering (1870)	HSC B (2001)	½ - 3½
Piet van Eijndhoven (2052)	Paul van Asseldonk (2035)	½ - ½
Stan Heijmans (2017)	Hugo Faber (2048)	0 - 1
Mike Kroon (1814)	Gerard van de Kerkhof (2059)	0 - 1
Raymond Smulders (1597)	Johan Wuijts (1862)	0 - 1

 

1 december 2015: HSC B - Veldhoven (door Danniël van Boxtel)
Paul begon vanwege een journalistiek hoogstandje met lichte vertraging aan zijn partij. Spoedig hadden hij en Bertus Pals echter weer evenveel bedenktijd. Paul wikkelde af naar het eindspel en wachtte daarin geduldig op een minder nauwkeurige voortzetting van Pals. Die kwam er inderdaad en Paul won vanwege een promotiegrap een stuk en de partij, 1 - 0.
Danniël schotelde Marcel Schmeits een zijvariant voor die de beste man nog niet eerder had gezien en stond daardoor al na acht zetten een pion voor. Schmeits speelde het eindspel met louter zware stukken niet actief genoeg en kreeg geen compensatie. Danniël kwam hard binnen, veroverde meer materiaal en ging succesvol op koningsjacht, 2 - 0.
Gerard zette kort na de opening het bord in brand. Rob van de Voort bleef koel en wist adequate blusmiddelen te vinden. Even later durfde Gerard niet op gecompliceerde tactische verwikkelingen in te gaan. Dientengevolge bloedde dit spectaculaire duel daarna snel dood, 2½ - ½.
Johan had louter aanvallende intenties en speelde een sterke partij. Jan van de Munckhof kon zijn stelling lang bij elkaar houden, maar moest uiteindelijk toch zwichten. Een listige matdreiging kostte immers een volle toren, 3½ - ½.

 

HSC B (1950)	Veldhoven (1786)	3½ - ½
Gerard van de Kerkhof (2059)	Rob van de Voort (1878)	½ - ½
Johan Wuijts (1862)	Jan van de Munckhof (1750)	1 - 0
Paul van Asseldonk (2035)	Bertus Pals (1729)	1 - 0
Danniël van Boxtel (1844)	Marcel Schmeits (-)	1 - 0

 

9 november 2015: De Drie Torens - HSC B (door Danniël van Boxtel)
Een verzwakt HSC B heeft tegen het A-team van De Drie Torens een verdienstelijk gelijkspel behaald. Na een 2 - 0 achterstand wisten de zwartspelers een matchpunt te veroveren.
Paul werd door Wilbert Kocken op zijn lijfopening getrakteerd en dat speelt nooit lekker. Het hielp ook niet dat Kocken een groot kenner van deze variant is. Paul verliet als eerste de theoretische paden en toen was het direct foute boel. Met enkele rake klappen zette Kocken de witte koning in zijn hemd. Mat was niet meer te voorkomen, 1 - 0. Jubilaris Paul - hij is al 25 jaar werkzaam bij Omroep Brabant en lijkt op het snorretje na nog sprekend op de foto van 1990 - zal flink moeten studeren om dit gat in zijn repertoire te dichten.
Joost viel in voor Gerard. Een interessant pionoffer kreeg geen goed vervolg en had daarom niet het gewenste effect. Joost van den Bighelaar liep met zijn koning van e8 naar het veilige veld a8 en bezette met grof geschut de halfopen c-lijn. Dit moest wel fout gaan aflopen voor onze Joost. Het einde van de partij werd bespoedigd toen hij een geniepige combinatie overzag en een kwaliteit moest inleveren, 2 - 0.
Johan had enkele weken geleden vrij kansloos van Huub Leemans verloren. Nu trof hij hem opnieuw met de zwarte stukken en wederom stond Johan binnen de kortste keren erg slecht. Gelukkig hadden beiden na 15 zetten minder dan vijf minuten bedenktijd over en daardoor was Leemans ernstig in het nadeel. Hij miste in een complexe stelling enkele keren de beste voortzetting en gaf vervolgens een stuk weg. Een flinke portie mazzel is altijd mooi meegenomen, 2 - 1.
Danniël speelde een onnauwkeurige derde zet, maar Hans Moors strafte hem hiervoor niet af. Danniël pakte de geopende a-lijn en bereikte geforceerd een gunstig toreneindspel, waarin hij vanwege zijn actievere toren een pion won. Na meer dan 90 zetten wist Danniël in de laatste vijf speelminuten een sluitende winstvoering te vinden. De achter het bord gevonden tien zetten diepe pointe kwam niet op het bord omdat Moors mat in twee toeliet, 2 - 2.

 

De Drie Torens (1968)	HSC B (1869)	2 - 2
Wilbert Kocken (2114)	Paul van Asseldonk (2035)	1 - 0
Huub Leemans (1981)	Johan Wuijts (1862)	0 - 1
Joost van den Bighelaar (1931)	Joost Rutten (1735)	1 - 0
Hans Moors (1846)	Danniël van Boxtel (1844)	0 - 1

 

20 oktober 2015: HSC B - Dubbelschaak (door Danniël van Boxtel)
We hebben tegen het sterke Dubbelschaak volledig onnodig een nederlaag moeten slikken.
Hugo en Franck Steenbekkers testten in een scherpe openingsvariant elkaars theoriekennis. Beiden bleken volledig op de hoogte te zijn en zaten al snel in het middenspel. Steenbekkers had het initiatief, maar Hugo verdedigde zich bekwaam. Onze kopman snaaide een pion, maar moest die bij de afwikkeling naar het eindspel weer afstaan. Hugo kon het remiseaanbod niet goed weigeren, ½ - ½.
Danniël en Niels Heijstek zaten na ruim twee uur spelen pas op zet 9. Heijstek was helemaal niet gelukkig met zijn openingsaanpak en Danniël zocht in die prachtige stelling lang naar direct voordeel. Dat werd niet gevonden en de stelling vervlakte toen er gaandeweg steeds meer materiaal van het bord verdween. Het toreneindspel had een erg grote remisemarge, 1 - 1.
Johan overspeelde Michel van den Elzen. Zijn pionnenwals door het centrum dirigeerde alle vijandelijke stukken naar slechte parkeerplaatsen. Johan kreeg diverse directe winstkansen, maar greep die niet. Een blunder kostte een stuk, maar zijn stelling was nog altijd zo goed dat hij een kwaliteit terugwon. Van den Elzen bood remise aan en Johan ging ernstig balend akkoord, 1½ - 1½.
Gerard speelde geen lekkere partij. Martien van der Meijden zette de koningsvleugel vast, rokeerde lang en offerde vervolgens op speculatieve wijze een stuk voor drie pionnen in het centrum. Gerard liet na om direct een kwaliteit voor een pion terug te geven en kwam er daarna niet meer aan te pas. De passieve witte stukken werkten niet samen, terwijl de zwarte harmonieus en gestaag binnen kwamen, 1½ - 2½.

 

HSC B (1960)	Dubbelschaak (1989)	1½ - 2½
Hugo Faber (2070)	Franck Steenbekkers (2086)	½ - ½
Gerard van de Kerkhof (2063)	Martien van der Meijden (2104)	0 - 1
Danniël van Boxtel (1844)	Niels Heijstek (1941)	½ - ½
Johan Wuijts (1863)	Michel van den Elzen (1824)	½ - ½

 

1 oktober 2015: Waalwijk - HSC B (door Danniël van Boxtel)
HSC B is het seizoen dankzij het Paulgambiet met een verdiende overwinning op Waalwijk gestart.
Paul verheugde zich reeds op een avondje pokeren toen hij van mij een ontnuchterend telefoontje kreeg. "Johan en ik staan bij je voor de deur. Waar ben je?", vroeg ik. "Shit, vergeten!", luidde zijn antwoord. Paul werd onderweg bij het afgesproken benzinestation in Eindhoven opgepikt, zodat we alsnog met een compleet team in Waalwijk verschenen. Sander van Dijk schotelde hem een zijvariant van een vervelende Hugo-opening voor. Paul reageerde niet adequaat en al zijn stukken stonden verkeerd. De partij was snel afgelopen toen Paul op elementaire wijze een stuk verblunderde, 1 - 0. Op de terugweg vonden zijn fijne teamgenoten het nodig om op te merken dat hij beter had kunnen gaan pokeren...
Johan raakte via zetverwisseling in een positie met gesloten Siciliaanse karakteristieken verzeild. Hij deed veel gezonde zetten en verleidde Robert Prins tot een opstoot die de witspeler via een schijnoffer een pion kostte. Johan begreep de stelling beter dan Prins, bleef geduldig op zere plekken duwen totdat ze bont en blauw waren, verkreeg het loperpaar en maakte vervolgens handig gebruik van de witte velden. De matig beschermde witte koning werd rap uitgerookt, 1 - 1.
Gerard trof dezelfde opponent als in de meest recente bekerfinale. Wilbert Schreurs leverde vrijwillig zijn loperpaar in en kreeg daar veel spijt van toen Gerard de stelling kon openen. Onze kopman creëerde diverse lastige dreigingen en liet ondertussen zijn vrije d-pion naar de zevende rij opstomen. In het eindspel hield deze de zwarte toren bezig en kon Gerard met zijn eigen toren het verdwaalde vijandelijke paard ophalen, 1 - 2.
Danniël kwam in het duel der teamleiders goed uit de opening. Hij maakte het zichzelf echter onnodig moeilijk en Hans Sinnige kreeg de overhand. Danniël offerde een pion om voldoende actief spel te behouden. Hij kon voorkomen dat Sinnige, die met het oog op de andere stellingen niet op remise mocht aansturen, binnen zou komen en sloeg op het juiste moment toe. Een gehaaide doorbraak leidde na promotie tot stukwinst. Het resterende eindspel van loper en pion tegen twee verbonden pionnen werd in wederzijdse tijdnood door Danniël gewonnen, 1 - 3.

 

Waalwijk (1897)	HSC B (1950)	1 - 3
Wilbert Schreurs (2089)	Gerard van de Kerkhof (2063)	0 - 1
Sander van Dijk (1991)	Paul van Asseldonk (2031)	1 - 0
Hans Sinnige (1862)	Danniël van Boxtel (1844)	0 - 1
Robert Prins (1646)	Johan Wuijts (1863)	0 - 1