Helmondse SchaakclubVerslagen van HSC 2
Ronde 7 (23 maart): HSC 2 - Kempen Combinatie 3 (door Pascal Boudewijns)
We begonnen de wedstrijd met een 1-1 tussenstand. Afgelopen dinsdag waren er twee partijen vooruitgespeeld en zowel de partij van Joost als van Ton eindigden in remise.
Op de wedstrijddag zelf kwam daar snel een overwinning bij van Willy, die daarmee een mooie revanche nam voor de nederlaag vorig jaar tegen dezelfde speler. Een soepele overwinning volgens Willy zelf.
Hans moest hierna een nederlaag slikken. Zijn tegenstander had met loper en dame vervelende dreigingen tegen de koning en bovendien ook nog eens een verre vrijpion. Dat ging dus fout uiteindelijk en de stand was weer gelijk.
De overwinning van Wilfried was een prettige opsteker, omdat ik dacht dat het wel remise zou worden. De partij ontbrandde op het moment dat onze man een pionvorkje plaatste tegen dame en paard, waarop zijn tegenstander met een paard Wilfrieds dame aanviel. Na ruilen zou Wilfried een paard overhouden, maar na een schaakje op de onderste rij zou er weer een loper teruggegeven moeten worden voor een vluchtveld. Met dat in het achterhoofd offerde Wilfried zijn loper tegen een pion met schaak en begon toen het grote ruilen. Netto hield hij er in het eindspel met toren, dame en enkele pionnen, een pluspion aan over en het zal wel remise worden. Daar dacht Wilfried anders over; na dameruil won hij er nog een pion bij en het toreneindspel was gewonnen.
Retze won vervolgens ook. Het werd een Hollands (Retze) tegen Engels. Een solide opening waarmee zijn tegenstander niet goed raad wist en Retze met zwart aan een pionnenstorm kon beginnen. Een vergiftigd pionnetje werd door zijn tegenstander geslagen. Dit bleek echter een leuke truc te zijn waarbij onze man een paard tegen twee pionnen vóór kwam. Dit stuk voorsprong werd vastgehouden tot het eindspel en met een actieve koning erbij sloot het matnet zich rondom de vijandelijke koning. Dit betekende een 4-2 voorsprong.
Vervolgens verloor ik (Pascal). Een zeer passieve opening mijnerzijds, met ook nog tempoverlies vanwege het omspelen van mijn paard, leverde een gezonde stelling op voor mijn tegenstander. Kort rokeren durfde ik niet vanwege aanvallend ingestelde toren en dame op de derde rij, met een dreigend kansrijk offer Lxh6. Ik kwam al vroeg in tijdnood en om niet door het midden aangevallen te worden, rokeerde ik toch maar. De verdediging was kantje boord op orde zodat het loperoffer uitbleef. In tijdnood ontwikkelde ik succesvol eens wat stukken, maar overzag door het snellere spelen pardoes kwaliteitsverlies. Hierna kon ik nog redelijk compliceren, verleidde mijn tegenstander tot een incorrect offer, maar mijn koning stond zo onveilig dat ik de eerste twee matdreigingen nog kon pareren maar de derde niet.
John moest nu niet verliezen om de zege veilig te stellen. In de opening vlogen beide kemphanen elkaar aan op de koningsvleugel, om uiteindelijk beiden toch lang te rokeren. Vervolgens nam John het heft in handen en versplinterde de damevleugel met pionwinst. Ik dacht dat hij daarmee snel zou winnen. Toen ik echter na mijn nederlaag nog eens ging kijken waren de rollen ineens omgedraaid. John zat in de tang en dreigde zijn damevleugelpionnen te verliezen. Gezien de stand moest zijn tegenstander aanvalsrisico nemen en liet daarbij de verdediging een beetje verwateren. John zag de ontstane ruimte, dook erin, en nam omwille van het teambelang daarna genoegen met remise.
Een kleine overwinning dus, en met 10 punten uit 7 wedstrijden zijn we mooi als derde geëindigd, een punt achter beide koplopers Eindhoven 3 en Maastricht, waarbij laatstgenoemde zich op basis van veel meer bordpunten kampioen mag kronen. Een geslaagd seizoen!
| HSC 2 (1858) | Kempen Combinatie 3 (1800) | 4½ - 3½ |
| Pascal Boudewijns (1972) | Oleh Tereshchenko (1870) | 0 - 1 |
| John van Rooij (1955) | Yanniek Nitescu (1881) | ½ - ½ |
| Hans Nacinovic (1861) | David Chang (1824) | 0 - 1 |
| Joost Rutten (1854) | Peter Paridaans (1735) | ½ - ½ |
| Retze Faber (1846) | Robert Vosters (1785) | 1 - 0 |
| Willy Jonkers (1881) | Rick van der Looij (1739) | 1 - 0 |
| Wilfried van de Kimmenade (1765) | Frank Rombouts (1737) | 1 - 0 |
| Ton Hageman (1732) | Wilbert Rombauts (1825) | ½ - ½ |
Ronde 6 (2 maart): Kempen Combinatie 2 - HSC 2 (door Rob Bakels)
Na een dollemansrit met onze chauffeur Joost :) (geintje Joost) arriveerden wij keurig op tijd om onze laatste uitwedstrijd tegen Kempen Combinatie 2 in Veldhoven te spelen. Bij aankomst bleek de teamleider ziek. Dus we speelden tegen 7 man. Wilfried gaf aan dat hij wel wilde rouleren met een punt op zak, 0-1.
Hans verloor een beetje onnodig. De stelling leek op remise uit te draaien. Echter, de loper van Hans stond diep in zwarts stelling en kon op een gegeven moment geen kant meer op en dat kostte hem de partij, 1-1.
Zoals vaker dit seizoen pakte Pascal een vol punt en zette ons op voorsprong. Hij speelde voor de verandering op bord 3 en hij kreeg met wit het geliefde Winggambiet op het bord. Daarmee offert wit b4- en a3-pionnen met een prettige ontwikkelingsvoorsprong. Ik dacht zelf dat Pascal onder druk kwam met de pion van zwart op a3 maar Pascal dacht daar terecht anders over. Zwart had niet gerokeerd en het paard van Pascal dreigde van alles. Het dreigende kwaliteitsverlies wachtte zijn tegenstander niet af en gaf op, 2-1.
Vervolgens won ik zelf op bord 8 en dat was een 3-1 voorsprong. Ik denk dat ik gelijkwaardig uit de opening kwam en ook het middenspel verliep gelijkwaardig. Ik gaf een pion voor aanvalskansen en dat leverde uiteindelijk een overwinning op. Deze overwinning had wit wel kunnen voorkomen, maar de dreigingen in de stelling zorgden ervoor dat mijn tegenstander de cruciale fout maakte.
We hadden nog 1.5 punt nodig om te winnen. Retze en Joost moesten daarvoor zorgen. John stond zwaar onder druk en ik dacht even dat John daar onderuit kon komen, maar niets bleek minder waar. Waar John normaal zijn tegenstander van het bord drukt, gebeurde dat gisteren met John, 2-3.
Willy had een vreemde partij. Het leek remise te worden. Daarna leek Willy de overhand te hebben, maar helaas bleek dat toch niet het geval te zijn. Tegenstander had een pion op f2; die moest Willy met zijn loper pakken. Ondanks dat Willy een pion op de 6e rij had, kon hij de promotie niet maken. Met een stuk minder viel het doek, 3-3.
Op bord 4 speelde onze revelatie van het seizoen, Retze. Ook dit keer leek hij het volle pond te pakken. Met een heerlijke vrijpion op h4 leek hij de overwinning binnen te slepen, maar door onnauwkeurigheden in het eindspel kon zijn tegenstander erger voorkomen, 3.5-3.5.
Als laatste speelde Joost op bord 6. Joost stond telkens iets beter en had de meeste dreiging maar een tekort aan tijd deed Joost besluiten remise aan te bieden, 4-4.
| Kempen Combinatie 2 (1876) | HSC 2 (1863) | 4 - 4 |
| NO | Wilfried van de Kimmenade (1765) | 0 - 1 |
| Fred van Empel (1984) | John van Rooij (1955) | 1 - 0 |
| Walter Smits (1918) | Pascal Boudewijns (1972) | 0 - 1 |
| Hans Brave (1902) | Retze Faber (1846) | ½ - ½ |
| Jeroen Beerens (1823) | Hans Nacinovic (1861) | 1 - 0 |
| Philip van Gils (1858) | Joost Rutten (1854) | ½ - ½ |
| Wim van de Vondevoort (1830) | Willy Jonkers (1881) | 1 - 0 |
| Jan van de Munckhof (1818) | Rob Bakels (1768) | 0 - 1 |
Ronde 5 (3 februari): HSC 2 - Maastricht 2 (door Rob Bakels)
Op zaterdag 3 februari speelden wij onze 5e wedstrijd van het seizoen tegen het op papier sterkere Maastricht. Na ongeveer 2 uur stonden we met 2-0 achter.
Op bord 8 verloor Ton van een sterke jeugdspeler. Ton rokeerde (te) laat en werd daarna overspeeld.
Op bord 7 verloor ik redelijk kansloos. Vanuit de opening werd ik direct aangepakt. Ik probeerde me te verdedigen maar het ging van kwaad naar erger. Na een paardverlies vond ik welletjes. Gelukkig kwam de wederopstanding snel.
John won op bord 2 na een mooie opening. Op Da5+ had zijn tegenstander geen goed antwoord. Td7 verliest materiaal en daardoor schoof Johns tegenstander zijn koning aan de kant. Echter doordat rokade daardoor onmogelijk werd voerde John de druk verder op met 2 verbonden torens en wat stukken. Dat werd zijn tegenstander te machtig.
Joost won op bord 6 ook. Hij had in het eindspel een pion meer. Tegenstander dacht een truc te gebben door een paard te offeren en zo alle pionnen van het bord te halen. Gelukkig bleef Joost koel en verdedigde zijn 2 pionnen. Met een paard meer was het vervolgens een koud kunstje om de overwinning over de streep te trekken, 2-2.
Willy speelde op bord 5 en goede partij. Net toen Willy het initiatief wilde pakken ging het mis en verloor Willy zijn partij doordat het paard van zijn tegenstander pionnen dreigde op te peuzelen. Willy had genoeg gezien en gaf op, 2-3.
Retze speelde op bord 4 de mooiste partij. Hij zette vanaf het begin zijn tegenstander onder druk en onder die druk bezweek de tegenstander uiteindelijk. Retze kwam met 2 torens de stelling binnen en hij rondde het met een fraai torenmat af, 3-3.
2 oerspannende partijen bleven over. Op bord 1 zwoegde Pascal zich naar een zinderend slot. Met een monster van een paard op f4 en 2 verbonden vrijpionnen op de g- en h-lijn, kwamen deze pionnen langzaam maar zeker naar voren. Het paard van zijn tegenstander stond gepend op de 1e rij. Het kostte zijn tegenstander zoveel zetten om het paard uit de penning te krijgen, dat de pionnen van Pascal op de 2e rij aanbeland waren. Tegen de naderende promotie was niks te beginnen, 4-3.
Als laatste was Hans bezig. Na 5,5 uur konden de stukken in de doos en kon Hans een vol punt bijschrijven. In het middenspel had Hans 2 stukken voor een toren en 2 pionnen. Dat bouwde Hans uit naar 2 stukken tegen toren en 1 pion en vervolgens naar 2 stukken tegen een toren. Op het einde won Hans een stuk. Alleen moesten de 2 lastige verbonden pionnen op de a en b lijn tegengehouden worden. Dat kostte Hans enorme hoofdbrekens, maar uiteindelijk kreeg hij dat voor elkaar, 5-3.
Een mooi resultaat tegen de koploper. We staan gedeeld 2e met 2 wedstrijden te gaan.
| HSC 2 (1757) | Maastricht 2 (1854) | 5 - 3 |
| Pascal Boudewijns (1938) | Jan Verhoeff (2006) | 1 - 0 |
| John van Rooij (1915) | Helmer Wieringa (1840) | 1 - 0 |
| Hans Nacinovic (1750) | Frans Neus (1828) | 1 - 0 |
| Retze Faber (1719) | Maxim Hollands (1790) | 1 - 0 |
| Willy Jonkers (1811) | Ashraf Ibrahim (1916) | 0 - 1 |
| Joost Rutten (1744) | Erwin Komrij (1739) | 1 - 0 |
| Rob Bakels (1620) | Reinier Overtoom (1802) | 0 - 1 |
| Ton Hageman (1555) | Pranav Kshirsagar (1912) | 0 - 1 |
Ronde 4 (16 december): Stukkenjagers 5 - HSC 2 door Wilfried van de Kimmenade
Stukkenjagers 5 x HSC’2 - ‘De zon komt op en gaat onder, maar nooit uit’
Op 16 december j.l. speelde HSC 2 de alweer vierde competitiewedstrijd uit in Tilburg. Speellocatie was Cinecitta. In dit monumentale pand aan de Willem II Straat 29 worden sinds 1904 films vertoond zo las ik op hun website. Reizende gezelschappen brachten destijds zelf de benodigde apparatuur mee en ondersteunden de films met muziek, zang en explicatie in de concertzaal van de Souvenir des Montagnards. Vanwege de massale belangstelling voor het wonder van het witte doek werd op 13 oktober 1916 in het Souvenirgebouw een permanente filmzaal geopend: De Nieuwe Bioscoop. Later veranderde de naam in Cinema Royal, Camera, Ambassade en – sinds 1983 – Cinecitta.
Zo nu bent u weer enigszins op de hoogte. In een aangrenzende zaal konden wij de schaakstrijd om iets na twaalf uur beginnen. Hans, mijn chauffeur van dienst deze middag kon na wat verkeersomzwervingen in Tilburg centrum een parkeerplaatje veroveren in een lastig bereikbare parkeergarage. Rob was deze middag vanwege kerstinkopen voor het Gongtoernooi verhinderd. Ik mocht als plaatsvervangend teamleider de honneurs waarnemen. Ik mocht de beschikking hebben over een fit en sterk team met louter strijders aan het bord. Hoe de krachtmeting met een op rating gelijkwaardige tegenstander verliep leest u nu:
Bord 8 was als eerste klaar: Ton speelde een solide partij met zwart. Na een stukkenruil was de stelling inmiddels sterk uitgedund. Hoewel ik de kansen voor wit beter taxeerde werd de partij prompt door beide spelers tot remise geharmonieerd.
Bord 7: Ikzelf was de volgende die een half punt mocht onderschrijven. In mijn favoriete Bird-opening reageerde mijn belager doortimmerd. Hoewel ik iets meer ruimte op de damevleugel creëerde wist mijn sympathieke tegenstander de juiste zetten voort te brengen. Enkele zware stukken werden afgeruild en een plusremise kon ik op mijn inmiddels met koffie vervuild en verfrommeld notatievelletje bijschrijven. Ton, hoffelijk zoals we hem kennen, bood me direct na deze achtenswaardige puntendeling een robijnrode Spaanse wijn aan. Deze wijn laat zich als volgt beschrijven: de geur van viooltjes en peper, smaakvol donker rood fruit, kruidig bouquet, zachte tannines en een sappige afdronk. De inmiddels geestdriftige lezer begrijpt dat het niet bij slecht één glas bleef.
John was de eerste HSC'er op bord 2 die het volle punt buitmaakte. Ik ontving onderstaand kort partijverslag:
Ik speelde met zwart een soort Pirc (zonder g6, maar met c6 en dame a5). Mijn tegenstander speelde pion naar d5. Die ruilde ik af en zo stond zijn pion op d5 al zijn stukken te blokkeren. Groot voordeel voor mij dus. Volgens de computer +2 voor mij. Mijn tegenstander bood remise aan. Ik moest dit weigeren omdat ik een pion en waarschijnlijk twee pionnen kon winnen. In die paniek speelde mijn tegenstander een nog slechtere voortzetting, waardoor hij een compleet stuk achter kwam te staan. Hij gaf toen maar op.
Waarom Roel op bord 5 met de witte kleuren mysterieus ten onderging is vooralsnog een enigma. Ik heb zijn stelling niet kunnen observeren maar ergens in het diepe middenspel kwamen er wat onnauwkeurige zetten door die helaas fataal waren. Het goede nieuws is dan wel dat hij in het nieuwe jaar met een nieuwe dienstbetrekking begint in de Hofstad. Van harte gefeliciteerd Roel!
Joost spelend aan bord 6 remiseerde. Hoe deze verrassende uitslag tot stand kwam leest u in onderstaande vertelling:
Mijn tegenstander ruilde met wit op de 3e zet van het Frans af en toen wist ik al dat ik veel tijd nodig zou hebben wegens open lijnen en penningen door lopers. In een moeilijk in te schatten middenspel verzuimde mijn tegenstander een klein voordeel te pakken en meende mij te kunnen verleiden tot een foute zet. Dit leverde mij een pion op en op de 21e zet won ik er nog een, maar wel en koste van te veel tijd. Op de 31ste zet deed hij een ongeldige zet en drukte de klok in. Wegens tijdnood en de concentratie die me dat kostte claimde ik de 2 minuten die ik voor mijn gevoel hard nodig had. En toen begon het gedonder, niemand wist hoe dat moest met die digitale klokken. We speelden door en later zou de klok goed gezet worden, maar die was inmiddels wel helemaal ontregeld, net als ik. Ik ruilde de dames af en er bleef een loper tegen paard eindspel met een dubbele pion voorsprong voor mij over. Ik had echter geen idee hoe dit uit te spelen Daarom bood ik remise aan. Na enig nadenken van mijn tegenstander (zag hij winstkansen?) werd het aanbod geaccepteerd. Later konden we er gelukkig samen om lachen.
Bord 3: De volgende digitale inzending ontving ik van onze preses Hans. Ik kwam met wit onverwacht sterk uit de opening. Mijn tegenstander dacht mij een pionnetje afhandig te kunnen maken door deze met zijn Paard te slaan op c5. Na het terugpakken met de pion van d4 zou hij met zijn loper mijn ongedekte paard van c3 kunnen binnenhalen. Ik had echter nog een truc achter de hand, met Loper maal h7 (schaak). Na het terugpakken van de loper kon ik via dame d3 (schaak) zijn Loper weer ophalen. Materieel bleven we dus gelijk. Alleen mijn stelling was nu ineens veel beter. Ik bouwde het rustig uit naar een gewonnen stelling. Maar net toen ik dacht de buit binnen te hebben en dacht rustig te kunnen afwikkelen naar een gewonnen pionneneindspel, vergaloppeerde ik mij. Ik had verkeerd geteld en zijn koning kon mijn koning nog net afhouden, zodat ik moet berusten in een remise.
Bij een tussenstand van 3-3 waren er nog twee partijen bezig. Retze had prima winstkansen en Pascal had een gulzige pluspion. Hier volgt de ontknoping:
Pascal (bord 1) beschrijft als eerste zijn verhaal:
In een gelijk opgaande opening verwaterde mijn initiatief langzaam. Na dameruil zag ik af van pionwinst omdat mijn paard dan gevangen zou worden. Vervolgens versplinterde mijn tegenstander mijn pionnenstructuur zodat ik met lelijke dubbelpionnen op de a-lijn overbleef, en een geïsoleerde pion op de c-lijn. Gezien de stand, gunstig in ons voordeel op dat moment, bood ik remise aan hetgeen geweigerd werd. Dan maar de boel compliceren en dat wierp zijn vruchten af: Met een schijnoffer won ik uiteindelijk een pion, en het resterende toreneindspel met pluspion en actievere koning schoof ik uit naar winst.
Retze was als laatste aan het zwoegen:
Op bord 4 mocht ik met zwart aantreden tegen iemand, die ook een hele tijd gestopt was met schaken. 10 jaar eruit tegen mijn 38 jaar eruit. En hij was weer ongeveer net zolang bezig als ik. Ik hoopte dat ik mijn nieuwe opening (versnelde draak) mocht gaan toepassen en toen hij met 1.e4 opende kon ik ermee aan de slag. Hij speelde de Maroczy bind variant en toevallig had ik die net bestudeerd de afgelopen week. Een goed begin dus! Mijn tegenstander was ook goed ingewijd, want pas bij zet 13 verliet hij het spreekwoordelijke openingsboek, maar wel met de best mogelijke zet. Echter, daarmee was zijn kennis dan ook op en al vrij snel werd duidelijk dat hij het plan van zwart tegen deze opstelling niet helemaal doorhad. Ik wist daar handig van gebruik te maken door de zwarte lopers af te ruilen (ja dat kan ik de versnelde draak) en mijn witte loper tegen zijn paard te ruilen. Hierdoor bleef hij met een slechte witte loper tegen mijn oersterke paard en positioneel stond ik veel beter. Langzaam maar zeker wist ik dit uit te bouwen tot een pionwinst en een volledig gewonnen stelling. Toen kwamen we bij de volgende stelling aan:
Hier had ik zojuist mijn torens op de eerste rij geplaatst om met Th1 de pion tegen te houden en daarna lekker door te lopen op de b-lijn, maar toen hij Te6 speelde dacht ik – hey, waarom ruil ik niet alvast een toren af? En ik speelde Te1???? En kon opgeven na Tgxe7+.
Naschrift: het is onduidelijk of Retze na dit apocalyptisch einde partij een zorgprofessional heeft moeten consulteren voor geestelijk nazorg.
Met dit 4-4 gelijkspel sluiten we het eerste seizoenshelft af met een vierde plaats op de rangschikking.
| Stukkenjagers 5 (1727) | HSC 2 (1736) | 4 - 4 |
| Jan Otten (1641) | Pascal Boudewijns (1979) | 0 - 1 |
| Joost op 't Hoog (1826) | John van Rooij (1870) | 0 - 1 |
| Bastiaan van de Rijt (1815) | Hans Nacinovic (1747) | ½ - ½ |
| Bart Landolt (1747) | Retze Faber (1670) | 1 - 0 |
| Guus Vermeulen (1696) | Roel van de Donk (1730) | 1 - 0 |
| Bas Rosheuvel (1760) | Joost Rutten (1732) | ½ - ½ |
| Toon Stuart (1707) | Wilfried van de Kimmenade (1606) | ½ - ½ |
| Jeroen van de Rijt (1622) | Ton Hageman (1553) | ½ - ½ |
Ronde 3 (25 november): Eindhoven 3 - HSC 2 (door Rob Bakels)
Op zaterdag 25 november traden wij aan in Eindhoven tegen het 3e team van de plaatselijke schaakclub. Helaas moest Retze zich vlak voor de wedstrijd afmelden waardoor we met 7 personen aantraden.
Nico was als eerste klaar. Hij trapte in een vork en had nog wel enige druk op zijn tegenstander. Echter, het stukverlies eiste zijn tol, 2-0.
De volgende die verloor was Marcel. Hij kwam een stuk tegen een pion voor maar Marcel was niet ontwikkeld. Zijn tegenstander had gerokeerd en dreigde Marcels dame te pennen. Met 3 stukken nog op zijn originele plaats gaf Marcel zijn dame voor 3 stukken, maar hij kwam niet onder de druk uit en capituleerde, 3-0.
Willy verloor op bord 4. Er was weinig aan de hand totdat Willy besloot om een a-pion te winnen, wat ten koste ging van zijn b- en c-pion. Toen de 2 pionnen van zijn tegenstander opstoomden, gaf Willy zich over, 4-0.
Ton haalde ons 1e punt binnen. Hij kreeg een pionnentsunami over zich heen op de f-, g- en h-lijn, maar op de 4e rij stopte die tsunami om onduidelijke reden. Ton besloot op de damevleugel zijn geluk te zoeken en dat pakte wonderwel goed uit. Eerst won hij een pion, daarna een stuk en vervolgens de partij, 4-1.
Roel speelde op bord 3 en stond voortdurend onder druk. Hij kwam een pion achter en zijn tegenstander had 2 verbonden vrijpionnen. Die kon Roel niet tegenhouden en dus was de wedstrijd voor ons verloren, 5-1.
John won zijn partij op bord 1. Hij creëerde een mooie aanval en offerde zijn paard op g5. Johns dame kwam in de aanval erbij en daarmee was het pleit beslecht, 5-2.
Ikzelf was als laatste klaar op bord 5. De partij is nooit uit de remisemarge gekomen. Ik kwam nog wel een (dubbel)pion voor, maar kon deze niet verzilveren, 5.5-2.5.
Deze wedstrijd snel vergeten en op naar de volgende.
| Eindhoven 3 (1745) | HSC 2 (1703) | 5½ - 2½ |
| Jan Toorman (1829) | John van Rooij (1845) | 0 - 1 |
| Arda Cayonlu (1830) | NO | 1 - 0 |
| Albert Coenen (1766) | Roel van de Donk (1742) | 1 - 0 |
| Loek van Rey (1796) | Willy Jonkers (1825) | 1 - 0 |
| Tom Vennix (-) | Rob Bakels (1608) | ½ - ½ |
| Jos Rensen (1762) | Marcel Pelgrom (1743) | 1 - 0 |
| Ostap Gurgula (-) | Nico Vissers (1613) | 1 - 0 |
| Karel Jeurissen (1487) | Ton Hageman (1547) | 0 - 1 |
Ronde 2 (4 november): HSC 2 - Eindhoven 4
| HSC 2 (1753) | Eindhoven 4 (1698) | 4½ - 3½ |
| Pascal Boudewijns (1980) | Ethan Chua (1918) | ½ - ½ |
| John van Rooij (1845) | Freek Thijssen (1856) | 1 - 0 |
| Joost Rutten (1743) | Elysia Feng (1797) | 0 - 1 |
| Hans Nacinovic (1734) | Nirupa Ganeshram (1688) | 1 - 0 |
| Wilfried van de Kimmenade (1618) | Ron van Hoogstraaten (1627) | 0 - 1 |
| Retze Faber (1649) | Ewout Snoeck (1593) | 1 - 0 |
| Rob Bakels (1608) | Seyma Karabacak (-) | ½ - ½ |
| Ton Hageman (1547) | Flip Stomps (1404) | ½ - ½ |
Ronde 1 (7 oktober): De Oude Toren 1 - HSC 2 (door Willy Jonkers)
Joost kwam mij perfect op tijd ophalen. Een compliment! Alleen daarna ging het via misverstanden minder en via de Frans van Neerven-modus op zijn navigatiesysteem reden we dwars door Eindhoven en kwamen in plaats van een kwartier eerder een kwartier later aan. Ook de terugweg ging anders, zodat het een rondje Brabant werd ;-).
Tijdens het schaken kwam plots onze groupie en oud-lid Millo kijken. Fijne verjaardag voor hem.
Bij dezen het verslag: Met een mooie winst en we gaan zo door!
We begonnen met ½-½. Bij de tegenstander ontbrak 1 speler. En Ton zodoende was vrij van spelen en wilde thuis blijven. ½-½.
Ik speelde met zwart. Een soort damegambiet, maar wit speelde de pion naar c5. Na wat stukken ontwikkeld te hebben zette zwart Pg4 om h3 en mat uit te lokken. Wit speelde echter a4. Pe5xf3+. En ondekbaar mat op zet 16.
Joost speelde kort daarna remise na de herhaling van zetten.
[14:57] Het staat nu 2-1 en op alle andere borden staat het gelijk.
[15:19] Hans staat een toren voor. Tegenovergestelde rokades. Wel spannend.
[15:21] Ook bij Pascal en John tegenovergestelde rokades. Pascal heeft de overhand.
[15:23] Roel staat een pion achter en probeert die terug te winnen in een dame-toreneindspel.
[15:26] Onze Wilfried is in een mooi duel beland. Met een sterk paard aan het creëren.
[15:36] Bij Wilfried gaat het de goede kant op.
[15:37] John is in een ietsje minder eindspel terecht gekomen.
[15:38] De tegenstander van Hans denkt erg lang na. Opgave?
[15:48] Wilfried slaat een pion.
[16:04] En nog één en de tegenstander geeft het op. 3-1
[16:11] John maakt remise in een paard-tegen-lopereindspel. 3½-1½.
[16:13] Tegenstander van Hans geeft het op. 4½-1½.
[16:24] Pascal staat nog steeds in de overhand.
[16:25] Roel verdedigt zich schrap.
[16:29] Pascal zet de tegenstander verder onder druk.
[16:53] Pascal wint een kwaliteit en de tegenstander geeft het op. 5½-1½.
[16:55] Roel geeft het na een strijd op. 5½-2½.
| De Oude Toren 1 (1583) | HSC 2 (1753) | 2½ - 5½ |
| Koen Robben (1854) | Pascal Boudewijns (1971) | 0 - 1 |
| Michael van Ansenwoude (1878) | Roel van de Donk (1750) | 1 - 0 |
| Richard Haines (-) | John van Rooij (1845) | ½ - ½ |
| Leo Elias (1674) | Hans Nacinovic (1721) | 0 - 1 |
| Frans Deckers (1570) | Joost Rutten (1749) | ½ - ½ |
| Ad Verhagen (1339) | Willy Jonkers (1824) | 0 - 1 |
| Wil Severijns (1135) | Wilfried van de Kimmenade (1616) | 0 - 1 |
| Jon Rohrer (-) | Ton Hageman (1547) | ½ - ½ |
