Verslag van online wedstrijd HSC
23 maart 2021: HSC - WLC (door Maarten Smit)
Een tijdje geleden had ik het idee gekregen om eens een vriendschappelijke online wedstrijd tussen mijn beide clubs HSC en WLC voor te stellen. Bestuurslid Bas Roelen van WLC vond het wel een leuk idee en ook Pim was er wel over te spreken. Helaas bleek er bij de WLC-leden niet bijster veel interesse te bestaan voor een onderling treffen, en Bas vertelde mij dat hij zes mensen had gevonden die mee wilden spelen. Ik heb de organisatie vervolgens overgelaten aan Pim en die zette daar zes mensen van HSC tegenover. Toen de datum was vastgesteld op dinsdag 23 maart, bleek Roel Copic namens WLC verhinderd te zijn en werd ik opgetrommeld om als invaller bij de Eindhovenaren te fungeren.
We speelden via lichess.org, een platform dat tegenwoordig ook door WLC gebruikt wordt (na slechte ervaringen met chess.com). Als tempo werd het huidige online tempo van de WLC competitie genomen, 60 minuten per partij en een toevoeging van 30 seconden per zet.
Al snel was de eerste uitslag daar. Millo vergiste zich behoorlijk, liet een dubbele dreiging toe en kon meteen opgeven. Arno de Man zal nog niet vaak zo snel hebben gewonnen.
Hugo mocht met zwart aantreden tegen de invaller aan WLC-zijde en dat beviel hem niet zo best. De opening was bekend, maar de zetjes waren net even anders dan normaal, waardoor Hugo niet zijn geijkte pad kon bewandelen. Een alternatieve poging zo actief mogelijk tegen te spelen werd afgestraft en kostte een pion. Hugo had de partij nog lang kunnen rekken, maar had geen zin om in een uitzichtloze situatie door te spelen en gaf maar meteen op.
De rest van de partijen duurde aanzienlijk langer. Volkomen onnodig ging het in het eindspel verkeerd voor Rob. Hij zag zijn remiseaanbod, net na dameruil, afgeslagen door Bas Roelen, maar eigenlijk was de stelling wel in evenwicht. Dat veranderde toen Rob eerst met de ene toren op pad ging en vervolgens met de andere, terwijl niets doen het devies was. Een paardvork kostte hierna een volle toren en de stand was 0 - 3.
Daarmee leek de wedstrijd gespeeld, maar zo duidelijk was het nog niet. Ik zag namelijk positieve stellingen voor de HSC'ers op de overige borden. Gachatur verkleinde de achterstand door een damevleugelactie, waarbij hij de c-lijn in handen nam. Armin Kohlrausch zette zijn torens op de tweede rij om in ieder geval een toren te kunnen ruilen, maar Gachatur had een fraai mat gezien (inclusief kwaliteitsoffer).
Johan speelde op het topbord een puike partij tegen oud-HSC'er Guus Bollen, die inmiddels aardig sterk is geworden. Met twee lopers en een paard tegen een toren en een loper, en ook nog een pluspion (3 tegen 2) leek het eindspel te winnen. Dat was toch wat moeilijker dan gedacht en nadat Guus via een truc een stuk en twee pionnen kon ruilen, bleef er een eindspel over van loper, paard en randpion tegen een toren. De HSC toeschouwers hoopten al op een mat met loper en paard tegen koning, maar zover liet Guus het niet komen. Nadat de pion onschadelijk kon worden gemaakt werd tot remise besloten.
De wedstrijd was hiermee gespeeld, daar kon Gerard niets meer aan veranderen. In een toren en paard eindspel, met evenveel pionnen, leek hij de beste kansen te hebben vanwege een betere pionnenstructuur. Hij liet echter een pionnetje op h2 weg slaan en na torenruil leek eigenlijk alleen Hans Baijens te kunnen winnen. Zover kwam het niet doordat Gerard goed in de gaten had dat hij met zijn koning actief moest wezen op de damevleugel. De koningsvleugelpionnen van zwart (f en h) konden niets beginnen tegen het witte paard en de afwikkeling via enkele familieschaakjes was goed voor alsnog een remise.
HSC ging dus met 2 - 4 onderuit. Misschien nog eens, maar dan met meer mensen?
HSC (1777) | WLC (1843) | 2 - 4 |
Johan Wuijts (1925) | Guus Bollen (2217) | ½ - ½ |
Hugo Faber (2048) | Maarten Smit (1966) | 0 - 1 |
Gerard van de Kerkhof (2075) | Hans Baijens (1842) | ½ - ½ |
Gachatur Kazarjan (1627) | Armin Kohlrausch (1715) | 1 - 0 |
Rob Bakels (1645) | Bas Roelen (1768) | 0 - 1 |
Millo Labriaire (1339) | Arno de Man (1549) | 0 - 1 |