Helmondse SchaakclubVerslagen van HSC 1
20 april 2013: HSC 1 - Voerendaal 2 (door Hugo Faber)
Zaterdag 20 april stond er - in de gemeenschappelijke laatste ronde voor poule 2D - voor ons niets meer op het spel. Daarom werd er dit keer veel toegestaan, zoals onverantwoorde winstpogingen ondernemen, de goedbedoelde adviezen van de teamleider negeren, enzovoort. Twee HSC'ers maakten in no-time gebruik van die verworven vrijheden door Scandinavisch te gaan spelen! Ze verloren allebei, maar dat lag op zich niet aan de opening...
Pascal was de eerste die in het stof moest bijten. Hij voerde het 'klassieke' loperoffer op h2 uit, dat dus zou moeten leiden tot de vervolgzetten Pg4+ en Dh4. Wit hoefde echter met zijn koning niet terug naar h1 maar kon nog naar g3. Dat zal Pascal ook wel gezien hebben. Hij hoopte er echter drie pionnen en een goede stelling voor te krijgen. Het werden er maar twee zonder duidelijke compensatie. Toen Pascal even later nog een pion verloor, gaf hij op.
Ruben wist met wit niet gek veel te bereiken. Het leek wel iets beter voor hem te staan, gezien de pionnen van zwart op a5 en b6, die zwakker leken dan hun witte collegae op a4, b2 en c3. Toch kon Ruben niets met dat voordeeltje en even later werd dan ook een vredesakkoord gesloten.
Paul speelde de Tarrasch variant van het Frans, die ook tot mijn favorieten behoort. Mijns inziens is dit een hele nare variant voor zwart, zeker als je op zijn 'Frans' in de verdediging gaat. Na zwarts Kh8 even later gevolgd door Pauls Lxh7 dacht ik dat het punt dan ook snel binnen zou zijn. Helaas wist Paul daarna de juiste voortzetting niet te vinden en moest hij dus een onverwachte nederlaag accepteren.
Bart kreeg een Engelse opening tegen zich. Wit zette daarbij een paard snel op d5. Dat lijkt lastig voor zwart, maar als je een verjaagzet als c6 achter de hand hebt, betekent dat niet zoveel, zeg ik als leek zijnde. Het middengedeelte van Bart's partij heb ik niet meer zo gevolgd, maar ik was nog wel toeschouwer toen Bart de ongerokeerde witte koning te grazen nam. Na enkele nederlagen van Bart, wist hij dus gelukkig weer met een overwinning het seizoen af te sluiten.
Maarten probeerde er in een vrij rustige partij nog iets van te maken door licht op aanval te spelen. In zijn tijdnood offerde zijn tegenstander een pion, om de zaken te compliceren. Onder druk van de tijd koos Maarten vrij snel een verkeerd plan, waarna hij twee pionnen moest inleveren. Het eindspel met minuspion was vervolgens niet te houden.
Jerzy had een vrij rustige partij. Ongetwijfeld had hij deze dag maar wat graag weer eens willen winnen, maar een blik op zijn bord leerde me dat het moeilijk was om vooruitgang te boeken. Dat het later remise werd verbaasde me dan ook niet.
In een wat moeilijke stelling wist ik twee stukken tegen een toren te veroveren. Daarna ruilde ik dames en kon ik met loper en paard mijn stelling hermetisch afsluiten voor wits overgebleven toren. Met een vrije c-pion besliste ik de partij, mijn tweede overwinning op een 2200+ speler in de laatste vier wedstrijden.
Gerard was weer subtiel bezig als altijd... not! Hij zette een aanval op met witte pionnen op f4-g4-h4, maar de aanval werd uiteindelijk afgeslagen. Zwart verdedigde goed en verdere mogelijke witte aanvalskansen verdwenen als sneeuw voor de zon. In het eindspel ging Gerard uiteindelijk ten onder.
En zo bleven we op een wat 'relaxtere' manier dan in eerdere seizoen behouden voor de tweede klasse. Wel jammer dat we nadrukkelijk twee gezichten hebben getoond: eerst winnen van sterker geachte teams en tot een derde plaats in de tussenstand komen en vervolgens door het ijs zakken tegen teams die - relatief - gelijkwaardiger zijn. Volgend seizoen kan alles anders zijn, gezien de sterkte van de beide degradanten in onze poule, Accress Apeldoorn 2 (gem. 2149) en DJC Stein (gem. 2154)...
| HSC 1 (2062) | Voerendaal 2 (2078) | 3 - 5 |
| Bart Dekker (2229) | Tom Bus (2058) | 1 - 0 |
| Ruben Venis (2263) | Marcel Winkels (1955) | ½ - ½ |
| Hugo Faber (2092) | Camiel Peerlings (2216) | 1 - 0 |
| Gerard van de Kerkhof (2053) | Henk Temmink (2173) | 0 - 1 |
| Maarten Smit (1977) | Bob Merx (2074) | 0 - 1 |
| Paul van Asseldonk (1990) | Bart van der Zwet (2090) | 0 - 1 |
| Pascal Boudewijns (1969) | Luc Zimmermann (2080) | 0 - 1 |
| Jerzy Cebula (1923) | Jurgen Fuhs (1978) | ½ - ½ |
6 april 2013: PION - HSC 1 (door Maarten Smit)
Op zaterdag 6 april speelde ons team in de voorlaatste ronde in Groesbeek tegen de plaatselijke schaakvereniging PION. De volledige naam van deze club is "Punten Is Ons Nevendoel", zoals op de website gevonden kan worden. Het werkwoord "punten" betekent volgens het woordenboek "aanpunten" of "bijknippen". Dit zou kunnen betekenen dat de vereniging destijds is opgericht door de plaatselijke kappers, die als hoofddoel een partijtje wilden schaken.
Het zou natuurlijk ook kunnen dat ze met "punten" het "scoren van punten" bedoelen. En die hadden ze in de wedstrijd tegen ons vandaag hard nodig. Zij stonden immers met 4 matchpunten op de voorlaatste plaats, terwijl wij met het dubbele aantal al nagenoeg veilig waren in de strijd tegen degradatie. Zij moesten winnen, wij mochten winnen.
De wedstrijd verliep aanvankelijk rustig. Alleen het bord van Jerzy stond al vroeg in brand. Tegenstander Wopke Veenstra leek de theorie te beheersen, na zo'n 15 zetten had hij pas enkele minuten nagedacht, terwijl er door onze man al bijna een uur was geïnvesteerd. Toch leek de schade mee te vallen, afgezien van een zwak pionnetje op c4 leek de stelling in balans. Dat werd anders toen Jerzy zijn h-pion wegblunderde en daarna de c-pion ook nog verloor. Hij speelde vervolgens veel te lang door in een totaal verloren toreneindspel, waardoor hij niet eens als eerste klaar was.
Dat was namelijk Pascal, die in een middenspel waarin de dames snel geruild waren, maar liefst vijf keer (!) een remiseaanbod van Leo Wijnhoven afwees. Toen hij rond de dertigste zet inzag dat hij inderdaad niet verder kon komen, stelde hij zelf maar eens een puntendeling voor, en die werd wél onmiddellijk geaccepteerd.
Paul had een ingewikkelde partij waarin hij na de opening naar mijn idee duidelijk minder stond. Hij ging terecht niet in op een torenoffer van Jan Fleuren, maar wikkelde bekwaam af door een kleine kwaliteit te veroveren. Uiteindelijk kwam hij met een stuk meer uit de verwikkelingen, maar daar stonden wel drie witte pionnen tegenover. Helaas verprutste hij hierna zijn - volgens hemzelf - gewonnen stelling door via een penning zijn stuk in te leveren.
Bart was de volgende die verloor. Na een ingewikkelde strijd had hij noodgedwongen een kwaliteit geofferd, maar had daar hele mooie compensatie voor gekregen. In de slotfase stond hij aantoonbaar gewonnen, maar voor de acht zetten die hem scheidden van de tijdcontrole had hij nog slechts twintig seconden over. Na een onverwachte zet reageerde hij niet adequaat en zag tegenstander Wim Molenkamp het volle punt wegkapen.
Ik kwam op zich wel goed uit de opening, maar mijn symphatieke tegenstander Jasper Bons wist precies hoe hij deze variant aan moest pakken. Nadat ik een verkeerd plan volgde kreeg mijn opponent een prachtig paard in het centrum, terwijl ik het moest doen met een slechte loper, die ik met moeite buiten de keten kon krijgen. Daarna verloor ik via ondersterijgrappen een pion en kon niet verhinderen dat er nog een pion in de doos belandde. Na verplichte dameruil was het ontstane pionneneindspel tenslotte straalverloren.
Met de langverwachte nederlaag van Jerzy was de wedstrijd hierna dus al gespeeld, maar de gifbeker was nog niet leeg. Gerard was na een Wolga in de problemen gekomen toen hij met twee paarden het loperpaar van Luuk de Ruijter moest zien te bestrijden. Dit was mede door de vrije witte a-pion onbegonnen werk. Toen het boertje veld a7 bereikt had kon de topscorer van PION middels een eenvoudige combinatie definitief toeslaan.
Ruben had in het middenspel niet echt wat kunnen bereiken tegen Theo Wijnhoven, maar speelde door omdat hij inzag dat de rest van het team op zijn zachtst gezegd niet zo erg in vorm was. Ook in de uitvluggerfase kon hij echter ondanks diverse pogingen geen gat slaan in de stugge defensie, zodat toch maar remise overeengekomen werd.
Hugo was als laatste nog bezig. In het middenspel leek hij steeds een tikkeltje beter te staan, maar het eindspel dat ontstond was potremise. Toch slaagde hij er nog in om het spannend te maken door een pion af te geven, waardoor tegenstander Olav Schoonenberg het terecht nog even probeerde. Toen Hugo echter het laatste pionnetje onschadelijk had gemaakt, was remise en de eindstand van maar liefst 6½ - 1½ een feit.
Na deze grootste nederlaag van het seizoen, viel er tijdens het naborrelen op het einde van de avond toch een lichtpuntje te bespeuren na het zien van de overige uitslagen in onze klasse. We gaan namelijk zeker niet degraderen, althans niet dit seizoen! Ook al zouden we in de laatste ronde met 8 - 0 verliezen, dan nog blijven er minimaal twee teams onder ons. Zo kunnen we in de gezamenlijke slotronde - over twee weken, wéér in Groesbeek - onbevangen de strijd aangaan met het nog niet geheel veilige Voerendaal 2!
| PION (2081) | HSC 1 (2062) | 6½ - 1½ |
| Wim Molenkamp (2025) | Bart Dekker (2229) | 1 - 0 |
| Theo Wijnhoven (2062) | Ruben Venis (2263) | ½ - ½ |
| Olav Schoonenberg (2187) | Hugo Faber (2092) | ½ - ½ |
| Luuk de Ruijter (2175) | Gerard van de Kerkhof (2053) | 1 - 0 |
| Jasper Bons (2028) | Maarten Smit (1977) | 1 - 0 |
| Jan Fleuren (2194) | Paul van Asseldonk (1990) | 1 - 0 |
| Leo Wijnhoven (2011) | Pascal Boudewijns (1969) | ½ - ½ |
| Wopke Veenstra (1968) | Jerzy Cebula (1923) | 1 - 0 |
9 maart 2013: HSC 1 - UVS (door Pascal Boudewijns)
Op zaterdag 9 maart speelden we onze laatste gezamenlijke thuiswedstrijd van het seizoen. Zouden we bovenin mee blijven doen, of zouden we afhaken, was de vraag. Hoe dan ook, het seizoen is nu al geslaagd want degradatie is, mag ik nu voor mijn doen al optimistisch stellen, afgewend.
Als eerste was Ruben klaar. Hij speelde tegen een collega-FM en beide spelers wilden elkaar geen pijn doen zodat binnen een uur de vrede getekend werd. Hierna duurde het enkele uren, voordat de volgende uitslagen binnenkwamen.
Ikzelf was nummer twee die een remise liet noteren. Met zwart kreeg ik een Scandinaviër op het bord, de lange variant zal ik maar zeggen, waar ik de geofferde pion terugwin door de verdediging op de damevleugel weg te jagen met enkele pionzetten. Hierna is lange rokade niet echt verstandig en kan ik eerlijk gezegd moeilijk tot tegenspel komen. Na korte rokade kan wit een koningsaanval voorbereiden, die ik kan voorkomen door dameruil aan te bieden. Ik krijg dan een ongunstig eindspel met een lastig te verdedigen losse pion op b4, maar mijn remise-aanbod wordt gelukkig geaccepteerd...
Hierna moet Bart capituleren op bord 1. Met zwart een Fransman waar hij een pion op d4 krijgt. Wit ontwikkelt stukken en zwart houdt lange tijd vast aan die pion, en brengt zijn koning naar f8. Deze ontwikkelingsachterstand doet hem later, in zware tijdnood, de das om. Na wat verzwakkende zetten op de koningsvleugel wint wit enkele pionnen en de open koningsstelling van zwart kost uiteindelijk nog een stuk, waarna Bart opgeeft.
Vervolgens wint Paul van weer een sterke tegenstander. Met wit bereidt hij al snel een koningsaanval voor, zo lijkt het tenminste. Als zwart dan eindelijk kort rokeert, verandert Paul toch van plan en krijgt een sterk centrum met half-open f-lijn. Uiteindelijk weet hij met de zware stukken binnen te dringen en kan met Txf7 beslissend binnenvallen. Alleen nog even de tijdcontrole halen. Dat lukt, hij bestelt een consumptie, en maakt zijn mataanval af, 2 - 2.
Hierna gaat het echter fout. Maarten op bord 3 met zwart een Wolga. Zijn tegenstander speelt de opening bijna à tempo en zwart komt bijna een uur achter. Op het moment dat Maarten dan eindelijk de geofferde pion terugwint (ook de lange variant dus) begint wit lang na te denken, zodat de tijdsverhouding weer bijna gelijk is. In de tijdnoodfase die volgt, weet wit toch weer een pion te winnen op de koningsvleugel, met schaak, en blijft wit een vrijpion voor op de b-lijn. In dit dame-eindspel met drie tegen twee pionnen blijft wit met zijn dame op de belangrijke diagonaal staan tegen eeuwig schaak en voert de partij tot winst.
Ook Jerzy moet hierna het onderspit delven, maar hier had echt meer in gezeten. In een voor mij onbekende opening dreigt hij met wit een loper op te sluiten die zwart kan redden door een pion te geven. Jerzy neemt die pion aan, maar zijn koning moest wel wijken naar f1. Ook hier, net als bij Bart, heeft hij hierna een ontwikkelingsachterstand. Uiteindelijk kost het hem een kwaliteit om er uit te komen, maar heeft hij wel twee verbonden vrijpionnen ter compensatie. Hiermee zou hij de partij naar zich toe kunnen trekken mits hij het in tijdnood goed doet. Enfin, via achterste-rij-grappen en dreigende promotie zou hij er een stuk kunnen winnen. Wat hij echter gemist had, is dat er bij hem ook nog een stuk instond en zo geeft hij eerst zijn vrijpionnen weg om een stuk te winnen, om er een zet later achter te komen dat er weer een afgaat. Hij probeert het hierna nog wel, maar de nul staat al vast en komt er ook.
Met deze 2 - 4 achterstand remiseerde Hugo. Een kleine ontwikkelingsachterstand in de opening wordt later goedgemaakt. Na dameruil ontstaat er een gunstig eindspel voor zijn tegenstander die op winst kan spelen. Maar als Hugo remise aanbiedt, wordt deze aangenomen zodat UVS sowieso de wedstrijd wint.
Goed, als laatste Gerard nog aan het ploeteren. Zijn bekende openingsopzet met wit, wordt door zwart goed opgevangen en met wat lastige damezetten wint zwart plots de witte pion op d3. Wit dreigt overlopen te worden maar met een prachtig schijnoffer weet Gerard een stelling op het bord te krijgen met twee torens en een paard tegen dame en paard met actievere stelling voor wit. Echter, matdreiging of eeuwig-schaak dreiging wordt gepareerd door zwart waarna uiteindelijk toren en paard tegen dame en beide nog enkele pionnen resteert, wat door Gerard remise wordt gehouden...
Uiteindelijk een 3 - 5 nederlaag. Had Jerzy echter gewonnen, wat tot de mogelijkheden behoorde, had de tegenstander van Hugo waarschijnlijk remise geweigerd en op winst gespeeld, wat ook tot de mogelijkheden behoorde en hadden we waarschijnlijk toch verloren.
Goed, we haken bovenin af. Ik neem aan, dat toch niemand zit te wachten op een promotie naar de Eerste Klasse om daar met tien man aan te mogen treden, alhoewel kampioen worden als laagst geratete team toch wel een stunt zou zijn geweest... Rest ons nog twee rondes uit naar Groesbeek, omdat de laatste ronde een gemeenschappelijke ronde is in Groesbeek, onze eerstvolgende tegenstander.
| HSC 1 (2062) | UVS (2124) | 3 - 5 |
| Bart Dekker (2229) | Tjapko Struik (2269) | 0 - 1 |
| Ruben Venis (2263) | Joost Retera (2304) | ½ - ½ |
| Maarten Smit (1977) | Pim Haselager (2143) | 0 - 1 |
| Paul van Asseldonk (1990) | Anton van Rijn (2205) | 1 - 0 |
| Hugo Faber (2092) | Pepijn van Erp (1985) | ½ - ½ |
| Gerard van de Kerkhof (2053) | Luuk Peters (2072) | ½ - ½ |
| Pascal Boudewijns (1969) | Ruud van de Plassche (2001) | ½ - ½ |
| Jerzy Cebula (1923) | Lars Kurstjens (2010) | 0 - 1 |
16 februari 2013: Accres Apeldoorn 2 - HSC 1 (door Hugo Faber)
Op ons sterrenteam (vroegere benaming voor HSC 1) staat tot nu toe geen maat. Na het resultaat van zaterdag 16 februari zou ik er bijna toe geneigd zijn om onze enige(!) nederlaag tot nu toe - tegen Geleen - als een 'bedrijfsongevalletje' te beschouwen. Deze middag werd er in elk geval weer een om in te lijsten.
We kwamen op voorsprong door een overwinning van Gerard in een uitstekend gespeelde partij. Wit vloog in een Koningsgambiet de ongerokeerde zwarte koning naar de keel. Gerard reageerde met een aanval dwars door het midden en zijn aanval kwam het eerst. Hij liet wit met de dame op f7 schaak geven en offerde een toren. Daarna was het voor wit afgelopen, want hij moest toen met de dame terug om een mat tegen te gaan. Een loperoffer met schaak, dat de dame van het matveld afleidde, besliste de partij.
Pascal voegde er een punt aan toe. Met wit kreeg hij snel het beste van het spel. Hij kon toen een stuk offeren voor een heel goed lijkende, maar niet 100% duidelijke aanval. Wijselijk zag hij hier van af en wist hij zijn stelling op een wat solidere wijze naar winst uit te bouwen. Heel mooi! Een 2 - 0 voorsprong tegen een team, dat - net als alle overig teams in deze poule - sterker ingeschat moest worden dan ons team!
Daarom moesten we ook wel wat tegentreffers incasseren... Bart speelde een variant (ik vermeld hier niet welke) waarin je met wit heel snel een kwaliteit offert. Als je daar niet adequaat op reageert, dan kun je snel verloren komen te staan. Helaas voor Bart reageerde zijn tegenstander wel goed en wist een eindspel te bereiken, waardoor het kwaliteitsoffer in een kwaliteitsverlies was getransformeerd. In een al verloren stelling ging Bart door zijn vlag. Er bleek wel een mankement aan de klok te zijn, maar vanwege de stelling en vanwege zijn beperkte tijd (5 seconden) zag Bart af van verdere reclamering.
Jerzy is nog altijd aan het wachten op zijn eerste overwinning. Dit seizoen lukt hem niet veel. Vandaag speelde hij een beetje op de Van de Kerkhof wijze: verwaarlozen van de stukkenontwikkeling en op materiaaljacht gaan. Dat leverde hem dan wel een kwaliteit op, maar de prijs daarvoor was veel te hoog. Met moeite wist Jerzy zijn dame te behouden, maar de eerdere kwaliteitswinst veranderde in een met een ongunstigere materiaalverhouding voor Jerzy zonder verdere compensatie. Weldra moest hij dan ook de eer aan zijn tegenstander laten.
Het zal wel weer als donderslag bij heldere hemel komen voor sommige lezers, maar ik wist vandaag voor de tweede achtereenvolgende keer mijn partij te winnen! Met wit won ik relatief snel een kwaliteit. In het eindspel toren en loper tegen twee lopers wist ik aanvankelijk niet hoe ik zou moeten winnen, maar besloot om maar een vrijpion te geven en achter een h-pion aan te gaan, waarna ik via de h-lijn een nieuwe vrijpion zou krijgen. Deze wist ik inderdaad te bemachtigen. Na een verkeerde loperzet van zwart wist ik loperruil af te dwingen, wat winst meteen een stuk eenvoudiger zou maken. Mijn tegenstander gaf daarom op. Een belangrijk punt, waar ik zeer content mee was. Het feit dat mijn tegenstander 'Smit' heette, droeg nog extra bij aan mijn persoonlijke feestvreugde...
Ruben had deze middag een redelijk jonge tegenstander. Het werd een Franse afruilvariant, waarin wit het goed speelde. Ruben wist dan ook niet veel te bereiken, maar verdedigde wel goed, waardoor er voor wit ook niet veel te halen viel. De remise was dan ook logisch en gerechtvaardigd.
De beslissende fase was aangebroken. We hadden 3½ punt en een 4 - 4 leek in elk geval al haalbaar als je op de borden van Maarten en Paul keek. Paul gaf aan, dat hij een remiseaanbod had gekregen. Van mij mocht hij, maar Paul besloot om toch maar door te spelen, want hij vertrouwde de stelling van Maarten niet zo. In een toren en twee pionneneindspel verorberde hij wits h- en g-pion en de liet de e-pion aan zijn tegenstander. Met toren plus g-pion wist hij tenslotte te winnen!
Intussen was Maarten met wit in een verraderlijk uitziend paardeneindspel verzeild geraakt. Op het eerste gezicht zag het er inderdaad minder uit voor Maarten en na lang nadenken (ook wel eens aardig: Maarten die voor de verandering eens over meer tijd dan zijn tegenstander beschikte) ging zwart voor een logisch uitziend winstplan. Een onverwacht paardoffer, waarmee Maarten de weg vrij maakte voor een niet meer te houden d-pion, maakte direct een einde aan de partij.
Door dit prachtige resultaat zijn we inmiddels opgerukt naar de derde plaats en is klassebehoud (praktisch) zeker.
| Accres Apeldoorn 2 (2124) | HSC 1 (2062) | 2½ - 5½ |
| Freddie van der Elburg (2168) | Bart Dekker (2229) | 1 - 0 |
| Thomas Beerdsen (2116) | Ruben Venis (2263) | ½ - ½ |
| Erik Smit (2222) | Hugo Faber (2092) | 0 - 1 |
| Marcel Boel (2239) | Paul van Asseldonk (1990) | 0 - 1 |
| Maarten Beekhuis (2127) | Maarten Smit (1977) | 0 - 1 |
| Martin van Dommelen (2134) | Jerzy Cebula (1923) | 1 - 0 |
| Nikolai Kabanof (2012) | Pascal Boudewijns (1969) | 0 - 1 |
| René Nijland (1974) | Gerard van de Kerkhof (2053) | 0 - 1 |
15 december 2012: HSC 1 - Veldhoven (door Hugo Faber)
Op zaterdag 15 december kwam Veldhoven opdraven met acht combattanten en twee non-combattanten. Het was remarquabel, dat de laatste twee - gezien hun speelsterkte - uit het team waren gelaten. Nu speelt Veldhoven volgens een roulatiesysteem, dus dat maakt dit wat begrijpelijker.
Onze wedstrijdleider kwam echter niet opdagen! Nu is zo'n man in een wedstrijd tussen HSC en Veldhoven ook helemaal niet noodzakelijk, maar opletten bij tijdcontroles en paraferen van het wedstrijdformulier zijn taken, die wel degelijk verricht dienen te worden. Voor beide taken werd een goede oplossing gevonden.
Ruben was vandaag ook absent, want hij had - vanwege een verhuizing - geen tijd om op de zaterdag te schaken. Gelukkig kon met Veldhoven overeengekomen worden om hem de voorafgaande donderdag aan bord 1 tegen Alan van der Heijden vooruit te laten spelen. Aldus geschiedde. Beiden speelden niet al te handig en uiteindelijk kon aan beide kanten van het bord geen goed plan worden gevonden. Zetherhaling beëindigde de partij.
Pascal was het eerst klaar en mocht een derde achtereenvolgende externe remise bijschrijven. Ongetwijfeld had hij meer gewild, maar zijn geliefde zet met zwart (Dh5 dus) leidde tot uitwisseling van dames en daar viel verder niet veel meer van te maken.
Paul speelde met wit een Tarrasch variant van het Frans, zoals die ook graag wordt gespeeld door uw scribent. Hij stelde zijn stukken inclusief monarch op in het centrum en kon toen druk zetten op de zwarte stelling. Na wederzijdse ruil offreerde Paul in het eindspel een paard voor een pion. Zwart ging niet op het offer in, maar moest even later toch capituleren. Prima partij!
Jerzy ruilde in een Siciliaanse Draak veel stukken af en kwam zo in een dubbel toreneindspel terecht. Dit bracht hem geen enkel voordeel. Zijn opponent wist de torens beter te stationeren en weldra kon Jerzy een zwarte matdreiging niet meer impediëren.
De partij van Bart ging lange tijd gelijk op. Wel stond de zwarte koning op een onveiligere plaats dan de witte, die na enig wandelen op a2 belandde. Daar wist Bart - inmiddels met twee toren op de g-lijn - mooi gebruik van te maken door met een 'en prise' staande dame op g7 te slaan. Tegenstander Thijs Laarhoven stond sportief het mat na Barts Th7 toe.
Ondergetekende kon - jawel beste lasteraars - na 1 jaar en 9 maanden weer eens victorie kraaien! In het begin had ik het wel lastig op mijn damevleugel, maar in de lichte tijdnoodfase, waar tegenstander Ferry Daamen meer last van had, kantelde het wedstrijdbeeld en kon ik een pionnetje mee snoepen. Daarna nog even letten op eeuwig schaakmechanismen en was daadkracht vereist in verband met een oprukkende a-pion. Uiteindelijk werd de vis toch op het droge gelegd.
Maarten trad aan tegen de door mij voorspelde tegenstander, Dirk van Dooren (FM Dick). De in het verleden behaalde resultaten van Maarten tegen Dirk boden uiteraard geen garantie voor succes, maar manhaftig werd de strijd toch aangegaan. Maarten werd direct onder zware druk gezet. Met een snode paardzet wist Maarten tot een kleine recuperatie van zijn stelling te komen door zijn materiële achterstand recht te trekken. Hij gaf daarna nog opzettelijk een pion weg, maar dat leidde uiteindelijk tot een 'theoretisch remise' lijkend eindspel, maar tussen theorie en praktijk ligt nog altijd een verschil. Met vlot en geduldig spel wist Dirk zijn stelling telkens te verbeteren, terwijl de tijd van Maarten meer en meer begon te slinken. Het was dan ook geen verrassing, dat Maarten tenslotte, op zet 98, bezweek.
Gerard speelde met wit weer eens een ondoorgrondelijke partij, waarin van alles gebeurde. De meest flagrante verandering was die van een totaal ingemetselde witte loper op h2, ingesloten door pionnen op f2, f3 en f4 naar een centrale locatie, te weten d4! Met 4 - 3 als tussenstand bood Gerard remise aan, hetgeen werd afgeslagen. Zijn tegenstander kon echter niet veel meer bereiken, dus een vredesakkoord kwam toch nog tot stand.
Een prettige overwinning dus, die ons later nog wel eens van pas zou kunnen komen in onze altoos durende strijd tegen degradatie.
| HSC 1 (2058) | Veldhoven (2099) | 4½ - 3½ |
| Ruben Venis (2272) | Alan van der Heijden (2251) | ½ - ½ |
| Bart Dekker (2225) | Thijs Laarhoven (2251) | 1 - 0 |
| Maarten Smit (1953) | Dirk van Dooren (2264) | 0 - 1 |
| Jerzy Cebula (1919) | Huub Schenning (2079) | 0 - 1 |
| Hugo Faber (2070) | Ferry Daamen (2040) | 1 - 0 |
| Paul van Asseldonk (1984) | Erik van Eijndhoven (2098) | 1 - 0 |
| Pascal Boudewijns (1996) | Gerrit Bruggeman (1942) | ½ - ½ |
| Gerard van de Kerkhof (2041) | Gilbert Leentjens (1867) | ½ - ½ |
24 november 2012: HSC 1 - Geleen (door Hugo Faber)
Op 24 november mochten we tegen promovendus Geleen aantreden. Ook zij hebben een surplus aan rating ten opzichte van HSC 1, maar op de een of andere manier lijkt de rol van underdog ons tot nu toe goed te passen.
Ruben was als eerste klaar. Hij had met zwart niet veel weten te bereiken. Het was eerder wit, die zijn stelling kon versterken. Daarom werd deze partij remise gegeven.
Bart had het deze middag zwaar tegen IM Thomas Henrichs. In een Koningsindiër vocht hij zich dapper terug na wits h5 en g5 op de koningsvleugel. Dat kostte hem echter wel zeer veel tijd en met nog zo'n 18 zetten te produceren in 2½ minuut liep dat dan ook verkeerd af.
Zelf werd ik een volgend slachtoffer. In een uitgestelde Steinitz van het Spaans (a6 gevolgd door d6) koos ik met lange rokade en aanval op de koningsvleugel een verkeerd plan: mijn aanval zou niet sterk genoeg worden, terwijl mijn tegenstander aanknopingspunten kreeg op de damevleugel. Toch kon ik een redelijk eindspel bereiken. Helaas liet ik me toen verleiden om een extra pion mee te pakken, terwijl ruil van een van de torens veiliger was geweest. Nu moest ik een mataanval tegenhouden, die resulteerde in stukverlies.
Maarten speelde Engels en dat werd een strijd van flankspel tegen centrumspel. Aanvankelijk had Maarten niet zoveel aanknopingspunten. Hij besloot om iets risicovoller te spelen en kreeg een witte pion op c6, die als stoorzender fungeerde. Deze pion hielp hem bij het combinatoir afmaken van de partij. Na de nederlagen van Bart en mij uiteraard een welkome overwinning!
Jerzy kwam snel in een eindspel waarin niet veel aan de hand was. Hij wist de wat prettigere staande of lijkende stelling van wit te neutraliseren en ook een van de witte lopers af te ruilen. Het zo ontstane ongelijker lopereindspel eindigde dan ook in remise.
Paul offerde in een Siciliaanse draak zijn dame. Ik weet niet of het een bekend offer was, maar zo op het eerste gezicht leek het mij wat misplaatst. Hij had er in elk geval wel wat meer uit kunnen halen. Zoals het verder ging koos Paul voor een paardschaakje op a2, maar daarmee waren gelijk wel de voornaamste zwarte dreigingen verdwenen, nadat de witte koning naar d2 was gelopen. Wit had daarna weinig moeite om het eindspel tot winst te voeren.
Gerard was door mij op bord 2 gezet, 'omdat hij verloren stellingen toch wint', maar vooral vanwege zijn laatste goede avondcompetitie partij tegen een 2200+ speler. Hij kwam nu ook minder te staan, omdat hij voldoende weerwerk meende te kunnen bieden met een paardschaakje op d6. Zijn tegenstander offerde echter een kwaliteit voor dat paard en bleek daarna meer dan voldoende compensatie te hebben. Gerard knokte zich nog wel naar een eindspel waarin de materiaal- en positieverhoudingen redelijk hersteld werden, maar toen plaatste zijn tegenstander een tweede kwaliteitsoffer. De toren van Gerard was toen machteloos tegen zwarts loper en pionnen.
Pascal was als laatste klaar. Hij speelde een Franse ruilvariant. Dat verwacht je niet van iemand die van actief spel houdt, maar dat zou komen, omdat hij van andere Franse varianten 'niets' snapt, aldus een wat vileine verklaring van Maarten. Hoe dan ook, Pascal moest met wit alle zeilen bijzetten om niet in het nadeel te geraken. Dat gebeurde echter toch. Zijn tegenstandster kon op een gegeven moment (en un Momento Dado op zijn Cruijffiaans) een toren tegen een paard ophalen. In plaats daarvan offerde ze haar paard tegen een pion. Pascal kon daardoor weer helemaal terugkomen en in een eindspel met toren en paard bracht hij een e-pion naar e7. Winst was dus een kwestie van tijd, helemaal omdat zwart amper een goede zet meer kon doen. Helaas liet Pascal een afwikkeling toe naar toren tegen paard, waarna de winst, ondanks de kwaliteitsvoorsprong verkeken was. Remise dus.
Een flinke nederlaag dus... Ach ja, dit moest een keer gebeuren. Op naar de volgende wedstrijd tegen een zeer vertrouwde tegenstander: Veldhoven!
| HSC 1 (2058) | Geleen (2151) | 2½ - 5½ |
| Bart Dekker (2225) | Thomas Henrichs (2502) | 0 - 1 |
| Gerard van de Kerkhof (2041) | Johannes Mundorf (2188) | 0 - 1 |
| Ruben Venis (2272) | Benjamin Nachbar (2105) | ½ - ½ |
| Hugo Faber (2070) | Timo Straeter (2354) | 0 - 1 |
| Jerzy Cebula (1919) | Mark Meyers (1895) | ½ - ½ |
| Maarten Smit (1953) | Marcel Frenken (2094) | 1 - 0 |
| Paul van Asseldonk (1984) | Leo Armino (2019) | 0 - 1 |
| Pascal Boudewijns (1996) | Wenke Henrichs (2047) | ½ - ½ |
3 november 2012: Eindhoven - HSC 1 (door Hugo Faber)
Wij traden aan tegen Eindhoven, dat ooit Hoofdklasse speelde en daarna terugzakte naar de Eerste Klasse. Weliswaar waren ze vorig seizoen gedegradeerd, maar ze zouden nog steeds een geduchte tegenstander zijn voor ons.
Voor de verandering was de teamleider eens als eerste klaar. Ik speelde tegen Frans Kuijpers, IM, voormalig kampioen van Nederland en deelnemer aan de Olympiade van 1974 in Nice. Ik kreeg een Aljechin variant waarmee ik vrij veel ervaring had opgedaan. In die variant krijgt wit het loperpaar, maar door zwarts gesloten linie, is dat niet een echt voordeel. Ik slaagde erin om de stelling gesloten te houden en uiteindelijk kwamen we remise overeen. Er was nog een kritieke mogelijkheid op het einde en in eerste instantie analyseerden we die naar winst voor wit. Nader onderzoek leert me dat ik het toch remise kon keepen.
Door Maarten en Pascal zwart te geven, realiseerde ik mij iets te laat, dat ze mogelijk in de gelegenheid zouden zijn om hun gemeenschappelijke Scandinavische lijfvariant op het bord te brengen. Dat deden ze dan ook prompt! Gelukkig bleef dit zonder nadelige gevolgen, sterker nog er werd anderhalf punt mee opgehaald deze middag. Weliswaar kampte Pascal met een kleine achterstand in ontwikkeling maar wist dat goed te boven te komen. Een dubbel paardeneindspel werd remise gegeven, hoewel zwart (Pascal) zijn koning veel sneller dan wit zou kunnen activeren. Een plusremise dus.
Jerzy speelde een uitstekende maar wel moeilijke partij wat mij betreft. Toch verdedigde zwart het vrij goed. In een resulterend toreneindspel had Jerzy pionnen op de damevleugel en zwart op de koningsvleugel. Uitindelijk werd het toch remise.
Ruben was er vandaag niet helemaal bij vanwege verhuisperikelen; in een dubbelzijdig fianchetto, dat hij toch redelijk vaak met wit speelt, drukte zwart een centrumpion door. Ruben probeerde nog wat tegenspel te krijgen, maar hij miste zwarts aanval langs de b-lijn, waarbij zijn loper op b2 werd aangevallen. Deze werd beschermd door een ongedekte toren. Meer bescherming was niet mogelijk en zo was het na zo'n twintig zetten te hebben uitgevoerd al over en sluiten voor Ruben.
Gerard liet met een Franse opening zien dat hij ook 'normale' openingsvarianten kan spelen. Zijn koning belandde evenwel op f8, maar hij leek wel een gelijke stelling te hebben. Het vervolg kan ik als teamleider tegenwoordig heel makkelijk beschrijven, ook al zou ik niet eens hebben meegespeeld: Gerard komt verloren te staan - de tegenstander maakt in tijdnood een blunder - Gerard wint. Zo ging het dus ook! Na de snelle nederlaag van Ruben was dit uiteraard een zeer welkom punt!
Paul speelde met wit iets wat ik nog nooit eerder heb gezien: de afruilvariant van het Spaans met een vroegtijdig b2-b3. Misschien is dat ook wel logisch, want erg veel wist hij niet te bereiken. Na een vroege dameruil kwam Paul's koning naar voren, met de torens op de onderste lijn. Deze koning wist uiteindelijk een goed heenkomen te vinden en net als bij mij betekende het loperpaar van Paul's tegenstander weinig, omdat wit's stelling gesloten was. Ook hier een remise.
Mijn taxatie van de stelling van Maarten bleek - misschien door bepaalde vooringenomenheid aan mijn kant - onjuist te zijn! Ik dacht dat de ontwikkelingsachterstand van Maarten hem de das om zou doen en tegenstandster Erika Sziva probeerde daar ook driftig gebruik van te maken. Dat lukte niet. Maarten bereikte het eindspel en hield daar tenslotte een loper meer aan over. Die kon later succesvol worden ingeruild tegen wits enige troef, een vrije b-pion. Daarmee wist Maarten zich mooi te revancheren voor de ongelukkige nederlaag van de vorig keer. Het kost mij nog wel een bier, maar dat heb ik er graag voor over!
Bart was als laatste bezig. Winst was niet meer noodzakelijk maar hij deed nog wel verwoede pogingen. In het eindspel kende zwart echter geen zwaktes. Weliswaar had Bart een pion meer, maar dat was een dubbele c-pion die weinig meerwaarde had. Even later werd dan toch de vrede getekend.
HSC 1 heeft het dus weer geflikt en is samen met koploper Venlo na drie ronden nog altijd ongeslagen!
| Eindhoven (2176) | HSC 1 (2058) | 3½ - 4½ |
| Bas van de Plassche (2400) | Ruben Venis (2272) | 1 - 0 |
| Frans Kuijpers (2240) | Hugo Faber (2070) | ½ - ½ |
| Jos Sutmuller (2102) | Bart Dekker (2225) | ½ - ½ |
| Fred Hallebeek (2216) | Gerard van de Kerkhof (2041) | 0 - 1 |
| Ankit Majhi (2056) | Paul van Asseldonk (1984) | ½ - ½ |
| Erika Sziva (2225) | Maarten Smit (1953) | 0 - 1 |
| Jan Veerman (2130) | Jerzy Cebula (1919) | ½ - ½ |
| Jan Cox (2042) | Pascal Boudewijns (1996) | ½ - ½ |
6 oktober 2012: HSC 1 - Venlo (door Hugo Faber)
Wij traden aan tegen een verzwakt Venlo zonder eerstebordspeler Maarten Strijbos en nog een andere vaste speler. Nu is 'verzwakt' voor Venlo een wat relatief begrip aangezien ze over een redelijk breed team beschikken. Met twee invallers bleek hun gemiddelde rating nog steeds een stuk hoger te zijn dan de onze. Uiteraard hoopte ik dat HSC toch zou kunnen profiteren van de hier geboden kans. Een 1 - 7 nederlaag zoals vorig seizoen hoefde het nu in elk geval beslist niet te worden!
Ruben nam een mooie revanche op zijn tegenstander van vorig seizoen toen hij nog hard van het bord werd gezet. Nu traden ze tegen elkaar aan met verwisselde kleuren. Een slagenwisseling leverde Ruben materiaal op: een zwarte toren dreigde genomen te worden, terwijl Ruben ook nog eens een familieschaakje dreigde. Een 'en prise' staand paard van Ruben kon niet genomen worden vanwege een penning. Het materiaalverlies was dus blijvend en met die wetenschap gaf zwart op.
Bart kreeg een - mij wat onbekende - opzet van het Frans tegenover zich. Hij kreeg een zwarte pion op e4. Zo'n pion kan in het Frans heel irritant zijn, maar na wat stukkenruil zat er weldra weinig muziek meer in en besloten beide spelers tot remise.
Gerard zette zijn partij rustig op tegen een invaller: een Frans waarbij hij zoals gebruikelijk weigert om zijn witte d-pion op d4 te zetten. Dit keer gebeurden er geen gekke dingen. Hij kwam niet verloren te staan en won dus op 'normale' wijze.
Pascal won met wit tegen een andere invaller en wel op een analoge wijze als dat hij met zwart in de eerste ronde had verloren: eerst ervoor zorgen dat zwart geen aanknopingspunten heeft en dan vervolgens met f2-f4-f5-f6 ten aanval trekken. Na het slaan van de pion op f6 sloeg Pascal met zijn toren terug en sloeg zijn aanval tenslotte door.
Paul ruilde zijn Siciliaanse loper op g7 vroeg af en ging daarna wat slapjes verder. Dat moest hij bekopen met een snel h4-h5 van zijn tegenstandster. Het afslaan van de aanval kostte Paul - uiteraard - veel tijd. Zoveel tijd zelfs, dat hij op een gegeven moment ruim een uur achter stond! Dames konden nog wel worden geruild maar het toreneindspel met een pion minder was verloren.
Ik heb van Jerzy's partij niet zoveel mee gekregen. Ik zag wel dat hij met zwart een pion voor stond. Hij miste echter wel de belangrijke zwarte loper voor het verdedigen van veld g7. Of hij de pion daadwerkelijk veroverd had of hem geoffreerd had gekregen, weet ik dan ook niet. Sommigen HSC'ers beweren dat hij gewonnen stond, maar jammer genoeg wist hij niet van zijn pluspion te profiteren en verloor.
Zelf was ik weer als een van de laatsten bezig. Met zwart had ik mijn iets mindere stelling tegen Joep Nabuurs weten te egaliseren en in de tijdnoodfase van ons zelfs een pion gewonnen. Na de tijdcontrole bleek het echter lastig om de pluspion proberen te behouden, want de witte stukken stonden beter opgesteld dan de zwarte en er waren veel dreigingen: diverse familieschaakjes en mat op de onderste rij. Met het zicht op een minimale, van tevoren niet verwachte 4 - 4 besloot ik herhaling van zetten toe te laten.
'Onze' Maarten mocht weer eens - voor de zoveelste keer - de Maroczy variant van het Siciliaans (met de witte pion op c4) spelen. Dat ging in eerste instantie goed - ook na het bewust creëren van een dubbelpion op de a-lijn, om aanval via de b-lijn te krijgen. Overigens was het grappig dat Ruben in zijn partij - in een hele andere opening - hetzelfde deed. In het daarna resterende eindspel liet Maarten onnodig een zwarte toren in zijn stelling komen hetgeen in pionverlies resulteerde. Het toreneindspel was daarna kansloos voor hem verloren. Analyse achteraf leerde dat winst misschien wat teveel gevraagd was, maar dat Maarten in elk geval zeker niet had hoeven te verliezen.
Al met al ben ik toch tevreden met onze start tot nu toe: gelijke spelen tegen twee van de sterkste teams in deze klasse!
| HSC 1 (2056) | Venlo (2122) | 4 - 4 |
| Bart Dekker (2211) | Thijmen Smith (2235) | ½ - ½ |
| Ruben Venis (2266) | Rudi van Gool (2217) | 1 - 0 |
| Hugo Faber (2075) | Joep Nabuurs (2199) | ½ - ½ |
| Maarten Smit (1950) | Rainer Montignies (2251) | 0 - 1 |
| Jerzy Cebula (1944) | Henk van Gool (2130) | 0 - 1 |
| Gerard van de Kerkhof (2017) | Hans Everaars (1891) | 1 - 0 |
| Paul van Asseldonk (1987) | Ololi Alkhazashvili (2148) | 0 - 1 |
| Pascal Boudewijns (1998) | Frans Mertens (1902) | 1 - 0 |
15 september 2012: DJC - HSC 1 (door Hugo Faber)
We reisden weer naar Stein af, naar DJC, onze tegenstander uit de laatste ronde van het vorige seizoen. Een fikse nederlaag (6 - 2) was toen ons deel en alleen door een wonder degradeerden we tenslotte niet. Gelukkig verging het ons nu aanzienlijk beter!
Jerzy is nogal een wisselvallige speler. Hij kan winnen van een 2100-speler maar ook verliezen van een 1900-speler. Vandaag maakte hij op het toch niet misselijke bord 3 in elk geval een keurige remise.
Maartens partij ging ook een tijd gelijk op, maar wit wist plotseling een pion te winnen. Dat betekende gelukkig niet zo heel veel, want de witte b-pion was flink wat zwakker dan zijn witte soortgenoten. Maarten zette de aanval dan ook in op die pion. Toen die dreigde te vallen, bood zijn tegenstander remise aan, wat werd aangenomen.
Pascal maakte zijn debuut voor HSC 1, als vaste speler welteverstaan. Vorig jaar had hij in de uitwedstrijd tegen DSC al eens goed ingevallen en ons aan een belangrijke 4 - 4 geholpen. Ik was dan ook benieuwd hoe het hem vandaag zou vergaan. Jammer genoeg kwam Pascal in de problemen toen wit een opmars kon beginnen met zijn f-pion. Na een f4-f5 moest de zwarte loper - die de pion op d5 dekte - noodgedwongen terug naar c8: alleen John van Rooij doet zo'n zet geheel vrijwillig. De pion op d5 ging er dus aan en daarna was het snel afgelopen. Jammer Pascal, maar de volgende keer krijg je weer wit.
Een derde remise kwam op naam van Paul, die een Caro-Kann met h4 en f4 bestreed. Ik geloof dat hier het evenwicht nergens werd verbroken.
Ruben speelde dit keer weer eens op bord 2. Het ging tot het einde toe gelijk op en remise was dan ook een logische uitslag.
De partij van Gerard verliep volgens een inmiddels bekend patroon: tegenstander laat pion instaan - Gerard neemt pion - Gerard raakt achter in ontwikkeling - Gerard lijkt compensatie weg te werken - Gerard komt verloren te staan - Gerard wint toch... Ja beste tegenstanders, gewonnen staan tegen Gerard zegt wel wat, maar niet alles. Zo stond Gerard vorig seizoen tegen DJC toch ook totaal verloren en ook toen ontsnapte hij.
Bart wist als vice-kopman een mooie overwinning te boeken. Hij kreeg licht voordeel en op het moment dat zijn tegenstander remise aanbood, offerde hij een kwaliteit. Dat leverde hem sterke pionnen op c7 en d6 op. Na een aanval door Bart nam zwart zijn toevlucht tot het produceren van een serie dameschaaks. Helaas voor hem, maar gelukkig voor ons bleek die serie eindig te zijn.
Door de overwinning van Bart waren we zowaar op een voorsprong gekomen! Het was dan ook aan mij om die voorsprong te behouden. Helaas greep ik in gewonnen stelling mis. Ik pakte een stuk, wat logischerwijs kon, probeerde daarna om een opgerukte pion op c2 te blokkeren met een toren op c1, maar overzag volledig dat na het terugtrekken van een andere toren, zwart een schijnoffer kon plaatsen door zijn dame voor die toren te geven. Daarna volgde promotie tot een dame, die niet genomen kon worden op straffe van mat! En zo stond ik dus opeens een kwaliteit achter. Na dameruil verloor ik het eindspel uiteindelijk.
Kortom, een mooi gelijkspel maar wel een met een vlekje!
| DJC (2155) | HSC 1 (2056) | 4 - 4 |
| Jelle Sarrau (2301) | Bart Dekker (2211) | 0 - 1 |
| Roel Hamblok (2230) | Ruben Venis (2266) | ½ - ½ |
| Fabian Miesen (2127) | Jerzy Cebula (1944) | ½ - ½ |
| Sander Vanwersch (2120) | Gerard van de Kerkhof (2017) | 0 - 1 |
| Ynze Mengerink (2185) | Hugo Faber (2075) | 1 - 0 |
| Stefan Simenon (2138) | Maarten Smit (1950) | ½ - ½ |
| Stefan Spronkmans (2097) | Paul van Asseldonk (1987) | ½ - ½ |
| Lars Swijsen (2044) | Pascal Boudewijns (1998) | 1 - 0 |
