Helmondse Schaakclub

Verslagen van HSC A

 

18 maart 2014: HSC A - Son en Breugel (door Danniël van Boxtel)
The A-team has done it! Via een 3 - 1 overwinning op degradant Son en Breugel werd de titel in klasse C1 van de Noord-Brabantse avondcompetitie veroverd. Een gelijkspel tegen HSC B en zes opeenvolgende overwinningen waren voldoende om het kampioenschap en een digitale klok binnen te slepen.
Meesterbrein Danniël "Hannibal" van Boxtel gaf het goede voorbeeld. Met een sigarenpeuk in de mondhoek zette hij Erik-Jan Esmeijer zwaar onder druk. Esmeijer had erg veel tijd nodig om de speldenprikken het hoofd te bieden en de gaten in zijn stelling te dichten. Hij ging reeds op zet 17 door zijn vlag, 1 - 0. Het bedenken van de strijdplannen kostte Danniël de nodige energie, waardoor zijn persoonlijke score een teleurstellende 3 uit 6 was.
Pascal "B.A." Boudewijns kwam tegen Peter van der Aalst matig uit de opening en bediende zich vervolgens van grof geweld. Na tegengestelde rochades werd de witte koningsstelling met enkele explosies en rake klappen ontmanteld. Compleet groggy werd Van der Aalst tenslotte op subtiele wijze mat gezet, 2 - 0. Het kampioenschap was hiermee binnen! Pascal droeg met 5½ uit 7 substantieel bij aan de titel.
Jerzy "Murdoch" Cebula wisselt briljante overwinningen op sterke tegenstanders af met gekke en komische nederlagen tegen zwakkere opponenten. Na het einde van deze wedstrijd lachte vooral Dion van Bragt en was Jerzy de schlemiel. Via sterk spel won Jerzy een kwaliteit, maar Van Bragt had wat stellingsgeluk en speelde goed tegen. De witte monarch stond niet veilig en de zwarte dame en loper bleven overlast veroorzaken. Waarschijnlijk was de stelling na de tijdcontrole nog steeds gewonnen, maar Jerzy kwam nadat hij een remiseaanbod had afgeslagen in tijdnood en steeds meer in de verdrukking. Na enkele foutjes stond hij plotseling mat, 2 - 1. Met 3½ uit 5 voldeed Jerzy aan de verwachtingen.
Paul "Face" van Asseldonk kon tegen Andrew Hall zijn charmes niet in de strijd gooien. Hij wikkelde snel af naar een voordelig dameloos middenspel om zijn betere techniek uit te buiten. Hall hield ondanks een geïsoleerde dubbelpion en een Van Rooijse opstelling van zijn stukken lang stand. Paul bleef hevig aandringen en wist het bastion uiteindelijk te slechten. Hall gaf op toen hij met weinig tijd op de klok materiaal verloor, 3 - 1. Met een geniale en onovertroffen 7 uit 7 baande hij als topscorer de weg naar het succes.
Hugo viel drie keer in en verdient zeker een eervolle vermelding. De meeste bovengenoemde bijnamen en rollen passen immers bij hem. Naast zijn oude koosnaam "de slager" staat hij sinds de eerste ronde van dit seizoen overigens tevens bekend als "het konijn". Hugo heeft op diverse manieren een bijdrage geleverd aan het eindresultaat van het A-team. In de ouverture was hij namens HSC B mede debet aan het enige puntverlies van de nieuwe titelhouder. Tegen directe concurrent De Kentering behaalde hij voor het vlaggenschip een niet meer verwacht maar o zo belangrijk halfje.
HSC A zal over een dik half jaar waarschijnlijk in een (deels) gewijzigde samenstelling in de hoofdklasse aantreden.

 

HSC A (1983) Son en Breugel (1433) 3 - 1
Paul van Asseldonk (2060) Andrew Hall (1342) 1 - 0
Jerzy Cebula (2040) Dion van Bragt (1631) 0 - 1
Pascal Boudewijns (1980) Peter van der Aalst (1327) 1 - 0
Danniël van Boxtel (1852) Erik-Jan Esmeijer (-) 1 - 0

 

18 februari 2014: Combinatie - HSC A (door Hugo Faber)
Vriendelijk werd mij gevraagd of ik zowel invaller als teamleider wilde zijn. De meegegeven opdracht was uiteraard om te winnen waarmee promotie naar de hoogste klasse veilig gesteld zou worden.
Zelf zette ik een flinke stap voorwaarts met een redelijke snelle overwinning tegen John Loomans. In een Pirc-verdediging deed ik een wat vaag pionoffer met e4-e5, waarop zwart na dxe5 met twee geïsoleerde e-pionnen werd opgescheept. Ik trok toen ten strijde tegen de zwakke achterste e-pion en kon die met een schijnoffer pakken. Het zou zwart gegarandeerd een kwaliteit kosten. John koos niet de meest optimale verdediging en na het kwaliteitsverlies kon hij één zet later al opgeven, omdat de andere zwarte toren ook binnen enkele zetten in de stukkendoos zou gaan verdwijnen.
Op dat moment was er nog totaal geen sprake van een te verwachten grote overwinning: niemand van ons stond beter, sommigen eerder slechter.
Daartoe behoorde ook Pascal. Met een wat vage afwikkeling - een toren en twee pionnen (7 punten) tegenover twee stukken (6 punten) bereikte hij niet echt veel. In het dame en toren tegen dame en twee stukken eindspel had zwart de mogelijkheid om via het slaan van de witte pion op e5 met zijn d-pion, een gevaarlijke vrije e-pion over te houden. Hij koos er echter voor om met zijn dame op e5 te nemen en dat kostte hem enkele zetten later een stuk. Daarmee kwam Pascal dus netto een kwaliteit voor, 0 - 2 dus.
De winst was al bijna binnen, want over de partij van Jerzy heb ik me nooit echt zorgen gemaakt. Hij wist in een dame en loper tegen dame en loper eindspel zijn dame nog heel actief te zetten, maar het doel: veroveren van de zwakke b-pion ZONDER daar zelf iets voor hoeven in te leveren, lukte niet. Zelf had Jerzy namelijk een zwakke c-pion. En zo besloten de heren enkele zetten later tot remise.
Paul moest hard werken deze avond. Hij kreeg een f4-opening tegenover zich, waarbij wit via de loper op b2 een aardige drukstelling tegen de koning van Paul wist op te bouwen. Paul probeerde de druk te verlichten door stukken te ruilen waar mogelijk. Zijn positie bleef moeilijk. Toen zijn tegenstander na een dameuitval van Paul, afruil van dames aanbood, hoefde Paul daar niet lang over na te denken. Enkele zetten later waren de bordjes compleet verhangen en werd het eindspel door Paul eenvoudig gewonnen.

 

Combinatie (1738) HSC A (2046) ½ - 3½
John Loomans (1933) Hugo Faber (2102) 0 - 1
Stefan Rooijakkers (1872) Jerzy Cebula (2040) ½ - ½
Hans Piree (1570) Pascal Boudewijns (1980) 0 - 1
Kees van Pelt (1575) Paul van Asseldonk (2060) 0 - 1

 

28 januari 2014: HSC A - Gardé (door Danniël van Boxtel)
Danniël had tegen Peter Thijssen een mooie stelling opgebouwd, maar koos vervolgens het verkeerde plan. Hij gaf twee stukken voor een toren en twee pionnen en verkreeg een gedekte vrijpion op e6. Na de verplichte dameruil waren zijn winstkansen echter drastisch geslonken en even later stond Thijssen duidelijk beter. Een goed getimed remiseaanbod leverde tenminste nog een half punt op, ½ - ½.
Jerzy speelde zijn vertrouwde systeempje en had al snel het beste van het spel. Jan Broekhuis zag zwarte lopers op c3 en d3 verschijnen en zocht zijn heil op de koningsvleugel. De witte aanval verliep echter te traag. Uiteindelijk wist Jerzy een doorbraak te forceren en zijn c-pion te laten promoveren. Broekhuis speelde tevergeefs nog enkele zetten door, 1½ - ½.
Paul miste in de opening de beste voortzetting, maar bleef geduldig zijn stelling verbeteren. Martijn Cox bracht zijn lichte stukken in het spel en verloor daarmee de controle over de damevleugel. Na dertig zetten zaten beide spelers in behoorlijke tijdnood. Paul had de stelling uitstekend doorgerekend, deed zes zetten in twintig seconden, won een volle toren en ging niet door zijn vlag, 2½ - ½.
Pascal wist in zijn partij tegen Jack Sonnemans geen voordeel te bewerkstelligen. Sonnemans hanteerde een behoudende speelstijl en versmaadde zelfs pionwinst. Pascal had dan waarschijnlijk wel de nodige compensatie en het gewenste initiatief verkregen. Gaandeweg werden nagenoeg alle stukken geruild. Het resterende toreneindspel was potremise, 3 - 1.
Door deze verdiende overwinning en de nederlaag van HSC B tegen De Kentering heeft het A-team de koppositie veroverd.

 

HSC A (1981) Gardé (1781) 3 - 1
Jerzy Cebula (2038) Jan Broekhuis (1931) 1 - 0
Paul van Asseldonk (2023) Martijn Cox (1787) 1 - 0
Pascal Boudewijns (1969) Jack Sonnemans (1763) ½ - ½
Danniël van Boxtel (1895) Peter Thijssen (1643) ½ - ½

 

16 december 2013: De Kentering - HSC A (door Danniël van Boxtel)
In de titelrace heeft HSC A goede zaken gedaan door koploper De Kentering in het hol van de leeuw te verslaan.
Danniël speelde de opening beter dan Mike Kroon. Hij won binnen acht zetten een pion, maar had vervolgens moeite om zijn ontwikkeling te voltooien en actief stukkenspel te behouden. Ondanks 20 minuten nadenken was de dertiende zet een blunder. De veertiende zet was het logische uitvloeisel van de gekozen opzet, maar daardoor ook niet de beste. Er was behalve schaakblindheid echter geen reden om op de vijftiende zet de dame en prise te laten staan. De sympathieke Kroon gaf naderhand aan dat hij liever een spannende partij had gespeeld, maar nam dit cadeautje uiteraard in ontvangst, 1 - 0. Gelukkig zijn mijn teamgenoten inmiddels het nodige van me gewend. Ze schrokken niet bovenmatig en gingen slechts licht hoofdschuddend rustig verder met hun partij.
Pascal nam Martie van der Sanden in een wurggreep, hetgeen tegen deze zwaargewicht een prestatie van formaat genoemd mag worden. Na amper twintig zetten kon alleen de zwarte dame nog bewegen en was haar echtgenoot aan de andere kant van het bord in onoverkomelijke problemen gekomen. Pascal speelde de partij zeer nauwkeurig uit, met ondekbaar mat als gevolg, 1 - 1.
Hugo was mogelijk toch enigszins uit zijn evenwicht geraakt door het drama aan het vierde bord. Hij versmaadde eerst pionwinst en miste daarna het niet al te moeilijke schijnoffer waarmee Stan Heijmans zich kon bevrijden, waarbij hij bovendien een pion weggaf. Vervolgens zwijnde Hugo en daarmee het gehele A-team. In een dame-eindspel met zes tegen vijf pionnen had Heijmans een diepe doch geforceerde winstvariant op het bord kunnen brengen. Hij herhaalde de zetten echter één keer te vaak en Hugo was er als de kippen bij om remise te claimen, 1½ - 1½.
Paul begon zijn partij vanwege drukke werkzaamheden met 25 minuten minder bedenktijd dan de ervaren Piet van Eijndhoven. Hij koos voor een positioneel gezonde opzet en wist de tijdachterstand grotendeels in te lopen. De zwarte dame verdwaalde op de a-lijn en werd tactisch handig en ten koste van slechts een toren door Paul opgebracht. Van Eijndhoven creëerde nog lastig tegenspel, maar Paul gaf zijn dame snel terug voor een toren, promoveerde met schaak en haalde de vijandelijke vrijpion tenslotte één stapje voor het promotieveld van het bord, 1½ - 2½.

 

De Kentering (1901) HSC A (1999) 1½ - 2½
Piet van Eijndhoven (2047) Paul van Asseldonk (2023) 0 - 1
Stan Heijmans (1972) Hugo Faber (2107) ½ - ½
Martie van der Sanden (1698) Pascal Boudewijns (1969) 0 - 1
Mike Kroon (1888) Danniël van Boxtel (1895) 1 - 0

 

26 november 2013: HSC A - Combinatie B (door Danniël van Boxtel)
HSC A was zwaar favoriet tegen De Combinatie B. Een ratingoverschot van gemiddeld 336 punten per bord zou volgens de statistieken immers tot een 3½ - ½ overwinning moeten leiden. De Astenaren werden zelfs met een terechte 4 - 0 nederlaag naar huis gestuurd.
Paul kwam veel beter uit de opening dan Embert Berkers. Hij zou minimaal een pion gaan winnen, maar dat werd een kwaliteit. Paul speelde daadkrachtig verder en had zijn tegenstander reeds binnen 22 zetten en een uur speeltijd op de knieën, 1 - 0.
Danniël liet amper vijftien minuten later het tweede punt aantekenen. Na tien zetten van een theoretische hoofdvariant produceerde Toon Sparidans enkele minder sterke zelfbedachte voortzettingen. Na 20 zetten ging er een beslissende hoeveelheid zwart hout verloren en was de partij afgelopen, 2 - 0.
Pascal had wat langer nodig om zijn schaapjes op het droge te krijgen. Hij brak de witte koningsstelling open en zette al zijn stukken klaar voor de beslissende invasie. Piet Berkers kon daar niets tegenover stellen en moest lijdzaam toezien hoe hij werd opgebracht. De zwarte dame haalde uiteindelijk de trekker over, 3 - 0.
Jerzy speelde een moeizaam duel tegen Hans Jacobs. Hij overzag een vervelende paardzet en moest vol aan de bak om niet in het nadeel te komen. Jerzy veroverde een pion en wikkelde af naar een gewonnen eindspel. Zijn vrijpion was veel sneller dan die van Jacobs, 4 - 0.

 

HSC A (1981) Combinatie B (1645) 4 - 0
Pascal Boudewijns (1969) Piet Berkers (1719) 1 - 0
Danniël van Boxtel (1895) Toon Sparidans (1688) 1 - 0
Paul van Asseldonk (2023) Embert Berkers (1578) 1 - 0
Jerzy Cebula (2038) Hans Jacobs (1593) 1 - 0

 

22 oktober 2013: WLC B - HSC A (door Danniël van Boxtel)
Danniël mocht aantreden tegen oud-lid Jessica de Haas. Hij ging recht op zijn doel af, maar een nagenoeg geforceerde zettenreeks leidde tot de verrassing van beide spelers zeven zetten later tot stukverlies. Danniël gaf een kwaliteit voor vage schwindelkansen en bleef de stelling verder compliceren. Hij bood met reeds een toren minder nog een stuk aan om in troebel water te kunnen vissen. Chessica greep in die complexe stelling, na tot op dat moment een uitstekende partij gespeeld te hebben, mis en moest haar dame voor een toren geven. Het eindspel van twee torens tegen en een dame en ieder vier pionnen was remise. Danniël ontsnapte derhalve met een blauw oog, ½ - ½.
Paul besloot na een boeiende opening de koningsvleugel van zijn tegenstander te belegeren. Roel Copic reageerde niet goed toen een witte horen op h3 was verschenen, zag zijn paard daardoor gepend worden en verloor een stuk. De zwartspeler had enige compensatie, maar Paul bleef eenvoudig overeind en hield simpelweg de meeste houtjes over. Copic ging in een verloren stelling door zijn vlag, ½ - 1½.
Hugo was in de vorige ronde nog een kwelgeest voor HSC A, maar nu was hij door mij ingelijfd als invaller voor Jerzy. Hugo gaf spoedig zijn mooie fianchettoloper om een pion te winnen. Zijn koning stond echter volkomen veilig. Jasper Krenning bleef strijdlustig opereren, maar werd langzaam weggedrukt. Hugo dwong handig de ruil van de overgebleven stukken af en won in het pionneneindspel een tweede boertje, waarna de buit binnen was, ½ - 2½.
Pascal zette zijn partij tegen Dannie Beijk weinig ondernemend op. Met zijn aanpak was echter helemaal niets mis. Pascal rekende goed en won via een dubbele dreiging een pion. Met ieder een dame en een toren en diverse pionnen stond de witte koning goed beschermd en werd de zwarte monarch naar het midden van het bord gejaagd. Dat kon natuurlijk niet lang goed gaan voor Beijk. Na een inferieure damezet kon torenverlies nog voorkomen worden, maar enkele schaakjes later ging de zwarte dame via een pionvork verloren, ½ - 3½.

 

WLC B (1736) HSC A (2001) ½ - 3½
Roel Copic (1853) Paul van Asseldonk (2018) 0 - 1
Jasper Krenning (1766) Hugo Faber (2110) 0 - 1
Dannie Beijk (1727) Pascal Boudewijns (1979) 0 - 1
Jessica de Haas (1598) Danniël van Boxtel (1898) ½ - ½

 

1 oktober 2013: HSC A - HSC B (door Danniël van Boxtel)
De seizoensouverture geschiedde tegen onze schaakbroeders van HSC B. Hun teamleider Johan Wuijts stelde in de week voorafgaande aan de wedstrijd 2 - 2 voor, maar op deze propositie ging ik, met de mededeling dat we om de knikkers zouden spelen, natuurlijk niet in. Zijn respons "dan gaan jullie er gewoon af!" boezemde vooralsnog weinig angst in.
De strijdplannen waren met de grootste zorgvuldigheid geheim gehouden. Uiteindelijk bleek HSC A een reguliere bordvolgorde te hanteren, terwijl HSC B zijn heil zocht in een tactische opstelling. Johan had zelfs een flink konijn uit zijn hoge hoed getoverd; supersub Hugo Faber zat aan bord 4. Uiteraard eindigde dit duel alsnog in 2 - 2 en dat gelijkspel was verdiend. Welbeschouwd vielen er eerlijk verdeeld over beide teams vier rechtlijnige overwinningen te noteren.
Pascal trof onbedoeld zijn angstgegner Maarten Smit. Hij kwam slecht uit de opening en moest een verminkte pionnenstructuur op zijn damevleugel toestaan. Pascal probeerde tegenspel te verkrijgen, maar bood plotseling een kwaliteit aan. Maarten accepteerde dit cadeautje en won sneller dan verwacht, 0 - 1.
Paul greep zijn kans om de gelijkmaker te scoren toen Joep Peeters zich in het vroege middenspel verrekende. Onze kopman won twee lopers tegen een toren en zijn loperpaar en actieve dame heersten weldra over het bord. Paul maakte de partij via enkele dodelijke kruispenningen mooi uit, 1 - 1.
Jerzy stond al snel zeer overwegend tegen Johan Wuijts. De ontwikkeling van de zwarte stukken bleef ernstig achter en de zwarte monarch stond nog in het midden. Diens kwetsbare positie werd overduidelijk gedemonstreerd door een prachtige breekzet van Jerzy. Alle lijnen naar de koning werden geopend en Johan gooide bijtijds zijn handdoek in de ring, 2 - 1.
Danniël zette zijn partij tegen het konijn nogal onhandig op. De damevleugel en het centrum bleven zodoende gesloten en in de gespeelde opening is de koningsvleugel nu eenmaal het jachtterrein van de zwartspeler. Hugo Faber was in eerste instantie niet doortastend genoeg en gaf Danniël nog een kans om de stelling open te breken. Danniël liet dat echter na, waarna de zwarte mataanval niet meer af te stoppen was, 2 - 2.

 

HSC A (1967) HSC B (1901) 2 - 2
Paul van Asseldonk (2018) Joep Peeters (1756) 1 - 0
Jerzy Cebula (1971) Johan Wuijts (1768) 1 - 0
Pascal Boudewijns (1979) Maarten Smit (1969) 0 - 1
Danniël van Boxtel (1898) Hugo Faber (2110) 0 - 1

Ons clublokaal