Helmondse SchaakclubVerslagen van HSC A
27 maart 2012: HSC A - De Kentering (door Danniël van Boxtel)
HSC A had een redelijke kans om kampioen te worden. De gevraagde 4 - 0 overwinning heeft er tijdens de afsluitende wedstrijd tegen De Kentering echter nooit ingezeten. Dit team, dat bij een nederlaag tegen ons gedegradeerd zou zijn, beet flink van zich af en wist ons zelfs te verslaan. In het onderstaande kunt u lezen hoe een en ander tot stand kwam. De Stukkenjagers B, onze concurrent voor de titel, maakte uiteraard geen fout en versloeg Gennep met maximale cijfers, waardoor zij mogen gaan feesten.
Al onze spelers moesten hun partij dus winnen, maar bij Paul bleek dit al spoedig geen reële mogelijkheid meer te zijn. Stan Heijmans maakte het hem vanuit de opening erg lastig. Zonder serieus tegenspel werd Paul op de damevleugel overlopen. Er ging een stuk verloren en toen was de lol er wel af, 0 - 1.
Maarten speelde tegen een op papier veel zwakkere opponent, maar daar bleek tijdens de partij erg weinig van. Volgens onze kopman had Ton van der Straeten de gehele partij het betere van het spel. Maarten wist nog af te wikkelen naar een toreneindspel met f-, g- en h-pion tegen a-, b- en c-pion, maar dat bleek in alle varianten gewonnen te zijn voor de witspeler. Maarten kwam één tempo tekort, 0 - 2. De Kentering had hiermee de dreigende degradatie inmiddels afgewend, maar de koek was nog niet op.
Jerzy speelde sterk en won snel een stuk tegen twee pionnen. Zonder dames bleek de winstvoering tegen Piet van Eijndhoven echter lastig. Jerzy besloot een stuk tegen drie pionnen te geven, maar het resterende toreneindspel was minder gunstig dan hij had ingeschat. Jerzy promoveerde een halve zet eerder, maar Van Eijndhoven promoveerde met schaak en dreef de witte koning in het nauw. Jerzy wist het dunne pad naar remise gelukkig nog net te vinden, ½ - 2½.
Gerard viel in voor Hugo en onttrok zich aan de malaise die zich rondom hem manifesteerde. Tegen Martie van der Sanden bleek zijn gebruikelijke aanpak weer eens uitermate effectief. De witte stukken werden klaar gezet voor een koningsaanval en de witte koning stond veilig. Van der Sanden hield alle pionnen op het bord en schoof de stelling dicht. Gerard wachtte de tijdcontrole af en zag vervolgens dat het reeds geplande paardoffer op h6 winnend was. Hij kon damewinst zelfs versmaden, omdat een grotere prooi in het verschiet lag, 1½ - 2½.
| HSC A (1991) | De Kentering (1819) | 1½ - 2½ |
| Maarten Smit (2002) | Ton van der Straeten (1643) | 0 - 1 |
| Gerard van de Kerkhof (2023) | Martie van der Sanden (1716) | 1 - 0 |
| Paul van Asseldonk (1981) | Stan Heijmans (1942) | 0 - 1 |
| Jerzy Cebula (1957) | Piet van Eijndhoven (1936) | ½ - ½ |
28 februari 2012: WLC - HSC A (door Danniël van Boxtel)
Door de onverwachte halve misstap van titelfavoriet Stukkenjagers B tegen De Kentering op de avond tevoren was deze wedstrijd plotseling weer van groot belang voor het A-team. Bij een ruime overwinning zouden we immers zowaar de koppositie grijpen.
Maarten had in een ver verleden twee partijen tegen Jeroen Medema gespeeld en herinnerde zich dat hij een onderlinge plusscore heeft. Maarten vond echter weinig aanknopingspunten in de flexibele opstelling van zijn opponent. Medema plaatste een prima getimed remiseaanbod. Maarten stond misschien iets beter en had mooie plannen, maar zijn bedenktijd was inmiddels alweer danig geslonken. Na overleg met de teamleider werd besloten om de handen te schudden, ½ - ½.
Hugo trad aan tegen Guus Bollen, het grootste jeugdtalent van HSC. In de avondcompetitie komt deze jongeman echter voor zijn andere club uit. Hugo kwam goed uit de opening en won na onnauwkeurig spel van Bollen een pion. Hij wist met zijn torens op de tweede rij binnen de dringen en tevens zijn paard in de mataanval te betrekken. De witte monarch zou dit uiteraard niet droog houden. Deze werkelijk uitstekende partij van Hugo was een mooie stap in de goede richting, ½ - 1½.
Paul trof oud-lid Rudy Simons. Hij wisselde twee zetten om, waarna het gekozen plan minder sterk was dan het had kunnen zijn. Nu kwam Paul in een remiseachtig eindspel terecht. Mede door het fikse tijdverbruik van Simons werd een vredesoffer geweigerd. Paul bleef nuttige zetten doen en zag zijn tegenstander in tijdnood mis grijpen. Hij won twee pionnen en de rest was kaasje, ½ - 2½.
Jerzy won spoedig een pion en ruilde de dames. Henny Wilbrink zocht naar tegenspel, maar Jerzy hield zijn verdediging op orde. Een wit paard raakte verdwaald in de vijandelijke linies en Wilbrink moest een kwaliteit geven om het edele ros te redden. Jerzy nam vervolgens rustig zijn tijd, ontweek enkele valletjes en bracht de vis met vaste hand op het droge. De vereiste grote overwinning was hiermee een feit, ½ - 3½.
We hebben nu evenveel wedstrijdpunten als Stukkenjagers B en slechts een half bordpuntje meer. De kans is groot dat zij met 4 - 0 van hekkensluiter Gennep zullen winnen. Om kampioen te worden zullen we op 27 maart derhalve zelf waarschijnlijk met 4 - 0 van De Kentering dienen te winnen. Onze opdracht is dus helder!
| WLC (1972) | HSC A (2000) | ½ - 3½ |
| Jeroen Medema (2069) | Maarten Smit (2002) | ½ - ½ |
| Guus Bollen (2014) | Hugo Faber (2062) | 0 - 1 |
| Rudy Simons (1990) | Paul van Asseldonk (1981) | 0 - 1 |
| Henny Wilbrink (1814) | Jerzy Cebula (1957) | 0 - 1 |
31 januari 2012: HSC A - Son en Breugel (door Danniël van Boxtel)
HSC A trad aan zonder topscorers Danniël en Paul, maar speelde desondanks met een zeer representatief team. Het ontbreken van Alessandro di Bucchianico en Kristian Toirkens bij Son en Breugel was voor hen duidelijk een grotere aderlating. Het overgebleven viertal kon slechts bogen op een gemiddelde rating van 1647.
Jerzy opereerde zeer geduldig en ging verstandigerwijze niet in op een dubieuze kwaliteitswinst. Hij wikkelde af naar een licht voordelig eindspel en zag Wil van Dijck vervolgens in de fout gaan. Jerzy won enkele pionnen en hoefde niet meer aan te tonen dat hij het toreneindspel wel zou winnen, 1 - 0.
Hugo kreeg door Jasper Krenning een onregelmatige Fransman voorgeschoteld. Hij was niet onder de indruk en ging direct op koningsjacht. Zijn aanval leverde na diverse slagenwisselingen twee pluspionnen op. Krenning miste de beste kans op tegenspel en werd in het slotstuk kansloos van het bord geschoven, 2 - 0.
Joep gaf na de opening een pion om zijn loperpaar de ruimte te geven. Hij verkreeg een mooi initiatief, maar Dion van Bragt hield al zijn spelers achter de bal en bleef geconcentreerd rond de zestien verdedigen. Joep haalde via zetherhaling het beslissende halfje binnen, 2½ - ½.
Maarten trof een tegenstander die veel beter is dan zijn rating doet vermoeden. Bovendien is Daan Geboers erg goed thuis in de theorie van de openingen die Maarten pleegt te spelen. De partij ging lang gelijk op. In het eindspel overzag Maarten helaas een concrete winstmogelijkheid. Het resterende toreneindspel leek kansrijk, maar remise bleek het maximaal haalbare resultaat, 3 - 1.
Qua titelkansen is HSC A afhankelijk van de uitslag van de wedstrijd tussen Stukkenjagers B en WLC, die op 1 februari gespeeld wordt. Mochten de Tilburgers niet winnen, dan wordt het duel tegen WLC in de volgende ronde een heuse kraker.
| HSC A (1972) | Son en Breugel (1647) | 3 - 1 |
| Maarten Smit (2010) | Daan Geboers (1693) | ½ - ½ |
| Hugo Faber (2076) | Jasper Krenning (1716) | 1 - 0 |
| Jerzy Cebula (1986) | Wil van Dijck (1604) | 1 - 0 |
| Joep Peeters (1816) | Dion van Bragt (1576) | ½ - ½ |
16 januari 2012: De Drie Torens - HSC A (door Danniël van Boxtel)
De aanloop naar de uitwedstrijd tegen De Drie Torens A was verre van soepel. Op maandagochtend moest de doorgaans oerbetrouwbare Maarten Smit zich wegens overwegende lichamelijke ongemakken afmelden. Uw scribent, tevens de teamleider van dit zooitje ongeregeld, pleegde enkele telefoontjes en wist Pim Blijlevens gelukkig bereid te vinden om voor Maarten in te vallen. Teamlid Hugo F. vond dit overigens een significante versterking van het team. Kopman Paul van Asseldonk werd diezelfde ochtend geveld door een pijnlijke niersteen. Een bezoekje aan de spoedpost van het ziekenhuis en voldoende pijnstillers om een mammoet plat te krijgen deden echter wonderen. Paul zou uiteraard gewoon spelen. Chauffeur Danniël miste het e-mailbericht dat Paul op de maandagmiddag stuurde, meende Paul volgens eerder gemaakte afspraken op Ekkersrijt te moeten ophalen en had rond 19:30 een licht verontruste Paul aan de telefoon met de vraag hoe laat hij thuis in Helmond opgehaald zou worden. Danniël en Pim hadden Helmond twintig minuten eerder verlaten en waren inmiddels bijna op Ekkersrijt aangekomen. Aldus ging Paul op eigen gelegenheid naar denksportcentrum Theseus.
Toen ons viertal eenmaal achter de borden zat was de grootste strijd reeds gestreden. Een afgetekende, mogelijk enigszins geflatteerde doch zeker terechte overwinning werd geboekt.
Danniël gaf het goede voorbeeld. Hij kwam niet eens zo geweldig uit de opening, maar tegenstander Marsel van Hoorn speelde te enthousiast op koningsaanval. Reeds op de zestiende zet werd de witte dame op h5 ingesloten. Zodoende stonden de stukken na amper twintig zetten alweer in de beginstelling, 0 - 1.
Paul en Joost van den Bighelaar volgden lang een theoretische variant. Van den Bighelaar pleegde een thematisch en sterk kwaliteitsoffer, had in het eindspel een moordend loperpaar en twee vrijpionnen in het centrum en daarmee duidelijk de beste kansen. Hij speelde echter niet doortastend verder en liet de torens en loper van Paul binnen komen. De zwartspeler had de belangrijkste dreiging, geforceerd mat in enkele zetten, volledig gemist, 0 - 2.
Hugo had met de zwarte stukken op papier een behoorlijke kluif aan Wilbert Kocken. Hij kwam echter heel behoorlijk uit de opening en stond na dameruil zeker niet minder. Kocken informeerde reeds bij zijn teamleider of hij remise mocht aanbieden, maar dat voorstel werd resoluut verworpen. Hugo bereikte een paardeneindspel met een pion minder, maar had een zeer actieve koning. Hij kwam nooit werkelijk in gevaar, gaf zijn paard voor de laatste witte pion en behaalde een verdienstelijke remise, ½ - 2½.
Pim speelde sterk in de opening en werd verder in het zadel geholpen toen Elias Thijsse hem een open h-lijn gunde, terwijl zwart reeds kort gerokeerd had. Een prachtig schijnstukoffer kwam als een donderslag bij heldere hemel. Thijsse miste de beste verdediging en Pim verkreeg na enkele tactische grappen een gewonnen stelling. Ik zal verzwijgen dat Pim vervolgens tot twee keer toe mat-in-één miste. Met een stuk meer, een sterke dame en een veilige koning was de partijwinst slechts een kwestie van tijd, ½ - 3½.
| De Drie Torens (1852) | HSC A (1950) | ½ - 3½ |
| Joost van den Bighelaar (1954) | Paul van Asseldonk (2002) | 0 - 1 |
| Wilbert Kocken (2107) | Hugo Faber (2076) | ½ - ½ |
| Elias Thijsse (1701) | Pim Blijlevens (1868) | 0 - 1 |
| Marsel van Hoorn (1648) | Danniël van Boxtel (1853) | 0 - 1 |
6 december 2011: HSC A - Veldhoven (door Danniël van Boxtel)
HSC A heeft de smaak van het winnen nu echt te pakken en krijgt steeds meer spijt van de onnodige misstap tegen Stukkenjagers B, de huidige koploper, in de eerste ronde. Terwijl Sinterklaas op de terugweg naar Spanje was, werd het op papier gelijkwaardige Veldhoven verdiend door het A-team verslagen.
Rob van de Voort, de tegenstander van Jerzy, mishandelde een draak van een opening. Via een aardige combinatie won Jerzy de pion op e7. Hij ruilde daarna het beest op g7, vermeed matgrapjes en bracht de zwarte koning in onoverkomelijke problemen. Deze veegpartij gaf de rest van het team een welkome steun in de rug, 1 - 0.
Paul kwam moeilijk in zijn spel. Erik van Eijndhoven zette de partij uitermate slap op en onze kopman vond geen aanknopingspunten. Deze partij werd pas echt interessant nadat de dames van het bord verdwenen waren. Van Eijndhoven rekende beter in een tactisch zwangere stelling en bereikte een gewonnen eindspel met een kwaliteit meer, 1 - 1.
Danniël pakte een Hollandse verdediging op originele wijze aan en kon al snel op voordeel bogen. Marcel Laarhoven weigerde de stukken op zijn damevleugel te ontwikkelen en kreeg een hevige koningsaanval over zich heen. Een aardig kwaliteitsoffer leverde binnen enkele zetten minimaal een dame en derhalve de partijwinst op, 2 - 1.
Joep leek na de opening een degelijke stelling te hebben, maar Jan Peters won via een simpele dreiging een pion. Joep bleek echter goede compensatie te hebben en ontplooide een sterke aanval. Hij won een stuk en had de overwinning voor het grijpen. Joep speelde echter geheel in belang van het teamresultaat, zag hoe hij herhaling van zetten kon forceren en bracht het beslissende halfje binnen, 2½ - 1½.
| HSC A (1914) | Veldhoven (1929) | 2½ - 1½ |
| Paul van Asseldonk (2002) | Erik van Eijndhoven (2035) | 0 - 1 |
| Jerzy Cebula (1986) | Rob van de Voort (1944) | 1 - 0 |
| Joep Peeters (1816) | Jan Peters (1953) | ½ - ½ |
| Danniël van Boxtel (1853) | Marcel Laarhoven (1785) | 1 - 0 |
17 november 2011: Gennep - HSC A (door Danniël van Boxtel)
In het pittoreske Gennep (Noord-Limburg) speelde HSC A de tweede wedstrijd van het seizoen.
Paul koos voor een zeer agressieve strijdwijze en ging in een partij met tegengestelde rochades vanaf de aftrap op de vijandelijke koning af. Theo Koolen miste de belangrijkste dreiging, mat in drie, en na amper 19 zetten was het al gedaan met de pret, 0 - 1.
Danniël had dezelfde intenties als Paul, maar zijn mataanval sloeg niet door. Hij verkreeg wel een gedekte vrijpion op h6 en die was beslissend in een viertoreneindspel met ieder zes pionnen. Zivoslav Savic zat in zetdwang en moest zich beperken tot koningszetten binnen de driehoek g8-h7-h8, terwijl de witte koning ongestoord van g3 via d1 naar b5 kon wandelen om de damevleugelpionnen op te peuzelen. Savic gaf op nadat hij drie pionnen verloren had, 0 - 2.
Joep benaderde zijn partij tegen Jan van de Pijl zeer planmatig. In een goede stelling week hij echter af van zijn uitgedachte strategie en door deze alternatieve aanpak vergooide hij zijn opgebouwde voordeel. Joep scoorde alsnog door via een trucje - uitschakelen verdediger - een stuk te winnen en het eindspel uit te tikken, 0 - 3.
Maarten had de 0 - 4 op zijn schoen, maar hij schoot voor open doel hoog over. Maarten had zijn aanval mooi opgezet en na dameruil leverde een matdreiging een kwaliteit op. In het late middenspel waren er diverse winstwegen. Maarten lokte een witte pion naar d7, waar deze zwak werd. Hij had alleen nog even de diagonaal h4-d8 moeten afsluiten, maar liet dat na. Nu kostte Lf2-h4 een volle toren en waren de rollen plotseling volledig omgedraaid. Tegenstander Mark Stevens counterde hard en schoot in de kruising, 1 - 3.
| Gennep (1665) | HSC A (1920) | 1 - 3 |
| Theo Koolen (1769) | Paul van Asseldonk (2002) | 0 - 1 |
| Mark Stevens (1764) | Maarten Smit (2010) | 1 - 0 |
| Zivoslav Savic (1668) | Danniël van Boxtel (1853) | 0 - 1 |
| Jan van de Pijl (1459) | Joep Peeters (1816) | 0 - 1 |
19 oktober 2011: Stukkenjagers B - HSC A (door Danniël van Boxtel)
Door het geknoei aan de laagste borden heeft het A-team tijdens de seizoensouverture een schlemielige nederlaag tegen Stukkenjagers B geleden.
Paul had in het verleden een flinke plusscore tegen Peter Huibers opgebouwd en wilde graag tegen hem spelen, hetgeen geschiedde. Huibers kwam beter uit de opening, maar vertrouwde zijn stelling niet toen Paul ogenschijnlijk aardig tegenspel kreeg. Uiteindelijk waren beide spelers tevreden nadat Paul eeuwig schaak had geforceerd, ½ - ½.
Danniël begon het middenspel met een gezonde pion meer. Hij had nog een belangrijke tweede pion kunnen winnen, maar miste een combinatie die toch echt niet meer dan drie zetten diep was. In plaats daarvan schudde Danniël losjes enkele blunders uit de mouw, waarna Joost op 't Hoog zich lekker mocht uitleven, 1½ - ½.
Maarten had binnen tien zetten een pion gewonnen en een uitstekende stelling opgebouwd. Hij dacht echter veel te lang na over het vervolg en koos bovendien niet de beste zetten. Toen Maarten reeds in flinke tijdnood zat, werd het paard van Bas Rosheuvel erg lastig en na nog enkele miskleunen stond de witte koning plotseling mat, 2½ - ½.
Hugo mocht tegen Tijmen Kampman aantreden. De partij ging lang gelijk op, maar kantelde toen Kampman een kwaliteit weggaf. Hugo moest het daarna nog nauwkeurig spelen, maar hij ontweek alle valkuilen en won zeer verdiend van deze sterke tegenstander. Helaas mocht dit niet meer baten voor het teamresultaat, 2½ - 1½.
| Stukkenjagers B (1962) | HSC A (1976) | 2½ - 1½ |
| Tijmen Kampman (2172) | Hugo Faber (2053) | 0 - 1 |
| Peter Huibers (2075) | Paul van Asseldonk (2002) | ½ - ½ |
| Bas Rosheuvel (1714) | Maarten Smit (1998) | 1 - 0 |
| Joost op 't Hoog (1889) | Danniël van Boxtel (1853) | 1 - 0 |
