Helmondse Schaakclub

Verslagen van HSC 3

 

11 april 2015: HSC 3 - Triple-pion
Nog geen verslag ontvangen.

 

HSC 3 (1600) Triple-pion (1686) 2 - 6
Jack Ruijs (1763) Peter Bouma (1866) 0 - 1
Roland Robinson (1773) Jochem Berndsen (1829) ½ - ½
Joost Rutten (1708) Loek van Rey (1725) 1 - 0
Wilfried van de Kimmenade (1683) Frans Ooms (1688) ½ - ½
Rob Bakels (1650) Jos Dankers (1649) 0 - 1
Mario Adriaans (1434) Arnold van der Heijden (1626) 0 - 1
Chris van der Aa (1439) Teun Kremers (1617) 0 - 1
Millo Labriaire (1352) René Vink (1486) 0 - 1

 

21 maart 2015: Nuenen - HSC 3 (door Millo Labriaire)
Zaterdag 21 maart toog HSC 3 richting Geldrop, om aldaar tegen Nuenen aan te treden. Chauffeur Millo trakteerde Huub op een soepel ritje in een geleende Duitse bolide van topkwaliteit. Via een omweg langs de oorlogsgraven, waarbij nog even gedacht werd aan de 98e verjaardag van Vera Lynn, bereikten wij stipt de speellocatie in Geldrop. Het was wachten op de overige teamleden, waarbij het de vraag was of teamleider Rob er in zou slagen om met een compleet team op te draven. Immers was er daags voor deze belangrijke strijd enige commotie ontstaan rond het al dan niet uitlenen van spelers aan andere teams. Er waren grote bezettingsproblemen. Rob bleek echter prima werk geleverd te hebben, door met een compleet team op te komen draven. De teamleider van Nuenen sprak een kort woord van welkom en weldra konden wij de strijd aangaan. Omdat wij moesten vechten tegen degradatie en Nuenen door winst kampioen kon worden, had Rob gekozen voor een tactische opstelling.
De eerste duidelijke resultaten van deze tactische opstelling vielen waar te nemen op bord 2, waar Millo zich na 19 zetten verslikte in een vergiftigde pion.
Roland had op bord 4 een stelling bereikt met een dame, loper en vijf pionnen tegen dame en zeven pionnen. Er werd remise overeen gekomen, waarna de analyse langer duurde dan de partij. Ook in deze analyse bleek het initiatief van zijn tegenstander onvoldoende voor een goed winstplan.
De remise van Huub op het eerste bord mag enige naam hebben. Als je een remise aanbod ontvangt van een tegenstander met een 600-tal ratingpunten meer, lijkt het aanbod niet te weigeren. Toch had Huub zo’n goede stelling dat hij diegene was met winstpotentie. Na lichte sociale druk van de teamleider nam Huub dan toch aan.
Op bord 6 liet Rob zich een stuk ontfutselen. Hij speelde nog stug door maar kon niet verhinderen dat Nuenen het volgende punt richting kampioenschap ging bijschrijven.
Invaller Elric speelde op het laatste bord wederom een mooie partij. Via een knap gevonden combinatie won hij een stuk. Vervolgens wist hij alle dreigingen te pareren en konden wij ons eerste volle punt noteren.
Wilfried had op bord 7 het materiaal in evenwicht weten te houden. Met enkel de dames en pionnen op het bord had hij het initiatief, maar verder dan oneindig veel schaakjes geven kwam hij niet.
Bij een stand van 3½  - 2½  in het voordeel van de thuisploeg kon Nuenen de champagne reeds in de koeler leggen. Jack en Mario wisten op dit moment nog niet dat zij zo aanstonds de hoofdrolspelers in een prachtige apotheose zouden worden.
Op bord 3 speelt Mario een goede partij. In het eindspel verliest hij een tweede pion door een gemeen aftrekschaakje. Hij weet zijn stelling echter zo goed bij elkaar te houden dat zijn tegenstander niets anders kan bedenken dan herhaling van een zettenpatroon. Pas nadat de stelling op het andere bord volledig remise is geworden, staakt hij zijn treurige poging om door te spelen op tijd of fouten van Mario.
Welnu… Jack was als laatste bezig en had lijdzaam moeten toezien hoe zijn verbonden vrijpionnen verloren gingen. Gezien de tussenstand speelde Jack dan nog maar even door. In een stelling met beiden drie pionnen, koning en toren was remise eigenlijk een terechte uitslag geweest. De tegenstander van Jack maakte echter een blunder waarbij hij gelijktijdig twee pionnen cadeau deed, 4 - 4 (!) De champagne bleef dus nog dicht in Nuenen!
Dat wij ons eerste matchpunt scoren tegen de nummer 1 uit deze competitie mag dan wel een grote prestatie zijn, we hebben er verder niet veel aan. Door winst van onze directe concurrent spelen wij de laatste wedstrijd om de eer, wetende dat wij zijn gedegradeerd.

 

Nuenen (1664) HSC 3 (1626) 4 - 4
Hans Keijzers (1818) Huub Martens (1298) ½ - ½
John Vonk (1774) Millo Labriaire (1352) 1 - 0
Joop Bongers (1714) Mario Adriaans (1434) ½ - ½
Chris Schmidt (1681) Roland Robinson (1773) ½ - ½
Léon Driessen (1740) Jack Ruijs (1763) 0 - 1
Rogier Hempelman (1557) Rob Bakels (1650) 1 - 0
Peter Paul Geluk (1559) Wilfried van de Kimmenade (1683) ½ - ½
Robert Hempelman (1473) Elric Wanner (1686) 0 - 1

 

7 maart 2015: HSC 3 - Eindhoven 4 (door Rob Bakels)
Op zaterdag 7 maart trad HSC 3 aan tegen mede degradatiekandidaat Eindhoven 4. We begonnen zeer slecht. Na één uur gaf Mario na een (foutief?) stukoffer van zijn tegenstander een volle dame weg. Niet veel later verloor ook Joost op bord 2. Na een iets slechter middenspel gaf Joost zomaar een stuk cadeau. Op bord 1 remiseerde Roland. Zijn tegenstander stond iets beter maar omdat Eindhoven met 0 - 2 leidde, bood hij remise aan en Roland accepteerde na overleg. Vervolgens verloor Jan op bord 5. Hij kon een enorme aanval van zijn tegenstander niet de baas. Vervolgens was er twee keer goed nieuws te melden. Zowel Roel als ik wonnen en er gloorde weer even hoop maar nadat Chris met een stuk voorsprong niet had kunnen winnen vervloog die hoop weer even snel. Millo maakte de nederlaag iets minder zwaar en won in het eindspel.
Nog twee ronden te gaan, het kan nog steeds maar het wordt steeds moeilijker...

 

HSC 3 (1583) Eindhoven 4 (1547) 3½ - 4½
Roland Robinson (1773) Peter Roozemond (1753) ½ - ½
Joost Rutten (1708) Luca Troisi (-) 0 - 1
Roel van de Donk (1690) Karel Jeurissen (1620) 1 - 0
Rob Bakels (1650) Ron van Hoogstraten (1562) 1 - 0
Jan Vossen (1619) Hans Reusink (1555) 0 - 1
Chris van der Aa (1439) Ton Storcken (1485) 0 - 1
Mario Adriaans (1434) Flip Stomps (1495) 0 - 1
Millo Labriaire (1352) Paul Schaffer (1362) 1 - 0

 

7 februari 2015: Vianen/DVP 2 - HSC 3
Geen verslag ontvangen.

 

Vianen/DVP 2 (1726) HSC 3 (1626) 5½ - 2½
Luuk Saris (1755) Roland Robinson (1773) ½ - ½
Tiemen Dalhuisen (1865) Jack Ruijs (1763) 1 - 0
Pieter van der Wijst (1773) Joost Rutten (1708) 0 - 1
Hamoen Habibi (1765) Roel van de Donk (1690) 1 - 0
Ted Noij (1738) Rob Bakels (1650) 1 - 0
Henny Kempen (1692) Wilfried van de Kimmenade (1683) ½ - ½
Jos Rongen (1546) Chris van der Aa (1439) ½ - ½
Hylke Reitsma (1671) Huub Martens (1298) 1 - 0

 

13 december 2014: HSC 3 - Deurne (door Rob Bakels)
Op zaterdag 13 december speelde HSC 3 haar tweederondewedstrijd tegen Deurne. Helaas konden wij het niet bolwerken.
Na twee uur verloor Jack op bord 2 nadat hij vrij snel een stuk achter kwam te staan. Jack probeerde het nog maar het mocht niet baten, 0 - 1.
Vervolgens verloor Millo op bord 8 nadat hij zo ongeveer heel de partij het initiatief had. Nadat Millo zijn betere stukken geruild had, verkreeg zijn tegenstander twee verbonden pionnen in het centrum. Toen Millo vervolgens zijn toren van de lijn afhaalde waarop de verst doorgeschoven pion stond, maakte zijn tegenstander daar handig gebruik van, 0 - 2.
Huub verloor in een gelijkopgaande strijd van de jongste telg van Deurne. Hij was handiger in het eindspel dan Huub, 0 - 3.
Joost verloor op bord 3 nadat hij een dame kreeg voor drie stukken. De dame van Joost had te weinig vrije velden om actief te worden. Daarna drukte de tegenstander Joost met de drie lichte stukken van bord, 0 - 4.
Ikzelf stond de hele partij minder en op het laatst verloren. Gelukkig bood mijn tegenstander remise aan, wat ik dankbaar aannam, ½ - 4½.
Wilfried speelde op bord 4 een lastige partij. Pas toen hij een kwaliteit offerde kreeg hij het betere van het spel, maar het was niet genoeg om de winst te pakken, 1 - 5.
Mario speelde een goede pot en kreeg in de eindstelling twee pionnen voordeel. De tegenstander wachtte niet af en gaf op, 2 - 5.
Roland speelde op bord 1 tegen een bijna 2000-speler. Roland verdedigde zich kranig na een moeilijke opening en haalde keurig een remise binnen, 2½ - 5½.
Hopelijk halen we de volgende keer een beter resultaat.

 

HSC 3 (1589) Deurne (1659) 2½ - 5½
Roland Robinson (1780) Thijs de Groot (1991) ½ - ½
Jack Ruijs (1772) Martien van der Sanden (1884) 0 - 1
Joost Rutten (1722) Tibor Hurkmans (1833) 0 - 1
Wilfried van de Kimmenade (1686) Harrie Verbaarschot (1606) ½ - ½
Rob Bakels (1648) Ger Dekker (1720) ½ - ½
Huub Martens (1332) Mika Rutjens (934) 0 - 1
Mario Adriaans (1408) Kees van Hooidonk (1647) 1 - 0
Millo Labriaire (1363) Martien Verberne (-) 0 - 1

 

1 november 2014: De Combinatie 2 - HSC 3 (door Millo Labriaire)
Zaterdag 1 november was dan ook eindelijk de openingswedstrijd voor HSC 3 een feit. Er was op allerlei manieren geprobeerd om de bezettingsproblemen van ons team het hoofd te kunnen bieden. Allereerst hadden Roel en Elric al vooruit gespeeld met een niet al te florissant resultaat. Er zijn geen verslagen ingediend van deze partijen, dus kunnen we hier alleen de uitslag melden. Met een achterstand van 1½ - ½ moest het resterende zestal onder leiding van een vervangende teamleider gaan proberen om het tij te keren.
Jack zorgde binnen een minuut voor de gelijkmaker. Zijn tegenstander bleek verhinderd. Voor de vorm bleef Jack nog 59 minuten in de speelzaal. Vervolgens is hij, naar eigen zeggen, in de tuin gaan werken. De zonnige weersomstandigheden boden hier in elk geval alle gelegenheid toe.
Op bord 8 was Millo na anderhalf uur spelen vergeten dat een pion winnen minder relevant is bij zware matdreiging. In de analyse bleek dat in zijn betere stelling ook een betere zet te vinden was geweest.
Chris speelde niet zijn beste schaak en liet zijn tegenstander beslissend voordeel behalen.
Invaller Hans wist daarentegen op het vijfde bord wel te winnen. Zijn krachtige centrale paard bewees uitstekende diensten. Toen zijn tegenstander verdedigend tekort schoot was het over.
Bij een 3½ - 2½ achterstand leek het echter nog lang niet over. Mario speelde op het voorlaatste bord een uitstekende partij met een hoopgevende stelling. Op het eerste bord was Joost ook al prima bezig om het initiatief te behouden. Het leek de plaatsvervangend teamleider dan ook een goed moment om even een drankje te gaan halen, om zo in alle rust de spannende eindstrijd te gaan bekijken.
Hoe groot was zijn verbazing bij terugkeer in de speelzaal…? De partij van Mario was geëindigd in remise!?! Bij navraag bleek dat Mario zonder overleg remise had aangeboden. De verbaasde tegenstander had dit aanbod meteen dankend in ontvangst genomen, waarna hij toegaf veel slechter te staan, 4 - 3.
Joost deed op het eerste bord nog steeds zijn uiterste best om het maximale uit de stelling te halen. Toen hij echter zijn loper moest geven voor een pion was de koek op. Doorspelen was een morele plicht, het mocht echter niet meer baten.
Aangenomen wordt dat met de terugkeer van onze autoritaire teamleider Rob alles beter wordt…

 

De Combinatie 2 (1657) HSC 3 (1582) 5 - 3
John Loomans (1877) Joost Rutten (1722) 1 - 0
n.o. Jack Ruijs (1772) 0 - 1 R
Embert Berkers (1575) Elric Wanner (-) 1 - 0
Piet Berkers (1762) Roel van de Donk (1687) ½ - ½
Toon Sparidans (1582) Hans Nacinovic (1686) 0 - 1
Paul Hanique (1717) Chris van der Aa (1433) 1 - 0
Hans Jacobs (1595) Mario Adriaans (1408) ½ - ½
Roby Visser (1494) Millo Labriaire (1363) 1 - 0

 

Ons clublokaal