Helmondse Schaakclub

Verslagen van HSC D

 

21 maart 2017: HSC D - De Oude Toren (door Huub Martens)
In slotronde 7 wachtte ons de thuiswedstrijd tegen het team uit Berkel-Enschot, de hekkensluiter uit de klasse D2. We wilden erg graag een mooie seizoensafsluiting neerzetten, waarmee we stevig in de middenmoot konden eindigen.
Met wit op bord 2 kreeg Nico het Italiaans tegen. Nadat zwart ervoor koos om kort te rocheren, wist Nico waar hij zijn aanval op moest richten. Met de loper al op d2 en de dame naar c1 was het doel (h6) erg duidelijk. Maar de tegenstander zocht naar een dieper plan en deed tijdens deze zoektocht vier(!) twijfelachtige zetten op rij. Hierdoor was het inslaan op h6 niet eens meer een offer, maar direct het begin van het einde. De tegenstander speelde nog stug door, maar na het verlies van een vol paard werd het rouwen om dit beestje belangrijker geacht dan het verder spelen. Met het eerste punt voor HSC D als gevolg: 1 - 0.
In de partij van onze primus inter pares Joep werden de belangrijkste stukken geruild, waardoor er geen muziek meer in de pot zat. Het gevolg was remise, iets waar zijn tegenstander zichtbaar blij mee was: 1½ - ½.
Op het derde bord zag uw verslaggever, zelf zwoegend op het naastgelegen laatste bord, een merkwaardige partij-ontwikkeling. De tegenstander van Chris speelde een soort cowboy-schaak, zo leek het. Toch altijd opletten tegen dit soort über-opportunistische spel. Voor hij er erg in had, verloor Chris een paard, met één pionnetje als tegenwicht. Daarna was de partij even "uit beeld" voor schrijver dezes, als gevolg van complicaties op het eigen strijdtoneel, maar toen hij weer zicht had op des buurmans gevecht, zag hij nog nét een pion tot dame promoveren en was Chris reddeloos verloren: 1½ - 1½.
Toen was het dus aan Huub, om tegen de vijandelijke, overigens erg vriendelijke, teamleider de wedstrijd binnen te halen. Dat viel niet mee. Na de gewoontegetrouwe opening met d4 kwam er een halfslachtig Nimzo-Indisch als antwoord. Er werd voorzichtig gespeeld, waardoor de stelling allengs complexer werd. Toch was daar ineens dat slordigheidje van zwart, dat Huub nu eens een keer zélf een pluspionnetje opleverde. Nadat het middenkader geëlimineerd was en het maar niet tot dameruil kwam, steeg de spanning. Uiterst behoedzaam manoeuvreren was het devies voor beide spelers. Huub slaagde erin om de aanval op zijn koningsvleugel tot stilstand te brengen, middels een prima dichtgetimmerde verdediging, van waaruit langzaam maar zeker het tegenoffensief gestalte kreeg. Het werd lastig voor zwart, zeker toen een van de zwarte torens aan de rand van het bord tot passiviteit werd gedwongen. De hoofdbrekens van de DOT-aanvoerder kostten hem zóveel tijd, dat hij de 40 zetten niet in de reglementair verplichte tijd wist te halen: 2½ - 1½! Haroe! Brova!! Je zou er bijna lyrisch van worden...

Er was eens een schaakteam in Helmond,
Dat winnen toch éigenlijk wel fijn vond.
De zevende keer,
Tóen lukte het weer,
Daar men DEE OO TEE A aan de kar bond!

 

HSC D (1506) De Oude Toren (1382) 2½ - 1½
Joep Peeters (1736) Ton van den Akker (1503) ½ - ½
Nico Vissers (1576) Joël Beerens (1282) 1 - 0
Chris van der Aa (1396) Frans Lauterbach (1376) 0 - 1
Huub Martens (1314) Peter Ansems (1366) 1 - 0

 

21 februari 2017: Mierlo-Geldrop - HSC D (door Huub Martens)
In verband met carnavalsactiviteiten vond de wedstrijd tegen Mierlo-Geldrop niet plaats in sporthal De Weijer, maar in een klein, warm zaaltje in het Patronaat in Mierlo. Wij waren op volle sterkte, hoe dan ook. We konden van plaats op de ranglijst wisselen met de tegenstander, als we zouden winnen...
Nico gaf daartoe het goede voorbeeld. In een gelijkwaardige stelling begon zijn tegenstander te goochelen met paarden en lopers, met zijn dame "in lijn" met een van deze manschappen. Daardoor kon Nico zonder problemen een vol stuk winnen, waarna hij de materiële voorsprong wist om te zetten in partijwinst: 0 - 1.
Joep verspeelde op bord 1 geleidelijk aan twee pionnen, hetgeen hem uiteindelijk de das omdeed: 1 - 1.
Op het onderste bord koos Huub een keer voor de Pirc-opening, maar blijkbaar niet op de goede manier, want hij kwam ongelofelijk onder druk te staan. Met veel moeite leek hij zich, ten koste van een pion, te ontworstelen aan de wurgstelling, tot daar in de zee van ontstane ruimte ineens die niet te pareren matdreiging was: 2 - 1.
Aan Chris de eer die van het voltallige team en, in het kielzog daarvan, de gehele HSC te redden. Het lukte hem bijna, maar zijn opponente wist er een remise uit te slepen: 2½ - 1½ .

 

Mierlo-Geldrop (1592) HSC D (1506) 2½ - 1½
Ilir Gjoshi (1742) Joep Peeters (1736) 1 - 0
Han Braamkolk (1669) Nico Vissers (1576) 0 - 1
Isa van Meel (1611) Chris van der Aa (1396) ½ - ½
Kuno Swuste (1347) Huub Martens (1314) 1 - 0

 

24 januari 2017: HSC D - RDS (door Huub Martens)
De koploper RDS kwam op bezoek, in een knus bovenzaaltje, waar vier(!) avondteams van HSC schouder-aan-schouder en rug-tegen-rug de strijd aanbonden tegen evenzovele tegenstanders. De spanning én de temperatuur liep dan ook snel op...
Nico was op bord 2 de eerste die er bij ons vanaf vloog, nadat hij (volgens eigen zeggen) met iets te veel risico had gespeeld: 0 - 1.
Chris volgde niet lang daarna, omdat hij te weinig compensatie had voor zijn achterstand van een paard: 0 - 2.
Joep vond, dat hij tegen een heel sterke tegenstander slecht had gespeeld. Een wedstrijd die hij snel wil vergeten: 0 - 3.
Op het vierde bord duurde de strijd langer. De zaak bleef lang in evenwicht, met vele tactische dreigingen die van beide kanten tijdig werden ontdekt. Op zeker moment stond Huub een pion achter, maar had een gewonnen stelling in handen: zijn pionnen op f4, g4 en h4 en die van de tegenstander op f6, g6 en h6. Koning Hubertus stond ook gunstig, maar helaas behoorde deze eindspelsituatie (nóg) niet tot Huub's repertoire en ging ook hij de bietenbrug op: 0 - 4.

 

HSC D (1495) RDS (1765) 0 - 4
Joep Peeters (1671) John ten Ham (1895) 0 - 1
Nico Vissers (1572) Martijn Bax (1704) 0 - 1
Chris van der Aa (1380) Daan Geboers (1813) 0 - 1
Huub Martens (1355) Bert de Laat (1646) 0 - 1

 

7 december 2016: De Stukkenjagers G - HSC D (door Huub Martens)
Met de buik nog vol letterchocolade ging ons team in Tilburg op Stukkenjacht, vast van plan de goede lijn van de laatste wedstrijden door te zetten. Hoe anders liep het...
Op de borden 1 en 2 gingen Joep en Nico er vrij vlot vanaf, in openingen die hen niet lagen of die ze niet correct genoeg uitvoerden. Joep verwisselde twee zetten in de Sicilianer Draken-variant en werd daardoor direct zwaar onder druk gezet, waar hij niet meer onderuit kwam: 1 - 0.
Nico zat evenmin niet prettig, in het Omgekeerd Siciliaans van de Engels Opening. Ook hij trof een tegenstander die er meteen "in vloog", en niet zonder resultaat, want Nico kwam opgesloten te staan, verloor een loper en de rest was historie: 2 - 0.
Op bord 3 kreeg Huub een speculaaskoek van hetzelfde deeg gepresenteerd. Niet bekend met het Budapest-Gambiet, antwoordde hij daarop onjuist, kwam tegen een felle aanvaller knel te staan, verloor een pion, worstelde zich daar onderuit, won de pion terug, maar verloor toen een volle toren in het kruisvuur van twee paarden en een loper: 3 - 0.
Aan de Chris was het de eer te redden, wat hij, na de Pirc-opening, op memorabele wijze voor elkaar kreeg! Met nog 2 à 3 seconden op de klok deed hij zet 40, waarna er nauwelijks gelegenheid was om het (angst)zweet op te laten drogen, in een uitermate boeiend gevecht. Gebruik makend van een in bezit genomen c-lijn dwong Chris de taaie Stukkenjager aan de overkant op zijn beurt in tijdnood, marcheerde met zijn Zwarte b-Piet richting achterlijn, waardoor hij vlak voor het verstrijken van de resterende tijd de capitulatie afdwong: 3 - 1.
Het ging er in de auto op de weg terug naar Helmond nog lang over...

 

De Stukkenjagers G (1605) HSC D (1495) 3 - 1
Guus Vermeulen (1763) Joep Peeters (1671) 1 - 0
Eric van Dongen (1754) Nico Vissers (1572) 1 - 0
Theo Mulder (1418) Huub Martens (1355) 1 - 0
Guus van Heck (1484) Chris van der Aa (1380) 0 - 1

 

15 november 2016: HSC D - DSC C (door Huub Martens)
Onze derde veldtocht in de avondcompetitie bracht ons tegenover de mensen van DSC C uit Dongen. Op dat moment waren zij de hekkensluiter, wíj speelden thuis, dus... moesten we het nog wél waarmaken!
Dat lukte Huub deze keer, geheel tegen zijn gewoonte in, vrij vlot. Wanneer hij wint, is dat in de regel na een langdurig, bloederig gevecht. Ditmaal liet zijn koningsloper al in een vroeg stadium een granaat ontploffen op h7, waar hij vervolgens de vijandelijke opperbevelhebber van dichtbij diep in de ogen keek. De ontredderde ziel kon niet anders dan overgaan tot decapitatie van de stoutmoedige raadsheer, die echter met zijn opofferingsgezinde daad ervoor had gezorgd, dat de witte dame bij oorlogsactie 15 de zwarte gemalin kon elimineren. Huub bleef oplettend, aangezien een desperate tegenstander een enkele keer nog wel eens verrassend kan manoeuvreren. Met zijn twee torens solide op de d-lijn en de dameloper dodelijk op de diagonaal a1-h8, was de rest slechts een kwestie van tijd. De arme ziel aan de overkant van het bord gaf op zeker moment dan ook op, iets dat Huub ontging, zó verdiept was hij in een leuke matvoering. Geheel in de geest van wijlen Frans van Neerven liet hij zijn tegenstander tot twee (kwade tongen beweren zelfs tot dríe) keer toe de overgave annonceren. Het ontbrak er nog maar aan, dat hij reageerde met zoiets als "Goed, doe mij maar een chocomel"; 1 - 0.
Onze 'sterke-man-op-1', Joep, kon weer eens ervaren, hoe goed het voelt om een klinkende overwinning te boeken! Normaliter verdwijnen al zijn partijen rechtstreeks in de prullenbak, waar ze overigens ook horen (zijn eigen woorden, níet die van uw verslaggever). Deze keer echter werd hij achteraf gecomplimenteerd door zijn tegenstander, voor het goede en creatieve spel, dat ook snel voordeel opleverde. Maar wat belangrijker was, nadat Danniël van Boxtel adviseerde: "Ga nu eens op je handen zitten", nam Joep deze keer ruim de tijd om de goede stelling te consolideren en om te zetten in winst. De bevestiging kwam later uit zijn computer, een partij uit één stuk, zoals ze dat wel eens noemen: 2 - 0!
Nico kreeg wederom een opening tegen die hij nauwelijks gezien had (note to himself: werk aan openingskennis!). Echter, dit keer kwam hij nog niet zo slecht uit de opening, met twee diagonalen op zijn koningsstelling, en toen zijn opponent hetzelfde probeerde te bereiken, speelde Herr Fischer zijn c-pion op. Die zorgde ervoor, dat de tegenstander zijn loper weer van de tweede diagonaal af moest halen, maar het leverde ook op, dat Nico's d-pion geïsoleerd en onverdedigd kwam te staan. Uiteraard richtte de zwartspeler daar zijn aanval op en onze man zag zichzelf genoodzaakt om via een paardruil zijn zwarte loper om te spelen. Die wist hij daarna buitenspel te zetten, maar dat opende wel Nico's witte diagonaal op zijn koning. Daar waren beiden zo druk mee, dat ze allebei misten, dat de witte a-pion zomaar opgeraapt had kunnen worden! Gelukkig zag Nico dit het eerst en wist hij met, wederom, een afruil van lichte stukken de stand op het bord gelijk te houden. Met verdubbeling van de torens op de c-lijn wist hij eindelijk zelf een echte aanval op te zetten. Eén foute positiezet van de overkant en Nico kon beslissend binnenkomen, waarna zwart opgaf: 3 - 0!!
Chris tenslotte raakte verzeild in een ingewikkelde krachtmeting, waar na ongeveer 20 zetten, nog vrijwel alle stukken op het bord stonden. In dit tactische moeras dreigde degene die initiatief nam het onderspit te delven, waarop beide kemphanen een puntendeling overeenkwamen: 3½ - ½!!!

 

HSC D (1495) DSC C (1504) 3½ - ½
Joep Peeters (1671) Jan Haast (1616) 1 - 0
Nico Vissers (1572) Frans van der Burght (1528) 1 - 0
Chris van der Aa (1380) Paul Smulders (1369) ½ - ½
Huub Martens (1355) Arnold van de Hout (-) 1 - 0

 

20 oktober 2016: Son en Breugel - HSC D (door Huub Martens)
"Bestemming bereikt!" Althans, volgens de TomTom van teamleider Huub. Echter, op het oog bevonden Chris en hij zich ergens in het niemandsland tussen Son en Breugel. De zoektocht naar speelzaal De Bongerd kon beginnen, zonder telefoon (Huub) en mét telefoon, zonder nummers van teamleden (Chris).
Gelukkig arriveerden zij nog op tijd voor de match, die voor Nico onverwacht snel eindigde. Na zijn vorige keer glansrijk gewonnen, maar reglementair verloren partij (iets met inschrijftermijnen), was deze partij dus officieel zijn eerste voor HSC D. Helaas kreeg Nico deze keer een voor hem geheel onbekende opening tegen (voor de ingewijden Blackmar-Diemer) en snoepte hij in het begin een pionnetje te veel. Het gevolg was dat hij de hele partij aan het verdedigen was. Een mogelijke uitweg had Nico wel bekeken, maar niet aangedurfd. Met als gevolg dat hij dreigde zijn loper in het gedrang te verliezen. Dat dan maar op zijn voorwaarde gedaan, met twee pionnen compensatie. Maar het stuk minder bleek zwaarder te wegen dan de inmiddels drie pionnen voor en bij een ondekbare matdreiging gaf Nico zijn tegenstander een hand: 1 - 0.
Joep had in het verleden al twee keer verloren van zijn tegenstander. Deze keer echter maakte hij hem al snel een stuk afhandig, speelde het solide uit en kon aldus de zoete smaak van wraak proeven: 1 - 1.
Chris speelde met wit. Zwart accepteerde het Damegambiet. Onze man kwam door een sterk centrum met een plus uit de opening. In het middenspel zag hij een gigantisch mooie combinatie met een dubbele aftrekaanval, waarmee Chris een dame voor een toren kon winnen. Helaas dacht hij ten onrechte de combinatie niet af te kunnen maken. Hij had een stuk tegen een pion gegeven, maar had wel aanvalscompensatie. Iets verderop had Chris weer een erg mooie aanval, die een volle toren opleverde. Zwart stond daarna volledig klem en gaf net voor het vallen van de vlag op: 1 - 2.
"Eens kijken wat Caro vanávond Kann", dacht Huub, toen er met e4 geopend werd. Het werd een vrouw-onvriendelijke variant, want na een snel en altijd riskant c6-c5 waren plots beide dames geëlimineerd. Er ontwikkelde zich een boeiende pot, tussen twee aanvalsbeluste spelers, die eindigde in een lastig eindspel: koning-toren-pion tegen Huub's koning-toren-twee pionnen, aan de rand van het bord. Enigszins onverwacht kwam er een remise-aanbod van Son en Breugelse zijde, dat na enig denken door Huub werd geaccepteerd, waarmee de eindzege veilig werd gesteld: 1½ - 2½!

 

Son en Breugel (1480) HSC D (1490) 1½ - 2½
Dion van Bragt (1670) Joep Peeters (1658) 0 - 1
Martie van der Sanden (1572) Nico Vissers (1550) 1 - 0
Peter van der Aalst (1362) Chris van der Aa (1385) 0 - 1
Pieter van Dam (1315) Huub Martens (1368) ½ - ½

 

27 september 2016: HSC D - Dubbelschaak B (door Huub Martens)
Onze eerste wedstrijd van het nieuwe avondseizoen waren wij voltallig, dientengevolge dus ook op vólle sterkte, en waren, weer als gevolg dáárvan, de verwachtingen hoog gespannen!
Niet ten onrechte, naar het leek, gezien de voortvarende wijze waarop Nico op bord 2 uit de startblokken schoot. Zijn eerste optreden voor HSC was relatief snel afgelopen. Hij wilde zeker voorkomen van het bord geveegd te worden, dus begon hij (met wit) rustig aan de partij. Echter, zijn tegenstander leek vast besloten om de partij dicht te gooien, en dat vind Nico niet fijn spelen. Derhalve besloot hij om op de damevleugel met pionnenspel wat ruimte te creëren. De opstormende kracht van deze pionnen werd door zijn tegenstander een beetje onderschat en dat bracht hem in de verdrukking. Een pionoffer(tje) van Nico's kant leidde uiteindelijk tot stukverlies aan d'n overkant. Na iets meer dan een uur spelen was dat voor deze dubbele schaakopponent uit Boxtel voldoende om de handdoek in de ring te gooien: 1 - 0!
Op het eerste bord kreeg Joep het zwart en zwaar te verduren. Een speler met een rating van 2050 bleek voor hem te hoog gegrepen. Na een blunder in het middenspel was Joep dan ook verder kansloos: 1 - 1.
Teamleider Huub mocht op het onderste bord de strijd aanbinden met de collega van de equipe uit Boxtel. Er kwam Nimzo-Indisch op tafel, met wat ongebruikelijke voortzettingen van beide kanten, en er ontwikkelde zich een boeiende match. Het centrum was op zeker ogenblik des zwarts, maar wit had aan beide zijden mogelijkheden om druk te gaan uitoefenen. Kortom, het zou nog láát worden die avond! Dacht men. Want, wellicht onder invloed van de PIZ*-stemming bij Huub, die hem, geheel in tegenstelling tot zijn gebruikelijke mentale modus, transformeerde tot een aimabel en, vooral(!), royaal mens, besloot hij een pion in de aanbieding te doen, een hinderlijke, moeilijk af te leren gewoonte bij hem, naar het schijnt. Zwart zocht zich een ongeluk naar de geniale, echter in het geheel niet aanwezige, gedachte achter deze move, maar besloot uiteindelijk het cadeau toch maar te accepteren, waardoor captain Huub in een oogwenk kapitein IGLO heette. Want niet alleen was zijn stelling direct uitermate beroerd (details van dit drama zijn het slachtoffer geworden van HSC-censuur), maar, zoals het een goede reclame-actie betaamt, er was zelfs nog een pion in de bonus! De uitkomst laat zich raden: 1 - 2. (*PIZ = pensioen in zicht).
Chris kon de eer nog redden, maar slaagde daar helaas niet in. In een partij die er, in de ogen van uw verslaggever, uitzag als een met wisselende kansen, werd hij in het eindspel met een pionnenovermacht op zijn zwarte damevleugel geconfronteerd. Aangezien een vijandelijke loper toegang had tot het promotieveld van de koningsgezinde vrijpion van Chris, móest dit wel verkeerd aflopen en konden wij de teleurstellende eindbalans gaan opmaken: 1 - 3.
"Destroyed, but not defeated!"

 

HSC D (1490) Dubbelschaak B (1752) 0 - 4
Joep Peeters (1658) Martien van der Meijden (2055) 0 - 1
Nico Vissers (1550) Hans Heijstek (1862) 0 - 1 R*
Chris van der Aa (1385) Martin van Driel (1630) 0 - 1
Huub Martens (1368) Hans Bakx (1459) 0 - 1

 

* Overwinning is omgezet in een reglementaire nederlaag vanwege het te laat aanmelden van Nico Vissers aan de NBSB.

 

Ons clublokaal