Helmondse SchaakclubVerslagen van HSC 3
12 april 2014: HSC 3 - Waalwijk 2 (door Rob Bakels)
Houdini
Vraag niet hoe maar HSC 3 heeft het toch gehaald. We hebben de laatste strohalm vastgegrepen en spelen ook volgend jaar in de tweede klasse NBSB!
Daar zag het overigens na een klein half kwartier spelen, niet naar uit. Onze belangrijke pion Sem was namelijk nog niet aanwezig en de teamleider maakte zich daar toch een beetje zorgen over. Nadat hij Wilfried had gevraagd om even het thuisnummer van Sem op te zoeken zodat er contact gelegd kon worden, zette hij te snel waardoor een stuk dat twee keer aangevallen stond zo van het bord werd gesnoept. Omdat ik in het strategisch plan, dat onder een goed glas Lieshouts gerstenat werd gesmeed, toch een belangrijk onderdeel was, zagen wij onze kansen in rook opgaan. Gelukkig kon ik het nog opbrengen om er toch eens voor te gaan zitten en weldra stond het complete bord in brand. Het was een zeer slechte partij van beide zijden maar het was wel Spectaculair met hoofdletter S. Nadat mijn tegenstander een zet of acht de winnende zet naliet, verbeterde mijn stelling zienderogen temeer daar mijn tegenstander twee stukken liet slaan. Uiteindelijk ging mijn tegenstander door zijn vlag, wat een belangrijk punt op bord 8 opleverde.
De volgende die ook een vol punt moest scoren in het tactisch plan was Wilfried op bord 7. In tegenstelling tot de teamleider had Wilfried weinig moeite om zijn tegenstander het zwijgen op te leggen. Wilfried kwam iets minder uit de opening, maar toen hij zijn stukken ontwikkelde begon het zijn tegenstander toch een beetje te duizelen. Na een 'goochem' dameschaakje op e5 peuzelde Wilfried pardoes een volle toren op h2 op. De tegenstander capituleerde en wederom missie geslaagd.
Ook Jack werd op bord 6 op een vol punt ingeschaald in het door Roland en mijzelf opgezette meesterplan. Dat leek op een gegeven moment een utopie, want ondanks een pion meer en een zwakke loper van de tegenstander leek Jack op een remise af te stevenen. Echter, de vechtersmentaliteit van Jack kent geen grenzen. Toen de tegenstander een fout maakte, kon Jack de loper eraf snoepen en een vol punt noteren. So far, so good...
Nu komen we in de zone dat er zomaar een remise in het tactisch plan kon worden geaccepteerd. Roel had daar gelukkig geen boodschap aan. Hij won keurig twee pionnen in het middenspel en hij dreef zijn tegenstander letterlijk en figuurlijk in de hoek. Nadat de twee centrumpionnen op stoomden naar de zo fel begeerde promotievelden, werd het Roels tegenstander toch een beetje wit om de neus. Hij hoopte met eeuwig schaak weg te komen maar onze topscorer ging even naar de bar. Kocht een zakje chips, zag dat hij nog een half uur had voor de twee winnende zetten en schreef vervolgens een vol punt bij. Missie bijna volbracht.
Roland speelde op bord 4 een partij uit zijn eigen boekje. Met de c4-opening als vast wapen, schoof hij zijn tegenstander langzaam maar zeker naar achteren. Net op het punt beland dat hij remise wilde aanbieden om onze overwinning veilig te stellen, raakte zijn tegenstander in tijdnood. Roland vertelde mij dat hij toch even de 40e zet wilde afwachten van de tegenstander, want onder tijdsdruk, zo verzekerde hij mij, kunnen er vreemde zetten worden geproduceerd. En zo was het dus ook dit keer. Roland's tegenstander gaf in één zet twee stukken weg en capituleerde direct. Hoera, als er geen vreemde dingen gebeuren bij onze concurrenten, dan spelen we ook volgend jaar tweede klasse NBSB!
Sem speelde op bord 3 een leuke partij totdat hij een dame offerde tegen twee stukken. Zijn tegenstander nam dit offer graag aan maar hij manoeuvreerde zich wel in een steeds slechtere stelling. Sem dacht de partij zelfs te kunnen winnen maar die gedachte bleek fataal. De dame drong de stelling binnen en Sem moest capituleren. Niet getreurd want de buit is binnen.
Zeker nadat onze troef Chris op bord 2 een megastunt uithaalde. Na een zet of 15 stond Chris minimaal gelijk en wellicht zelfs beter. Chris had het motto van de teamleider in zijn achterhoofd en hij bood in deze stelling remise aan, wat door de tegenstander keurig werd geaccepteerd. Zeer goed gedaan, Chris!
Op bord 1 speelde onze troef Huub. In het verleden had hij het op bord 1 zijn tegenstander ontzettend moeilijk gemaakt en de teamleider hoopte daar deze dag ook een beetje op. Echter, Huub kon dit keer geen vuist maken. Langzaam maar zeker werd Huub naar de afgrond geschoven en hij kon helaas geen houvast vinden.
Dat maakt verder niet uit, want de dag was zeer geslaagd. HSC 3 heeft zich gehandhaafd. Laten we hopen dat een goed voorbeeld goed volgen doet...
| HSC 3 (1642) | Waalwijk 2 (1628) | 5½ - 2½ |
| Huub Martens (1302) | Barry Plukkel (1886) | 0 - 1 |
| Chris van der Aa (1450) | Nico Pol (1776) | ½ - ½ |
| Sem van Houten (1808) | Joost Duquesnoy (1770) | 0 - 1 |
| Roland Robinson (1751) | Edgar van Dijk (1682) | 1 - 0 |
| Roel van de Donk (1665) | Gerard Fedyscyn (-) | 1 - 0 |
| Jack Ruijs (1777) | René van Bijnen (1421) | 1 - 0 |
| Wilfried van de Kimmenade (1718) | Loek de Heide (1424) | 1 - 0 |
| Rob Bakels (1663) | Godfried Couwenbergh (1436) | 1 - 0 |
8 maart 2014: Het Kasteel - HSC 3 (door Roland Robinson)
HSC 3 heeft in de degradatieclash met Het Kasteel Grave een 4 - 4 gelijkspel behaald. De zelf niet aanwezige, doch daarom niet minder autoritaire teamleider Rob, had in het grootste geheim een tactische opstelling bedacht die met wat 'whishful thinking' tot een minieme zege zou kunnen leiden. De (snelle) nederlaag die Chris leed op bord 2 was hierbij ingecalculeerd, de overwinning van Millo op bord 4 (personen die de leiding nemen in het topscorersklassement kunnen bij Rob altijd rekenen op een hoger bord, tenzij hij zelf bovenaan staat natuurlijk) was volgens deze marsroute een bonuspunt. Roland zag zijn torenseindspel met pion meer echter verzanden in een herhaling van zetten, deze remise was weer een half punt minder dan begroot. Roel scoorde op een laag bord wel volgens verwachting, Sem deed dit evenzo op bord 3. Minder goed nieuws was er op het laagste bord, waar Wilfried geen moment op meer aanspraak kon maken dan remise. Huub leek ook dit resultaat te gaan behalen, maar blunderde vervolgens eerst een toren en daarna een dame weg. De hoop was nu gevestigd op Mario, die de sterkste speler van de gastheren verrassend goed partij had geboden. Na de eerste tijdscontrole (die de tegenstander ternauwernood overleefde) ging het echter mis met zowel Mario (hij gaf onnodig zijn loper weg voor de vrijpion van de tegenstander), als ook de klok (niet goed ingesteld).
HSC 3 heeft met dit matchpunt weliswaar de laatste plaats verlaten in klasse 2C, maar is de volgende ronde vrij. Het moet hopen dat de nummer laatst OSV 2 dan geen matchpunten pakt, in dat scenario heeft het in de slotronde alle kansen in eigen hand.
| Het Kasteel (1570) | HSC 3 (1560) | 4 - 4 |
| Henk van der Wijst (1864) | Mario Adriaans (1431) | 1 - 0 |
| Albert Verhaaren (1692) | Chris van der Aa (1450) | 1 - 0 |
| Eric van de Haar (1745) | Sem van Houten (1808) | 0 - 1 |
| Peter Flierman (1531) | Millo Labriaire (1355) | 0 - 1 |
| Wout van de Bund (1494) | Roland Robinson (1751) | ½ - ½ |
| Jan van Zutphen (1500) | Huub Martens (1302) | 1 - 0 |
| Henk Slaats (1404) | Roel van de Donk (1665) | 0 - 1 |
| Cor van Berkel (1331) | Wilfried van de Kimmenade (1718) | ½ - ½ |
8 februari 2014: HSC 3 - OSV 2
Geen verslag ontvangen.
| HSC 3 (1618) | OSV 2 (1535) | 2½ - 5½ |
| Roland Robinson (1751) | Wim Scheepers (1617) | 0 - 1 |
| Jack Ruijs (1777) | Wim Bressers (1640) | 1 - 0 |
| Roel van de Donk (1665) | Thomas van der Steen (1577) | 1 - 0 |
| Ralph Kiffers (-) | Cees Timmer (1553) | 0 - 1 |
| Rob Bakels (1663) | Moqtader Ghazizoi (1454) | 0 - 1 |
| Huub Martens (1302) | Jan Dopper (1506) | 0 - 1 |
| Wilfried van de Kimmenade (1718) | Ad Vermeulen (1450) | ½ - ½ |
| Chris van der Aa (1450) | Maikel Bloks (1479) | 0 - 1 |
4 januari 2014: Eindhoven 4 - HSC 3 (door Wilfried van de Kimmenade)
Op zaterdagmiddag 4 januari exact 12.40 uur werd ik met brullende motoren van een vierwielaangedreven Subaru - genoemd naar de Japanse naam voor het Zevengesternte - opgeschrikt door mijn gelegenheidschauffeur Jack. Jack oogde bij mijn instap tamelijk vermoeid. De feestdagen hadden klaarblijkelijk zijn metabolisme gecorrodeerd. Ook diagnosticeerde ik na een korte anamnese een chronisch slaapdeficiënt. Het gespreksthema schaken probeerde hij daarom ook wijselijk te omzeilen. Mijn ingelaste soterische schaakpeptalk maakte hoe dan ook weinig indruk. Dan maar focussen op de autorit. Na een soepele rit ondersteund met serene loungemuziek bereikten wij probleemloos in twintig autominuten speellocatie activiteitencentrum Burghplan in de Eindhovense wijk Tivoli. Na enkele Nieuwjaarsgroeten met de overige aanwezige HSC'ers begonnen wij aan onze match. In hetzelfde gebouw mocht HSC 1 aantreden tegen het sterke vaandelteam van Eindhoven. Het zou een rampzalige echec voor beide Helmondse teams gaan worden.
Op bord 8 wist onze preses Millo zijn stelling na een fnuikend stukverlies met noeste arbeid keurig te saneren tot een remiseachtige stelling. Niet veel later werd de vrede getekend.
Ralph, aangemoedigd door zijn lief, wist op bord 4 in een exquise partij met wisselende kansen het eindspel toren en pion versus loper en pion niet te winnen. Ook hier werd een puntendeling bereikt.
Toen ik even een rondje langs de borden maakte zag ik mijn privéchauffeur ploeteren in een stelling met louter dames, lopers, en een handjevol pionnen. Zijn ontketende opponent had zojuist een belangrijke pion geconfisceerd. Hierna verfomfaaide Jack's bastion en verzilverde zijn jeugdige opponent niet veel later het volle punt.
Rob acteerde deze middag met wit op bord 3. Hij kwam redelijk uit de opening, echter zijn tegenstander viel niet om en verdedigde zich accuraat. Nadat hij een onjuist stukoffer had geoffreerd, besloot Rob de dames te ruilen. Met één loper meer dacht hij zijn pionnen te kunnen pareren maar dat pakte helaas verkeerd uit. Rob overzag daarna een ambetant goochem paardvork die hem een pion en de wedstrijd kostte.
Uw schaakreporter spelend met wit koos voor een archaïsche Spaanse ouverture en het werd een apocalyptische partij. Mijn vigilante tegenstander koos de juiste voortzetting na een aprocriefe aanval, won een belangrijke e-pion waarna een brisant slotakkoord met gepointeerde koningsattaque volgde. Een verdiende nederlaag. Mijn defaitisme werd na afloop getemperd in de vriendelijk geprijsde schaaktoog met Lieshouts moutbier. Dat dan weer wel...
Mario, Chris en Roland waren nog bezig, maar ook hun stellingen boden niet al te veel winstperspectieven meer. Mario zwoegend op bord 7 kon in het diepe eindspel een periculeuze vrijpion begeleid met dame en toren niet tot stilstaan brengen voor een naderende promotie. Handdoek in de ring ook hier helaas...
Dan naar Chris die naast mij op bord 6 speelde. Na een stuk voor twee pionnen te geven begon zijn stelling haarscheurtjes te vertonen. Zijn vrijpionnen leken gevaarlijk op te komen maar dit werd keurig opgelost met een artificieus tegenoffensief van zijn tegenstander. Stukken in de doos en ook Chris deelde vrolijk mee in de malaise.
Roland was als laatste klaar. In zijn normaal gesproken toch zeer vertrouwde Engelse opening maakte Roland op zet 9 een positionele fout. Toen zijn herintredende (voorheen spelend bij De Wolstad in Tilburg), nu weer ratingloze tegenstander, op zet 12 het bijzonder sterke Pa5!! speelde wist Roland dat er vandaag niets voor hem te halen viel. Langzaam maar zeker werd de hele witte stelling aan flarden geschoten.
De eindstand kwam hiermee op 7 - 1. Een onverwachte en ontluisterende nederlaag welke niemand had verwacht. Het is volstrekt onduidelijk of onze teamleider nu draconische maatregelen gaat treffen. Ik houd mijn mailbox voorlopig scrupuleus op 'out of office'. Na afloop werden er gezamenlijk met een flinke delegatie HSC-teamgenoten grote hoeveelheden pilseners in Bierlokaal 42 geconsumeerd. Dit vertroetelde enigszins onze gemoedstoestand. Ook werden er daarna nog enorme vleesschotels opgepeuzeld in de naastgelegen - door Roland gevalideerde - triple plus Griek. OMNIA FIT BONA (= alles komt goed).
| Eindhoven 4 (1541) | HSC 3 (1597) | 7 - 1 |
| Dennis van Kuijk (-) | Roland Robinson (1774) | 1 - 0 |
| Peter Roozemond (1673) | Jack Ruijs (1774) | 1 - 0 |
| Karel Jeurissen (1609) | Rob Bakels (1669) | 1 - 0 |
| Flip Stomps (1507) | Ralph Kiffers (-) | ½ - ½ |
| Ron van Hoogstraaten (1499) | Wilfried van de Kimmenade (1732) | 1 - 0 |
| Hans Reusink (1497) | Chris van der Aa (1448) | 1 - 0 |
| Ewout Snoeck (-) | Mario Adriaans (1409) | 1 - 0 |
| Ton Storcken (1463) | Millo Labriaire (1375) | ½ - ½ |
7 december 2013: HSC 3 - EVS (door Millo Labriaire)
Zaterdag 7 december 2013 gaat de boeken in als een zwarte dag in de schaakgeschiedenis van HSC 3. Dat we door een vooruitgespeelde partij van Chris met 0 - 1 achter stonden was nog maar de schamele opmaat naar een veel en veel groter drama.
Op bord 3 wist Wilfried na 12 zetten een kwaliteit weg te blunderen. Het resterende spel was enkel uitstel van executie.
Op het vijfde bord werd Ralph geconfronteerd met het thema ruimte. Doordat zijn tegenstander optimaal gebruik maakte van de geboden gelegenheid om te heersen in en over het centrum, kon Ralph zijn stukken niet voldoende ontwikkelen. Uiteindelijk stortte de stelling in en moest er worden gecapituleerd.
Bij Jack stonden op zet 9 plotseling de dames op c4 en c5. Nadat het vrouwvolk van het bord werd verwezen en een pion verloren ging, resteerde een stelling waar Jack geen raad meer mee wist. Een vluchtig wandelingetje langs de overige borden in combinatie met een tussenstand van 0 - 4 bracht het inzicht dat deze strijd op teamniveau reeds gestreden was.
Mario had op het voorlaatste bord een mooie stelling weten te bereiken. Net als voorgaande externe partij vond hij het ook deze keer prima om te berusten in remise. Later op deze regenachtige middag zou blijken hoe dit halve punt aan betekenis zou winnen.
Op bord 8 zag Millo zich verplicht om zijn dame te geven tegen een toren en een paard. Het resterende eindspel was speelbaar, echter alles behalve winnend.
Huub wist in een enigszins mindere stelling de boel vrij lang bij elkaar te houden, om vervolgens in een klap te bezwijken.
Wederom was het Rob die nog als laatste bezig was onze eer te redden en de schade beperkt te houden. Zijn tegenstander leek ietwat moeilijker uit de opening te zijn gekomen, maar beide spelers wisten geen echt winstplan te maken. In een stelling die remise leek, maakte Rob een foute keuze, hetgeen de tegenstander het volle punt opleverde.
Met een eindstand van ½ - 7½ was het duidelijk geen beste dag voor HSC 3.
| HSC 3 (1533) | EVS (1758) | ½ - 7½ |
| Rob Bakels (1669) | Peter Rietra (1960) | 0 - 1 |
| Jack Ruijs (1774) | Arno van Osch (1939) | 0 - 1 |
| Wilfried van de Kimmenade (1732) | William Maes (1819) | 0 - 1 |
| Chris van der Aa (1448) | Erwin Talpe (1700) | 0 - 1 |
| Ralph Kiffers (-) | Johan Raap (1639) | 0 - 1 |
| Huub Martens (1323) | Bart Salters (1811) | 0 - 1 |
| Mario Adriaans (1409) | Loek Overes (1580) | ½ - ½ |
| Millo Labriaire (1375) | Toon Voermans (1618) | 0 - 1 |
2 november 2013: Veldhoven 3 - HSC 3 (door Millo Labriaire)
Zaterdag 2 november is het externe seizoen voor HSC 3 begonnen. Onze Rob heeft dit seizoen de beschikking over maar liefst tien gegadigden voor het opstellen van een achttal, hetgeen betekent dat ons team per ronde van samenstelling en speelsterkte kan en zal gaan wisselen. Na wat geschuif met de opstelling had onze teamleider een waar favorietenteam op weten te stellen. Dit gerestyled team kent ook een nieuwe chauffeur die de opdracht had gekregen om twee teamgenoten volgens het kinderfeestjesprincipe met vervoer te faciliteren. Na een enerverende rit met enkele bijzondere verrichtingen kwam deze beginnende bestuurder met zijn passagiers veilig in Veldhoven aan, waar de overige teamgenoten reeds achter de borden werden aangetroffen. In een langdradig openingswoord van de wedstrijdleider werd nog eens het nieuwe tempo en bijbehorende regels voor de KNSB-teams uitgelegd. Grondgedachte van dit nieuwe tempo is dat het doorspelen op winst door tijdoverschrijding van de tegenstander tot het verleden gaat behoren. In de NBSB-competitie blijft het gebruikelijke tempo (voorlopig) gehandhaafd.
Nadat het eerste rondje koffie was gehaald, en de stellingen langzamerhand een analyseerbaar karakter begonnen te krijgen mochten wij reeds het eerste resultaat noteren. Roel bleek na lange afwezigheid in interne- en externe competitie niet fit genoeg voor de zware schaaktaak op het vierde bord. Van drie mogelijke zet opties koos hij de variant die zijn tegenstander de mogelijkheid bood om mat in drie te geven. Laatstgenoemde greep deze mogelijkheid aan, en onder gedempt gejuich scoorde het thuisteam de openingstreffer.
Jack had op bord 2 meer succes met de zwarte stukken en scoorde al vrij snel de gelijkmaker. Helaas heeft uw verslaggever geen gelegenheid gehad om het bord van dichtbij te bekijken. De lichaamshouding van onze 'man zonder jas' was echter zeer vertrouwenwekkend, dat aangenomen mag worden dat hij het nooit echt warm heeft gekregen.
Met 1 - 1 op het scorebord kreeg Mario pardoes een remiseaanbod voorgeschoteld. Zijn tegenstander gaf aan geen spel meer te zien, waarop Mario onze teamleider consulteerde. Mario leek iets beter te staan, maar gaf zelf aan ook geen spel meer te zien. Na kort en krachtig overleg werd gekozen voor het tekenen van de vrede.
Op bord 6 had Huub met ouderwets ambachtelijk werkschaak een mooie stelling verkregen waarbij zijn materiële winst compensatie vormde voor een vrijpion van de tegenstander. Toen deze vrijpion het voorlaatste station bereikte moest Huub de spoorrails blokkeren met zwaar materiaal. Het omspelen van de pion leek mogelijk, maar was moeilijk. Plotseling sprak de tegenstander van Huub de woorden: "Hebt u mijn remisevoorstel gehoord?" waarop Huub zei: "Nee". De tegenstander nam opnieuw het woord en sprak plechtig: "Ik bied remise aan". Wederom moest Rob uit zijn spel worden gehaald en werd de teller op 2 - 2 gezet.
Ons nieuwbakken lid Sem gaf er om logistieke redenen de voorkeur aan om in HSC 3 te spelen, waarbij hij meteen plaats mocht nemen op het eerste bord. Hij zette zijn partij solide op en leek eenvoudig naar winst te gaan schuiven. In de complexe middenfase gaf hij naar eigen zeggen tegenkansen door slordig spel. Sem wist zich te herpakken en speelde het eindspel prachtig uit. Terwijl buiten inmiddels de winterse schemering intrad, begon binnen de zon te schijnen bij een tussenstand van 2 - 3.
Millo had op bord 8 een tegenstander die de indruk maakte zomaar een halve eeuw of meer aan schaakervaring met zich mee te dragen. Gezien de immobiliteit van zijn tegenstander was Millo zo vriendelijk om steeds de drankjes aan de bar te gaan halen. Van vriendelijke gestes was op het bord echter geen sprake. Alhoewel het verwijderde materiaal heel lang in evenwicht bleef, was de stelling dit allerminst. Millo had een hele sterke vrije d-pion die doorslaggevend bleek.
Met een 2 - 4 voorsprong waren Rob en Wilfried de mannen die nog een half puntje moesten sprokkelen. Wilfried had een eindspel met toren en enkele pionnen, dat uitermate geschikt bleek om het benodigde halve punt mee binnen te halen. In een aantal analysevarianten leek Wilfried steeds iets beter te staan, maar winst was niet makkelijk aan te tonen. Uw verslaggever moet bekennen dat een (te) vluchtige blik en gebrek aan specifieke eindspelkennis de verslaglegging van dit bord mogelijk hebben beïnvloed.
Onze 'last man standing' Rob kon nu, met de teamwinst op zak, vrij zijn partij gaan uitspelen. Zijn tegenstander stond materiaal voor en de stelling leek gewonnen voor zwart. Rob gaf zich echter niet over en toverde al het mogelijke tegenspel op het bord. Bij dreigende zetherhaling ging zijn tegenstander akkoord met remise.
Met slechts één verloren partij en een 3 - 5 overwinning heeft HSC 3 het seizoen vertrouwenwekkend geopend!
| Veldhoven 3 (1614) | HSC 3 (1588) | 3 - 5 |
| Albert de Visser (1679) | Sem van Houten (1759) | 0 - 1 |
| Jos Lankreijer (1708) | Jack Ruijs (1774) | 0 - 1 |
| Nol Heinemans (1646) | Rob Bakels (1669) | ½ - ½ |
| Ger Dietvorst (1683) | Roel van de Donk (1661) | 1 - 0 |
| Rolf Bennik (1583) | Wilfried van de Kimmenade (1732) | ½ - ½ |
| Ton den Ouden (1653) | Huub Martens (1323) | ½ - ½ |
| Peter Huizen (1492) | Mario Adriaans (1409) | ½ - ½ |
| Henk Hofer (1467) | Millo Labriaire (1375) | 0 - 1 |
