Helmondse SchaakclubVerslagen van HSC B
18 maart 2014: HSC B - Combinatie (door Maarten Smit)
De laatste ronde van de avondcompetitie bracht het B-team op dinsdag 18 maart tegenover het A-team van De Combinatie uit Asten. Er stond vanavond niets meer op het spel, alleen bij een maximale nederlaag zouden we onze derde plaats nog kunnen verspelen. Het enige wat nog beslist moest worden was het topscorerschap.
Johan liet er geen twijfel over bestaan dat hij op de aanstaande jaarvergadering een kostbaar kleinood in ontvangst mag nemen. Hij had gedurende de partij een prettige ontwikkelingsvoorsprong en om de zwarte koning midden op het bord vastgenageld te kunnen houden bracht hij een fraai stukoffer. Tegenstander Stefan Rooijakkers gaf eerst een tussenschaakje waarna hij het stuk sloeg. Johan nam hierna vernietigend bezit van de zevende rij en weldra was het mat niet te verhinderen.
Voor mij was er hierna (overigens ook gezien mijn stelling) geen reden meer om door te spelen. In het middenspel won ik nog wel een pion tegen Paul Hanique, die net als in de wedstrijd tegen De Combinatie B mijn tegenstander was. In het vervolg zag ik echter een sterke koningsaanval voor mijn opponent opdoemen, waarvan ik niet goed zag hoe ik die moest stoppen. Om al te grote risico's te vermijden gaf ik dus maar snel mijn pluspion terug en moest lijdzaam toezien dat er een volkomen gelijk paardeneindspel op het bord verscheen. Een teleurstellende remise derhalve.
Het beslissende punt kwam op naam van Ton, die in het middenspel, rustig spelend als altijd, een pionnetje had buitgemaakt. In de slotfase werd een tweede pion van het bord geplukt waarna tegenstander Kees van Pelt het voor gezien hield.
Joep speelde een partij waarbij het evenwicht nooit echt verbroken werd. Tegenstander John Loomans heeft echter een beduidend hogere rating, dus uiteindelijk was onze man zeer tevreden met een puntendeling.
Met een 3 - 1 overwinning werd het seizoen aldus op een waardige manier afgesloten.
| HSC B (1841) | Combinatie (1768) | 3 - 1 |
| Maarten Smit (2009) | Paul Hanique (1691) | ½ - ½ |
| Johan Wuijts (1786) | Stefan Rooijakkers (1872) | 1 - 0 |
| Ton van den Waardenburg (1858) | Kees van Pelt (1575) | 1 - 0 |
| Joep Peeters (1710) | John Loomans (1933) | ½ - ½ |
21 februari 2014: Gardé - HSC B (door Maarten Smit)
Op vrijdag 21 februari speelde het B-team in Soerendonk tegen middenmoter Gardé. Joep was op eigen gelegenheid gekomen en in mijn auto werd de rest van het team vervoerd. Sem verving vandaag Ton, die na zijn zware partij van de dinsdag ervoor even een time-out nodig had.
Mijn partij begon rustig, het was na de opening afwachten wie als eerste het centrum van de tegenstander zou gaan aantasten. Ik verloor als eerste mijn geduld; mijn d4-d5 leek sterk, maar ik had een subtiel tussenzetje van Jan Broekhuis gemist, waarna ik een pion verloor. Vreemd genoeg was dat het sein voor de zwartspeler om remise aan te bieden. Ik kon eigenlijk niet anders dan het voorstel accepteren, uiteraard na eerst met teamleider Johan te hebben overlegd. Jan's aanbod was gedaan omdat hij nog een lange weg zou moeten gaan om te winnen, zo zei hij na afloop. Bovendien verwachtte hij dat er op bord 2 en 4 voor zijn team gunstige resultaten geboekt zouden worden. De werkelijke reden was natuurlijk dat hij zijn stadgenoot geen nederlaag wilde toebrengen.
Ook ik had overigens mijn twijfels over de stelling van Sem, maar dat bleek ik volkomen verkeerd te hebben ingeschat. Sem's koningsstelling werd dan wel versplinterd, maar zijn witveldige loper op de lange diagonaal bleek een veel groter gevaar voor witspeler Martijn Cox. Er verdween een wit stuk in de doos en hoewel de zwarte koning hierna onder vuur genomen werd, was het de witte koning die mat ging.
Joep had ook al een scherpe partij waarin hij twee pionnen achter kwam. Via een batterij leek hij nog voldoende compensatie te krijgen, maar Wessel Veerbeek verdedigde zich goed en kon zijn materiaalvoorsprong uitbuiten. Of Joep nog een kans had gemist werd niet duidelijk, want zoals bekend gaat hij na de partij liever snelschaken dan analyseren.
Johan had inmiddels een mooie stelling opgebouwd. Na een onverstandige breekzet van zijn opponent Karl Raemakers kon hij een kwaliteit buitmaken. Hierna was het een kwestie van dames ruilen en het eindspel verzilveren, iets wat hem wel was toevertrouwd. Hiermee was onze teamleider de matchwinnaar!
We blijven door deze zege derde in de stand en die positie zullen we hoogstwaarschijnlijk houden, ongeacht de uitslag van het laatste duel.
| Gardé (1743) | HSC B (1828) | 1½ - 2½ |
| Jan Broekhuis (1920) | Maarten Smit (2009) | ½ - ½ |
| Martijn Cox (1779) | Sem van Houten (1808) | 0 - 1 |
| Karl Raemakers (1579) | Johan Wuijts (1786) | 0 - 1 |
| Wessel Veerbeek (1693) | Joep Peeters (1710) | 1 - 0 |
28 januari 2014: HSC B - De Kentering (door Maarten Smit)
Op dinsdag 28 januari speelde het B-team voor het eerst dit seizoen in de basisopstelling! Het zou jammer genoeg geen onverdeeld succes worden; voor het eerst dit seizoen werd er namelijk verloren. Is nu de conclusie gerechtvaardigd om te stellen dat HSC B beter met een invaller zou moeten spelen? Nee hoor. Allereerst wil ik aanvoeren dat onze tegenstander, De Kentering uit Rosmalen, op papier de betere ploeg is. Daar kun je dus van verliezen. En daarbij wees halverwege de wedstrijd niets op een aanstaande nederlaag. Ik had zeer veel vertrouwen in de stellingen van Johan en Ton, terwijl ik op de bovenste borden niet zag hoe Joep en ik zouden kunnen verliezen.
Toch ging er daarna het een en ander mis. Ton had in het middenspel op een prima manier een pion gewonnen en hij kon in een eindspel met ieder een dame, toren en een (ongelijke) loper rustig op winst gaan spelen, zo was mijn inschatting, met zijn vrije b-pion als troef. Helaas mocht het niet zo zijn; Ton ging in op een remisevoorstel van zijn tegenstander Mike Kroon. Hij maakte zich zorgen om allerlei doemscenario's met matbeelden die er in de nabije toekomst zouden kunnen ontstaan als hij niet zou opletten. Om dit voor te zijn besloot hij de remise maar veilig te stellen. Niet verliezen was belangrijker dan misschien wel winnen.
Gelukkig had Johan een hele mooie stelling opgebouwd. Hij had uitstekend in de gaten dat paarden het meeste schade kunnen aanrichten als ze centraal op het bord geplaatst worden. Dit lijkt voor de argeloze lezer, die een klein beetje kan schaken, een logische constatering, maar ik kan u verzekeren dat er tenminste één prominente schaker binnen onze vereniging is die hier volstrekt andere ideeën op na houdt! Johan's paard promoveerde tot sprinkhaan op het mooie veld d3 en zorgde er vervolgens voor dat de witte stukken totaal niet met elkaar konden samenwerken. Toen hij via de opengemaakte a-lijn ook nog met een toren kon binnenvallen, was het snel gedaan met Martie van der Sanden.
Ik speelde een voor mij nieuwe opening. Na een rustig begin kon ik het echter niet laten om een vroeg b7-b5 in te lassen. Old habits die hard, zullen we maar zeggen. Piet van Eijndhoven speelde het prima, kreeg zijn voordeeltje, maar ik slaagde er in om mijn problemen binnen de perken te houden. In de tijdnoodfase werd het te moeilijk voor me. Er kwamen allerlei dreigingen op het bord en ik moest alle zeilen bijzetten om stuk- of kwaliteitsverlies te voorkomen. Met nog twee minuten op de klok voor 10 zetten (lastig dat je ineens geen 30 seconden per zet erbij krijgt!) greep ik mis. Ik overwoog twee zetten, die allebei verliezend waren. Ik speelde er één, dat kostte een stuk. Had ik voor de andere optie gekozen dan was het geforceerd mat geworden. Had ik iets meer tijd overgehouden dan had ik gezien dat er ook nog mogelijkheden waren die mij een vrij zekere remise zouden hebben opgeleverd...
Aan Joep de ondankbare taak om toch tenminste remise te houden. Hij was goed uit de opening gekomen, maar na een hectische fase mocht hij blij zijn materiaalverlies te voorkomen. Het overgebleven dame-toreneindspel, met ieder vijf pionnen, was ietsje beter voor opponent Stan Heijmans vanwege een vrijpion op d4. Maar de remisemarge was vrij hoog. Dit veranderde toen Joep met zijn koningsvleugelpionnen een opmars begon, daar waar afwachten het juiste recept was. Prompt verloor hij een pion en hierna verdwenen ook nog eens alle zware stukken van het bord. Hij mocht van geluk spreken dat zijn tegenstander een directe winst miste door een onnodige koningszet te spelen. Beiden promoveerden hierna een pion tot dame, maar er bleef een hinderlijke zwarte pion op f3 in leven. Joep deed er in de uitvluggerfase alles aan door steeds schaak te zetten op de juiste velden, maar Heijmans wist zijn dame en koning op een dusdanige manier neer te zetten dat hij met zijn f-pion uiteindelijk het promotieveld kon bereiken.
De eerste nederlaag was hiermee een feit. We zijn gezakt naar de derde plaats, waar we op basis van de theorie van professor Elo ook zouden moeten staan.
| HSC B (1835) | De Kentering (1901) | 1½ - 2½ |
| Maarten Smit (1982) | Piet van Eijndhoven (2047) | 0 - 1 |
| Joep Peeters (1743) | Stan Heijmans (1972) | 0 - 1 |
| Johan Wuijts (1771) | Martie van der Sanden (1698) | 1 - 0 |
| Ton van den Waardenburg (1843) | Mike Kroon (1888) | ½ - ½ |
17 december 2013: Combinatie B - HSC B (door Maarten Smit)
Op dinsdag 17 december speelde HSC B in de vierde ronde een uitwedstrijd in Asten tegen Combinatie B. Opnieuw speelden we niet in onze vaste opstelling. Ton was er weliswaar bij, voor de eerste keer dit seizoen, maar nu was teamleider Johan afwezig vanwege zijn ongeveer zevende vakantie dit jaar, dit keer naar Duitsland. Hij had echter voor zijn vertrek reeds geregeld dat Jerzy, vaste speler van HSC A, zijn plaats zou innemen. Eigenlijk zou vaste invaller Hugo met ons mee kunnen spelen, maar er werd door de twee teamleiders een slimme wisseltruc toegepast. Hugo speelde op maandag met HSC A in Rosmalen, op een steenworp afstand van zijn woonplaats Berlicum. Jerzy kon ook kilometers besparen door vandaag van Deurne naar Asten te reizen. En het mag van de bond, lees dit goed voorzitter, omdat Jerzy pas twee keer in het hogere team was uitgekomen. Het was dan wel zijn tweede achtereenvolgende wedstrijd tegen Combinatie B, maar gelukkig had hij nu een andere tegenstander.
De wedstrijd begon prima doordat Ton op zet 7 reeds een stuk in de schoot kreeg geworpen door Toon Sparidans. Deze speelde nog enkele zetten door, maar zag al snel het zinloze van zijn pogingen in.
Ook op bord 4 was Combinatie B vrijgevig. Tegenstander Hans Jacobs plaatste in het middenspel een stuk op c3 en Joep sloeg. Weg stuk. Geen problemen in de afwikkeling en het was 0 - 2.
Ik had met wit een klein plusje, maar opponent Paul Hanique gebruikte zeer veel tijd. Toen hij zijn toren op een ongelukkig veld plaatste, kon ik een afwikkeling kiezen die me een stuk en de overwinning opleverde.
Jerzy won tegen Piet Berkers een pionnetje en na ruil van de zware stukken kon hij via een op promotie staande vrijpion ook al een stuk ophalen. Het resterende eindspel speelde hij vervolgens succesvol uit.
Deze maximale overwinning betekent dat HSC B de winterkampioen is van klasse C1, met een ruime voorsprong van maar liefst een half bordpunt op HSC A!
| Combinatie B (1675) | HSC B (1902) | 0 - 4 |
| Paul Hanique (1699) | Maarten Smit (1982) | 0 - 1 |
| Piet Berkers (1719) | Jerzy Cebula (2038) | 0 - 1 |
| Toon Sparidans (1688) | Ton van den Waardenburg (1843) | 0 - 1 |
| Hans Jacobs (1593) | Joep Peeters (1743) | 0 - 1 |
26 november 2013: HSC B - WLC B (door Maarten Smit)
Op dinsdag 26 november mocht HSC B het in de eerste massale thuiswedstrijd opnemen tegen WLC B uit Eindhoven. We traden nog altijd niet aan in de aan het begin van het seizoen beoogde basisopstelling. Ton achtte zichzelf nog niet fit genoeg om een fatsoenlijke partij af te kunnen leveren en liet de eer aan Pim.
Deze supersub had er zin in vanavond. Vanuit de opening trok hij voortvarend ten aanval tegen de zwarte koning. Jasper Krenning leek in eerste instantie zijn verdediging nog op orde te hebben, maar nadat hij zijn stukken merendeels op de damevleugel had geposteerd, om zo een tegenaanval te kunnen beginnen, kon Pim alsnog zijn fraai schijnende lopers ten volle benutten.
Joep leek een aardige stelling te hebben, maar toen hij zijn voordeel dacht te kunnen verzilveren door een randpion op te halen, kantelde de partij. Dannie Beijk vocht zich terug middels een koningsaanval en die leverde hem genoeg materiaal op om de partij te winnen.
Johan speelde tegen Toon Kok, iemand die in een ver verleden nog eens had gewonnen van niemand minder dan Bart Dekker, met behulp van een niet goed functionerende DGT. Johan moest direct na de opening twee op hol geslagen przewalskipaarden in toom zien te houden. Dat deed hij goed; nadat hij de cavalerie had beteugeld ontstond er een stelling waarin hij geforceerd een kwaliteit kon winnen. Het eindspelletje dat resteerde was hem vervolgens wel toevertrouwd.
Aan mij de opdracht niet te verliezen. De hele partij stond ik minder na een opening die ik eigenlijk niet meer zou moeten spelen, gezien mijn recentelijke resultaten ermee. Roel Copic kreeg een mooie stelling, maar ik kon me toch vrij gemakkelijk verdedigen. In tijdnood miste ik twee bevrijdingskansen, waardoor mijn opponent het initiatief hield. Ik besloot een tactisch remiseaanbod te plaatsen om zo tijdwinst te boeken én te proberen mijn tegenstander te verleiden tot een onverantwoorde winstpoging. Tot mijn verrassing accepteerde hij mijn voorstel echter, waardoor wij de wedstrijd nipt gewonnen hadden!
| HSC B (1861) | WLC B (1759) | 2½ - 1½ |
| Maarten Smit (1982) | Roel Copic (1853) | ½ - ½ |
| Pim Blijlevens (1947) | Jasper Krenning (1742) | 1 - 0 |
| Johan Wuijts (1771) | Toon Kok (1715) | 1 - 0 |
| Joep Peeters (1743) | Dannie Beijk (1727) | 0 - 1 |
24 oktober 2013: Son en Breugel - HSC B (door Maarten Smit)
Op donderdag 24 oktober speelde HSC B de tweede uitwedstrijd van het nog prille seizoen. Was de eerste nog redelijk dicht in de buurt, nu moesten we helemaal naar Son en Breugel om aan te treden tegen het avondteam van de gelijknamige schaakvereniging. Gelukkig leidde de tomtom van Johan, uiteraard voorzien van Poolstalige instructies, ons 'soepel' naar het speellokaal.
Ton was er vandaag opnieuw niet bij; wegens ernstige gezondheidsproblemen moest hij noodgedwongen verstek laten gaan. We hopen uiteraard dat hij snel herstelt! Zijn plaats werd dit keer ingenomen door Pim, die aldus zijn debuut maakte in HSC B.
Dat er vanavond een grote overwinning voor ons in zou moeten zitten, was van tevoren wel duidelijk. Met gemiddeld zo'n 350 ratingpunten per bord meer zou eigenlijk alleen een maximale overwinning enige voldoening geven.
Johan gaf binnen no-time het goede voorbeeld. Zijn Engelse tegenstander Andrew Hall zette zijn partij enigszins krom op en kreeg problemen met zijn ontwikkeling. Zijn bevrijdingspoging kostte prompt een stuk en enkele zetten later had Johan mat-in-drie.
Joep deed er een stuk langer over, maar ook hij wist zijn partij te winnen. Peter van der Aalst 'vergat' het een en ander te ontwikkelen en hoewel Joep naar eigen zeggen ook wel wat foutjes maakte, kon hij uiteindelijk middels een kwaliteitsoffer de witte koning het open veld in lokken. Dit kon natuurlijk niet goed gaan voor de witspeler en dat ging het dan ook niet.
In mijn partij was sprake van een bijzonder lange theoretische variant die ik zonder al te veel bedenktijd op het bord bracht. Mijn opponent Kristian Toirkens deed er een heel stuk langer over om de reeds in de jaren '20 bedachte zetjes te reproduceren. Toen de partij feitelijk begon was hij hierdoor reeds in flinke tijdnood gekomen en deze druk kostte hem al snel een pionnetje. Ik kon niet veel later de partij via een subtiele koningszet beslissen.
Pim offerde in de opening een stuk tegen twee pionnen, maar na een goede verdediging leverde dat hem eigenlijk bijzonder weinig op. Pas toen tegenstander Dion van Bragt via een koningswandel richting de damevleugel zijn veilige koningsstelling verliet, begon er enige compensatie op te doemen. Pim won even later via een vork het stuk terug en behield zijn voorsprong van twee pionnen. In de technische fase maakte hij verder geen fouten meer.
Door deze zege bezet het B-team voorlopig de derde plaats in de ranglijst, met een ruime voorsprong van maar liefst een half bordpunt op HSC A!
| Son en Breugel (1512) | HSC B (1859) | 0 - 4 |
| Kristian Toirkens (1777) | Maarten Smit (1969) | 0 - 1 |
| Dion van Bragt (1653) | Pim Blijlevens (1941) | 0 - 1 |
| Andrew Hall (1308) | Johan Wuijts (1768) | 0 - 1 |
| Peter van der Aalst (1311) | Joep Peeters (1756) | 0 - 1 |
1 oktober 2013: HSC A - HSC B (door Maarten Smit)
Op dinsdag 1 oktober stond het beladen duel tussen HSC A en HSC B op het programma. Volgens de traditie wordt deze onderlinge confrontatie altijd in de eerste ronde van de avondcompetitie afgewerkt, mits beide teams in dezelfde klasse zijn ingedeeld.
In HSC B zijn enige personele wijzigingen ten opzichte van het vorige seizoen. Ton van den Waardenburg vervangt Tijany Ousmane, die zijn lidmaatschap heeft beëindigd. Daarnaast is de schrijver van dit verhaaltje, na sinds mensenheugenis in het A-team te hebben gespeeld, onlangs toegevoegd aan de selectie. Dit in verband met het wegvallen van Willy Jonkers, die op dinsdagen andere dingen te doen heeft.
Daags voor de wedstrijd meldde Ton zich jammer genoeg af voor dit belangrijke treffen. Teamleider Johan kwam meteen in actie en vond Hugo Faber bereid in te vallen. Daarna werd er, in overleg met een teamgenoot, een fantasieopstelling gefabriceerd om zo de tegenstander te kunnen verrassen. Het kwam er op neer dat we op ratingsterkte precies in omgekeerde volgorde speelden. Op mijn opmerking dat we de zwakste speler op bord 4 hadden geplaatst reageerde Hugo op zijn beurt door te stellen dat er sprake was van een tactische opstelling, behalve dan in het geval van de speler op bord 3...
Mijn partij was de eerste die klaar was. Ik had een klein voordeeltje na de opening, omdat ik de pionnenstructuur van Pascal had weten te verminken, maar er was nog niets beslist. Dat werd anders toen er pardoes een kwaliteit weggeblunderd werd. Boudewijns had er prompt geen zin meer in.
Joep had de ondankbare taak op bord 1 plaats te nemen en trof Paul. Zijn stelling was op zich niet slecht, het plan was om een paard op het prachtige centrale veld d5 te posteren. Tijdens de uitvoering van deze gedachte ging er blijkbaar toch wat mis, want hij werd in het vervolg gedwongen twee stukken in te leveren tegen een toren. De lopers van Paul werden hierna oppermachtig en leidden Joep's ondergang in.
Johan kwam met zwart niet best uit de opening na een voor hem onbekend nieuwtje van Jerzy. Zijn koning bleef in het centrum hangen en werd een aanvalsobject voor de witte zware stukken. Dit hield hij uiteraard niet droog.
We waren derhalve aangewezen op onze invaller om nog een matchpuntje binnen te slepen. Hugo startte een aanval op de witte koningsstelling en slaagde er in het tegenspel van Danniël op de damevleugel te beperken. Hierna was het wachten op een goed getimed stukoffer op h3, wat een vernietigend slotakkoord tot gevolg had.
En zo bereikten we een terecht gelijkspel, geen slecht begin voor het B-team!
| HSC A (1967) | HSC B (1901) | 2 - 2 |
| Paul van Asseldonk (2018) | Joep Peeters (1756) | 1 - 0 |
| Jerzy Cebula (1971) | Johan Wuijts (1768) | 1 - 0 |
| Pascal Boudewijns (1979) | Maarten Smit (1969) | 0 - 1 |
| Danniël van Boxtel (1898) | Hugo Faber (2110) | 0 - 1 |
