Verslagen van HSC B

 

20 maart 2018: HSC B - Dubbelschaak (door Danniël van Boxtel)
HSC B is kampioen! Tegen directe concurrent Dubbelschaak zou een gelijkspel voldoende zijn geweest voor de titel, maar er werd zelfs een fortuinlijke 2½ - 1½ overwinning geboekt.
Joep kwam dramatisch uit de opening. Hij verloor enkele tempi en raakte zijn c-pion kwijt, waardoor zijn geïsoleerde b-pionnen en de d-pion bovendien zwak werden. Joep zocht zijn heil derhalve in een koningsaanval. Tegenstander Tom van Stiphout kwam in tijdnood, gaf zijn voordeel volledig weg en ging vervolgens beslissend in de fout. Met een witte dame op g3, witte toren op de open f-lijn, zwarte koning op h8, zwarte pion op h7 en zwarte toren op e8 speelde Van Stiphout De5 om de dames te ruilen. Na Tf8+ was Txf8 gedwongen en werd de dame niet langer door die toren gedekt, 1 - 0.
Gerard speelde tegen Michel van den Elzen een uitermate moeizame Italiaan. De stelling was gesloten en beiden leken weinig aanknopingspunten te hebben. Van den Elzen bood remise aan toen Joep nog verloren stond, zodat Gerard weigerde. Gerard bood op zijn beurt remise aan toen Joep had gewonnen en Danniël niet meer zou verliezen - Gerard dacht zelfs dat Danniël een toren zou winnen, maar dat was een hersenspinsel - maar de witspeler moest toen doorspelen. In wederzijdse tijdnood was de stelling nog altijd in evenwicht. Plotseling kon er gejuicht worden toen Van den Elzen blunderde en Gerard via een aftrekschaakje de vijandelijke dame won. De tussenstand kwam hiermee op 2 - 0 en we waren kampioen!
Danniël trof de sterke Rob van Meurs. Hij kon langdurig op licht voordeel bogen, omdat Van Meurs spoken zag en tot twee keer toe de meest kritische voortzetting vermeed. Bij de afwikkeling naar een optisch gevaarlijk dame-eindspel wist Van Meurs gelijk te maken. Danniël had echter gezien dat hij die stelling niet meer zou kunnen verliezen. De dames hielden elkaar in de greep en ieder resterend pionneneindspel zou vanwege de vastgelegde pionnenstructuur in remise eindigen. Uiteindelijk berustte Van Meurs na diverse zetherhalingen in een puntendeling en hadden we deze wedstrijd zelfs gewonnen, 2½ - ½.
Johan belandde in een ongunstige versie van zijn geliefde openingsvariant. Martien van der Meijden vervolgde sterk en won een centrumpion toen Johan zijn koning in veiligheid moest brengen. In de tijdnoodfase verloor Johan zijn tweede centrumpion. Hij staakte de strijd toen Van der Meijden de tijdcontrole had gehaald. Op die nul viel bitter weinig af te dingen, 2½ - 1½.
Gerard is met 4½ uit 6 de topscorer van dit succesvolle team geworden. Vooral zijn overwinningen tegen WLC, Rochade en Dubbelschaak waren belangrijk in de kampioensrace.
Danniël kwam tot 4 uit 6 en heeft door zijn winstpartijen tegen DSC en De Kentering een nuttige bijdrage kunnen leveren.
Johan eindigde met twee nullen en behaalde 3½ uit 6. Zijn belangrijkste punten werden in de duels met WLC en De Kentering gescoord. Daarnaast heeft Johan als teamleider een waardevolle contributie aan deze titel geleverd.
Joep wisselde onnodige nederlagen met cruciale overwinningen af en eindigde op 2½ uit 5. Hij was de held van de kampioenswedstrijd tegen Dubbelschaak.
Invaller Hugo sloot zijn cruciale partij tegen WLC winnend af en mag daarom zeker niet onvermeld blijven in dit overzicht.

 

HSC B (1897)	Dubbelschaak (1934)	2½ - 1½
Gerard van de Kerkhof (2045)	Michel van den Elzen (1793)	1 - 0
Danniël van Boxtel (1856)	Rob van Meurs (2122)	½ - ½
Johan Wuijts (2012)	Martien van der Meijden (2027)	0 - 1
Joep Peeters (1674)	Tom van Stiphout (1794)	1 - 0

 

2 maart 2018: Rochade - HSC B (door Johan Wuijts)
Op vrijdag 2 maart traden we aan tegen het avondteam van Rochade. De speellocatie bevond zich in een school waarvan beide ingangen gesloten waren op het moment van aankomst. Na enige tijd in de sneeuw te hebben gewacht kregen we van de schaakconciërge een warm drankje aangeboden. Terwijl wij ons drankje aan het consumeren waren werden er vier tafels met borden in de aula geprepareerd. Het startsein werd gegeven en met volle moed begonnen we aan de wedstrijd.
Gerard speelde met wit een Italiaanse opening waarbij hij de kans kreeg om de Fried Liver attack uit te voeren (1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.Lc4 Pf6 4.Pg5 d5 5.exd5 Pxd5 en nu 6.Pxf7, een leuk offer om de koning naar het centrum te lokken en compensatie te krijgen). Gerard besloot om dit niet te doen en rustig zijn stukken te ontwikkelen. De tegenstander van Gerard rokeerde lang en maakte de nodige positionele fouten waarop Gerard zijn stukken uitstekend opstelde. Een toren sloeg verwoestend binnen, zijn tegenstander dacht deze in te sluiten maar dat leidde tot een mooie mat-in-vier wat Gerard natuurlijk al gezien had.
Bij de partij van Joep zat er niet veel in. Joep kreeg 1.d4 tegen waarop hij een soort Benoni-opstelling opzette, enkele zetten later werd de opening getransformeerd in een Siciliaanse Maroczy. Stukken werden geruild en remise werd snel gegeven.
Danniël speelde tegen het kleine broertje van mijn tegenstander en kwam goed uit de opening (Scandinaviër). Hij won een aantal pionnen en het plan was snel gemaakt: stukken ruilen en het eindspel winnen! Danniël deed een paar onnauwkeurige zetten waar het jeugdige talent gebruik van maakte. Toch won Danniël nog meer materiaal met een schijnoffer en de partij leek gespeeld te zijn. Hij moest alleen nog even rokeren om zijn koning in veiligheid te brengen, maar in plaats van dit uit te voeren bood hij een dameruil aan. Dit gaf zijn tegenstander de optie om een toren te offeren met eeuwig schaak, Danniël weigerde en hierdoor was zijn koningsstelling zwak geworden. Zijn voordeel was inmiddels wel verdwenen en remise werd gegeven. In de analyse bleek dat er meerdere wegen naar Rome leidden.
In mijn partij (Frans met wit), speelde ik de Paul-Hugo-variant; koning naar g2 en mat proberen te zetten. Mijn tegenstander verdedigde goed en ik kreeg geen kans om mijn aanval door te zetten. De rollen waren omgekeerd en ik moest verdedigen na een kwaliteit verloren te hebben. Mijn tegenstander offerde op het juiste moment de kwaliteit terug met een betere stelling. In tijdnood gaf ik ook nog eens een stuk weg.
De uitslag van 2 - 2 was toch een bitter resultaat.

 

Rochade (1685)	HSC B (1897)	2 - 2
Luuk Baselmans (2081)	Johan Wuijts (2012)	1 - 0
Daan Baselmans (1576)	Danniël van Boxtel (1856)	½ - ½
Johan Starmans (1449)	Gerard van de Kerkhof (2045)	0 - 1
Mark van Bijsterveldt (1635)	Joep Peeters (1674)	½ - ½

 

23 januari 2018: HSC B - De Kentering (door Danniël van Boxtel)
Johan offerde in een saaie stelling een pion om wat leven in de brouwerij te brengen en kreeg de nodige compensatie. Marc Smits zag zich gedwongen om een kwaliteit te geven voor een tweede pion. Johan converteerde het eindspel van toren en vier pionnen tegen paard en zes pionnen vervolgens op overtuigende wijze. Zijn toren en koning kwamen binnen en raapten daarbij enkele pionnetjes op. Een zwarte pion bereikte tenslotte de overkant, 1 - 0.
Gerard overspeelde Stan Heijmans vanuit de opening en won een pion. Heijmans ging op zoek naar tegenspel en posteerde een gevaarlijk paard op f5. Na Dd4 was mat-in-één de belangrijkste dreiging. Gerard was zelf diverse diepe matvarianten aan het doorrekenen, vergat om zijn loper tegen het paard te ruilen - waarna hij een gewonnen stelling overgehouden zou hebben - en deed een aanvallende zet. Dxg7 mat deed uiteraard erg veel pijn, 1 - 1.
Joep werd verrast door een vervelend aftrekschaakje van David Bruggeman. Dat kostte geen materiaal, maar verpestte de geplande koningsaanval omdat een sterke loper van het bord verdween. Daarna had Joep de damevleugel dicht moeten schuiven, maar hij bleef zich op de zwarte monarch richten. Bruggeman greep zijn kans en investeerde een kwaliteit voor twee pionnen. De witte stukken stonden plotseling verkeerd om die pionnen af te stoppen, 1 - 2.
Danniël won door een foutje van Hans Kranenbarg al binnen tien zetten een pion. De winstvoering duurde echter nog een zet of zestig, waardoor deze partij tot de langste van de avond uitgroeide. Danniël bouwde zijn voordeel stapsgewijs uit. Hij kwam totaal gewonnen te staan op de damevleugel, ving een uit nood geboren koningsaanval op, dwong dameruil af, won een kwaliteit en rondde het eindspel in de tweede tijdnoodfase behendig af, 2 - 2.

 

HSC B (1878)	De Kentering (1682)	2 - 2
Gerard van de Kerkhof (2023)	Stan Heijmans (1965)	0 - 1
Danniël van Boxtel (1844)	Hans Kranenbarg (1583)	1 - 0
Johan Wuijts (1994)	Marc Smits (1517)	1 - 0
Joep Peeters (1652)	David Bruggeman (1664)	0 - 1

 

8 december 2017: DSC - HSC B (door Johan Wuijts)
In het gezelligschap van ons preses begaven we ons richting het verre Peeënrijk. In de auto werd door onze chauffeur Gerard gesproken dat er in het verleden wel eens een hond rond liep in de speelzaal. Nou, dat was deze avond weer het geval en ik mocht tegen zijn baasje aantreden. Toen eindelijk het laatste gejank van de kleine Stafford over was gaf de scheidsrechter het startsein.
Danniël speelde met wit een d4-opening die werd omgetoverd in de Siciliaanse Maroczy-variant. Wit controleert het centrum met pionnen op c4 en e4 en zwart moet het hebben van de zwarte diagonaal en de open c-lijn. Zwart wist niet precies hoe de opening gespeeld moest worden, want hij manoeuvreerde zijn dame naar c8?! en daar hoort normaal een toren te staan. Danniël maakte hier stevig gebruik van: met een krachtige breekzet ging hij een pion winnen, echter, hij had andere plannen en met een schitterende paardzet won hij een vol stuk! Zijn tegenstander vond doorspelen zinloos en gaf op.
Joep speelde ook een Siciliaan maar dan met zwart. Zijn tegenstander speelde de opzet c3 en dame c2, een beetje niks doen dus. Joep ontwikkelde gewoon, en speelde positioneel sterk waardoor hij twee zwaktes creëerde bij z'n tegenstander. Vervolgens blunderde Joep een stuk weg. Waarschijnlijk kwam dit omdat er net voor het stukverlies een viervoeter al snuffelend tussen de benen van Joep op zoek was naar een stukje worst. Gelukkig had Joep genoeg compensatie voor z'n stuk en met twee prachtige tempi kwam hij met dubbele torens de tweede rij binnen. Toen Joep zijn dame er ook nog eens bij haalde zag zijn tegenstander het niet meer zitten en gaf op.
Gerard kreeg de Caro-Kann tegen en speelde zijn geliefde systeem met 2.f4! Er gebeurde lang niets maar hij kreeg toch wat spel door zijn loperpaar. Even leek het erop dat hij met een aftrekschaakje de winst naar zich toe zou trekken, maar zijn tegenstander had nog een verdediging. In tijdnood moest Gerard een loper afstaan tegen een paard waarbij Gerard met in het achterhoofd de 0 - 2 voorsprong remise aanbood en dat werd aangenomen.
Ikzelf had in een Hollandse partij met een loper op f4 weinig in te brengen. Er werden wat stukken geruild en ongelijke lopers bleven over. Mijn tegenstander probeerde het nog even, maar zag hier snel van af aangezien we allebei nog maar twee minuten hadden. Remise dus.
Tijdens de terugreis had onze preses nog een verrassing in petto. Hij had van te voren even bij de slijterij verschillende overwinningsbieren aangeschaft. Die werden natuurlijk met veel liefde in ontvangst genomen en vervolgens soldaat gemaakt.
Met nog drie wedstrijden te gaan, hebben we goede zaken gedaan!

 

DSC (1791)	HSC B (1878)	1 - 3
Mark Maas (1828)	Gerard van de Kerkhof (2023)	½ - ½
Philippe Blankert (1927)	Johan Wuijts (1994)	½ - ½
Roelant Schoots (1982)	Danniël van Boxtel (1844)	0 - 1
Paul Smulders (1427)	Joep Peeters (1652)	0 - 1

 

14 november 2017: HSC B - WLC (door Danniël van Boxtel)
We hebben het favoriete WLC A met een overtuigende 3 - 1 nederlaag terug naar Eindhoven gestuurd.
Danniël had tegen Guus Bollen een breekzet gepland, waarna deze complexe partij nog alle kanten op had gekund. Hij voerde die helaas niet uit omdat hij spoken zag. In plaats daarvan speelde Danniël een zwakke zet die Bollen de kans gaf om de gepende zwarte dame verder in het nauw te brengen. In hogere zin was de partij daarna reeds gespeeld. Alle zwarte stukken stonden plotseling immers verkeerd en na pionverlies volgden stukverlies en partijverlies, 0 - 1.
Gerard rokeerde voor de verandering eerder dan zijn tegenstander. Jasper Krenning wilde de partij op scherp zetten en rokeerde tegengesteld. Gerard kwam daadkrachtig met een toren binnen en Krenning offerde een stuk voor rommelkansen. Gerard schoof de stelling dicht om die te nivelleren, waarna Krenning tevergeefs nog een kwaliteit investeerde. Met een toren meer kroonde Gerard een pion tot dame. Krenning haalde de tijdcontrole nog, maar stond toen een karrenvracht hout achter, 1 - 1.
Johan had na een interessant zijvariantje een achtergebleven pion. Rudy Simons dacht die te kunnen winnen, maar Johan had verder gekeken en won via een tussenschaakje een pion terug. Daarna deelde onze captain de lakens uit. In tijdnood voerde hij de druk steeds verder op en begon Simons minder goede zetten te produceren. De partij eindigde abrupt toen Simons een toren weggaf, maar op dat moment was al lang duidelijk dat dit punt in Helmond zou blijven, 2 - 1.
Hugo viel ondanks diverse lichamelijke ongemakken uitstekend in voor Joep. Hij had een aardig initiatief tegen de koning van Robert Klomp, waardoor de vijandelijke dame slechts haar verdedigende taken kon vervullen. Hugo gaf een randpion om een belangrijke centrumpion te kunnen veroveren en won kort daarna een pion. Zijn loperpaar was veel sterker dan het zwarte paardenpaar en omdat Hugo bovendien een ver opgerukte vrijpion had kwam Klomp in onoverkomelijke problemen. Toen Hugo een stuk won was deze partij voorbij en de teamwinst binnen, 3 - 1.

 

HSC B (1941)	WLC (2026)	3 - 1
Danniël van Boxtel (1844)	Guus Bollen (2234)	0 - 1
Hugo Faber (1904)	Robert Klomp (2081)	1 - 0
Johan Wuijts (1994)	Rudy Simons (1988)	1 - 0
Gerard van de Kerkhof (2023)	Jasper Krenning (1799)	1 - 0

 

27 september 2017: De Stukkenjagers D - HSC B (door Johan Wuijts)
Ik zette vanuit de opening meteen al druk op mijn tegenstander en dat pakte goed uit: zijn koningsstelling was open komen te liggen en na een torenoffer was het mat-in-vijf.
Danniël kwam goed uit de opening. Tegenstander Leo van Gelder verspeelde enkele tempi, kreeg een koningsaanval over zich heen en ging reeds op zet 21 in een hopeloze stelling door zijn vlag.
Gerard speelde een prima partij, maakte goed gebruik van de zwakke velden van zijn tegenstander, kwam binnen op h2 en won.
Joep won een kwaliteit, zette dat keurig om in een volle toren, maar overzag een trucje van zijn tegenstander en kwam hierdoor in de problemen, die hem uiteindelijk fataal werden.

 

De Stukkenjagers D (1619)	HSC B (1876)	1 - 3
Guus Vermeulen (1768)	Johan Wuijts (1950)	0 - 1
Andries Deliën (1644)	Gerard van de Kerkhof (2027)	0 - 1
Leo van Gelder (1570)	Danniël van Boxtel (1832)	0 - 1
Thomas Tepe (1495)	Joep Peeters (1693)	1 - 0