Verslagen van HSC D

 

20 maart 2018: HSC D - Dubbelschaak B
Geen verslag ontvangen.

 

HSC D (1540)	Dubbelschaak B (1479)	1 - 3
Nico Vissers (1622)	Martin van Driel (1670)	0 - 1
Wilfried van de Kimmenade (1644)	Hans Bakx (1403)	1 - 0
Paul Sanders (1473)	Joey van Haperen (1333)	0 - 1
Wim Hordijk (1422)	Reinder de Boer (1510)	0 - 1

 

26 februari 2018: De Vughtse Toren - HSC D
Geen verslag ontvangen.

 

De Vughtse Toren (1848)	HSC D (1632)	4 - 0
Marc Viering (1913)	Pim Blijlevens (2012)	1 - 0
Wim Viering (1873)	Nico Vissers (1622)	1 - 0
Geert van der Cruysen (1786)	Paul Sanders (1473)	1 - 0
Tom Fürstenberg (1818)	Wim Hordijk (1422)	1 - 0

 

14 november 2017: HSC D - De Drie Torens C
Geen verslag ontvangen.

 

HSC D (1528)	De Drie Torens C (1460)	1½ - 2½
Nico Vissers (1620)	Andries Hohner (1492)	½ - ½
Wilfried van de Kimmenade (1674)	Ad Havermans (1488)	1 - 0
Paul Sanders (1427)	Ton van Moorsel (1454)	0 - 1
Wim Hordijk (1392)	Wim van der Velden (1406)	0 - 1

 

7 december 2017: Veldhoven - HSC D (door Nico Vissers)
Geplaagd door vele afmeldingen reisde een versterkt HSC D af naar Veldhoven.
Roel, last minute invaller op bord 2, ging mee in het tempo van zijn tegenstander en in hoog tempo vlogen de lichte stukken eraf. Maar toen kwamen ze er allebei achter dat de overgebleven torens en dames niet voldoende waren om de vijandige pionnenstructuur te overrompelen. Met deling der punten tot gevolg.
Wim ging snel door de opening heen, sloeg het middenspel over, meteen door naar het eindspel. Toren, paard en zes pionnen ieder, de stuurlui aan de wal zagen een remise naderen. Maar de tegenstander van Wim dacht een doorbraak te kunnen forceren. En zoals zo vaak is diegene die in een remisestelling gaat forceren uiteindelijk de onderliggende partij. Zo ook deze keer. Wim kon een pionnetje voor uitbouwen tot volle winst.
Op bord 3 was mijn tegenstander in het begin al vol van de kerstsfeer. Hij was zo vrijgevig om mij een pion cadeau te doen. Maar het lukte me maar niet om dit voordeel uit te buiten. Iets te aanvallend spel van mijnerzijde maakte dat ik de damevleugel wat verwaarloosde en dat kostte mij m'n pluspion. Meer dan remise zag ik er niet meer in. Maar voordat ik dat kon aanbieden moesten eerst de dames eraf zijn. Dus speelde ik op dameruil. Hij sloeg mijn dame en zei: "Zo, nu sta ik een dame voor! Remise?" Daar heb ik niet lang over nagedacht.
Pim, op bord 1, komt een pion voor. Maar zijn spel is zo gericht op het mat zetten van zijn tegenstander dat hij vergeet te winnen! De derde remise van de avond zorgt wel voor het winnende punt zodat HSC D ongeslagen de volle punten mee naar Helmond neemt.

 

Veldhoven (1572)	HSC D (1686)	1½ - 2½
Rob van de Voort (1831)	Pim Blijlevens (2015)	½ - ½
Bertus Pals (1660)	Roel van de Donk (1718)	½ - ½
Ton Roeten (1504)	Nico Vissers (1620)	½ - ½
Koen Antheunis (1293)	Wim Hordijk (1392)	0 - 1

 

14 november 2017: HSC D - Mierlo-Geldrop
Geen verslag ontvangen.

 

HSC D (1528)	Mierlo-Geldrop (1668)	3 - 1
Nico Vissers (1620)	Han Saft (1693)	1 - 0
Wilfried van de Kimmenade (1674)	Ilir Gjoshi (1764)	0 - 1
Paul Sanders (1427)	Wim van den Biggelaar (1640)	1 - 0
Wim Hordijk (1392)	Isa van Meel (1575)	1 - 0

 

5 oktober 2017: Son en Breugel - HSC D (door Nico Vissers)
Voordat ik begin met het verslag, eerst een kort woordje voor onze teamleider. Huub, vorig jaar heb je het zo eenvoudig doen lijken, dat teamleiderschap. Nu mag ik dat voor je waarnemen en dat maakt mijn waardering voor jou nog groter. Wij wensen jou en je familie veel sterkte en weet dat er altijd plaats voor je is in HSC D als je daar weer aan toe bent.
Dan nu het verslag.
Op donderdag 5 oktober begint dan eindelijk het avontuur dat de avondcompetitie heet voor HSC D. Een weekje later dan oorspronkelijk gepland, maar Son en Breugel, als de ontvangende vereniging, kon ons een weekje eerder geen warm welkom heten wegens ruimtegebrek. Na onderling overleg tussen beide teamleiders en de wedstrijdleider van de NBSB is de wedstrijd daarom verplaatst.
Extra goed uitgerust hebben we ons, al slingerend tussen de vele wegwerkzaamheden door een weg gebaand naar sporthal De Bongerd. Daar werd ons nu zeker een warm welkom geboden. In de speelzaal konden we ons in een bijna tropische warmte opmaken voor de strijd.
Op de borden 2, 3 en 4 beginnen onze spelers nauwgezet aan het opzetten van de gewenste stellingen. Op bord 4 komt Wim wat in de verdrukking te staan, maar goed defensief spel houdt de deur voor de opponent gesloten. Sterker nog, Wim komt zelfs een kwaliteit voor. Hierdoor zijn echter open lijnen en diagonalen ontstaan waar de tegenstander net wat beter gebruik van kan maken. De druk op de damevleugel wordt uiteindelijk te groot en Wim moet capituleren. Niet getreurd, Wim heeft de smaak te pakken en kijkt alweer uit naar de volgende partij.
Maar dan bord 1, waar ik het al voor de tiende zet presteer om een omkering van zetten te doen. Hierdoor zie ik me genoodzaakt om direct het aantal lichte stukken op het bord met 75% te verminderen om onder de ontstane druk uit te komen. En met succes lijkt het. Mijn pionnenstructuur is beter dan die van mijn tegenstander en ik kan de ontstane open lijn innemen. Wel heb ik een erg vervelend paard in mijn stelling gekregen dat me de rest van de partij parten blijft spelen. Nadat mijn tegenstander, enigszins in tijdnood, de torens afruilt, denk ik een tweetal pionnen op te kunnen gaan halen. Helaas krijgen de vijandelijk dame en paard hierdoor de mogelijkheid tot eeuwig schaak. Met de deling der punten tot gevolg.
Onze redder in nood die zichzelf beschikbaar heeft gesteld om HSC D te versterken en hiermee ons viertal weer compleet maakt (waarvoor nogmaals dank), mag op bord 2 de strijd aan gaan. Met secuur spel weet Wilfried de aanvankelijke aanvalspogingen van zijn tegenstander af te slaan. Zelfs een vijandige verdubbeling van torens op een achtergebleven pion weet hij om te zetten in kwaliteitswinst. Maar in het eindspel weegt deze voorsprong niet op tegen een furieus paard en een overmacht aan pionnen en moet hij zijn tegenstander de hand schudden.
Bord 3 was een genot om naar te kijken. De grote hoeveelheid aan penningen, dreigende vorkjes en dubbele aanvallen maakte het er wel een gevaarlijk spelletje van want iedere onvolkomenheid kon duur betaald worden. Maar met precies spel is het Paul gelukt om uiteindelijk hier een beslissend voordeel mee te behalen en de eer van HSC hoog te houden.
Na afloop zijn de diverse partijen nog met de Sonse en/of Breugelse tegenspelers geanalyseerd, wat in de meeste gevallen de uitslagen bevestigde. Helaas niet de gehoopte vliegende start, maar wel vier leuke partijen op de borden gezien.

 

Son en Breugel (1552)	HSC D (1529)	2½ - 1½
Kristian Toirkens (1730)	Nico Vissers (1616)	½ - ½
Dion van Bragt (1687)	Wilfried van de Kimmenade (1687)	1 - 0
Peter van der Aalst (1344)	Paul Sanders (1407)	0 - 1
Pieter van Dam (1446)	Wim Hordijk (1404)	1 - 0