Uitslagen en korte verslagen van HSC 1

9 mei 2009: HSC 1 - Stukkenjagers 2 (door Hugo Faber)
In de laatste ronde tegen het tot dan toe verrassend goed draaiende Stukkenjagers 2 (promovendus!), ging het voor ons nergens meer om, dus kon er vrijuit gespeeld worden. Stukkenjagers kon echter nog hopen op een misstap van de concurrentie. Ze moesten dan wel zelf winnen. Uiteraard wilden wij onze sportieve plicht nog wel vervullen. Daarnaast zat een aantal HSC spelers in de min qua persoonlijke score, dus zij hoopten deze dag hun score een wat draaglijker aanzien te geven.
Sebastiaan was de eerste die dat lukte. Hij speelde met wit tegen een van de lager gerate spelers, die niet onderschat mocht worden, gezien diens ongeslagen score tot dan toe. Het werd echter een geruisloze overwinning voor de witten.
Marco speelde een prima partij tegen teamcaptain César Becx. Het werd een Hollander, waarbij zwart het paard van c6 naar a5 (naar e5 geeft scherper spel) speelde. De kansen waren wederzijds (misschien waren die van wit lichtelijk beter), maar uiteindelijk dwong Marco herhaling van zetten af door constant te dreigen met het consumeren van een gepend zwart paard op d4.
Vorig jaar draaide Maarten een prima seizoen met een score van 6 uit 9. Dit jaar draaide de motor tot nu toe zeer stroef; veelbelovende tot goede stellingen verzandden in remise of gingen zelfs nog verloren. Vandaag bracht hij een interessant en kansrijk stukoffer op het bord, waarbij de witte koning over het bord naar b3 werd gejaagd. Was het gewonnen of niet? Analyses na afloop brachten hierover geen uitsluitstel, maar wellicht dat Maarten een winstmogelijkheid heeft gemist. Nu sloeg zijn aanval niet door en bekocht hij dat met een nederlaag.
Bart kreeg twee pionnen voorsprong (nou ja, ze waren geofferd) van zijn tegenstander. Die had daar nog lang compensatie voor maar uiteindelijk werd hij teruggedreven.
Hugo was ook een van degenen, die vandaag toch écht (eens) wilden winnen. Hij kreeg een Engels met een vroeg b4 tegenover zich en kwam onder druk te staan. Hij besloot daarop om het zwakke veld d5 maar te laten voor wat het was en om via e5 en f5 voor tegenspel te spelen. Dat lukte. Na een tijdnoodfase had Hugo twee pionnen voorsprong gekregen en was een pion tot f2 opgerukt en alleen de witte dame op f1 weerhield hem van promotie. Op zet 41 verzuimde Hugo zijn tijd te nemen en speelde te snel een ruilzet, terwijl aanval op de dame op f1 direct gewonnen zou hebben. Een lichtelijke nerveuze eindfase volgde, maar toen bleek dat tegenstander Hoogendoorn geen serieuze zetten meer had, werd de vis weldra op het droge gehaald.
Benjamin speelde een wat vreemde partij. Aanvankelijk speelde hij normaal op de aanval, die zwart overigens nog wel kon keepen. In de daaropvolgende fase stonden de stukken van Benjamin, inclusief koning, in het midden van het bord en werd hij in de verdediging gedrongen. Vervolgens offerde zijn tegenstander geheel onnodig een kwaliteit, omdat dat geforceerd leek te winnen. Dat bleek op een rekenfout te berusten, waardoor Benjamin, met geluk dus, de partij naar zich toe kon trekken.
Achteraf heeft deze gemiste winst (waarmee dus 4 - 4 zou worden bereikt) Stukkenjagers 2 het kampioenschap gekost, daar concurrent DJC van ASV had verloren. Dat is echter heel goed te relativeren ten opzichte van de gemiste winst van een na afloop behoorlijk teleurgestelde Frans. Na een goed begin kwam Frans opeens minder te staan en had hij weinig beweegruimte. Voornaamste oorzaak was een loper op a6 die de pion op b7 moest dekken. Opspelen van de pion ging niet, want dat zou een gat op c6 opleveren. Tegenstander Nabuurs koos voor een verkeerde afwikkeling en daarmee kwam Frans in een gewonnen eindspel terecht. Hij miste echter een winstvariant, waarin hij zijn laatste pion, op de h-lijn, met zijn paard van achteren (kan dan toch niet geslagen worden) had kunnen dekken. Remise dus.
Ruben tenslotte, op bord 3 gezet omdat de topspelers van het Stukkenjagers team toch allemaal 2100+ hadden, kreeg de Trompovsky (1.d4 Pf6 2.Lg5) tegenover zich. Wellicht beducht voor de openingskennis van wit, besloot hij tot het matige 2... g6 3.Lxf6 exf6. Het gevolg was, dat hij daarna geen serieuze tegenkansen meer kreeg. Hiermee sloot Ruben in elk geval een beter seizoen af dan vorig jaar, waarin hij de volstrekt hem onwaardige score van 2½ behaalde.
En hiermee is HSC weer in de middenmoot geëindigd, maar voor hetzelfde geld waren we hoger geëindigd. Denk aan de gemiste winst tegen Venlo en de onnodige nederlaag tegen Spijkenisse.

HSC 1 (2085)Stukkenjagers 2 (2107)5 - 3
Frans Janssen (2231)Mart Nabuurs (2160)½ - ½
Sebastiaan Smits (2085)Jiri Obels (2037)1 - 0
Ruben Venis (2275)Stef Helsen (2199)0 - 1
Bart Dekker (2191)Peter Huibers (2134)1 - 0
Hugo Faber (2005)Fré Hoogendoorn (2036)1 - 0
Marco de Waard (2016)César Becx (2167)½ - ½
Maarten Smit (1927)Karel Storm (2090)0 - 1
Benjamin Smits (1950)Erik Dignum (2033)1 - 0


Terug naar boven

18 april 2009: HSC 1 - Spijkenisse (door Hugo Faber)
Tegen Spijkenisse liet HSC 1 - zoals wel eerder in het seizoen is gebeurd - een paar behoorlijke steken vallen. Door zelf te winnen (of gelijk te spelen) zouden we een eventuele degradatie definitief en op eigen kracht kunnen afwenden. We gaven onze tegenstanders echter veel te veel cadeau!
Hugo mocht vandaag weer eens tegen een g3-Koningsindiër spelen. Hij besloot het voor de verandering eens op de 'normale' manier tegen te spelen, maar kon achter het bord niet het goede plan vinden en dat resulteerde in zetten als De7 gevolgd door Dc7 (van dat werk dus). Dat kostte hem ook weer veel tijd. Tenslotte moest hij nog drie zetten in drie seconden doen en dat lukte hem niet. Een troost voor hem was dat het na het ietwat onnodige stukoffer tegen twee pionnen van de tegenstander toch ook verloren voor hem was.
Ook Bart bekwam deze dag niet goed. Na de opening stond hij wel goed, maar hij maakte daarna een fout (of een blunder). Uw verslaggever heeft dit niet meer waargenomen. Hij was teveel in beslag genomen door de problemen op zijn bord op dat moment.
Frans boekte deze dag een gestroomlijnde overwinning! In het Frans sloeg hij thematisch het paard op f3 met de toren op f8. Om vervolgens met een paard op d4 te slaan, dat daarna zeer machtig werd. Een kansloze zaak voor zijn tegenstandster.
Uw verslaggever had door genoemde tijdnoodfase ook al niet meer gevolgd wat er op de borden van de beide Smitsen was gebeurd (de vorige keer ook al niet, maar dat was uiteraard toeval). Hun stellingen waren beide goed, de stelling van Benjamin zeer goed. Uiteindelijk won Sebastiaan en is Benjamin ergens de fout in gegegaan.
De remises die Ruben speelt, oogsten soms meer lof dan overwinningen van overige teamleden en dat is niet zonder reden! Ruben was namelijk met zwart min of meer met eigen wapens bestreden en kwam snel in een slechte stelling terecht. Om niet helemaal overspeeld te zijn offerde hij een kwaliteit op a8. In het eindspel dat daarna volgde, was er plotseling een stand met beide spelers vier pionnen op de damevleugel en wit een extra pion op b2. Relatief was Ruben er dus beter uit gekomen, maar wellicht was het nog steeds gewonnen voor wit. Weer even later was het aantal pionnen aan beide zijden gelijk, maar zag het er nog steeds moeilijk uit voor zwart. Door precies spel wist Ruben het gevaar te neutraliseren. Een hard bevochten remise!
Uit de stellingen, die nu nog op de borden stonden, kon geen winst meer worden gehaald. Het zouden hooguit remises worden. Maarten had vandaag (weer eens) een wat ongelukkige dag. Vanuit een Siciliaanse Maroczy, gestart vanuit 1.c4, kwam hij gewonnen te staan. Als hij zich geconcentreerd had op zijn d-pion, dan zou hem dat wellicht ook zijn gelukt. Door tijdnood ging het niet helemaal optimaal en bleef een paard en pion tegen loper en twee pionnen over. Een zet voor hij mat ging, gaf Maarten op. Dat is toch jammer!
Marco had de Vierpionnenvariant van het Koningsindisch op het bord gebracht en offerde daarin een pion voor ruimteoverwicht. Hij won een kwaliteit en leek heel goed te staan. Na afwikkeling leek die kwaliteit minder voor te stellen, ook al omdat zwart een pionnenfront op de damevleugel had. Marco koos er toen voor om door middel van stuk- en pionruil een kwaliteit over te houden, waarbij zwarts b-pion niet te gevaarlijk meer zou zijn. De beoogde ruil ging niet door, want deze kostte een stuk, waardoor het dus toren tegen loper en paard werd. Marco's tegenstander heeft dit vervolgens goed uitgespeeld en zette Marco tenslotte met loper en paard mat.
Met deze onnodige nederlaag leek de dag dus droevig te eindigen. Gelukkig kwam later het verlossende bericht binnen, dat mede degradatiekandidaat 't Pionneke had verloren en ons niet meer zou kunnen passeren. Hiermee is dus degradatie definitief afgewend en kunnen we in de laatste ronde vrijuit spelen!

HSC 1 (2104)Spijkenisse (2169)2½ - 5½
Ruben Venis (2266)Rick Lahaye (2379)½ - ½
Bart Dekker (2218)Tony Zhang (2215)0 - 1
Frans Janssen (2229)Desiree Hamelink (2216)1 - 0
Sebastiaan Smits (2143)Maurits van der Linde (2193)1 - 0
Benjamin Smits (1933)Erik Both (2189)0 - 1
Maarten Smit (1992)Fabian van Buuren (2026)0 - 1
Hugo Faber (2033)Jordy Lahaye (2119)0 - 1
Marco de Waard (2021)Wilmar Meijer (2015)0 - 1


Terug naar boven

28 maart 2009: 't Pionneke - HSC 1 (door Hugo Faber)
We traden ditmaal aan tegen een zeer goede bekende, 't Roermondse Pionneke. Weliswaar waren drie eerdere ontmoetingen in een overwinining voor ons geëindigd, dat betekende geenszins dat de Roermonders geen gelijkwaardige tegenstanders zouden zijn. Dat bleek deze zaterdag dan ook des te meer.
Frans kreeg binnen het uur al remise aangeboden van tegenstander en achternaamgenoot Janssen. Hij zag geen reden om dit te weigeren. Bovendien hoefde HSC vandaag niet uitdrukkelijk te winnen.
Ruben koerste ook al af op een zeer gelijke stelling, maar hij had wit, dus hij berustte niet meteen in remise. Enkele zetten later bleek dat het eindspel (beiden twee torens en een paard) volledig gelijk stond.
Bij deze twee remises zou het vandaag niet blijven, want Marco liet een derde bijtekenen. Na enige tijd spelen was een algemene opinie dat Marco 'verdacht' stond, maar hij wist dat weldra te egaliseren, zodat ook hier remise een logische uitslag was.
Bart speelde tegen een Slavische opening ietwat onnauwkeurig, maar dat had geen ernstige gevolgen. Zwart had wat initiatief maar meer ook niet. Bart bood in de tijdnoodfase tactisch remise aan. Het was an offer that you cannot refuse, want toen tegenstander Royakkers heel krap in de tijd gekomen was, werd het remiseaanbod toch maar aangenomen.
Vorige keer was broer Benjamin de pechvogel, toen hij zich liet foppen in gewonnen stelling. Dit keer nam Sebastiaan die rol over. In een Siciliaanse draak had hij een mogelijke inval van wit op de h-lijn in de gaten gehouden en goed geanticipeerd met een tegenaanval in het centrum. Lastig voor wit, omdat die nog moest zien te rokeren. Daarvoor kreeg Sebastiaan de pion op e4 en wit de pion op h7. Op dat moment had Sebastiaan sterker kunnen voortzetten dan de dameruil die hij forceerde. Hij meende dat het een wat beter eindspel opleverde, waarin risicoloos op winst gespeeld zou kunnen worden. Het werd echter een gelijkstaand eindspel en dat op winst spelen, deed Sebastiaan iets te lang, waardoor hij zelfs nog verloor!
Benjamin had nu een betere dag. Tegen de (dubieuze) zwarte Leeuw bouwde hij wel een redelijke stelling op tegen zijn redelijk door de wol geverfde tegenstander, maar concreet had hij niet zoveel. Hij werd wel geholpen doordat zijn tegenstander van de teamleider op winst moest spelen. Een eerder remiseaanbod van Benjamin werd dan ook afgeslagen. De stelling werd complexer en Benjamin kon afwikkelen met twee stukken tegen een toren naar een gewonnen eindspel met een sterk loperpaar, waarna een dodelijke penning de overwinning bracht.
Hugo had zich voorbereid op een gesloten Spanjaard, maar was even later 'vergeten' hoe het ook al weer verder moest. Als een John van Rooij parkeerde hij zo'n beetje al zijn stukken op de onderste rij. Daar kreeg hij later uiteraard last van. Hij speelde echter heel actief door zijn stukken zo snel mogelijk van die rij af te halen, waardoor een ingewikkelde stelling ontstond. Daarna greep hij het iniatief, meende toen nog te kunnen winnen, maar uiteindelijk volgde een afwikkeling naar een totaal gelijkstaand toren- en lopereindspel. Zijn vijfde remise dus dit seizoen.
Tenslotte was Maarten, na een aanvankelijke gelijke stelling te hebben opgebouwd (met het Scandinavisch, dus dat kan blijkbaar wel) plotseling een pion achter geraakt. Na de (onvermijdeljke) tijdnoodfase, bleek dat wit weliswaar een pion in een dame- met toreneindspel voor stond, maar de witte koning kon zich niet beschutten tegen de schaakjes van Maarten. Remise werd dan ook weldra overeengekomen.
Een nuttige 4 - 4 derhalve, maar we zijn nog niet gegarandeerd veilig. Na de volgende ronde weten wij meer.

't Pionneke (2100)HSC 1 (2104)4 - 4
Jan van Mechelen (2187)Ruben Venis (2266)½ - ½
Ger Janssen (2195)Frans Janssen (2229)½ - ½
Guido Royakkers (2194)Bart Dekker (2218)½ - ½
Michael Gerndorf (2131)Sebastiaan Smits (2143)1 - 0
Ivan Utama (2113)Hugo Faber (2033)½ - ½
Geert Peeters (2075)Marco de Waard (2021)½ - ½
Michiel Bunnik (1984)Benjamin Smits (1933)0 - 1
Gerard Roufs (1922)Maarten Smit (1992)½ - ½


Terug naar boven

7 maart 2009: HSC 1 - Venlo (door Hugo Faber)
De vrijdagavond voor de externe competitie begon met de ultieme nachtmerrie voor de teamleider. Bord 1, Ruben, meldde zich af wegens ziekte! Dat zou betekenen dat - als er al een invaller te vinden was - er flink in het team geschoven zou moeten worden. Een serieus overwogen alternatief was dan ook om bord 1 leeg te laten. Uiteindelijk werd die avond Rob van Wijk bereid gevonden om in te vallen.
De volgende ochtend belde Ruben op om te melden, dat hij (nog niet beter zijnde) zich toch in staat voelde om te spelen. Hij zou proberen een korte remise te maken. Overigens bleek bij tegenstander Venlo deze dag hun vlaggenschip Maarten Strijbos WEL te ontbreken! We konden dus toch in ideale positie aan de wedstrijd beginnen.
Het eerste punt kwam op naam van Bart. Hij behaalde een mooie overwinning in het Koningsindisch op de klassieke wijze; zwart viel aan op de koningsvleugel met een dame op g5 en paard op h5 (daar zal Roland Robinson heel tevreden over zijn geweest) en wit op de damevleugel. Het is dan een kwestie van wie het eerst komt... Wit deed het uiteindelijk te langzaam.
Ruben wilde dus graag een niet al te lange partij, maar tegenstander Joep Nabuurs (4 uit 5) had hogere ambities. Toen ging Ruben er nog maar eens voor zitten en won hij alsnog!
Frans en zijn tegenstander deden elkaar geen echte pijn. Ze probeerden het uiteraard wel, maar uiteindelijk werd toch tot remise besloten; het evenwicht is waarschijnlijk nergens verbroken geweest.
Maarten speelde dit keer een 'echte' Engelsman, dus c4 zonder d4 op de tweede zet. Een opening met echte fans en haters binnen HSC, die vanzelfsprekend ook totaal verschillende spelopvattingen hebben... Maarten kreeg in elk geval een goede loper op g2. Zijn tegenstander ruilde zijn collega-loper ook nog eens af en ging wat rommelen naar ik begreep. Maarten wist daarna de partij naar zich toe te trekken.
Het leek dus een gespeelde wedstrijd gezien de standen op de andere borden, maar nee drama alom op de borden 7 en 3...
Benjamin speelde Siciliaans en dat was in bepaald opzicht een gespiegelde versie van het Koningsindisch van Bart; Benjamin viel namelijk op de damevleugel aan en zijn tegenstander op de koningsvleugel. Het zag er naar uit dat de aanval van Benjamin ging doorslaan en wit speelde toen maar h6 en g6. Dat zag er leuk uit maar zou eigenlijk tot niets hebben moeten leiden. Wit offerde ook nog eens een toren. Helaas verzuimde Benjamin om zijn gewonnen materiaal (toren en loper) gedeeltelijk terug te geven en liet hij zich mat zetten!
Ook bij wat er bij Hugo gebeurde is het moeilijk om de ogen droog (nou ja, bij wijze van spreken dan) te houden. Hugo was de hele partij niet in de problemen gekomen; hij stond eerder beter. Rustig dacht hij over zet 42 na en toen viel zijn vlag. De wedstrijdleider vroeg op dat moment, hoeveel zetten er waren gedaan. Zijn tegenstander bleek er namelijk minder te hebben gedaan. Nadat Hugo - in de overtuiging dat hij 'gewoon' zijn tijd had gehaald - zijn notatieblaadje eens had omgedraaid, zag hij tot zijn afgrijzen dat hij de zetten 28 tot en met 30 niet had ingevuld! Kortom: zet 42 bleek zet 39 te zijn...
Sebastiaan speelde weer eens wat anders tegen de Siciliaan. Wat hij speelde, deed vooral aan het gesloten Spaans denken. In een gelijke stelling verloor hij onverwacht een pion en kwam die tegenslag niet meer te boven.
Marco had de hele partij al behoorlijk gestaan. Hij liet het echter een beetje glippen en zijn tegenstander won een pion. Uiteindelijk ontstond een remise toreneindspel met drie tegen twee pionnen, dat Marco gelukkig op juiste wijze wist te keepen en zo sleepte HSC er alsnog een gelijkspel uit.
Daarmee hielden we toch wel een dubbel gevoel over aan deze wedstrijd: aan de ene kant hadden we geluk dat Ruben alsnog mee kon doen, terwijl we aan de andere kant toch 1½ punt op slordige wijze hebben laten liggen. Kortom, we moeten nog volop aan de bak in de komende wedstrijden!

HSC 1 (2104)Venlo (2098)4 - 4
Ruben Venis (2266)Joep Nabuurs (2196)1 - 0
Frans Janssen (2229)Rudi van Gool (2206)½ - ½
Hugo Faber (2033)Christian Vogel (2155)0 - 1
Marco de Waard (2021)Rainer Montignies (2184)½ - ½
Bart Dekker (2218)Joachim Guddat (2149)1 - 0
Sebastiaan Smits (2143)Henk van Gool (2052)0 - 1
Benjamin Smits (1933)Stephan Thijssen (1947)0 - 1
Maarten Smit (1992)Hans Everaars (1896)1 - 0


Terug naar boven

7 februari 2009: DJC - HSC 1 (door Hugo Faber)
Zaterdag 7 februari speelden we tegen het Limburgse DJC in een wat krappe zaal waar ook hun tweede speelde. Het bereikte resultaat in dat zaaltje was dusdanig pover, dat de HSC-teamleider dan ook met frisse tegenzin aan dit verslag is begonnen.
Albert Coenen leek als invaller voor Marco in elk geval aan een solide partij bezig te zijn. Na een rustige opening hadden beiden nog twee torens en een loper. De inschatting van diverse teamleden inclusief mijzelf was dat deze partij over niet al te lange tijd in remise zou eindigen. Op knullige wijze liet Albert echter - in plaats van een stel torens via de d-lijn af te ruilen - een witte toren op d7 toe met desastreuze gevolgen. Na gedwongen torenruil op d7, kwam de witte tweelingbroer van die toren op d7 terecht, waarna Albert meteen een pion kwijtraakte. Een resulterend lopereindspel was daarna niet meer remise te houden. De enige troost voor Albert is, dat het de overige teamleden niet veel beter is gegaan.
Hugo stond deze middag voor een klein 'dilemma', moest hij voor een perfecte Leko-score (9 remises) gaan of toch maar eens een keer proberen te winnen? Hij koos maar voor het laatste en speelde de Panov variant van de Caro-Kann (1.e4 c6 2.d4 d5 3.exd5 cxd5 4.c4). Dit keer speelde hij het anders dan in voorgaande partijen. Hij zag af van een vroegtijdig Lg5, maar speelde meteen de loper naar d3. Dit leidde tot een 'klassieke' stelling met een geïsoleerde pion, waarbij wit aanval heeft. Even later leek het erop dat hij voordeel zou krijgen, nadat hij de loper op b1 en de dame op d3 een aanval op h7 inzette. Met het logische vervolg, f7-f5 van zwart, wordt normaal gesproken, de pion op e6 onaanvaardbaar verzwakt. Dit keer kon wit er geen profijt van trekken. Enkele zetten later nam de zwarte druk op de witte stelling aanzienlijk toe. Wit speelde nog op wat trucjes, maar met nog weinig tijd en een ingesloten toren, moest hij tenslotte capituleren.
De tegenstanders van Ruben en Frans speelden deze middag gewoon goed; beide HSC'ers hadden wit maar kregen geen aanknopingspunten en moesten dan ook in remise berusten.
Bart had het deze middag wel beter kunnen doen. In een wat moeilijke stelling offerde hij een kwaliteit op e3 en na een dameschaakje op e3 kwam het zwarte paard op e4. De dreigingen van zwart bleken echter te pareren. Een tijdnoodfase volgde. Na dameruil was het eindspel (met nog steeds de kwaliteit minder) niet meer te houden. Na de partij ontdekten we dat eerst het maken van een luchtgaatje met h7-h6 een stuk beter was geweest; zwart kan daarna nog steeds de kwaliteit offeren maar zou dan de mogelijkheid hebben gekregen om de loper op f8 direct in het spel te brengen. In de partij lukte dat dus niet meer.
Benjamin kreeg zo'n Lf4-systeempje tegen zich; altijd lastig, wit doet van die simpele zetten en als je je als zwartspeler daar niet goed tegen wapent, dan kun je zo worden weggespeeld. Benjamin beging een principiële fout door zijn koningsvleugel na f7-f5 dicht te schuiven met f5-f4. Daarmee hielp hij een eventuele aanval via die vleugel om zeep. Toen hij bovendien ook nog eens twee torens gaf voor de dame, had hij alleen nog maar de dame om iets mee te beginnen. Zijn paard en loper waren inmiddels onbruikbaar geworden, want de loper was ingesloten door de pionnen en het paard moest de loper dekken. Toen wit ook nog eens zijn d-pion op d5 in beweging kon zetten, was het snel gebeurd.
Maarten speelde weer eens een Sämisch-variant met wit, die na een f3-f4 nogal veel weg had van een Siciliaanse Maroczy (Siciliaan waarin wit c4 heeft gedaan). Het leek mij toch een stelling met een plus of plusje voor wit. Wit trad echter nogal aarzelend op, waarna zwart het initiatief greep. Weldra moest Maarten een vooruitgeschoven pion opgeven. Ik geloof niet dat hij in het resterende toreneindspel met een pion minder nog een serieuze remisekans heeft gehad.
Na al die nullen aan onze kant redde Sebastiaan in elk geval nog de eer. Na een wat moeilijke eerdere partijfase bereikte hij een gewonnen eindspel met toren en twee pionnen tegen toren en pion, dat snel naar winst werd gevoerd.
Uithuilen en opnieuw beginnen dan maar?

DJC (2100)HSC 1 (2083)6 - 2
Stef Soors (2201)Ruben Venis (2266)½ - ½
Roel Hamblok (2118)Sebastiaan Smits (2143)0 - 1
Jozef Simenon (2222)Frans Janssen (2229)½ - ½
Sander Vanwersch (2104)Bart Dekker (2218)1 - 0
Stefan Spronkmans (2026)Hugo Faber (2033)1 - 0
Stefan Simenon (2151)Benjamin Smits (1933)1 - 0
Fabian Miesen (2039)Maarten Smit (1992)1 - 0
Jeroen Schilperoort (1936)Albert Coenen (1848)1 - 0


Terug naar boven

13 december 2008: HSC 1 - De Pion (door Hugo Faber)
Wij speelden zaterdag 13 december tegen het Roosendaalse De Pion. Vorig seizoen verloren we tegen hen (ze hadden toen vier invallers!) met uitermate slecht spel. Gelukkig werd er nu fatsoenlijk gespeeld, maar kwamen we net niet aan een gelijkspel toe.
Helaas was Ruben nou net iemand, die deze dag helemaal niet goed speelde. Hij reageerde verkeerd na een ongebruikelijk opzetje in het Frans (1.e4 e6 2.d4 d5 3.Ld3). Hij kwam te laat tot ontwikkeling van zijn stukken en toen hij een toreneindspel bereikte, was dat al dusdanig afzichtelijk, dat het zijn tegenstander niet veel moeite meer kostte om de vis op het droge te halen.
Hugo speelde zijn vierde remise in successie! Dit keer wilde hij uiteraard eens voor de winst gaan, maar het Engels van zijn tegenstander bood hem daarvoor wat te weinig mogelijkheden. In het eindspel kreeg hij het nog even lastig met een verzwakte pionnenstructuur (f6, g6 en h6) maar wit ging op herhaling van zetten in en daar moest Hugo ook wel op ingaan.
Marco kreeg een Wolga tegenover zich en kon daar met wit niet echt veel verder in komen. Ook hij leidde een zetherhaling in met Ld2-Lc1-Ld2 (met aanval op de dame).
Wie op de borden 2 en 3 ging kijken, zag op 2 een stelling, waaruit tenminste duidelijk kon worden opgemaakt, dat Bart zeer prettig stond met twee lopers op de koning, een toren op h1 en een pion h4 die klaarstond voor een opmars. Op bord 3 stond een stelling, die volgens mij voor de meesten van ons absoluut niet te volgen was! Een Franse variant was uitgemond in twee niet gerokeerde koningen, een kwaliteit meer voor Frans, maar een iets gevaarlijker staande koning. Volgens Frans was het echter nog een hele tijd theorie (oude variant), maar wat het eindoordeel van deze variant is?
De partij van Bart werd nog onverwacht snel beslist doordat tegenstander Tolhuizen na een blunder mat op g7 toeliet. Wat Frans betreft... die stond op het eerste gezicht wat bedenkelijk (althans in mijn ogen) maar hij wist dat toch creatief op te lossen door een kwaliteit terug te offeren. Zijn twee pionnen meer raakte hij daarna echter kwijt, zodat remise een gerechtvaardigde maar nogal onverwachte uitslag was.
De resterende drie borden streden voor wat ze waard waren. Met een beetje geluk zou er een 4 - 4 uit hebben kunnen rollen, maar het heeft niet zo mogen zijn.
Sebastiaan miste naar eigen zeggen een zeer goede mogelijkheid tegen zijn degelijk spelende tegenstander, maar had de pech dat voorafgaand aan de veertigste zet hij nog een snelle beslissing moest nemen. Het gevolg was dat hij in het eindspel met een paard bleef zitten, dat niet meer weg kon komen.
Maarten had de hele partij moeten verdedigen en moest een stuk investeren om een vrije b-pion tegen te houden. In het eindspel (met een stuk minder dus) wist hij het klassieke koning, paard en loper tegen koning eindspel te bereiken. Helaas voor hem had zijn tegenstander nog voldoende tijd en wist deze tenslotte - na 43 zetten (dus geen 50 zetten regel) - Maarten mat te zetten.
Benjamin leverde een staaltje van hard vechtschaak af. Na een kwaliteitsoffer van de tegenstander leek er een ondekbaar mat te zijn op b2, maar zie daar... Benjamin kon een toren terugofferen voor eeuwig schaak. Tegenstander Dankers kon dus op remise ingaan, maar besloot om door opnieuw iets te offeren (een loper) naar een toreneindspel af te wikkelen. Dat was een misrekening. Het toreneindspel was eerder goed voor Benjamin, die het op prima wijze naar winst voerde. Een mooie persoonlijke opsteker!
Jammer dus van deze nederlaag... Opmerkelijk genoeg staan we nog wel ongedeeld vierde!

HSC 1 (2107)De Pion (2105)3½ - 4½
Ruben Venis (2273)Stefan Colijn (2066)0 - 1
Bart Dekker (2190)Ludo Tolhuizen (2224)1 - 0
Frans Janssen (2210)Robert Schuermans (2177)½ - ½
Sebastiaan Smits (2165)Andy Baert (2144)0 - 1
Maarten Smit (2013)Pim Eerens (2098)0 - 1
Benjamin Smits (1919)Peter Dankers (2107)1 - 0
Hugo Faber (2052)Charles Kuijpers (1984)½ - ½
Marco de Waard (2035)Rogier van Loon (2042)½ - ½


Terug naar boven

22 november 2008: ASV - HSC 1 (door Hugo Faber)
Zaterdag 22 november stonden ASV als verrassende rode lantaarndrager en HSC 1 als net zo verrassende koploper tegenover elkaar. Dat het een zware wedstrijd zou gaan worden stond al vast.
Ruben had een goede tegenstander, die hem echter na een achttal zetten al remise aanbood. Uiteindelijk vond Ruben dat - met wit spelend - toch wat te gek. Enige zetten later echter kwam een vredesakkoord op zijn initiatief tot stand.
Frans kwam eigenlijk helemaal niet zo goed uit de opening. Zijn tegenstander kon zelfs in één zet winnen! Die deed echter een andere zet. Noodgedwongen moest Frans toen ingaan op een eindspel van twee torens tegen toren en twee lopers. De torens van Frans stonden echter zo goed (één van de lopers werd blijvend gepend) dat het ogenschijnlijk materieel voordeel van wit waardeloos was. Rustig zette Frans dit eindspel om in winst.
Zelf had ik - na twee remises - weer eens winstaspiraties. Mijn tegenstander kwam echter na een afwikkeling wat beter te staan; hij een isolani op d5, ik een zwakkere isolani op c5. Toen die van mij echter gehandhaafd bleef, werd het opeens een gevaarlijke vrijpion. Om verder te komen was toch lastig en mijn tegenstander bood remise aan. Ik had nog zeven zetten te doen en na één minuut van mijn twee minuten te hebben gebruikt nam ik het toch maar aan. Mijn tegenstander was duidelijk opgelucht.
Bart won in de aanval. Hij raakte nog wel in tijdnood in een complexe stelling, maar al zijn zetten waren voltreffers en daarmee staat hij op 3 uit 3!
Sebastiaan deed een interessant kwaliteitsoffer in ruil voor aanval op de lang gerokeerde koning van wit. Hij zette de aanval niet helemaal correct voort (correct plan was om de witte loper op b2 af te ruilen om daarna met de zwarte loper de diagonaal g7-a1 in bezit te nemen), waardoor de witte koning via d2 kon ontsnappen. Dit resulteerde tenslotte in een verloren eindspel voor hem.
Marco had de hele partij moeilijk gestaan. Op het moment dat hij definitief uit de moeilijkheden kon raken, speelde hij zijn koning naar een verkeerd veld en gaf daarmee een remise uit handen.
Maarten onderschatte het Pxe4 van zwart (dame op a5, loper op g7 en paard op e4 vielen het op c3 gepende paard aan). Hij had een zet eerder als de gesmeerde bliksem moeten rokeren, maar verzuimde dat en kwam er ook niet meer aan toe. Zijn tegenstander maakte het karwei overigens goed af.
Benjamin viel deze dag wat tegen. In een Dame-Indisch kreeg hij onnodig een zwakke pion op e6. Even later ging hij opnieuw in de fout waardoor hij een paard op c7 toeliet. Het laatste wat ik van deze partij nog gezien heb, is een eindspel waarin Benjamin inmiddels een stuk en enkele pionnen was achter geraakt. Onvermijdelijk moest hij de winst aan zijn onzeker spelende tegenstander laten.
Jammer, maar niet getreurd. Met onze goede start van het seizoen is er nog veel mogelijk.

ASV (2136)HSC 1 (2107)5 - 3
Eelco de Vries (2226)Ruben Venis (2273)½ - ½
Otto Wilgenhof (2215)Frans Janssen (2210)0 - 1
Sander Berkhout (2161)Hugo Faber (2052)½ - ½
Wouter van Rijn (2179)Sebastiaan Smits (2165)1 - 0
Remco de Leeuw (2176)Bart Dekker (2190)0 - 1
Peter Boel (2051)Marco de Waard (2035)1 - 0
Richard van der Wel (2037)Maarten Smit (2013)1 - 0
John Sloots (2046)Benjamin Smits (1919)1 - 0


Terug naar boven

1 november 2008: HSC 1 - Voerendaal 2 (door Hugo Faber)
Ons eerste moest zaterdag 1 november tegen een zeer versterkt Voerendaal 2. Toch kregen de Voerendalers tegen ons geen poot aan de grond.
Marco en ik openden de score met correcte remises. Bij Marco werd veel theorie gespeeld. Ik weet niet of de theorie nog verlaten werd. In elk geval ging tegenstander Fober op een remiseaanbod in van Marco.
Van de partij van Bart heb ik niet zoveel gevolgd, wel weet ik dat er op zich niet veel aan de hand was, maar dat de kansen vooral bij Bart lagen.
Frans wist te winnen van Rose, die vorig jaar Ruben nog kansloos liet. Frans ging op materiaaljacht, maar dat oogde wel zeer riskant. Hij kreeg dan ook een gevaarlijke aanval over zich heen. Toen hij die gepareerd had gaf zijn tegenstander op.
Ruben won een misschien niet echt correcte partij, maar toch wel mooi gespeeld. Hij lijkt de weg naar boven weer te hebben gevonden.
Benjamin won zijn eerste partij. Tegen zijn jonge tegenstandster wist hij tenslotte zijn torens op a7 en a8 te zetten. Dat was beslissend.
Maarten speelde Scandinavisch, kwam toen in een WEL speelbare opening terecht. Na de onvermijdelijke tijdnood waarin hij stukwinst over het hoofd zag, werd het remise.
Sebastiaan tenslotte stond in de opening redelijk, won na een blunder een stuk maar dat kostte hem teveel pionnen.
Al met al een fraaie winst.

HSC 1 (2107)Voerendaal 2 (2090)5½ - 2½
Ruben Venis (2273)Arno Henzen (2198)1 - 0
Sebastiaan Smits (2165)Camiel Peerlings (2202)0 - 1
Hugo Faber (2052)Udo Hoffmann (2198)½ - ½
Frans Janssen (2210)Dominic Rose (2183)1 - 0
Bart Dekker (2190)Bob Merx (2042)1 - 0
Marco de Waard (2035)Jan Fober (1976)½ - ½
Maarten Smit (2013)Luc Zimmermann (2070)½ - ½
Benjamin Smits (1919)Diana Dalemans (1850)1 - 0


Terug naar boven

27 september 2008: Overschie - HSC 1 (door Hugo Faber)
Op 27 september begon onze eerste wedstrijd tegen het op papier niet zo sterke Overschie, gesitueerd in een Rotterdamse wijk. De heenreis verliep niet zonder problemen. We verloren veel tijd als gevolg van diverse werkzaamheden en files. Het gevolg was dan ook dat iedereen te laat kwam; chauffeur Bart en de zijnen begonnen uiteindelijk om 13.30 uur en Frans, Marco en ik om 13.55 uur! In het verleden was ons al eens zoiets overkomen tegen het Delfse DSC. We mochten toen nog beginnen, maar gingen toen uiteindelijk aan structurele tijdsachterstand ten onder. Deze ervaring heeft ons wel geholpen durf ik te zeggen.
Maarten speelde een goede partij met het (ja, ook dat is mogelijk) Engels. Op het gat op d5 wist hij een paard neer te planten. Zijn tegenstander offerde nog een kwaliteit, maar zag daar niets meer voor terug.
Benjamin ondervond - net als zijn voorgangers - dat het toch lastig is, zo'n eerste keer op bord 8 spelen. Gedurende de partij bleef hij structurele problemen houden, vooral omdat een witte loper c5 zijn rokade verhinderde. Op het eind ging Benjamin in mindere tot verloren stelling door zijn vlag met nog één zet te gaan.
Marco speelde de Tiviakov-variant (3... Dd6) van het Scandinavisch en kreeg makkelijk spel. In de tijdnoodfase leek hij direct toe te kunnen slaan, maar de tegenstander wist de vervelendste dreigingen te pareren. Toen ging Marco maar voor de pionwinst. Het eindspel met enkele pionnen meer was geen probleem meer voor hem.
Van de partij van Bart heb ik niet zoveel gevolgd. Zijn tegenstander rukte met zijn zwarte h-pion op tot aan het veld h3. Daar stond hij desolaat, totdat hij tenslotte door een stuk van Bart werd opgepeuzeld. Over en weer zijn de dames geofferd. Het eindspel van toren tegen paard met beiden nog pionnen bleek gewonnen.
Zelf speelde ik de Franse Tarrasch met geïsoleerde pion op d5 consequent tegen; stuk ruilen en op d4 een paard neerzetten. Helaas ruilde ik iets te veel stukken. In het resterende dame-eindspel viel niet veel meer te bereiken; remise dus.
Maxi-Smits had ook niet zoveel geluk. Hij bereikte wel gemakkelijk gelijkspel, kwam toen in tijdnood, kwam een stuk voor te staan (als ik het goed heb) en heeft toen een keer zetten herhaald. Zijn tegenstander claimde drie keer dezelfde stelling, maar deze claim bleek onterecht. Even later werd het om genoemde reden toch remise.
Frans speelde wat wisselvallig deze middag. Hij had uitzicht op de winst, maar overzag iets. In het daaropvolgende dubbel toreneindspel kwam hij in serieus verliesgevaar. Met een toren eraf wist Frans het gevaar tenslotte te neutraliseren.
Naar verluidt had Ruben in het begin niet zo geweldig gestaan, maar hij haalde dat behoorlijk op en kreeg uiteindelijk een eindspel met ongelijke lopers. Met twee extra verbonden vrijpionnen bleek dat tenslotte makkelijk gewonnen.
Gelukkig, een ruime overwinning. Een nederlaag zou hier kostbaar zijn geweest.

Overschie (2037)HSC 1 (2106)2½ - 5½
Henk Ochtman (2171)Ruben Venis (2267)0 - 1
Erik Brandenburg (2157)Frans Janssen (2211)½ - ½
Gerrit Visser (2054)Bart Dekker (2167)0 - 1
Cor Feelders (2001)Sebastiaan Smits (2128)½ - ½
Ronald Ruytenberg (2004)Hugo Faber (2071)½ - ½
Albert Segers (2005)Marco de Waard (2023)0 - 1
Willem Hajenius (1941)Maarten Smit (2027)0 - 1
Maurits de Jong (1963)Benjamin Smits (1957)1 - 0


Terug naar boven