Uitslagen en korte verslagen van HSC 1

17 april 2010: De Toren Arnhem - HSC 1 (door Hugo Faber)
Donderdagavond was ik nog bezig voor mijn werk. Later besloot ik mijn dagelijkse mail nog eens te raadplegen en toen bleek dat Marco de zaterdag niet mee zou kunnen doen! Onderwijl vernam ik op ons onvolprezen forum, dat HSC 2 uiteindelijk ook een invaller had gevonden, dit echter met de nodige afwijzingen van HSC 3-spelers. Nogal ontmoedigend vond ik, maar nu schijn ik dat verkeerd te hebben geïnterpreteerd. Het zij zo.
Na op vrijdag nog enige pogingen te hebben ondernomen om onder andere onze oud-voorzitter te bereiken, besloot ik daarna vrij snel om definitief met zeven man te gaan spelen. Weliswaar lever je dan vrijwillig een punt in, maar je hoeft geen bord omhoog te schuiven, wat ook zijn risico heeft. Bovendien was onze opdracht op deze zonnige dag eenvoudig: enkele bordpunten bij elkaar sprokkelen! Daar slaagden we gelukkig ruimschoots in.
Na ongeveer 2½ uur spelen werd de hatelijke 1 - 0 achterstand weggewerkt door Benjamin. Met zwart had hij - zoals het hoort - de tegenstoot f5 gespeeld tegen de gesloten Siciliaan. Even later doemde er echter een wat verdachte stelling op. Loper en dame van wit vielen een gepend paard aan, dat nog een keer gedekt (in de schaakbetekenis uiteraard) zou moeten worden. Dat leek in eerste instantie niet te kunnen. Toch vond Benjamin nog een tussenzet. Zijn tegenstander had nog kunnen proberen om het gepende paard alsnog te veroveren, maar week van zijn plan af. Dat werd een mislukking. Na afruil van twee torens tegen de dame kon hij vrij snel opgeven.
Op het moment dat Benjamin het punt noteerde, stond ik inmiddels ook al gewonnen. In een Scandinaviër nam mijn tegenstander de pion op d4 en dat bleek te riskant te zijn: hij had nog niet gerokeerd, terwijl ik al wel lang gerokeerd gehad. Ik brak de e-lijn open en won spoedig een dame tegen een toren. Daarna was het vrij snel bekeken. Gelukkig, ik kan nog winnen!
In de tussentijd had zich een dramatisch moment afgespeeld op het bord van Frans. In een flankopening had er hij er met zwart listig voor gezorgd, dat na een ruil op f3 er met de g-pion (bij een korte rokade) teruggenomen moest worden. Frans kreeg toen een gelijke stelling. Hij overzag echter een toren tegen loper offer, die hem direct een stuk kostte en waarmee de partij dus ook direct stopte.
Dat was mooi: 2 - 2 en er zat vast nog wel meer in het vat, mits er geen al te gekke dingen zouden gebeuren.
Ruben speelde een keurige remise tegen IM Willy Hendriks. Hij stond eerst slechter maar wist dat goed te herstellen en plaatste in behoorlijke stelling een goed getimed remiseaanbod, dat werd aangenomen.
Ik heb van de partij van Sebastiaan natuurlijk wel het een en ander gezien, maar vooral toch in fragmenten. Het laatste fragment, waarin Sebastiaan een loper meer in het eindspel overhield vond ik uiteraard het prettigst. Daarmee wist Sebastiaan zijn externe score - op een gemiddeld hoog bord - op 7 uit 9 te brengen!
De pionnenmuur (c- tot en met f-pion), die Bart had opgebouwd, oogde wel erg indrukwekkend. Bart raakte toen echter in tijdnood en zijn tegenstander plaatste een stukoffer, dat wel goed leek. Na de tijdnoodfase, die net aan gehaald was, zag ik geen pionnenmuur meer. Toch wist Bart op de been de blijven en de partij naar zich toe te trekken. Hiermee wist hij de externe score van Sebastiaan te evenaren, dus eveneens 7 uit 9!
Paul speelde een Siciliaanse draak, waarin de dames snel werden afgeruild. Daarna kon de loper g7 voor het paard op c3 worden geruild. In het ontstane toreneindspel wist Paul met zijn vrijpion tot a2 te marcheren. Daarna ging hij ietwat onhandig te werk, maar pakte toch het volle punt door met zijn toren een pion op d5 te slaan. Daarmee werd schaak gegeven en werd de witte toren op a5 aangevallen. De toren op d5 kon niet worden genomen wegens promotie tot dame en dus won Paul voor de derde keer achter elkaar in de externe.
Al met al dus een redelijke makkelijke wedstrijd met als beloning een vijfde plaats in het eindklassement! Stukkenjagers 2, onze 'concurrent' voor de degradatie, slaagde bij lange na niet in hun missie: met hele grote cijfers winnen. Met 3½ - 4½ werd van het Arnhemse ASV verloren.

De Toren Arnhem (2112)HSC 1 (2111)2½ - 5½
Willy Hendriks (2427)Ruben Venis (2257)½ - ½
Jeroen van Onzen (2034)n.o.1 - 0
Bram van der Velden (2196)Sebastiaan Smits (2191)0 - 1
Bob Beeke (2178)Frans Janssen (2211)1 - 0
Nick Beijerinck (2076)Bart Dekker (2204)0 - 1
Justin Gunther (1974)Paul van Asseldonk (1975)0 - 1
Jan Puyman (2024)Hugo Faber (2002)0 - 1
Noud Lentjes (1990)Benjamin Smits (1939)0 - 1


Terug naar boven

27 maart 2010: HSC 1 - ASV (door Hugo Faber)
We wisten dat we het in de thuiswedstrijd - die we de eerste keer van het seizoen weer eens met alle teams thuis speelden - tegen ASV lastig zouden krijgen. Toch zijn we vandaag wel in de buurt geweest van een gelijkspel.
Frans, voor de afwisseling eens aan het topbord gezet, wist niet gek veel te bereiken. Hij ruilde zijn loper die met h3 en g4 naar g6 was verjaagd tegen de witte collega op d3. Dat had hij wellicht niet moeten doen. Wit kwam iets beter te staan. Veel meer was dat ook niet, ik was dan ook niet verbaasd dat het remise is geworden.
Benjamin? Benjamin! Wat is er met jou aan de hand? Problemen in de liefde of met de studie of zo? Afijn, het Siciliaans verliep niet geweldig voor Benjamin. Zijn tegenstander wist met d7-d5 gevolgd door Pc6-b4 en een opmars van de a-pion het witte centrum op te blazen. Op dat moment had wit nog niet gerokeerd! Toen hij bij overmaat van ramp zijn stukken op een kluitje op de damevleugel zette, ontkwam Benjamin enige zetten later niet meer aan stukverlies, via een schaak op de e-lijn waarmee tegelijk een loper op b6 werd aangevallen. Hij kon dus gelijk opgeven.
In de partij van Sebastiaan Smits gebeurde niet veel bijzonders. Ik geloof niet dat het evenwicht ergens verbroken is. Hij en tegenstander De Leeuw, collega topscorer, besloten dan ook om elkaar geen pijn meer proberen te doen.
Op het bord naast mij leek Marco goede zaken te gaan doen. Hij veroverde een pion op de damevleugel en stond ook qua stelling prima. Ik had het punt dan ook geteld: mooi, een voorsprong, waarmee wellicht een 4 - 4 te behalen zou zijn. Helaas sloeg Marco even later echter (een pion of stuk) op d4. Dat bleek een blunder; er werd niet teruggeslagen, maar er volgde een andere slagzet, die Marco had overzien, waardoor hij meteen op kon geven!
Het aanbod van Benjamin aan zijn tegenstander werd goed gemaakt door de teamleider van ASV, die in zijn partij tegen Paul een toren in de aanbieding deed. Dat geschenk werd uiteraard dankbaar aanvaard. Vanzelfsprekend was Paul daarbij ook in tijdnood geraakt, met enkele seconden voor de laatste zet. Dit feit maakte geen enkele indruk of Paul, die achteraf betoogde dat het ook in zijn dagelijkse werk vaak op seconden aan komt. Nu was de stelling van Paul ook dusdanig goed, dat er geen enkele truc of problematische zet mogelijk was om zijn tijdgebruik te ontregelen.
Bart speelde een goede partij. Of hij nou eigenlijk concreet voordeel gehad heeft? Ik weet het niet, want het leek of de stelling van tegenstander De Vries solide genoeg was. Toch heeft Bart de druk kunnen vasthouden en het is altijd lastig om onder druk goede zetten te blijven doen. De partij werd beslist door een paard op f6 waarmee in combinatie met een toren op d7, een niet tegen te houden matdreiging op h7 ontstond.
Ook vandaag kreeg ik niet helemaal wat mij toekwam. Het gevecht in mijn partij spitste zich toe op een aanval via de koningsvleugel versus een aanval door het midden (van mij). Hierin werd ik ook steeds gevaarlijker. Achteraf had ik op het kritieke moment een tactisch remiseaanbod moeten doen. Uit de opmerkingen van mijn tegenstander in de analyse achteraf kon ik afleiden, dat hij daar wel oren naar hebben zou gehad. Ik koos echter voor een verkeerde afwikkeling naar het eindspel (wat ik eigenlijk wilde vermijden). Binnen enkele zetten liet ik pardoes mijn loper door pionnen insluiten op a7. Met daarbij een dreigende pionwinst van wit, en zo'n 40 seconden voor nog enkele zetten gaf ik wat gedesillusioneerd op.
Ruben speelde dit keer op bord 3 en dat had als voordeeltje voor hem, dat zijn tegenstander zich gegarandeerd niet op hem zou hebben voorbereid. Toch heeft Ruben daar niet zoveel aan gehad; zijn tegenstander was Wilgenhof, die hem in een vroegere competitiepartij met wit al eens flink van het bord getimmerd had. Zover liet Ruben het niet komen, maar hij werd wel naar een verliesstelling gemanoeuvreerd. Gelukkig kreeg Ruben de mogelijkheid tot een combinatie waarbij hij de dame gaf in ruil voor het kunnen ophalen van beide witte torens. Zo onstond een eindspel van dame tegen twee torens, dat remise werd gegeven.
Jammer genoeg wel verloren, maar gelukkig met het maximale aan bordpunten. Daarmee wordt het voor collega-degradatiekandidaat Stukkenjagers 2 bijna onmogelijk om ons in te halen in de laatste ronde.

HSC 1 (2099)ASV (2158)3½ - 4½
Frans Janssen (2211)Peter Boel (2103)½ - ½
Bart Dekker (2204)Eelco de Vries (2218)1 - 0
Ruben Venis (2257)Otto Wilgenhof (2216)½ - ½
Sebastiaan Smits (2191)Remco de Leeuw (2171)½ - ½
Hugo Faber (2002)Wouter van Rijn (2176)0 - 1
Benjamin Smits (1939)Dirk Hoogland (2177)0 - 1
Marco de Waard (2011)Sander Berkhout (2154)0 - 1
Paul van Asseldonk (1975)Richard van der Wel (2048)1 - 0


Terug naar boven

6 maart 2010: Voerendaal 2 - HSC 1 (door Hugo Faber)
Op zaterdag 6 maart stond een vrij belangrijke wedstrijd op het programma tegen de drager van de rode lantaarn, Voerendaal 2. Voor klassebehoud was het noodzakelijk om te winnen, temeer daar overige 'concurrenten' voor een degradatie ook nog tegen Voerendaal 2 moesten. Dat winnen lukte ons vrij snel, al zat het hier en daar wel wat mee.
Na enkele uren spelen verzuchtte ik al tegen Ruben, dat het allemaal wel wat beter mocht. Ik zag namelijk nergens een stelling op het bord om blij van te worden. Nauwelijks vijf minuten later bleek Bart te hebben gewonnen! Aanvankelijk leek hij op een remise af te stevenen, toen er echter (met een zwarte dame op f8 en twee torens op de e-lijn) opeens een truc in de stelling zat: Lxf2+! Na het slaan van de loper met de toren zat er een mat op de onderste rij in. Barts tegenstander gaf toen meteen op.
Ruben bereikte vandaag niet zoveel met wit. Hij had ook niet zoveel tijd meer en had daarom op eigen gelegenheid maar besloten om remise te nemen.
Ook Frans bereikte niet zoveel. Opppervlakkig leek het eerst of hij wel wat voordeel had met twee torens en paard tegen toren en twee lopers, maar zijn tegenstander had daar wel erg veel compensatie voor en die had daar volgens Frans nog best even mee door kunnen spelen. Deze bood echter remise aan.
Benjamin kreeg via Dame-Indisch uiteindelijk een overbekende variant uit het Nimzo-Indisch op het bord. Het leek er even op dat hij zich wat in het nauw liet drijven. Hij slaagde er echter in om de koningsvleugel van wit te verzwakken en met een zwart paard op f4 bracht dat de beslissing.
De partij van Marco de Waard verliep onopvallend. Een toreneindspel werd nog wel door Marco doorgespeeld maar dit werd uiteindelijk remise. Waarschijnlijk is in hun partij het evenwicht nergens verbroken geweest.
Vandaag had ik graag gewonnen en ik was ook wel op weg (mocht mijn lijfvariant, Tarrasch tegen het Frans spelen). Ik kreeg de gelegenheid voor een kwaliteitsoffer op c8, waarna ik met de loper op f5 kon slaan en daarmee het terugwinnen van de kwaliteit maar ook het slaan op h7 mogelijk maakte. In jacht op groter wild sloeg ik dus op h7 en dat was ook wel goed. Ik had er nog wel een lastige zet achteraan gehad, als mijn tijdnood niet alsmaar nijpender werd. Met ongeveer zo'n anderhalve minuut voor pakweg zes zetten besloot ik maar tot remise door zetherhaling.
Met nog twee resterende partijen was het even niet duidelijk of we wel zouden gaan winnen. Sebastiaan stond immers niet geweldig en Paul zou het misschien ook nog gaan verliezen, maar Paul kon ons weldra verblijden met het bericht dat hij gewonnen had! Eigenlijk net zo onverwacht als bij Bart. De partij van Paul eindigde dan ook op een soortgelijke manier als die van Bart: via een truc. Met deze truc, die zijn tegenstander totaal niet had zien aankomen, dreigde hij zowel stukwinst als mat.
Onze topscorer Sebastiaan kwam er vandaag niet echt aan te pas. In een Siciliaan met d3, rokeerde de tegenstander lang en Sebastiaan kort. Met de loper op b7 en torens op g8 en h8 kreeg zwart een ideale stelling terwijl wit veel te weinig activiteit had. Nou ja, met 5½ uit 7 kan Sebastiaan voorlopig ook nog wel leven.

Voerendaal 2 (2063)HSC 1 (2099)3 - 5
Holger Heimsoth (2179)Ruben Venis (2257)½ - ½
Marcel Winkels (2083)Bart Dekker (2204)0 - 1
Dominic Rose (2115)Sebastiaan Smits (2191)1 - 0
Claus Andok (2084)Frans Janssen (2211)½ - ½
Jurgen Fuhs (2035)Marco de Waard (2011)½ - ½
Luc Zimmermann (2007)Paul van Asseldonk (1975)0 - 1
Bart van der Zwet (2048)Hugo Faber (2002)½ - ½
Igor Heinen (1951)Benjamin Smits (1939)0 - 1


Terug naar boven

20 februari 2010: DJC Stein - HSC 1 (door Hugo Faber)
Op 20 februari speelden wij onze inhaalwedstrijd uit de vijfde ronde tegen het Limburgse DJC in Stein. Met het weer buiten was dit keer niets mis en we konden gelukkig ook weer in volle sterkte (dus met Ruben en Sebastiaan) aantreden. In het vorige seizoen waren we er kansloos afgegaan tegen dit DJC met 6 - 2. Na enkele uren spelen zag het er dit keer een stuk beter uit; of we gingen verliezen of niet, we zouden in elk geval niet zo ingeblikt worden!
Het begin was wel wat minder. Benjamin was duidelijk niet thuis in de openingsvariant, die zijn tegenstander hem voorschotelde en greep opzichtig mis. Na een zet of 14 was het al gedaan. Voorafgaand aan de komende wedstrijd, zal ik deze jongeman nog eens streng toe moeten spreken, denk ik zo...
Frans is niet echt in vorm dit seizoen en om de spirit er weer in te krijgen, had ik hem dit keer wat lager gezet en ook de witte stukken gegeven. Hij kwam misschien iets beter te staan, maar ook niet meer dan dat. Frans vroeg of hij - na het verlies van Benjamin - remise kon geven. Gezien zijn vorm moest hij dat maar doen en achteraf gezien is dat een wijze keuze geweest. Dat is geen schouderklopje van uw verslaggever op zijn eigen schouder, maar ook de mening van Frans!
Sebastiaan corrigeerde met verve de misstap van zijn broer. Na een paardoffer op f2 kon wit kiezen tussen dameverlies of mat. Hij pakte toen met de dame nog maar een stuk mee, maar gaf een zet later op. Daarmee heeft Sebastiaan inmiddels een hele goede externe score opgebouwd: 5½ uit 6!!
Ruben kwam dit keer met wit in een recordtempo overwegend te staan. Na zo'n 13 zetten won hij reeds een pion en had ik eigenlijk het punt al geteld. Helaas bood hij te vroeg dameruil aan, waarna het voordeel als sneeuw voor de zon verdween. Uiteindelijk dus remise.
Bart speelde een bij HSC'ers bekende Scandinavische variant (ja, die wordt in de boeken behandeld; je wilt tenslotte toch een volledig overzicht geven als openingsboekauteur), die als verrassingswapen kan werken. Zijn tegenstander ondernam geen weerleggingspoging en stelde zich rustig op. Daarna zette hij een koningsaanval in met pionnen op f4 en g4 en dame en toren op de h-lijn. Dat leek gevaarlijker dan het was. Bart counterde dan ook bekwaam op de damevleugel, verorberde een pion en wist een toren en paard af te ruilen, waarmee de witte aanval direct tot stilstand kwam. Het eindspel was toen niet moeilijk meer om te winnen.
Zelf begon ik met een Siciliaan, die uiteindelijk uitmondde in een Caro-Kann-variant met plus pion voor wit (maar wel met pionnen op d4 en d5). Onnodig gaf ik met een d5-d6 mijn pion te snel terug. Mijn tegenstander kon toen redelijk makkelijk gelijkspel krijgen. Ik besloot toen maar om d4-d5 te spelen teneinde ruimte en kansen te creëren. Inmiddels slonk mijn bedenktijd ook nog eens aanzienlijk. In mijn beperkte bedenktijd probeerde ik met (schijn)offers een bres te slaan in de zwarte verdediging. Nadat ik zet 40 had gespeeld, maar voor het indrukken van mijn klok, constateerde de wedstrijdleider tijdsoverschrijding. Ik kon er alleen maar mijn schouders over ophalen: op dat moment stond ik inmiddels verloren.
Marco speelde de Vierpionnenvariant van het Koningsindisch en offerde met een wit een pion. Dat is een gebruikelijk idee, waarbij je met wit d5-d6 probeert door te zetten, waardoor deze pion een sta-in-de-weg wordt voor de zwarten. Hoe het precies ging, daar heb ik niet zo op gelet. Wel kwam Marco nog zelfs een pion voor, maar door ongelijke lopers en te weinig tijd voorhanden werd het toch een remise.
Het stond nu dus 3½ - 3½. Paul was als laatste bezig. Hij had al enkele keren remise van zijn tegenstander afgeslagen in betere stelling, maar het eindspel dat na de 40e zet ontstond, beoordeelde hij - nadat ik had doorgegeven, dat een remise ook goed zou zijn - toch echt te optimistich. Hij stond in het paard tegen lopereindspel met pionnen, een pion achter, maar had wel een vrijpion, waar hij iets teveel op vertrouwde. Het leek dezelfde kant op te gaan als in zijn vorige partij, waarin hij een zekere remise liet liggen. De vrijpion kon eenvoudig gestopt worden en wit zou het wel eens kunnen gaan winnen! Gelukkig kwam het niet zover en kon Paul de bevrijdende remise laten noteren.
Met nog drie ronden voor de boeg is HSC nog niet veilig. Winst op kandidaat-degradant Voerendaal 2 zal in de komende ronde noodzakelijk zijn.

DJC Stein (2106)HSC 1 (2099)4 - 4
Stef Soors (2224)Ruben Venis (2257)½ - ½
Stefan Simenon (2148)Sebastiaan Smits (2191)0 - 1
Jozef Simenon (2236)Hugo Faber (2002)1 - 0
Sander Vanwersch (2125)Bart Dekker (2204)0 - 1
Stefan Spronkmans (2071)Frans Janssen (2211)½ - ½
Ynze Mengerink (2087)Benjamin Smits (1939)1 - 0
Fabian Miesen (2072)Marco de Waard (2011)½ - ½
Jack Thora (1882)Paul van Asseldonk (1975)½ - ½


Terug naar boven

6 februari 2010: HSC 1 - Paul Keres 2 (door Hugo Faber)
Het was vandaag mooi weer in tegenstelling dus tot het weer tijdens onze afgelaste wedstrijd tegen het Limburgse DJC. Door die afgelasting waren onze personele problemen op die dag mooi opgelost. Aangezien Ruben echter op 6 februari ook niet kon, moest er nu weer serieus naar een invaller gezocht worden. Onder de stilzwijgende voorwaarde dat hij de eerste zet zou mogen uitvoeren (en het scherpe 1.c4 gespeeld zou kunnen worden) werd Roland bereid gevonden om in te vallen. Deze middag zat het er echter niet in en werd een - onnodig grote - nederlaag geleden.
Roland streed voor wat hij waard was en een hele tijd ging de partij ook wel gelijk op. In de tijdnoodfase verloor hij echter een pion. Het resterende gelijke lopereindspel was begrijpelijkerwijs een kansloze zaak.
Bart kreeg een wat twijfelachtige variant tegenover zich (1.d4 d5 2.c4 Pc6 3.Pc3 e5). In eerste instantie ging dat wel goed, maar toen hij met zijn dame een centrumpion, de altijd belangrijke pion op e4 ging dekken, werd de witte jonkvrouwe door een paard pardoes weggejaagd, waarna de pion alsong geconsumeerd kon worden. Bart probeerde er nog wel wat van te maken door een mataanval op de velden g7-h8 te beginnen met dame en loper, maar dat bleek onvoldoende te zijn.
Bij Benjamin gebeurde er niet zo gek veel en de verwachting was dan ook dat het wel remise zou worden. Hij won nog wel een pion, maar zijn geïsoleerde pion op d4 bleek niet houdbaar, zodat alsnog tot remise besloten werd.
Voor Sebastiaan verloopt dit seizoen crescendo en dat is in het verleden wel eens anders geweest. Na een rustige opening kon Sebastiaan de zwarte loper op e6, controleur van het veld d5, ruilen tegen een paard. Sebastiaans andere paard ondernam een lange reis (Pg5-f3-d2-f1-e3) om tenslotte op d5 te belanden. Na passieve verdediging besliste dit paard mee in de koningsaanval. Daarmee is Sebastiaans externe score gekomen op 4½ uit 5!
Zelf wist ik mijn ongeslagen status ook te behouden. In een Koningsindiër werd de zaak behoorlijk dichtgeschoven. Wit probeerde toen maar om via de g-lijn binnen te vallen, maar de verdediging was vrij makkelijk en ik wist dan ook de g-lijn over te nemen. In tijdnood herhaalde ik enkele keren de zetten en volgens mij had mijn tegenstander na zet 40 toen remise kunnen claimen omdat driemaal dezelfde stelling verscheen, zeker gezien de voor hen inmiddels prettige tussenstand. Ik besloot toen maar door te spelen. Na vier remises wil je ook wel eens wat anders, maar twee zetten later bood ik alsnog remise aan, omdat mijn eindspel net wat te weinig was en omdat al voor 90% vast stond, dat we zouden verliezen.
Marco speelde weer de Tivi-variant van het Scandinavisch. Niet veel later ging hij echter lelijk in de fout met een vroegtijdig e7-e5. Na afruil op e5 kwam zwarts loper op h5 in de problemen na een g2-g4 van wit. Vreemd genoeg sloeg Marco met een paard op g4 gevolgd door de loper, terwijl andersom veel meer voor de hand zou hebben gelegen. Het werd daarna nog wel zeer ingewikkeld volgens Marco, maar de nederlaag bleek toch onafwendbaar.
Paul - die naar eigen zeggen niet op remise kan spelen - verloor ook onnodig, domweg omdat hij teveel van zijn stelling vergde. Als toeschouwer zag het er wat vreemd uit op zijn bord; eerst een toreneindspel met twee tegen een toren voor Paul en vervolgens een stelling, waarin ook die ene toren was verdwenen. Analyse na afloop wees uit dat op diverse momenten de remise binnen handbereik was.
Onze (ooit) zo solide en toonbeeld van degelijkheid (zeker met zwart), Frans, beleefde toch wel een treurige middag. Na de eerste vijf(!) zetten verblunderde hij al een pion. Zoals wel vaker, kwam hij ook wel wat terug in de partij en speelde nog lang door, maar het toreneindspel met twee pionnen minder was toch erg verloren.

HSC 1 (2040)Paul Keres 2 (2079)2 - 6
Frans Janssen (2211)Bert Both (2180)0 - 1
Bart Dekker (2204)Jan Jaap Janse (2125)0 - 1
Hugo Faber (2002)Erik Oosterom (2038)½ - ½
Benjamin Smits (1939)Anton Rosmuller (2078)½ - ½
Marco de Waard (2011)Bas Peeters (1986)0 - 1
Sebastiaan Smits (2191)Hein-Piet van der Spek (2117)1 - 0
Paul van Asseldonk (1975)Mark Uildriks (1998)0 - 1
Roland Robinson (1788)Max Viergever (2109)0 - 1


Terug naar boven

12 december 2009: HSC 1 - Venlo (door Hugo Faber)
Zaterdag 12 december hebben we nog wel een kans gehad op 4 - 4 tegen koploper Venlo, maar meer heeft er niet in gezeten en zou ook onverdiend zijn geweest.
Bart blijkt een voorliefde voor kwaliteitsoffers te hebben. In eerdere externe/interne competitiepartijen deed hij dat ook al. Het offer dat hij dit keer uitvoerde was dubieus, maar wel interessant. Na een mindere zet op een kritiek moment kwam Bart in zeer zware tijdnood terecht. Inmiddels was een eindspel bereikt waarin Bart nog steeds de kwaliteit minder had. Met zo'n tien zetten in tien seconden (grove schatting) was zijn partij niet meer te redden.
De meeste zwart-partijen van ons gingen vandaag niet zo geweldig. Frans kwam terecht in een afruilvariant van het Frans met een snel Dh5 van wits zijde. Vanaf dat moment kwam hij dan ook in de problemen. Terwijl ik het punt al geteld had, bleek dat tegenstander Nabuurs toch enkele keren verzuimd had om de winst naar zich toe te trekken. Op een moment rondom de tijdnoodfase, heeft Frans toch nog een kans op remise laten liggen.
Ruben speelde ook Frans, maar deed het verkeerd in de opening. Hij moest dan ook twintig zetten keepen. Dat ging maar net goed, maar volgens Ruben heeft wit wel de winst laten liggen.
Marco kwam er in de toch solide Tiviakov-variant (Dd6) van het Scandinavisch, dit keer niet aan te pas. Wit veroverde het loperpaar en rukte op met een d4-d5. Daarna verloor Marco een pion en ook het eindspel.
De partijen van Sebastiaan en mijzelf verliepen bijzonder evenwichtig. Op een gegeven moment dacht ik nog dat Sebastiaan winstkansen had in het loper tegen paard eindspel met wederzijdse vrijpionnen, maar dat bleek slechts schijn.
Zelf kreeg ik ook Frans tegen. Ik heb de bewuste variant (Tarrasch met 3...c5 en 4... Dxd5) al vele keren tegen me gehad. In de theorieboeken had ik al wel eens hierover wat opgezocht, maar dat zat deze middag niet in mijn hoofd; uiteindelijk speelde ik het een beetje tegen alsof ik zwart had (zo voelde het tenminste). Uiteindelijk werd het een eindspel, waarin ik na twee keer remise te hebben aangeboden besloot om vooral 'niets' te doen. Dat leek mij het veiligst.
Intussen vertelde Benjamin Smits mij dat hij een remiseaanbod had gekregen. Het was op zich spijtig als hij dat aan zou nemen, want hij had eerder in de partij een pion gewonnen, maar was die in de tijdnoodfase weer weggegeven. Alleen zou een verzoek tot doorspelen van mijn kant impliciet inhouden, dat ik ook mijn eigen lopereindspel zou moeten proberen te winnen (we stonden inmiddels met 1 - 4 achter) en dat leek mij al helemaal geen haalbare kaart. Benjamin accepteerde daarom het remiseaanbod van zijn tegenstandster en ik nam even het later een remiseaanbod van mijn tegenstander aan, zodat inmiddels een vierde remise achter mijn naam staat in de externe competitie.
Paul redde deze dag de eer door de comfortabele Siciliaan met c4, waarin hij veel ruimte had en de zwarte stukken op een kluitje stonden, in een overwinning om te zetten.
En daarmee hebben we dus toch verloren. Jammer, maar het kon gebeuren.

HSC 1 (2101)Venlo (2137)3 - 5
Ruben Venis (2254)Henk van Gool (2187)½ - ½
Bart Dekker (2212)Maarten Strijbosch (2303)0 - 1
Frans Janssen (2236)Joep Nabuurs (2193)0 - 1
Hugo Faber (1982)Rudi van Gool (2239)½ - ½
Sebastiaan Smits (2164)Joachim Guddat (2149)½ - ½
Benjamin Smits (1959)Marieke Dirksen (1980)½ - ½
Marco de Waard (2001)Thijmen Smith (2144)0 - 1
Paul van Asseldonk (1997)Piet Thijssen (1900)1 - 0


Terug naar boven

21 november 2009: HMC Calder 2 - HSC 1 (door Hugo Faber)
Op de wedstrijddag tegen HMC Calder 2 uit Den Bosch moesten we onverwacht (mailtje van teamleider Olthof was niet doorgekomen) uitwijken naar Rosmalen (en wel naar lokaal 'De Kentering' en niet naar het clublokaal van De Kentering zoals ik aanvankelijk dacht). Ook zouden we een uur vroeger beginnen. Het zou een open wedstrijd worden, temeer dat ten opzichte van een vorige ontmoeting de topborden met IM's Welling en Vanderstricht er niet meer bij waren.
Om te beginnen kreeg Benjamin een ietwat gewijzigde variant van een c3-Siciliaan tegenover zich zoals hij die ook eens tegen Hugo heeft gehad. Er gebeurde niet geweldig veel en na nog wat geruil werd tot remise besloten.
Paul ging in de opening (ook al een c3-Siciliaan) lelijk de fout in. Hij speelde g6 (d6 of e6 is gebruikelijk) op een moment, waarop dat niet hoorde. Wit profiteerde dankbaar door eerst e6 af te dwingen en vervolgens via een paard in het gat (de zwarte loper was inmiddels gefianchetteerd op g7) d6 te springen. Ook het Da5 van Paul hoorde niet in deze variant thuis. De kortstondige penning van het wittte paard op d2 werd opgeheven door een rokade en Paul's dame werd naar b8 verjaagd. Omdat de dame verloren zou gaan, gaf Paul op.
In een Nimzo-Indisch met f3 speelde Bart op de aanval met g4 en h4. Tegenstander Mazajchik gaf daarbij een belangrijke pion weg. Even later kon Bart een kwaliteit offeren om zwarts belangrijke loper van de diagonaal b1-h7 te halen en zelf op die diagnaal een loper neer te planten. Zijn aanval werd daardoor ook sterker en was tenslotte beslissend. En hiermee komt Bart op 3 uit 3!
Een 100%-score werd ook door Hugo behaald, maar wel op een ander niveau. Na de eerdere twee remises wilde hij nu toch wel eens winnen. De Russische verdediging is echter toch wat taai en als de tegenstander ook nog eens Ronnie 'R' de Hoog heet... Afijn, toch maar wat geprobeerd en een eindspel werd bereikt waarbij Ronnie met een geïsoleerde pion op e6 bleef zitten. Echter zwart kreeg de tijd om zijn stukken zodanig te organiseren, dat verder doorspelen geen zin had. Remise dus.
Frans had een wat ongelukkige dag. In een Franse pot sloeg hij met de dame op b2, voor deze zeldzame keer nu eens wel goed. Weliswaar werd na slaan op a1 de dame wel ingesloten, maar die zou alleen maar gewonnen kunnen worden ten koste van het witte torenpaar, hetgeen ook gebeurde. Inmiddels werd de zwarte c-pion gevaarlijk en Frans stond dan ook op winst. Hij maakte daarna echter een lelijke blunder, waarna wit met een enkele damezet, maar liefst een toren, loper en een pion aanviel. Snel daarna moest Frans dan ook opgeven.
Marco gaf zijn partij remise, in een stelling waarin wit beter leek te staan, omdat zwarts koning op f8 stond en daarmee de ontwikkeling van de zwarte toren op h8 belemmerde. Wit had echter wel een pion minder en wellicht dat Marco het daarom niet helemaal vertrouwde. Met nog twee partijen over stonden we op een 3½ - 2½ achterstand, maar die werd snel omgebogen!
Ruben besliste namelijk de partij via de h-lijn (uiteraard had zwart die geopend, niet Ruben). De zwarte monarch kwam in het nauw en zwart gaf in tijdnood de dame weg, maar toen was het al verloren. Eerder had Ruben na zo'n 15 zetten remise aangeboden, maar dit werd afgeslagen; niet de eerste keer dat Ruben op zo'n manier wint.
Sebastiaan werd tenslotte de matchwinner. Via een handigheidje had hij zijn tegenstander een kwaliteit afhandig gemaakt. In het resterende eindspel werd een opmars met de vrije zwarte a-pion ingezet en dat leidde weldra tot de winst.
En zo waren we omstreeks 16.00 uur (na amper vier uur spelen) al klaar... Een record!

HMC Calder 2 (2100)HSC 1 (2101)3½ - 4½
Tom Verhoeven (2206)Ruben Venis (2254)0 - 1
Dick Schenkeveld (2189)Frans Janssen (2236)1 - 0
Tim Mazajchik (2159)Bart Dekker (2212)0 - 1
Bob Jansen (2056)Sebastiaan Smits (2164)0 - 1
Ronnie de Hoog (2090)Hugo Faber (1982)½ - ½
Brent Burg (2061)Paul van Asseldonk (1997)1 - 0
René Olthof (2045)Marco de Waard (2001)½ - ½
Loek Mostertman (1992)Benjamin Smits (1959)½ - ½


Terug naar boven

31 oktober 2009: HSC 1 - Stukkenjagers 2 (door Hugo Faber)
Zaterdag 31 oktober heeft HSC 1 de wat ongelukkige competitiestart weer recht kunnen zetten. Al moesten daarvoor wel enkele benauwde momenten worden doorstaan.
We begonnen met een meevaller. Invaller Kurt Köhler (Paul was op vakantie) wist na amper twee uur al een remise door herhaling van zetten af te dwingen. In een open Siciliaan stelde Kurt zich met wit degelijk op. Zwart probeerde later de aanval te zoeken door met zijn dame naar de koningsvleugel te gaan, maar kwam in een zetherhaling terecht. Kurt vergat nog even de remise te claimen, maar tegenstander Hoogendoorn had zich al bij een puntendeling neergelegd.
Bart speelde een soortgelijke aanval tegen het Hollands als in zijn eerste externe partij: snel h4-h5 spelen en als met het paard op h5 wordt genomen, de kwaliteit offeren. Hier was de compensatie voor de kwaliteit (verzwakte koningsvleugel en een koning op f8) nog een stuk duidelijker. Toen zwart ook nog verzuimde (of niet in staat was) om zijn damevleugeltoren, -loper en -paard snel in het spel te brengen, was de winst een feit.
Hugo had dit keer weer zwart. Hij liet zijn zwarte stokpaardje op g8 eventjes op stal en speelde Frans. Op een afruilvariant had hij echter niet zo gerekend. Hij moest toen even nauwkeurig spelen om zijn ontwikkeling te voltooien en toen was black weer OK. Jammer genoeg was de stelling dusdanig 'boring' dat er maar snel tot remise werd besloten.
Dat is mooi zo'n 2 - 1 voorsprong, maar er trokken zich inmiddels wel donkere wolken samen boven enkele andere borden. Met name bord 1, 2, en 4 waren de probleemborden. Zo was tegenstander Helsen bij Sebastiaan de damevleugel onder de voet aan het lopen, had wit in de partij van Frans al een paard gevaarlijk op f6 (kon niet worden genomen) geplant en dreigde ook Ruben onder de voet te worden gelopen na een correct kwaliteitsoffer van Becx, waarmee zwart opgezadeld werd met een verzwakte koningsvleugel en pionnen op f7 en f5.
Ondertussen was ook Benjamin slechter komen te staan. In een Spaanse ruilvariant verzuimde hij om d4 te doen. Daarna moest hij snel aan een aanval op de damevleugel beginnen aangezien zwart op de koningsvleugel dreigde binnen te vallen. De witte aanval stokte en de zwarte aanval bleek te sterk; tegen een mat was niets meer te doen.
Onverwachts was de partij van Frans in remise geëindigd. Naar eigen zeggen had hij slecht gespeeld. Nu weet je dat nooit helemaal met Frans, maar ik ben nu echter wel geneigd hem te geloven. In een rustige Koningsindisch in de voorhand zette Frans een paard op a6. Na wits antwoord a3, bleek dat dit een zinloze actie was geweest. Tot overmaat van ramp raakte Frans later ook nog eens een paard aan, dat hij dus moest spelen. Daarna volgde wits Pf6+. Enkele zetten na Frans' mindere antwoord Kf8 (in plaats van Kh8) stemde wit toe in een remise omdat hij in zijn beperkte bedenktijd (toch nog 9 minuten) de winst niet kon vinden.
Sebastiaan wist inmiddels op g7 in te slaan en daarmee kantelden de kansen in zijn partij volledig; rokade was niet mogelijk meer en het op h2 gestalde paard kwam naar voren om mee te helpen in een mataanval.
Ruben wist op de been te blijven omdat wit niet doortastend, zakelijk genoeg optrad. Na een tijdnoodfase werd tot remise besloten.
Inmiddels was Marco vanuit een gelijkstaande stelling in een toreneindspel met pluspion gekomen en dit werd rap tot winst gevoerd.
Gelukkig is het goede spoor weer gevonden, want om met twee nederlagen te beginnen??

HSC 1 (2087)Stukkenjagers 2 (2079)5 - 3
Ruben Venis (2265)César Becx (2135)½ - ½
Bart Dekker (2200)Erik Dignum (2039)1 - 0
Frans Janssen (2229)Karel Storm (2065)½ - ½
Sebastiaan Smits (2130)Steff Helsen (2219)1 - 0
Hugo Faber (2019)Reinier Jaquet (1971)½ - ½
Benjamin Smits (1994)Ruud Feelders (2054)0 - 1
Marco de Waard (2021)Peter Huibers (2124)1 - 0
Kurt Köhler (1836)Fré Hoogendoorn (2022)½ - ½


Terug naar boven

26 september 2009: Veenendaal - HSC 1 (door Hugo Faber)
De eerste wedstrijd van ons eerste was tegen Veenendaal, een niet te onderschatten promovendus, die zich ook nog eens met enkele 2100+ spelers had versterkt. De HSC auto's ondervonden op de weg naar Veenendaal enige tegenwerking in de vorm van een file, die gelukkig niet al te dramatisch bleek. Alleen het Bartmobiel arriveerde 15 minuten over een, maar die kleine tijdsachterstand werd door de meesten van ons gelukkig weer snel ingelopen.
Het begin was goed. De tegenstander van Sebastiaan was in een (slavisch) damegebiet ietwat te optimistisch met een stukoffer op b5 voor twee pionnen. Dit werd dan ook spoedig afgestraft.
Ook Bart wist te winnen. Hij rukte de h-pion op tot h5 en offerde zijn toren tegen het zwarte paard op h5. Daarna had hij de betere stelling, ook al omdat zwart met twee zwakke pionnen op c5 en e5 bleef zitten.
De autoritaire teamleider speelde een standaard Aljechin: loperpaar afruilen en dan op de achtergebleven pion op d4 spelen. Deze witte pion en zijn zwarte collega op d5 gingen er allebei af. Na nog enig geruil ontstond een ongelijk lopereindspel. Remise dus.
Het stond dus nu ½ - 2½ in ons voordeel. Duidelijk was dat Frans zijn partij zou gaan winnen, maar ook dat de stand er op de borden 5, 7 en 8 nou niet echt rooskleurig uit zag.
Het is vermoedelijk hierom, dat Ruben besloot, na een niet zo geweldige opening, om door te spelen en dus niet op een remiseaanbod van zijn tegenstander in te gaan. Helaas ondervond hij, dat je geen water uit steen kunt persen. Hij verrekende zich en kwam in een paard tegen lopereindspel een pion achter, dat weldra verloren bleek.
Paul bouwde een goede stelling op maar bracht zichzelf weer eens in een vreselijke tijdnood (10 zetten of meer in een minuut), waarin hij prompt een slechte zet deed. Hij haalde de 40 zetten wel, maar kwam met een stuk minder uit de tijdnoodfase.
Frans had inmiddels inderdaad gewonnen. In een Fransman had hij iets te snel met de toren het paard op f3 geslagen. Dit motief is uiteraard wel bekend, maar is vooral sterk als je daarna met een paard op d4 kan slaan en dat ging niet. Daarna volgde een hergroepering van Frans zijn stukken, waardoor het er weer iets beter uitzag. Zijn tegenstander kon na een fout de kwaliteit weer inleveren en in het ontstane eindspel kwam Frans twee pionnen voor. Dit werd rap gewonnen.
Marco speelde een moeilijke partij waarin hij alle zeilen moest bijzetten. Het vermoeden bestaat echter dat hij eerst een winst heeft gemist en vervolgens een remise. Hij wist zijn tegenstander nog wel voor de keuze te stellen voor een eindspel van toren tegen toren plus paard of toren tegen toren plus pion. Zijn tegenstander koos voor het laatste en dat bleek jammer genoeg gewonnen te zijn.
Benjamin wist zich niet te ontworstelen aan de druk, waaraan hij al de hele partij had bloot gestaan. Aan hem de ondankbare taak om in een slechter eindspel (loper plus paard tegen twee lopers) een remise proberen te scoren. De inactieve koning van Benjamin deed hem uiteindelijk de das om.
Jammer van deze seizoensstart...

Veenendaal (2082)HSC 1 (2108)4½ - 3½
Etiënne Goudriaan (2163)Ruben Venis (2265)1 - 0
Erik van den Dikkenberg (2121)Frans Janssen (2229)0 - 1
John Cornelisse (2167)Bart Dekker (2200)0 - 1
Tjaart Offringa (2071)Sebastiaan Smits (2130)0 - 1
Stefan Bekker (2054)Marco de Waard (2021)1 - 0
Tijmen Kampman (2039)Hugo Faber (2019)½ - ½
Leo Hovestadt (2073)Paul van Asseldonk (2007)1 - 0
Joost Offringa (1966)Benjamin Smits (1994)1 - 0


Terug naar boven