Uitslagen en korte verslagen van HSC 3

29 maart 2008: HSC 3 - Nuenen (door Ton van der Zanden)
De laatste competitieronde stond voor de deur, een thuiswedstrijd tegen het lastige Nuenen. De eerste reden om te juichen was twee seconden na aanvang van alle partijen. Ieder had een zet gedaan en daarmee was het kampioenschap officieel behaald.
Even later sloeg de stemming toch wat om. Johan (deze keer op rode brommer en met rode Polska-pet aanwezig) speelde zijn opening iets te passief waardoor er gauw een nul te noteren viel.
Op bord 8 speelde Roel een gelijkwaaridge partij met dito resultaat. Roel was voor de tweede keer in korte tijd naar de kapper geweest, hoe korter de haren des te korter de partijen??
Johan van der Tol viel in voor de afwezige Danniėl en speelde een aardige partij. Pas in het verre eindspel wist de Nuenenaar een beslissing in ons nadeel te forceren.
Long speelde op bord 2 een lastige partij waar helaas geen doorkomen aan was. Remise werd aangeboden en geaccepteerd.
Voor het team werd de kans op winst steeds kleiner en dus was het maar goed dat Rik zijn goede vorm van de afgelopen periode heeft doorgetrokken. Een knappe overwinning zorgde voor een iets dragelijker tussenstand.
Frans kon zijn partij na veel ge-ggrrr en de nodige ijsklontjes doordrenkt met (uiteraard) koude chocomel niet omzetten in winst en daarmee werd het 2½ - 3½ voor Nuenen.
Aan Gerard en Ton de taak om een nederlaag te voorkomen. Ton had reeds twee maal een aanbod tot remise geweigerd, dat bleek maar goed ook. Gerard kwam een loper voor, maar helaas de verkeerde kleur waardoor remise een feit werd.
Aan Ton de taak om te winnen. In tijdnood van zijn tegenstander en met intussen een pion meer werd het toreneindspel omgezet in een vol punt. 4 - 4 de einduitslag en daarmee is HSC 3 ongeslagen kampioen geworden van de Brabantse 2e klasse C!

HSC 3 (1698)Nuenen (1708)4 - 4
Gerard van de Kerkhof (2040)Wouter van der Zandt (1929)½ - ½
Long Trān (1845)John Vonk (1925)½ - ½
Frans van Neerven (1838)Hans Keijzers (1763)½ - ½
Ton van der Zanden (1728)Joop Bongers (1729)1 - 0
Johan Wuijts (1672)Leon Driessen (1718)0 - 1
Rik Hendriks (1612)Koos Rademaker (1634)1 - 0
Johan van der Tol (1321)Peter Paul Geluk (1517)0 - 1
Roel van de Donk (1530)Peter van Brussel (1451)½ - ½


Terug naar boven

8 maart 2008: Groot Ravenstein - HSC 3 (door Danniėl van Boxtel)
HSC 3 is KAMPIOEN! Door onze overwinning op Groot Ravenstein en de nederlaag van concurrent De Kentering bij De Drie Torens 3 is HSC 3 een ronde voor het einde van de competitie al zeker van de titel.
De aanloop naar deze wedstrijd verliep voor sommige teamleden niet erg gladjes. Danniėl had de nacht grotendeels op het toilet doorgebracht ten gevolge van allerlei nare maag- en darmklachten en was daarom tijdens de partij niet erg fit. Onze nestor, de Meneer, genoot daarentegen ten gevolge van een technische storing te goed van zijn nachtrust en moest om 12.10 uur door teamleider Roel uit zijn bed gebeld worden. Frans arriveerde echter nog redelijk op tijd in het speellokaal. Wij hadden het begin van het duel bewust vertraagd en de klok van Frans liep nog niet toen hij achter zijn bord plaatsnam.
De wedstrijd begon zeer voorspoedig. Long was duidelijk veel te sterk voor de zwakke invaller aan Ravensteinse zijde. Hij stond al binnen een uur een volle toren voor en won de partij daarna zeer eenvoudig, 0 - 1.
Ton speelde een gambietje en zijn tegenstander gaf al snel een stuk voor nog een pion. De witspeler had echter nauwelijks compensatie voor deze materiėle achterstand en Ton stond erg comfortabel. Het pleit was spoedig beslecht toen Ton door een schaakje een volle toren won, 0 - 2.
Frans oogde tijdens de partij nog steeds gehaast en kwam zonder enig voordeel uit de opening. Na diverse grootscheepse ruilacties resteerde een remiseachtig eindspel. Het remiseaanbod van Frans werd direct geaccepteerd, ½ - 2½.
Roel bracht ongewild en nogal onnodig de spanning terug in de wedstrijd. Hij had steeds het betere van het spel en kon nagenoeg vrijuit op winst spelen, maar Roel vervolgde te onnauwkeurig en miste een venijnige tegenstoot. Om niet mat te gaan moest hij een stuk geven en daarbij tevens de dames ruilen, waarna het eindspel kansloos was, 1½ - 2½.
Johan moest zelfs de Ravensteinse gelijkmaker toestaan. Hij kwam licht nadelig uit de opening, maar zijn stelling was alleszins acceptabel. Toen zijn tegenstander verslapte verkreeg Johan een plusje in het resulterende viertoreneindspel. Johan blunderde toen echter opzichtig. Zijn koning raakte in allerlei dodelijke kruispenningen verstrikt, waardoor de zwarte d-pion kon opstomen en de witte stelling ineenstortte, 2½ - 2½.
Gerard is dit seizoen een zeer betrouwbare puntenleverancier. Hij bracht zijn score op maar liefst 5 uit 5, inclusief één reglementair punt. Gerard nam vandaag in een zeer scherpe opening een theoretisch stukoffer zonder blikken of blozen aan en ging vervolgens staan. Hij ging niet mat, ruilde de dames en stond in het eindspel een stuk tegen een pion voor. Gerard speelde het slotakkoord netjes uit en het einde van de partij werd verder bespoedigd toen de witspeler een toren liet instaan, 2½ - 3½.
Rik kwam voor de verandering goed uit de opening en speelde in het middenspel doortastend verder. Hij won een kwal en een boer en zijn tegenstander wankelde. Toen stokte het spel van Rik helaas en ging zijn mooie vrijpion verloren. Hij had echter nog steeds een kwal meer en drong zijn tegenstander steeds verder terug. Toen Rik de dame blanche won, wierp de witspeler de handdoek in de ring, 2½ - 4½. De teamwinst was binnen! Bij De Drie Torens 3 - De Kentering was het op dat moment nog 0 - 0.
Danniėl was verre van fit en speelde zijn gambietopening erg onnauwkeurig. Hij liet zijn tegenstander het initiatief grijpen en dat kan uiteraard niet de bedoeling zijn van een gambiet. Danniėl was daarom veroordeeld tot een middagje keepen. In een erg complexe stelling kwam de witspeler echter niet veel verder. Danniėl veroverde een kwal tegen nog een pion en kreeg vervolgens een remiseaanbod. Aangezien de stelling erg tricky was en de teamwinst al binnen was, nam Danniėl het vredesoffer aan. De analyse leerde dat dit een terechte beslissing was, 3 - 5.
Toen werd er nogmaals naar het speellokaal in Tilburg gebeld. De Kentering stond op dat moment met 4 - 2 achter (en verloor uiteindelijk met 5 - 3), zodat HSC 3 kampioen was! De titel is erg mooi, zonder meer verdiend en uiteraard zeer welkom voor de club. Eerste klasse NBSB, here we come! Het afsluitende diner bij Kota Radja was gezellig en het bleef daarna nog lang onrustig in de Helmondse binnenstad...

Groot Ravenstein (1607)HSC 3 (1763)3 - 5
Toon Beerens (1296)Long Trān (1845)0 - 1
Reginald Schoofs (1656)Gerard van de Kerkhof (2040)0 - 1
Martie van der Sanden (1663)Frans van Neerven (1838)½ - ½
Edwin Swinkels (1715)Danniėl van Boxtel (1837)½ - ½
Gerard van der Loop (1680)Johan Wuijts (1672)1 - 0
Jan Smallenbroek (1622)Ton van der Zanden (1728)0 - 1
Flip van Zuylen (1578)Roel van de Donk (1530)1 - 0
Ton van Duren (1643)Rik Hendriks (1612)0 - 1


Terug naar boven

9 februari 2008: HSC 3 - De Vrijpion (door Danniėl van Boxtel)
Het viel nog niet mee om met een compleet team aan deze wedstrijd te kunnen beginnen. Long had zich nogal laat afgemeld en alle mogelijke invallers waren al bezet. Gelukkig kon Chris, de teamleider van HSC 5, vrijdagavond laat nog bereid gevonden worden om Wim aan ons uit te lenen en wilde Wim zelf ook graag aan deze constructie meewerken. Hulde!
Bij aanvang van de wedstrijd bleek dat het team van De Vrijpion helaas uit slechts zeven personen bestond. Bord 1 bleef leeg en Gerard hoefde daarom slechts een uurtje aanwezig te blijven om het punt te incasseren. Hij kon vervolgens huiswaarts keren om in het aangename zonnetje de auto te wassen en het schilderwerk af te maken, 1 - 0.
Johan verdubbelde de voorsprong met flinke medewerking van zijn tegenstander. Guus Bens dacht een dwingende mataanval te hebben, maar deze kostte hem juist een stuk. Toen Bens kort daarna nog een stuk verblunderde, gaf hij direct de pijp aan Maarten, terwijl die toch echt niet rookt, 2 - 0.
Ton dacht tijdens de eerste 95% van zijn partij tegen remisekoning Jos Rongen dat dit duel in een puntendeling zou eindigen. Hij broedde echter op een listig valletje en Rongen stonk er met twee voeten in. De combinatie was niet erg diep, maar leverde wel een dame tegen een toren op. Rongen had geen zin om zich het vervolg te laten bewijzen, 3 - 0.
Roel kwam in het duel der teamleiders ogenschijnlijk bedenkelijk uit de opening, maar had naar eigen zeggen voldoende compensatie voor de pion. Roel kwam inderdaad uitstekend terug in de partij en stond even later mogelijk zelfs beter. De stelling evolueerde echter naar een remiseachtig toreneindspel waarin Roel niet op winst hoefde te spelen. Zijn vredesoffer werd door Martien Verbeek aangenomen, 3½ - ½.
Wim mocht door allerlei tactische omstellingen tegen de sterke tweeduizendplusser Marco Huysmans aantreden. Hij speelde lange tijd een zeer behoorlijke partij, maar wist geen goed heenkomen voor zijn koning te vinden. Dat werd Wim uiteindelijk fataal. Desondanks was dit een bewonderingswaardig optreden, 3½ - 1½.
Rik speelde een scherpe en interessante opening. Het is me niet helemaal duidelijk of tegenstander Marco van Loon niet gewoon een pion had kunnen winnen, maar dat gebeurde in ieder geval niet. Toen Rik de grootste stellingsproblemen had opgelost, plaatste hij op advies op het juiste moment een tactisch remiseaanbod, dat zowaar werd aangenomen, 4 - 2.
Danniėl speelde een prima partij, met een duidelijk plan. De zwarte pionnen op b7 en c6 waren zwak en daar zou er toch minstens één van moeten sneuvelen. Aldus geschiedde, bijna... Het witte loperpaar overheerste, sneed door de zwarte stelling heen en drong de zwarte paarden en koning terug op de onderste rij, maar op het moment suprźme wilde Danniėl het helaas te mooi doen. Waar de voor de hand liggende voortzetting - die Danniėl zeker gekozen zou hebben indien hij ą tempo had moeten zetten - in alle varianten binnen enkele zetten via tempodwang tot winst zou hebben geleid, speelde hij een andere variant die volgens zijn berekeningen toch ook zeker zou winnen. Niet dus; Joop Taanman vond enkele eenvoudige doch goede zetten die Danniėl niet eens had bekeken, en de stelling was plotseling potremise. Dat was balen, maar de teamwinst was hiermee in ieder geval binnen, 4½ - 2½.
Frans mocht de einduitslag een mooier aanzien geven en deed dat met verve. Tegenstander Luuk Saris offerde na een dodelijk saaie opening een pion om wat leven in de brouwerij te brengen, maar zag die boer nooit meer terug. Sterker nog, deze pion stoomde samen met zijn broertje erg dreigend op, hetgeen Saris dwong een stuk te geven. Het resterende eindspel was vervolgens kaasje voor Frans, 5½ - 2½.

HSC 3 (1725)De Vrijpion (1670)5½ - 2½
Gerard van de Kerkhof (2040)n.o.1 - 0
Wim Hordijk (1541)Marco Huysmans (2057)0 - 1
Frans van Neerven (1838)Luuk Saris (1789)1 - 0
Danniėl van Boxtel (1837)Joop Taanman (1733)½ - ½
Ton van der Zanden (1728)Jos Rongen (1566)1 - 0
Rik Hendriks (1612)Marco van Loon (1615)½ - ½
Johan Wuijts (1672)Guus Bens (1537)1 - 0
Roel van de Donk (1530)Martien Verbeek (1390)½ - ½


Terug naar boven

15 december 2007: De Kentering - HSC 3 (door Danniėl van Boxtel)
Beide teams hadden alle eerdere wedstrijden gewonnen en stonden samen bovenaan. De winnaar van deze match zou derhalve een stevige optie op het kampioenschap nemen. De Kentering had voor de gelegenheid de vrij sterke invaller Ton Snoeren opgesteld en de zwakste spelers aan de hoogste twee borden gezet. Wij traden aan in onze sterkste opstelling van dit seizoen tot nu toe, zonder strategische poespas.
Het begin was dramatisch. Roel speelde een hyperscherpe, voor hem onbekende, opening helemaal verkeerd en stond na 1.e4 e5 2.Lc4 Pf6 3.d4 Pxe4 4.dxe5 g6? 5.Dd5 De7? 6.Dxe4 erg snel een stuk achter. Een betere verdediging ware nog 5... Pg5 6.Lxg5 Dxg5 7.Dxf7+ Kxd8, al heeft wit dan een pion meer en de betere stelling. Na de tekstzet vervolgde wit zijn koningsaanval en werd Roel kansloos weggeschoven, 1 - 0.
Frans speelde tegen de op papier sterkste Rosmalenaar. Wit bereikte erg weinig in de opening en het vroege middenspel. Frans ruilde handig enkele stukken en dirigeerde de partij, onder het genot van diverse chocomels, naar een remiseachtig eindspel. De witspeler zag geen betere alternatieven en volgde de door Frans ingeslagen weg. Toen de laatste witte initiatieven geneutraliseerd waren bood Frans remise aan, hetgeen geaccepteerd werd, 1½ - ½.
Rik zit niet lekker in zijn schaakvel. Zelfs het mogen voeren van de witte stukken hielp hem niet uit zijn dip. De opening werd fiks verknoeid en zonder veel tegenkansen verloor Rik kort daarna een kwal een een boer. Dat Rik in de slotstelling ook nog mat zou gaan deed eigenlijk niet meer ter zake, 2½ - ½. Rik, kom op, jongen! De volgende ronde sta je er weer!
Long speelde weer een prima partij. Hij zette in de opening zijn stukken op de juiste velden, brak vervolgens de stelling open met een goed getimed c5, ruilde diverse stukken en had al lang gezien dat hij daarna de belangrijke pion op b4 zou winnen. Aldus geschiedde en er resteerde een gewonnen eindspel waarin Long een vrije a- en b-pion had. Van Eijk junior kreeg daarna geen kans meer, 2½ - 1½.
Danniėl speelde tegen een Guus Meeuwis look-a-like, die tot nu toe, net als de tegenstander van Frans, 3 uit 3 had gescoord. Meeuwis poogde een koningsaanval op te zetten, maar slaagde hierin nauwelijks. Danniėl sloeg terug op de damevleugel en stond duidelijk beter toen hij op het juiste moment de koningsvleugel kon dichtschuiven. Zwart verloor eerst één van de achtergebleven pionnen en in het vervolg nog een belangrijke pion. Danniėl had na de 40e zet nog drie seconden over (wat nou tijdnood?) en won op zet 42, in een gewonnen eindspel, na een blunder van Meeuwis maar liefst een volle toren, 2½ - 2½.
Ton was plezierig uit een gambietopening gekomen en had steeds een lekker initiatief. De witspeler beperkte zich tot verdedigen rond-de-16 en Ton kon ondanks diverse speldenprikken geen opening vinden. De partij mondde uit in een viertoreneindspel waarin voor beide partijen geen muziek meer zat en gezien de stellingen op de overige borden mocht Ton remise aanbieden. De tegenstander kon dit aanbod echt niet weigeren, 3 - 3.
Gerard ving na een onregelmatige opening het zwarte initiatiefje op de koningsvleugel handig op en had inmiddels een sterke positie op de damevleugel opgebouwd. Toen zwart ook nog eens lang rocheerde mocht Gerard zich lekker uitleven. De dreigingen groeiden de zwartspeler boven het hoofd en Gerard won al een dame tegen toren. Kort daarna kon de zwarte koning echter ook niet meer uit het matnet ontsnappen, 3 - 4.
Johan had de opening verpest en zag al snel op veld e3 een zwart paard opdoemen, ondersteund door een pluspion op d4. Johan volgde toen echter een verstandige strategie. Hij ruilde de meeste stukken en het resulterende eindspel van dame, toren, g- en h-pion tegen dame, toren, f-, g- en h-pion zou hij remise moeten kunnen houden. De spanning steeg echter tot ongekende hoogten, terwijl Johan’s bedenktijd slonk tot minder dan drie minuten voor de rest van de partij, tegenover meer dan twintig minuten voor zijn tegenstander. Johan wist de dames te ruilen en forceerde toen op prachtige wijze de afruil van een toren en twee pionnen aan beide zijden. Ten gevolge van de oppositie was het eindspel van koning tegen koning plus g-pion vervolgens potremise. Johan werd bedolven onder de felicitaties, 3½ - 4½.
De strategische opstelling van De Kentering was dus tevergeefs. De opgeofferde zwakkere broeders verloren inderdaad, maar hun sterke middenrif werd soepeltjes ontmanteld. Onze staartborden mochten dus best verliezen.

De Kentering (1753)HSC 3 (1763)3½ - 4½
Jan Arts (1610)Gerard van de Kerkhof (2040)0 - 1
Wilbert van Eijk (1638)Long Trān (1845)0 - 1
Stan Heymans (1901)Danniėl van Boxtel (1837)0 - 1
Dick Blok (1908)Frans van Neerven (1838)½ - ½
Ton Snoeren (1824)Johan Wuijts (1672)½ - ½
Hans van Eijk (1709)Ton van der Zanden (1728)½ - ½
Rob Maas (1765)Rik Hendriks (1612)1 - 0
Robert Prins (1666)Roel van de Donk (1530)1 - 0


Terug naar boven

24 november 2007: HSC 3 - Stukkenjagers 6 (door Danniėl van Boxtel)
Ton had de avond en nacht voor de wedstrijd zijn eigen vrijgezellenfeest gevierd en was nog volledig brak. Zelfs tijdens de partij diende hij zijn maaginhoud nog diverse keren via de bovenuitgang te ledigen. Iedereen had daarom wel vrede met de snelle remise op zijn bord, ½ - ½.
Van de partij van invaller Kurt heb ik helaas weinig gezien. Kurt zat al snel een eindspel te spelen, manoeuvreerde daarin geduldig en bleek uiteindelijk gehaaider dan zijn minder ervaren tegenstander, 1½ - ½.
Long kon eindelijk meedoen en leverde direct een prima partij af. De witspeler deed het in de opening verkeerd en kreeg daardoor geen compensatie voor de gambietpion die hij zelf had aangeboden. Sterker nog, Long had na de opening het initiatief en stond dat niet meer af. Hij speelde het handig, nam gaandeweg nog wat pionnetjes mee en won simpel, 2½ - ½.
Rik leek na de opening een aardig initiatief op de damevleugel te hebben, maar blijkbaar zat daar onvoldoende muziek in. Ik heb niet gezien hoe Rik vervolgens verloor, 2½ - 1½.
Frans kwam niet al te best uit de opening, maar wist zijn stelling door een combinatie van actief spel en handig verdedigen speelbaar te houden. Dreigend pionverlies werd voorkomen en kleine dreigingen tegen de zwarte koning werden direct geneutraliseerd. De witspeler zag het kansloze van zijn winstmissie in en bood remise aan, hetgeen Frans gretig en terecht accepteerde, 3 - 2.
Johan had zich verslapen en kwam pas rond 13.40 uur binnen. Binnen een mum van tijd had hij echter een prachtige koningsaanval opgezet. Alle aanwezigen geloofden al snel in een gunstige afloop van deze partij. De zwartspeler hield behoorlijk lang stand, maar kon tenslotte niet langer alle dreigingen pareren, 4 - 2.
Roel, onze onvolprezen teamcaptain, won in de opening een pion en verkreeg met medewerking van de tegenstander bovendien een uitstekende stelling. Na de tijdcontrole resteerde een eindspel met ongelijke lopers, waarin Roel echter een volle knol meer had. Deze ongelijke strijd duurde nog even, maar de uitslag stond al lang vast, 5 - 2.
Danniėl speelde voor de verandering eens een overtuigende externe partij. Hij zette druk en won al snel een pion. Vanwege de aanhoudende koningsaanval kon zwart geen tegenspel creėren. Danniėl wikkelde in het vervolg geforceerd af naar een eenvoudig gewonnen eindspel met een kwal meer. Hij mocht nagenoeg tegelijkertijd met Roel de felicitaties in ontvangst nemen, 6 - 2.
In de volgende ronde mogen we in Rosmalen tegen medekoploper De Kentering aantreden. Deze wedstrijd is cruciaal met het oog op een eventueel kampioenschap.

HSC 3 (1738)Stukkenjagers 6 (1647)6 - 2
Long Trān (1845)Ivar Heine (1944)1 - 0
Danniėl van Boxtel (1837)Leo van Gelder (1627)1 - 0
Frans van Neerven (1838)Andries Deliėn (1690)½ - ½
Ton van der Zanden (1728)Jeroen van de Rijt (1572)½ - ½
Rik Hendriks (1612)Bastiaan van de Rijt (1688)0 - 1
Johan Wuijts (1672)Marco Kemmeren (1516)1 - 0
Kurt Köhler (1841)Pieter Pulmans (-)1 - 0
Roel van de Donk (1530)Peter Ansems (1495)1 - 0


Terug naar boven

3 november 2007: De Drie Torens 3 - HSC 3 (door Danniėl van Boxtel)
Johan van der Tol, amper 2½ uur voor aanvang van de wedstrijd bereid gevonden om in te vallen voor Ellen, vloog zijn tegenstander vanuit de opening naar de strot en won al snel een pion. De zwarte koning vond bovendien geen goed heenkomen en Johan investeerde een stuk in zijn mataanval. Hij speelde zeer doortastend verder, won het stuk met aanhoudende mataanval terug en wist zwart kort daarna mat te zetten, 0 - 1. Erg goed gespeeld, Johan!
Roel bleef na de opening prima op de been. Alle witte initiatieven werden direct geneutraliseerd en met beheerst spel wist Roel een toreneindspel te bereiken waaruit de muziek al snel verdwenen was. Er werd terecht tot remise besloten, ½ - 1½.
Johan Wuijts vergaloppeerde zich gruwelijk in de opening en na nog geen vijftien zetten stond hij al volledig aangekrant. De witspeler maakte de partij (hard)handig en snel uit, 1½ - 1½.
Frans speelde lange tijd een uitstekende partij. Hij bracht zijn tegenstander ernstig in de verdrukking en in fikse tijdnood. Frans liet echter na om de beslissende tik uit te delen en gaf de zwartspeler de kans om zich te bevrijden. Deze aarzelde geen seconde en wikkelde direct af naar een potremise eindspel waarin ook de klokstanden er niet meer toe deden, 2 - 2.
Rik kwam aardig uit de opening en belandde in een gelijkwaardig middenspel. Rik raakte het spoor toen echter volledig bijster en produceerde vijf zetten die hem geen millimeter verder brachten. Wit zette daar vijf krachtzetten tegenover en stond plotseling huizenhoog gewonnen. In de slotstelling mocht Rik kiezen uit dameverlies, mat gezet worden of opgeven. Hij verkoos de laatste optie, 3 - 2.
Danniėl had zijn dag niet en speelde ondanks lang nadenken een planloze en slappe partij tegen een ex-teamgenoot. Na wat onschuldig duw- en trekwerk resteerde een stelling waarin geen van beide partijen op winst kon spelen. Remise was het logische gevolg, 3½ - 2½.
Gerard nam rustig de tijd om al zijn stukken op de goede velden te zetten en zijn tegenstander langzaam maar zeker de duimschroeven aan te draaien. Zijn stukoffer was perfect getimed en mocht niet aangenomen worden. Dat gebeurde ook niet, maar de witte aanval was sowieso niet meer te stoppen. Zwart moest in een kansloze stelling de handdoek in de ring werpen, 3½ - 3½.
Ton verloor de opening en het middenspel en iedereen, inclusief Ton zelf, had de nul al geteld. Ton kwam in die straalverloren stelling bovendien in tijdnood, maar hij zag zijn tegenstander de overbekende fout maken om mee te gaan vluggeren. Ton won een kwal, maar stond nog altijd compleet verloren. Zijn opponent raakte de draad echter volledig kwijt, liet de winst in het verre eindspel nogmaals glippen en kon toen plotseling zelfs geen remise meer houden. De overwinning van Ton was derhalve zeer onverdiend, maar erg welkom. In plaats van een 4½ - 3½ nederlaag stond er nu immers een 3½ - 4½ overwinning op het scorebord. HSC 3 deelt de koppositie in groep 2C met De Kentering.

De Drie Torens 3 (1721)HSC 3 (1697)3½ - 4½
Willem van den Brink (1726)Gerard van de Kerkhof (2040)0 - 1
Maarten Werkhoven (1743)Rik Hendriks (1612)1 - 0
Ad Mutsaers (1809)Frans van Neerven (1838)½ - ½
Elias Thijsse (1723)Ton van der Zanden (1728)0 - 1
Ludo Groffen (1664)Danniėl van Boxtel (1837)½ - ½
Frank Schouten (1721)Johan Wuijts (1672)1 - 0
Bertus van Heusden (1634)Johan van der Tol (1321)0 - 1
Ton van Moorsel (1749)Roel van de Donk (1530)½ - ½


Terug naar boven

6 oktober 2007: EGS - HSC 3 (door Danniėl van Boxtel)
Het derde team is enigszins verjongd ten opzichte van het afgelopen seizoen. Frans en Danniėl zijn ouwe mannen, maar natuurlijk wel jeugdig van geest, en de rest van het team is met recht jong tot piep te noemen. We zullen eens zien of de jeugd de toekomst heeft...
HSC 3 is deze competitie in ieder geval heel redelijk begonnen met een degelijke overwinning (3 - 5) op de Eerste Goirlese Schaakvereniging (EGS), naar verwachting een middenmoter in onze groep.
Long en Ellen waren verhinderd, maar gelukkig waren Gerard en Jessica bereid om ons uit de brand te helpen. In vooruitgespeelde partijen wisten zij ons op een prachtige 0 - 2 voorsprong te zetten. Jessica won in een Franse doorschuiver al in de opening de witte pion op d4, zonder compensatie voor wit. Waarschijnlijk dacht ze de partij vervolgens snel met een vorkje te kunnen beslissen, maar dat viel tegen. De geplande stukwinst ging op straffe van mat niet door en wit kreeg behoorlijk lastig tegenspel. Jessica bleef echter heel koel en speelde de partij erg knap uit, 0 - 1.
Gerard kwam zelfs voor zijn doen erg matig uit de opening. Deze moeilijke partij kostte beide matadoren handenvol tijd. Gerard vond in naderende tijdnood echter de goede zetten en draaide zijn opponent gestaag de duimschroeven aan. Langenberg wordt gewoonlijk nogal zenuwachtig in tijdnood en dat gebeurde nu gelukkig ook. Onder toenemende druk van de stelling en van de klok knoopte hij zichzelf vakkundig op door een vol stuk weg te geven. Doek en 0 - 2!
Onze voorsprong werd op de speeldag zelf al vrij snel verkleind. Roel kwam aardig uit zijn Engelse opening en dacht in het vroege middenspel een pion te kunnen oogsten. Hij had daarbij echter een lastige penning overzien, waardoor deze actie juist een stuk kostte. Tegenstribbelen mocht helaas niet meer baten, 1 - 2.
Danniėl trof een tegenstander die vanaf de eerste zet met wit op remise speelde. De beste man stortte beton en speelde afbraakschaak waar de honden geen brood van lustten. Het schaamteloze remiseaanbod op de vijftiende zet (!) was een stuitend voorbeeld van de spelinstelling van de Goirlenaar. Danniėl vond ondanks lang nadenken geen goede aanknopingspunten. Gezien de stellingen op de overige borden en omwille van het teambelang besloot hij niet te proberen om onnodig ijzer met handen te breken. Rond de dertigste zet eindigde deze saaie partij in remise, 1½ - 2½.
Ton speelde zonder het zelf te weten een Maróczy Siciliaan. Na dameruil kwam Ton over de c-lijn ernstig in de verdrukking. Zijn tegenstander had de druk op de witte stelling verder kunnen opvoeren, maar begon in plaats daarvan juist stukken te ruilen, waarna Ton direct van zijn stellingsproblemen was verlost. Het resterende eindspel eindigde kort daarna in remise, 2 - 3.
Johan werd geconfronteerd met de Franse ruilvariant. Dit stemt een zwartspeler in het algemeen niet tot plezier, maar Johan bleef gemotiveerd op kansen loeren. Die kwamen er en Johan won in een prachtige stelling een pion. Zijn voordeel was echter net ontoereikend voor de partijwinst. Wit kon dameruil forceren en de pion terugwinnen, waarna het eindspel potremise was, 2½ - 3½. Rik had al maanden niet meer geschaakt en vroeg zich tijdens de heenrit gekscherend af hoe hij zijn stukken ook al weer moest opzetten. Lekker, zo’n teamgenoot... Ook Rik trof een tegenstander die in een gunstige stelling vrijwillig overging tot grootscheepse stukkenruil. Het witte voordeel was hiermee volledig verdwenen. Rik stond marginaal beter in het resterende dame-eindspel, maar bij goed spel van beide partijen zou remise het logische resultaat worden. Mede gezien de stelling van Frans hebben we Rik geadviseerd om het remiseaanbod aan te nemen, 3 - 4.
Frans had in de opening weinig weten te bereiken. Op het juiste moment koos hij echter voor een flexibele verdediging. De remisemarge bleef in deze partij steeds erg groot. In tijdnood wist Frans de gelijkmaker te forceren, maar beide spelers bleven doorvluggeren toen de veertigste zet al gehaald was. De tegenstander van Frans blunderde mede daardoor gruwelijk in een zeer remiseachtig toreneindspel. Na torenruil was de witte a-pion plotseling niet meer af te stoppen. Frans kreeg dus een halfje teveel, maar de matchpunten waren hoe dan ook binnen, 3 - 5.

EGS (1690)HSC 3 (1708)3 - 5
Jan Langenberg (1760)Gerard van de Kerkhof (2040)0 - 1
Ad van der Linden (1826)Rik Hendriks (1612)½ - ½
Fred Pardoel (1778)Frans van Neerven (1838)0 - 1
Kees van Aert (1696)Danniėl van Boxtel (1837)½ - ½
Pieter Couwenberg (1704)Ton van der Zanden (1728)½ - ½
Cas Overzier (1591)Johan Wuijts (1672)½ - ½
Sjeng Houben (1611)Roel van de Donk (1530)1 - 0
Bart Plasmans (1552)Jessica de Haas (1408)0 - 1


Terug naar boven