Uitslagen en korte verslagen van HSC 5

4 maart 2006: Kemppion 3 - HSC 5 (door Jos van der Tol)
Was het de spanning, de carnavalsvakantie of zijn we gewoon niet goed genoeg? Waarschijnlijk van alles wel een beetje. Feit is dat we met het kampioenschap voor het grijpen collectief faalden tegen Kemppion 3. Het begon al met Chris, ook al behaalde hij nog een remise. Hij had wit en had de betere stelling na de opening. Maar nee dus. Nog erger werd het bij Johan. Ook hij kreeg met wit een goede stelling uit de opening, kon een pion winnen, maar verloor er een. Een binnendringende toren zou hem compensatie moeten bieden, maar die werd ingesloten. Toen hij treuzelde met zijn bevrijdingsactie werd die verhinderd, en was de weg naar beneden definitief ingeslagen. Bij Jessica was het iets minder somber; zij kreeg ook een betere stelling na de opening, maar wikkelde verkeerd af, waardoor een verloren eindspel ontstond. Dat speelde ze echter geweldig, zodat er zelfs nog winstkansen ontstonden. Helaas koos ze voor de zekerheid en maakte maar remise. Mark's partij begon ook hoopvol. Hij had keurig gerocheerd en had volgens mij een veelbelovende aanvalsstelling. Daar moet iets misgegaan zijn, want hij verloor uiteindelijk toch. Door overwinningen aan de twee topborden kwamen we nog wel langszij. Rik speelde voor de zesde achtereenvolgende keer een prachtpartij op bord 2. Hij offerde een stuk voor drie pionnen en complicaties. Zijn tegenstander stortte zich enthousiast, doch onbezonnen, in die complicaties en werd toen door Rik weggecombineerd. Ikzelf kon de gelijkmaker scoren. Vanuit de opening had ik een sterke drukstelling opgebouwd. Toen mijn tegenstander de uitzichtloosheid van het verdedigen van een zwak pionnetje inzag, en daarom met enkele ruilen de druk probeerde te verlichten, kon ik zijn koningsstelling oprollen. 3 - 3, nog twee partijen te gaan, het kon dus nog. Helaas, een blik op Willem's stelling was genoeg om te zien dat daar geen hoop meer was. Willem had zich tegen allerlei fictieve dreigingen verdedigd, en daarmee zijn eigen ondergang bewerkstelligd. Daarmee was de overwinning onmogelijk geworden, maar ook met een gelijkspel waren er nog kampioenskansen, omdat we dan in ieder geval op een (gedeelde) eerste plaats zouden komen. Dat hing dus van de laatste partij, die van Ellen, af. En dat zag er wel goed uit! Ellen speelde uitstekend, kwam een pion voor bij betere stelling. Het 'geluk' bleek echter niet met ons te zijn op deze middag: Ellen vergat dat er nog geen veertig zetten gedaan waren en ging door de vlag, overigens in een stelling waarin de tegenstander alweer tegenkansen had gekregen. Zo eindigt dit seizoen met een kater. Achteraf kan geconstateerd worden dat we toch niet goed gespeeld hebben. Slechts drie van de acht spelers haalden een positieve score. Rik was de absolute uitblinker met zijn fantastische 6 uit 6. De topscoorderprijs moet deze keer maar naar hem gaan. Alle zes overwinningen, op spelers met hogere ratings, waren zeer overtuigend. Verder heeft ook Ellen heel goed gespeeld. Haar score van 3˝ uit 6 doet geen recht aan haar spel, want in al haar partijen kwam ze dicht bij de winst. Teleurstellend waren de negatieve scores van Willem, Chris, Jessica, Johan en Mark. En zeg nou zelf; als meer dan de helft van het team onder de 50% scoort kun je toch niet verwachten kampioen te worden...

Kemppion 3 (1538)HSC 5 (1509)5 - 3
Leendert Vriens (1541)Jos van der Tol (2086)0 - 1
Hein Paridaans (1558)Rik Hendriks (1440)0 - 1
Wilbert Rombauts (1669)Willem Kuurstra (1541)1 - 0
Hans Rooyakkers (1639)Ellen Meijer (1521)1 - 0
Jan Gerritsen (1580)Chris van der Aa (1315)˝ - ˝
Frans Rombouts (1521)Jessica de Haas (1429)˝ - ˝
Peter Paridaans (1407)Johan van der Tol (1336)1 - 0
Hans Honold (1389)Mark Jongeling (1402)1 - 0


Terug naar boven

4 februari 2006: HSC 5 - Veldhoven 5 (door Jos van der Tol)
Een van de eigenaardigheden in onze klasse, met zeven teams, is dat er sprake is van een koploper (HSC 5) en een virtuele koploper (Veldhoven 5), welke laatste minder verliespunten, maar ook minder wedstrijden heeft gespeeld. Dus toen deze twee koplopers op 4 februari op elkaar stuitten was er sprake van een echte topper. Het resultaat: HSC 5 behaalde een ruime en zeer belangrijke 5˝ - 2˝ overwinning! Willem had vooruitgespeeld, en daarbij een remise geboekt. Daar was hij niet helemaal tevreden over, maar "ik kon er gewoon niet doorkomen". Op de zaterdag zelf ging het van meet af aan goed; overal stonden minimaal gelijke stellingen voor de HSC'ers, en op de meeste borden was na een uurtje al voordeel zichtbaar. Onze overwinning kwam dus nooit in gevaar, hoewel het ook weer niet zo goed zou aflopen als het had kunnen zijn. De partijen duurden zo lang dat ikzelf verrassenderwijs als eerste klaar was. Ik slaagde erin de rochade van mijn tegenstander te bemoeilijken. Toen hij na omslachtige manoeuvres toch kon rocheren bleek dat ik de extra tijd had benut voor het opzetten van een mataanval. Daarna kwam Rik's zo langzamerhand gebruikelijke punt. Wat kan ik daarover nog zeggen? Opnieuw werd een sterke tegenstander kansloos van het bord gespeeld. Twee verbonden vrijpionnen in het centrum bleken in Rik's handen beslissend. Ook indrukwekkend was het spel van Jessica. In de opening won zij een pion en wist zij alle belangrijke velden te veroveren, later kwam er een kwaliteit bij en tenslotte stoomden haar vrijpionnen door. Ondertussen was er wel iets misgegaan bij Johan. Hij had zijn tegenstander volkomen overspeeld, en wist een grote materiële voorsprong te nemen. Het enige wat nog moest gebeuren was de dames ruilen, en de drie meerpionnen verzilveren. Maar... Johan besloot de dames niet te ruilen, waardoor er voor de Veldhovenaar een hoop over bleef: binnenvallen in Johan's open koningstelling en eeuwig schaak geven. En zo ging het ook. Zij het dat de man zelfs nog een matcombinatie overzag. Gelukkig maar, dat zou een wel zeer onrechtvaardig einde geweest zijn. Het beslissende halfje werd binnengetikt door Mark. Hij kreeg problemen met een zwakke pion in het centrum. Die ging uiteindelijk ook verloren. Na vele afruilen ontstond een loper-paard eindspel, waarin de Veldhovense speler onverwacht vredelievend bleek: met nog steeds een pion meer bood hij remise aan. Een meevaller. Toen waren er nog twee partijen bezig. Chris verloor van iemand die volgens Chris weigerde fouten te maken. Ikzelf had de indruk dat Chris' stelling lange tijd houdbaar was. Ellen tenslotte zorgde voor het slotakkoord. Ze speelde lekker agressief, rukte al snel met haar centrumpionnen op en zette haar tegenstander vast tegen de rand van het bord. Een rekenfoutje kostte wel een pion, maar haar overwicht was zo verpletterend dat stukwinst en een gewonnen eindspel het logische gevolg waren. Heel goed gespeeld dus. Hiermee blijft HSC 5 op koers voor een kampioenschap. Wat opvalt ten opzichte van eerdere jaren, waarin we een terugval zagen in de beslissende wedstrijden, is dat nu juist iedereen in topvorm lijkt te komen als het nodig is. Nog een wedstrijd te gaan...

HSC 5 (1509)Veldhoven 5 (1551)5˝ - 2˝
Jos van der Tol (2086)Ed Vrees (1665)1 - 0
Rik Hendriks (1440)Chris van Druten (1607)1 - 0
Willem Kuurstra (1541)Piet Roos (1550)˝ - ˝
Ellen Meijer (1521)Henk Hofer (1578)1 - 0
Chris van der Aa (1315)Ad Corbeels (1542)0 - 1
Jessica de Haas (1429)Henk Hemler (-)1 - 0
Johan van der Tol (1336)Otto Bender (1361)˝ - ˝
Mark Jongeling (1402)Cor Rijlaarsdam (-)˝ - ˝


Terug naar boven

17 december 2005: Eindhoven 4 - HSC 5 (door Jos van der Tol)
Ondanks de verloren punten door twee gelijke spelen staat HSC 5 toch bovenaan. Dat kwam doordat een concurrent in de vorige ronde vrij was, en de andere dik van Eindhoven 4 verloor. En laat nu datzelfde Eindhoven 4 op 17 december onze volgende tegenstander zijn. Het was dus duidelijk: bij winst zou het erop lijken dat we mee konden doen om de eerste plaats. En jawel: we behaalden een ruime 5˝ - 2˝ overwinning!
Het begon erg slecht. Johan van der Tol bouwde een verpletterend overwicht op, speelde vol bravoure een centrumdoorbraak, en... merkte toen dat hij zijn dame in had laten staan! Iets meer oplettendheid had hem zeker een punt opgeleverd.
Tegen die achterstand bleven we een tijdje aanhikken. Willem Kuurstra ontworstelde zich aan de druk van zijn tegenstander, en nam remise aan in gelijke stelling. Jessica de Haas leek aanvankelijk verloren te hebben (ook dame weggegeven in goede stelling), maar die uitslag werd in overleg omgezet in remise. Wat was namelijk het geval: haar tegenstander speelde op een gegeven moment Tf2xf3, wat een onreglementaire zet bleek, omdat die toren gepend was op de koning. De wedstrijdleider bepaalde dat wit overnieuw mocht spelen, maar realiseerde zich later dat dan toch wel op f3 geslagen moest worden als dat kon, wat meteen damewinst voor Jessica had betekend. Om moeilijkheden met protesten en zo te vermijden gingen uiteindelijk alle betrokkenen met remise akkoord.
Daarna begon het blad zich ten onze gunste te wenden. Ikzelf (Jos van der Tol) won eenvoudig doordat ik langs de koningsvleugel kon binnenvallen, terwijl zwart nog nauwelijks ontwikkeld was. Chris van der Aa was weer zichzelf, hield zijn partij nu goed onder controle en won afgetekend. Ellen Meijer was gestegen naar bord 4, en liet daar zien (wat ik al verwachtte) dat ze in vorm is. De damevleugel van de tegenstander werd met offer en al opgerold. Mark Jongeling speelt tegenwoordig de openingen erg gewaagd; alles opengooien voordat zijn koning veilig staat. Ook nu ging dat niet goed, maar het eindspel met een pion minder speelde hij wel goed, zodat hij toch nog remise maakte. Als laatste won Rik Hendriks zijn partij. Opnieuw was het indrukwekkend. Dit keer liet hij niet zozeer zijn positionele spel zien, als wel zijn rekenvaardigheid. Het werd een hectische pot, maar Rik had alle wendingen net iets beter gezien.
Nog twee wedstrijden te gaan. Daarin wachten ons sterke teams, maar HSC 5 gaat steeds beter draaien...

Eindhoven 4 (1526)HSC 5 (1512)2˝ - 5˝
Flip Stomps (1626)Jos van der Tol (2086)0 - 1
Hans Reusink (1560)Rik Hendriks (1462)0 - 1
Jasper Teer (1593)Willem Kuurstra (1541)˝ - ˝
Hans Kessels (1299)Ellen Meijer (1521)0 - 1
Jan Rathenau (1631)Chris van der Aa (1315)0 - 1
Pieter van Ameiden (1564)Jessica de Haas (1429)˝ - ˝
Luis Alexander Pazsoldan (1559)Johan van der Tol (1336)1 - 0
Rudi Sluijtman (1373)Mark Jongeling (1402)˝ - ˝


Terug naar boven

26 november 2005: HSC 5 - HMC Calder 7 (door Jos van der Tol)
Ook de tweede thuiswedstrijd van HSC 5 eindigde in een gelijkspel. Zowel wijzelf als onze tegenstander HMC Calder 7 hadden kansen op de overwinning, dus misschien was de 4 - 4 achteraf wel een rechtvaardige uitslag.
Het begon erg goed. Ellen Meijer had 's middags een dansexamen, maar gelukkig kon het geregeld worden dat zij al om 10 uur kon spelen (met dank aan Han Weijer van HMC). Ellen speelde een mooie partij; vlijmscherp. Met een loperoffer op f7 opende zij de jacht op de zwarte koning, die dat niet meer overleefde. Dat was een mooie opsteker, maar in de middag was de voorsprong weer snel verdwenen. Willem Kuurstra "zag een schaakje over het hoofd", en werd dus door een jeugdtalent van het bord gespeeld. Vervolgens ontspon zich een wedstrijd met wel zeer wisselende kansen. Mark Jongeling en Johan van der Tol speelden door tot in het pionneneindspel, waarbij ze beiden in hun partij zowel heel goed, als glad verloren hadden gestaan. Uiteindelijk werden dat twee remises. Chris van der Aa speelde de eerste helft van zijn partij erg goed, kwam twee pionnen voor en had een mataanval in handen, en toen... gaf hij een paard weg. En toen gaf hij ook nog een toren weg... Jessica de Haas' gelijke, misschien zelfs wat betere, stelling stortte in toen zij pionverlies over het hoofd zag. Gelukkig had Rik Hendriks zijn goede vorm behouden; alweer werd een tegenstander vast gezet met prima positiespel, en dan is het gewoon wachten op de onvermijdelijke fouten. Mijn tegenstander kwam in een van mijn lijfvariantjes terecht, waardoor ik direct een initiatief kreeg dat kon worden uitgebouwd tot een doorslaande aanval.
Dit tweede puntverlies maakt het moeilijker, maar nog niet onmogelijk, verder te dromen...

HSC 5 (1512)HMC Calder 7 (1478)4 - 4
Jos van der Tol (2086)Ekko Oosterhuis (1662)1 - 0
Rik Hendriks (1462)Thijs Jacobs (1405)1 - 0
Willem Kuurstra (1541)Pepijn Obels (1580)0 - 1
Jessica de Haas (1429)Niels Sloesen (1393)0 - 1
Chris van der Aa (1315)Robert van Lith (-)0 - 1
Ellen Meijer (1521)Han Weijer (1423)1 - 0
Johan van der Tol (1336)Jan Gerritsen (1438)˝ - ˝
Mark Jongeling (1402)Fred Slikboer (1448)˝ - ˝


Terug naar boven

5 november 2005: Nuenen 2 - HSC 5 (door Jos van der Tol)
Door de 5-3 overwinning op Nuenen 2 kan HSC 5 weer naar boven kijken. Nuenen 2 is een degradant uit de tweede klasse, en dus op papier een geduchte tegenstander. Het was even spannend, maar uiteindelijk wisten we toch redelijk overtuigend te winnen. Chris van der Aa opende de score. Hij was al een zeer veelbelovende stelling aan het opbouwen toen zijn opponent een dreiging overzag. Chris incasseerde dankbaar het weggegeven materiaal. Johan van der Tol was de volgende die klaar was. Hij speelde best goed, probeerde van alles, maar de Nuenen-speler gaf geen echte kansen weg. Remise dus. Ikzelf (Jos van der Tol) breidde onze voorsprong uit in een niet erg bijzondere partij. Wel meldde mijn tegenstander op een zeker moment: "Volgens mij is het remise!" Dat moet een grapje geweest zijn; op dat moment stond hij al een kwaliteit en twee pionnen achter. Drie zetten later ging hij mat. Ellen Meijer bracht ook nog een half punt binnen. Zij overspeelde in feite haar tegenstander, kreeg ruimteoverwicht en alle belangrijke velden in handen, maar kon toen geen goed vervolg vinden. De partij liep daardoor vast. Daarna kwam Nuenen 2 terug in de wedstrijd. Jessica de Haas moest met zwart tegen de Nuenenaar met de hoogste rating, en zag die een enorme aanvalsopstelling opzetten. Dat kostte haar teveel materiaal. Mark Jongeling liet zich beetnemen met een zeer bekende openingsval. Dat was dus 3 - 3, en de beslissing moest nu komen uit de partijen van Willem Kuurstra en Rik Hendriks. Willem had zich na een openingsfout langdurig moeten verdedigen, maar deed dat zo goed dat hij volgens mij beter kwam te staan. Dat bleek echter irrelevant toen een hectische tijdnoodfase aanbrak. Willem's tegenstander ging daarbij op de 35e zet door de klok. Daarmee was onze overwinning in feite binnen, want Rik speelde voor de derde achtereenvolgende keer een heel goede partij op bord 2. Hij overrompelde zijn tegenstander, drong met twee paarden binnen, veroverde een kwaliteit en liet de arme witspeler in een lang eindspel volkomen kansloos. Er is dus vooruitgang zichtbaar in de prestaties van HSC 5. De sterkste tegenstanders moeten echter nog komen...

Nuenen 2 (1505)HSC 5 (1512)3 - 5
Ad van Bakel (1452)Jos van der Tol (2086)0 - 1
George Dujardin (1663)Rik Hendriks (1462)0 - 1
Peter van Brussel (1384)Willem Kuurstra (1541)0 - 1
Willem van der Heijden (1735)Jessica de Haas (1429)1 - 0
Anton van Lier (1577)Chris van der Aa (1315)0 - 1
Dick Warbout (1414)Ellen Meijer (1521)˝ - ˝
Wim Verheecke (1444)Johan van der Tol (1336)˝ - ˝
Harrie Vrijhoeven (1374)Mark Jongeling (1402)1 - 0


Terug naar boven

15 oktober 2005: HSC 5 - Gardé 3 (door Jos van der Tol)
Het was groot, het was gezellig, al die HSC-teams en hun tegenstanders bij elkaar op zaterdag 15 oktober, maar HSC 5 was toch lichtelijk teleurgesteld. Gardé 3 was ook vorig seizoen een van onze tegenstanders, en dat leverde toen met twee invallers een mooie 6˝ - 1˝ overwinning op. Nu, met grotendeels dezelfde spelers, werd het 4 - 4. Het gemis van Willem Kuurstra deed zich toch wel gevoelen, omdat een aantal spelers een hoger bord dan normaal moest bespelen, en dat ging niet helemaal goed. Johan (we hebben er nu nog maar een...) opende de score. Hij profiteerde van de zwakten in de stelling van zijn tegenstander, veroverde enkele pionnen en schoof het keurig uit. Daarna werd het minder: Chris veroverde een pion op de verkeerde manier en zag de zwarte stukken gretig gebruik maken van de ontwikkelingsvoorsprong en de open lijnen. Ellen had een pion meer, maar kreeg een aanval te verduren, waarna ze zowel die pion als de stelling kwijtraakte. Invaller Bob speelde verdienstelijk, en had lange tijd kansen. Uiteindelijk kwam hij een pion achter, en dat kwam niet meer goed. Toen werd het tijd voor een Helmond's kwartiertje. Mark speelde slecht (kwaliteit weggegeven, stukverlies overzien), zijn tegenstander slechter (stuk niet gepakt, zelf hout weggegeven). Dat was een meevaller. Wie wel heel goed speelde was Rik, die ik dit seizoen op het tweede bord wil laten spelen. Rik pakte een ruimteoverwicht, begon druk uit te oefenen, de gaten in de zwarte stelling te observeren, kortom: prima positiespel. Toen de fout kwam was hij er als de kippen bij om die af te straffen. Ikzelf kon het vierde punt scoren met een doorbraakcombinatie. Jessica was als laatste klaar, maar kwam niet in de buurt van het verlossende halve punt. Zij had al vroeg in de partij een kwaliteit verloren, en dat kwam niet meer goed. Volgende keer beter!

HSC 5 (1507)Gardé 3 (1446)4 - 4
Jos van der Tol (2086)Mirko Bauer (1639)1 - 0
Rik Hendriks (1460)Willy Ahrens (1472)1 - 0
Jessica de Haas (1429)Martien Bouten (1609)0 - 1
Chris van der Aa (1315)Karl Raemakers (-)0 - 1
Ellen Meijer (1521)Wessel Veerbeek (-)0 - 1
Mark Jongeling (1401)Clemens van Gogh (1293)1 - 0
Johan van der Tol (1336)Jack Winters (1338)1 - 0
Bob van Heijster (-)Erik Hoefsmit (1322)0 - 1


Terug naar boven

24 september 2005: HSC 4 - HSC 5 (door Jos van der Tol)
Op zaterdag 24 september vond er een uniek spektakel plaats: de twee laagste teams van HSC speelden in het kader van een serieuze voorbereiding op het seizoen een oefenwedstrijd. Omdat helaas onze eerste twee teams uitspeelden was ons speellokaal niet beschikbaar, maar dat werd opgevangen door Wim Hordijk, die regelde dat we in de Betlehemkerk konden spelen. Een groter probleem was de opkomst, HSC 5 kwam met zes spelers, maar HSC 4 slechts met vier! Blijkbaar hadden veel spelers voor deze oefenwedstrijd geen mogelijkheid (of geen zin?) te spelen.
Allereerst moesten de teams natuurlijk op gelijke sterkte gebracht worden. HSC 5, ook niet de flauwste, stond zijn eerste bordspeler (ondergetekende) daarom af. De vijf partijen die op deze manier gespeeld konden worden gingen als volgt:
Bord 1: Mark Jongeling wilde het wel eens proberen tegen zijn teamleider, en stortte zich dapper in complicaties. Maar die bleken uiteindelijk toch gunstig voor mij.
Bord 2: Rik Hendriks verraste Wim Hordijk al direct na de opening met een mooie combinatie, die twee pionnen opleverde. Wim probeerde van alles om compensatie te vinden, maar het gevolg was slechts dat Rik weer met een combinatie kwam: dit keer met mat als resultaat.
Bord 3: Chris van der Aa en Roel van de Donk speelden aanvankelijk een gelijkopgaande partij, maar toen de stelling open kwam bleken Roel's stukken effectiever binnen te dringen.
Bord 4: Jan de Groot en Ellen Meijer stonden afwisselend beter, maar in het eindspel bleek Ellen's paardenpaar (op c4 en d4) veel beter dan Jan's loperpaar (op c1 en d1).
Bord 5: Theo Claassen veroorloofde zich een langzame ontwikkeling, waardoor Johan van der Tol een machtige aanvalsstelling kon opbouwen. Theo won een kwaliteit, maar het was met hem gedaan toen Johan offers naar de zwarte koning begon te smijten.
De conclusie van de oefenwedstrijd kan luiden dat de jonge HSC 5-spelers weer progressie lijken te hebben geboekt. Zou het dit seizoen dan gaan lukken?

HSC 4 (1551)HSC 5 (1407)2 - 3
Jos van der Tol (2086)Mark Jongeling (1401)1 - 0
Wim Hordijk (1584)Rik Hendriks (1460)0 - 1
Roel van de Donk (1442)Chris van der Aa (1315)1 - 0
Jan de Groot (1335)Ellen Meijer (1521)0 - 1
Theo Claassen (1305)Johan van der Tol (1336)0 - 1


Terug naar boven