Uitslagen en korte verslagen van HSC A

7 april 2009: HSC A - De Drie Torens B (door Maarten Smit)
Dinsdag 7 april speelden we de laatste wedstrijd van het seizoen. Als we zouden winnen van De Drie Torens B uit Tilburg, dan hielden we een theoretische kans op het kampioenschap. Mierlo-Geldrop A zou dan wel zo vriendelijk moeten zijn in ieder geval te winnen van koploper Stukkenjagers C.
Maar de eerste horde bleek al niet te nemen. Ik meende in een iets betere stelling een interessant stukoffer te moeten brengen, waar ik ook voor een saaie afwikkeling met een piepklein voordeeltje had kunnen kiezen. Voor het stuk ontving ik twee pionnen terwijl de toren van mijn opponent onontwikkeld bleef; mooie compensatie zou je denken. Nadeel was wel dat een sterk vijandelijk paard midden op het bord me lastig bleef vallen. Toen ik verzuimde torens te verdubbelen, omdat ik abusievelijk dacht anders mat te gaan, verloor ik een tweede stuk waarna ik kon opgeven. In de analyse bleek dat torenverdubbeling een interessante stelling zou hebben opgeleverd die nog alle kanten op had kunnen gaan.
Door mijn nul en de slechte stelling van Paul moest Pascal gaan forceren, alhoewel hij dat wellicht bij elke andere tussenstand ook wel zou hebben gedaan. Als je 6 uit 6 hebt, dan wil je je 100%-score immers handhaven. Het na een bijzonder saai middenspel ontstane toreneindspel was potremise en toen hij niet snel genoeg ging lopen met zijn koningsvleugelpionnen, was het zijn tegenstander die aan de andere kant toesloeg.
Paul stond zoals gezegd al snel dubieus, verloor een stuk en bleef hierna stug door spelen. Hij verspeelde nog meer materiaal en liet zijn opponent zelfs een extra dame halen. In de uitvluggerfase, beide minder dan een minuut, toverde hij middels een dameoffer nog een fraaie pattruc uit de hoge hoed. Zijn tegenstander liet zich jammer genoeg niet foppen en liet de dame staan, waarna Paul niets anders restte dan opgave.
Bart maakte de nederlaag iets dragelijker door in het late eindspel te winnen. Hij had steeds een pion voor gestaan en nadat hij een zinderende tijdnoodfase had overleefd, bleef er een eindspel van paard en loper over met drie pionnen tegen twee. Dit leek remise te gaan worden, hoewel Bart uiteraard nog wel kansen zag. Zijn tegenstander maakte het hem gemakkelijk door een vol stuk in de aanbieding te doen.
Met negen matchpunten zijn we dit seizoen als derde geëindigd. Dat moet volgend seizoen beter kunnen!

HSC A (2062)De Drie Torens B (1899)1 - 3
Bart Dekker (2218)Mark Clijsen (2124)1 - 0
Paul van Asseldonk (2057)Joost van den Bighelaar (1948)0 - 1
Maarten Smit (1992)Ad Mutsaers (1814)0 - 1
Pascal Boudewijns (1979)Elias Thijsse (1710)0 - 1


Terug naar boven

16 maart 2009: Eindhoven - HSC A (door Maarten Smit)
Op maandag 16 maart speelde HSC A de laatste uitwedstrijd van het seizoen. In en tegen Eindhoven mochten we proberen de druk op koploper Stukkenjagers C op te voeren, zodat we bij een eventuele misstap klaar zouden staan om het kampioenschap in te pikken.
Pascal was als eerste klaar en sloeg opnieuw toe. Hij heeft nu de fantastische score van 6 uit 6! Ik laat me nogal eens laatdunkend uit over zijn spel, maar ik moet toegeven dat hij vanavond oud-lid Jan Mascini bijzonder overtuigend aan de kant zette. Middels een niet echt voor de hand liggende combinatie won hij een pion, met behoud van goede stelling. Al snel volgde een tweede pion, waarna hij de partij uitmaakte door de witte koning midden op het bord mat te zetten.
Tja, daar kan ik een voorbeeld aan nemen. Mijn opponent was dan op papier wel duidelijk sterker dan die van Pascal, maar het was schrijnend te zien hoe weinig ik kon bereiken. Totaal planloos zag ik hoe mijn tegenstander zijn stelling versterkte en me langzaam maar zeker wegdrukte. Na pionverlies was het in hogere zin verloren; mijn stukverlies versnelde het einde slechts. Frustrerende partij.
Dan Paul. Hij had al heel snel een pion weten te winnen en leek af te stevenen op een eenvoudige overwinning tegen de invaller in het Eindhovense team (de beoogde tegenstander bleek om acht uur in Duitsland te vertoeven). Een sterke vrijpion was aanleiding voor Paul om een stuk te offeren. Dit offer bleek niet alleen onnodig, het was nog incorrect ook. Als de zwartspeler in de tijdnoodfase de juiste zetten had gevonden, zou er een tweede stuk afgegaan zijn. Zoals het ging ontstond er een eindspel met ongelijke lopers dat ondanks Paul's pluspion potremise was. Een onbegrijpelijke blunder van de Eindhovenaar zorgde er echter voor dat er een witte pion kon promoveren.
Dat extra halfje leek op dat moment niet zo belangrijk, maar uiteindelijk leverde ons dat wel de overwinning op. Bart had na een moeizaam middenspel een kwaliteit moeten inleveren, maar kon in de tijdnoodfase via tactische grappen eerst een pion en later een stuk veroveren. Nu leek het gewonnen voor hem, maar de stelling bleef ingewikkeld. Na in de uitvluggerfase een eenvoudige winst te hebben laten liggen kon zijn tegenstander de kleine kwaliteit terugwinnen, maar het resterende ongelijke lopereindspel bleek remise.
Een benauwde maar terechte overwinning derhalve.

Eindhoven (1881)HSC A (2062)1½ - 2½
Hans Bosscher (2061)Bart Dekker (2218)½ - ½
Jan Toorman (2000)Maarten Smit (1992)1 - 0
Simon Glückstern (1636)Paul van Asseldonk (2057)0 - 1
Jan Mascini (1828)Pascal Boudewijns (1979)0 - 1


Terug naar boven

3 maart 2009: HSC A - De Combinatie A (door Maarten Smit)
Dinsdag 3 maart mocht HSC A in de vijfde ronde aantreden tegen De Combinatie A. Normaal gesproken beslist dit duel wie er kampioen wordt in klasse C1, dit keer staan beide teams echter in de middenmoot.
Paul was er vandaag niet bij, waardoor Frans maar weer eens meedeed. Hij speelde een overtuigende partij waarbij het bezit van de d-lijn hem na een penning een kwaliteit opleverde. Hierna liet de winst niet lang meer op zich wachten.
Pascal kwam in de opening met een naar mijn mening zeer dubieus stukoffer tegen twee pionnen. Zijn jonge opponent verdedigde lange tijd naar behoren en leek dan ook te gaan winnen. Toen hij echter alsnog mis tastte won Pascal het stuk terug, waarna hij aldus beloond werd voor zijn moed. Deze overwinning betekent dat hij - met nog twee ronden te gaan - topscorer is geworden van dit team!
Bart was de volgende die won. Zijn tegenstander had een pion geïnvesteerd, en daarna nog een, voor aanval. Bart kwam in tijdnood, maar wist zijn verdediging rond te krijgen, waarna zijn tegenstander de strijd staakte.
Ik zat nooit lekker in de partij, nadat ik in de opening met een nieuwtje (althans voor mij) geconfronteerd werd. Ik nam een paar verkeerde beslissingen en moest lijdzaam toezien hoe mijn tegenstander zijn stelling verbeterde. In mijn tijdnood kwam hij ook nog met een correct stukoffer, direct gevolgd door een kwaliteitsoffer. Hierna was het dweilen met de kraan open voor mij. Een verdiende nederlaag derhalve.
Maar de teamoverwinning was al binnen, waardoor we met onze tweede plaats kleine kansjes houden op het kampioenschap.

HSC A (2008)De Combinatie A (1956)3 - 1
Bart Dekker (2218)Jos Swinkels (2034)1 - 0
Maarten Smit (1992)Stefan Rooijakkers (1987)0 - 1
Pascal Boudewijns (1979)Maurice Swinkels (1972)1 - 0
Frans van Neerven (1841)Chantal van Eijk (1831)1 - 0


Terug naar boven

27 januari 2009: Mierlo-Geldrop A - HSC A (door Maarten Smit)
Op dinsdag 27 januari werd in de vierde ronde van de avondcompetitie opnieuw een uitwedstrijd gespeeld. Dit keer naast de deur in Mierlo, waar we mochten aantreden tegen het eerste team van de fusieclub Mierlo-Geldrop. Hoewel we gemiddeld per bord 176 ratingpunten meer hadden dan onze opponenten gingen we vandaag teleurstellend, maar volkomen verdiend met 2½ - 1½ onderuit.
In mijn partij tegen clubgenoot Albert leek de stelling na de opening al snel te vervlakken. Ik besloot tot het dubieuze f2-f4 om wat leven in de brouwerij te brengen. Deze zet werd bejubeld door de ook in de zaal aanwezige Rob de Topper, die bezig was met zijn partij voor HSC B. Albert wist echter wel raad met de zet en ik moest lijdzaam toezien dat hij de touwtjes stevig in handen kreeg. Hij veroverde een pion en ik kwam weer eens in flinke tijdnood. In de daarop volgende fase raakte hij echter het spoor bijster, terwijl hij toch nog meer dan een kwartier over had. Ik kon de pion heroveren en aangezien er nu een volkomen gelijk dame-lopereindspel overbleef, kon ik Albert's remiseaanbod nauwelijks weigeren.
Bart kwam nauwelijks in zijn spel vandaag. Zijn tegenstander was de kersverse Brabants Kampioen tot twintig jaar, Peter Lombaers, en deze wist zijn al prettige stelling langzaam maar zeker te verbeteren. In hevige tijdnood gekomen kon Bart de complicaties niet langer de baas blijven, waardoor hij uiteindelijk verloor.
Gelukkig wist Pascal zijn partij te winnen, zijn vierde punt op rij! Tegenstander Han Saft had hem een week eerder nog te grazen genomen in het Oost-Brabanttoernooi en Pascal wilde revanche. Net na de opening, een Wolga, leek dat er niet in te zitten, maar nadat hij zijn gambietpion terug won was de stelling bijzonder lekker voor zwart. Nadat de a-pion veroverd werd bleef er een gedekte vrijpion op c5 over en die besliste het duel.
Alle ogen waren hierna gericht op Paul, maar diens stelling tegen clubgenoot Pim beloofde niet al te veel, eigenlijk de hele avond al. Laatstgenoemde kon via een paardzet een dame en twee torens tegelijk aanvallen en dit leverde hem een kwaliteit op. Omdat er hierna nog geforceerd enkele pionnen sneuvelden restte Paul niets anders dan opgave.
Onze rol in deze competitie lijkt hiermee uitgespeeld. Medekoploper Stukkenjagers C won namelijk wel, zij het met moeite, en heeft de beste papieren voor het kampioenschap.

Mierlo-Geldrop A (1877)HSC A (2053)2½ - 1½
Peter Lombaers (1949)Bart Dekker (2190)1 - 0
Pim Blijlevens (1955)Paul van Asseldonk (2059)1 - 0
Albert Coenen (1877)Maarten Smit (2013)½ - ½
Han Saft (1728)Pascal Boudewijns (1951)0 - 1


Terug naar boven

3 december 2008: Stukkenjagers D - HSC A (door Maarten Smit)
Op woensdag 3 december mochten we in de derde ronde van de avondcompetitie naar Tilburg. In 'De Kerktuin' werden maar liefst vijf avondwedstrijden gespeeld. De Stukkenjagers schijnen zelfs zeven (!) avondteams te hebben, waarvan er vijf in de hoogste klasse spelen. Onze opponent was Stukkenjagers D dat voor aanvang van deze wedstrijd puntloos onderaan stond. We waren het eigenlijk aan onze stand verplicht met grote cijfers te winnen vandaag, zeker na het zien van hun opstelling.
Paul was als eerste klaar. Hij had na de opening al een flink aantal tempi gewonnen en zijn tegenstander raakte in het nauw. Na pionverlies stortte diens stelling volledig in.
Pascal leek wat beter uit de opening te zijn gekomen, maar moest nog wel even zijn gambietpion zien terug te winnen. Dat lukte in het dubbele toreneindspel met allebei ook nog een loper van dezelfde kleur. Dit was het moment voor de tegenstander om remise aan te bieden, maar het was Pascal's goed recht om te weigeren. Hij kon na ruil van een toren en een loper een verre vrijpion creëren en won hierna op techniek.
Ik stond na de opening duidelijk beter, zeker nadat ik op tactische wijze mijn isolani had weten op te lossen. Mijn opponent zag zich nu genoodzaakt een pion te geven, maar in plaats van daar op in te gaan, meende ik met een sterk kwaliteitsoffer te moeten komen. Zwart reageerde adequaat door niet onmiddellijk te slaan, maar een sterke damezet te spelen. Ik had nu met een fraaie torenzet groot voordeel kunnen behalen, maar in de vooruitberekening had ik een stukoffer gepland, en dat speelde ik dan ook. In die combinatie zat echter een lek met als resultaat dat ik na enkele krachtzetten een stuk achter bleef tegen een schamele pion. In mijn tijdnood kwam daar zowaar nog een tweede pion bij en toen mijn tegenstander ineens zijn paard wegblunderde, mocht ik de partij zelfs nog winnen. Hij was not amused om maar even een understatement te gebruiken...
Bart kon in het middenspel een vijandige loper insluiten, maar moest daar twee pionnen voor opgeven. De tegenstander had compensatie, zeker nadat Bart niet de beste verdediging had gekozen. In gevaar kwam hij echter nooit en de materiële voorsprong was uiteindelijk beslissend.
Na deze 4 - 0 zege moeten we de eerste plaats nog altijd delen met Stukkenjagers C, dat De Combinatie met dezelfde cijfers afserveerde.

Stukkenjagers D (1700)HSC A (2053)0 - 4
Bas Rosheuvel (1797)Bart Dekker (2190)0 - 1
Maykel van Rijen (1711)Paul van Asseldonk (2059)0 - 1
Bastiaan van de Rijt (1676)Maarten Smit (2013)0 - 1
Jeroen van de Rijt (1616)Pascal Boudewijns (1951)0 - 1


Terug naar boven

11 november 2008: HSC A - Stukkenjagers C (door Maarten Smit)
Dinsdag 11 november trad HSC A in de tweede ronde van de avondcompetitie aan tegen Stukkenjagers C uit Tilburg. Onze gasten belden net na achten naar De Molen met de mededeling dat ze een kwartier later zouden arriveren. Dat werd dus een half uur, maar gelukkig zijn wij de flauwsten niet en hadden dan ook keurig gewacht zonder de klokken aan te zetten.
Paul was er vandaag niet bij en zo mocht teamcaptain Frans van zichzelf een partijtje meepikken. In een rustige partij werden enkele stukken geruild, daarna de dames, en het was eigenlijk wachten op een remiseaanbod. De tegenstander deed het voorstel uiteindelijk en Frans stemde er mee in. De tegenstander verzuchtte: "Ik kwam er niet door".
Na een merkwaardige koningszet net na de opening dacht de tegenstander van Pascal onmiddellijk te kunnen profiteren middels een pionoffer. De verwachte compensatie bleef echter uit en nadat er ook nog een kwaliteit af ging, had Pascal geen moeite meer het eindspelletje te verzilveren.
Op de topborden ontspon zich een hevige strijd. In de tijdnoodfase wisten de HSC'ers, tot opluchting van de teamcaptain, de tijdcontrole te halen; beiden hadden nog vijf seconden over. Ik had in die fase mijn partij helaas al bedorven. Nadat ik veel beter uit de opening was gekomen speelde ik op een paar momenten niet de beste zet. Toch kreeg ik even later de mogelijkheid een kansrijk stukoffer op het bord te brengen. Mijn talentvolle tegenstandster weigerde, waarschijnlijk terecht, en nu had ik een paardmanoeuvre richting de rand van het bord moeten uitvoeren om groot tot winnend voordeel te verkrijgen. Het schijnt dat eersteteamspelers echter niet zo veel van briljante paardmanoeuvres begrijpen, en aangezien ik alweer enige jaren in dit team bivakkeer, zag ik het dus gewoon niet. Toch bleef ik voordeel houden, nadat ik mijn stuk opnieuw offerde, maar in mijn tijdnood speelde mijn opponente het bijzonder handig. Na loperruil was mijn stelling eigenlijk al verloren, hoewel ik me dat nog wel even liet bewijzen.
Bart moest nu de eer van het team zien te redden. Door een slimme zetvolgorde werd hij in een reguliere Scandinaviër gedwongen. Op zet 11 koos hij, in navolging van Pascal, voor een opmerkelijke koningszet. De koning in het midden met een bord vol stukken, maar wel een bekend idee in dit type stellingen. Nadat Bart een stuk offerde in het middenspel onstond een interessante stelling, die uiteindelijk uitmondde in een verhouding paard, loper en pionnen voor de tegenstander en toren en pionnen voor Bart. Dit werd kort daarna remise doordat de laatste witte pion sneuvelde. De wedstrijd eindigde hierdoor in een gelijkspel.

HSC A (1998)Stukkenjagers C (1963)2 - 2
Bart Dekker (2190)Mark Haast (2123)½ - ½
Maarten Smit (2013)Anne Haast (2145)0 - 1
Frans van Neerven (1839)Jan Otten (1821)½ - ½
Pascal Boudewijns (1951)Guus Vermeulen (1764)1 - 0


Terug naar boven

21 oktober 2008: WLC - HSC A (door Maarten Smit)
De laatste vier seizoenen was het gebruikelijk dat er in de eerste ronde van de avondcompetitie een HSC-onderonsje op het programma stond. Het B-team is echter vorig seizoen gedegradeerd en zo moesten we op zoek naar een nieuwe tegenstander voor de proloog. De competitieleider koppelde ons aan WLC en op dinsdag 21 oktober was het zo ver.
Bart had vantevoren aangekondigd niet mee te zullen doen, want zijn favoriete voetbalclub speelde. Op het verzamelpunt aan de Eikendreef aangekomen bleek Bart echter toch de chauffeur te zijn. PSV speelde blijkbaar op woensdag en dit had deze echte fan even gemist...
Nadat Pascal en ik waren ingeladen reden we naar Eindhoven. Paul reed alleen, zoals het een HSC 2-lid betaamt. Teamleider Frans kwam later op de avond nog even poolshoogte nemen.
De wedstrijd verliep moeizaam. Op mijn bord viel het nog wel mee. Ik won al snel een pion en nadat ik mijn dame had ingeruild voor twee torens kwam daar nog een pionnetje bij. Mijn stukken werkten prachtig samen, alleen kostte het me weer bijzonder veel tijd om het allemaal te bedenken. In tijdnood speelde ik het niet optimaal, maar wist toch een matnet te creëren waar niet uit te ontsnappen was.
Pascal kwam slechter uit de opening. In een gedrukte stelling was het moeilijk om tot spel te komen. Gelukkig liet zijn opponent z'n toren insluiten wat Pascal een kwaliteit opleverde. Hierna was het niet echt moeilijk meer het eindspel te verzilveren.
Paul leek niet door het degelijke bastion van zijn tegenstander te kunnen komen. Na dameruil werd de pionnenketen dichtgeschoven, waarna beide kemphanen het met één open (h-)lijn moesten doen. Remise leek onvermijdelijk, maar in de uitvluggerfase kon Paul via een truc in ieder geval zijn achtergebleven pion wegwerken. Nog steeds leek het gelijk, maar onze man bleek de handigste vluggeraar te zijn. Met aanvankelijk beduidend minder tijd op de klok joeg hij zijn tegenstander gewoon door de vlag. Waar die dinsdagavondpotjes met ene Joep toch niet goed voor zijn...
Bart had een lastige avond. Oud-lid Rudy Simons bediende zich van de Leningrader en er ontstond al snel een complexe stelling. Bart plaatste uiteraard weer een ontwikkeld paard terug naar de onderste rij; het lijkt zijn handelsmerk te worden. Uiteindelijk hielden beide een dame en een toren over. Dat Bart daarbij twee pionnen meer had was irrelevant, omdat beide koningen zeer onveilig stonden. Bart had eeuwig schaak kunnen en moeten geven, maar koos een verkeerd veld voor zijn dame. De schaakjes hielden op en nu was het de beurt aan Rudy. Helaas had hij hierna een geforceerde winst.
Met een 3 - 1 overwinning al met al een goed begin van de competitie.

WLC (1861)HSC A (2045)1 - 3
Rudy Simons (1987)Bart Dekker (2167)1 - 0
Henny Wilbrink (1839)Paul van Asseldonk (2033)0 - 1
Manuel Kanters (1816)Maarten Smit (2027)0 - 1
Dannie Beijk (1801)Pascal Boudewijns (1951)0 - 1


Terug naar boven