Uitslagen en korte verslagen van HSC A

1 april 2011: DSC - HSC A (door Danniël van Boxtel)
Op 1 april - no kidding - speelde HSC A in het verre Dongen de laatste avondcompetitiewedstrijd van dit seizoen. Bij minimaal een gelijkspel zouden we op de tweede plaats eindigen, achter het ongenaakbare Stukkenjagers A.
Hugo liet de sterke Maarten van der Burght alle hoeken van het veld zien. Hij won een kleine kwaliteit, drong met zijn toren op de zevende rij binnen en had oppermachtige lopers. Zou Hugo dan eindelijk zijn eerste externe overwinning van 2011 gaan boeken? Nee hoor! Waar bijna alle zetten zouden winnen koos Hugo in een moment van schaakblindheid een voorzetting die een vol stuk verloor. Van der Burght speelde het vervolg gelukkig niet optimaal, waarna Hugo nog met eeuwig schaak kon ontsnappen, ½ - ½.
Maarten trof de minst getalenteerd telg uit de schaakfamilie Haast. Hij kwam duidelijk beter uit de opening, maar vanwege de tegengestelde rochades was de stelling vlijmscherp en moest Maarten blijven oppassen. Hij miste naar eigen zeggen enkele goede kansen en moest vervolgens in een viertoreneindspel in remise berusten, 1 - 1.
Danniël verkreeg tegen Marcel Roeloffzen een ideale stelling in zijn gambietopening. Hij zag dat geforceerde dameruil ondanks de pion achterstand een gewonnen eindspel zou opleveren en had die zet al bijna uitgevoerd toen hij damewinst via een driezet meende te zien. Danniël keek nog eens goed, zag geen ontsnappingsmogelijkheid voor Roeloffzen en zag af van zijn originele plan. De damewinst zat er echter niet in; via twee tussenschaakjes kon de witte dame naar een prachtig veld wijken. Het witte paard kwam vervolgens winnend binnen, 2 - 1.
Pascal kwam uitstekend uit een Siciliaanse opening. Hij speelde op koningsaanval en bouwde een prachtige stelling op tegen Dick Carol. Toen moest Pascal echter kiezen uit een veelheid aan ogenschijnlijk goede zetten. Hij zag door de bomen het bos niet meer, vervolgde minder sterk en zag zijn koningsaanval verzanden. In een eindspel met een pion minder kreeg Pascal bij de 2 - 1 tussenstand een remiseaanbod. De resterende stelling was voor hem echt niet meer te winnen, zodat hij de handen mocht schudden, 2½ - 1½.
HSC A verloor derhalve geheel onnodig. Een overwinning met minimaal 1 - 3 behoorde halverwege serieus tot de mogelijkheden. Goede stellingen moeten echter wel gewonnen worden. Het seizoen werd met een teleurstellende vierde plaats afgesloten.

DSC (1806)HSC A (1959)2½ - 1½
Maarten van der Burght (2119)Hugo Faber (2098)½ - ½
Rob Haast (1663)Maarten Smit (2000)½ - ½
Dick Carol (1757)Pascal Boudewijns (1936)½ - ½
Marcel Roeloffzen (1686)Danniël van Boxtel (1801)1 - 0


Terug naar boven

1 maart 2011: HSC A - EGS (door Danniël van Boxtel)
HSC A heeft tegen de Eerste Goirlese Schaakvereniging een eenvoudige 3 - 1 overwinning behaald.
Pascal hanteerde een kansrijk Scandinavisch gambiet. Witspeler Bart Plasmans schatte de finesses van de zwarte opzet helemaal verkeerd in en leverde binnen tien zetten de pluspion en een vol stuk in. Opgeven was een serieuze optie, maar na die lange heenreis wilde Plasmans de partij liever nog enkele zetten rekken. De dames gingen echter snel van het bord en Pascal had uiteraard geen moeite om het eindspel met een stuk meer in winst om te zetten, 1 - 0.
Danniël speelde tegen Maarten de Wit een zet of tien Koningsindische theorie. Vervolgens deelde hij enkele vervelende speldenprikjes uit. De Wit reageerde niet optimaal en via een aardige breekzet kwam Danniël flink in het voordeel. De druk op de zwarte stelling werd allengs heviger en Danniël kon een mogelijkheid om een stuk tegen twee pionnen te winnen zelfs rustig laten lopen. In een inmiddels troosteloze ruïne ging De Wit op zet 24 door zijn vlag, 2 - 0.
Maarten en tegenstander Alex van Lanen brachten een geheel andere Koningsindische variant op het bord. Vanwege de tegengestelde rochades had de stelling ogenschijnlijk een scherp karakter. De zwartspeler offerde een pion voor koningsaanval, maar moest dameruil toestaan. Maarten won vervolgens nog een pion en had derhalve goede winstkansen. Van Lanen heeft zich nog met hand en tand verzet, maar de overwinning is nooit meer in gevaar gekomen, 3 - 0.
Paul trof de sterkste Goirlenaar. Pascal Graafmans kwam met voordeel uit de opening en werd zeer actief op de damevleugel, maar Paul vocht zich goed terug in de partij en had mooie tactische tegenkansen. De zwarte a-pion ging verloren, hetgeen niet zo erg was geweest als Paul de goede vervolgzetten zou hebben gespeeld. Hij greep echter mis, moest daarna een stuk geven om de witte a-pion af te stoppen en ging roemloos ten onder, 3 - 1.

HSC A (1940)EGS (1709)3 - 1
Paul van Asseldonk (2024)Pascal Graafmans (1920)0 - 1
Maarten Smit (2000)Alex van Lanen (1793)1 - 0
Pascal Boudewijns (1936)Bart Plasmans (1670)1 - 0
Danniël van Boxtel (1801)Maarten de Wit (1453)1 - 0


Terug naar boven

2 februari 2011: Stukkenjagers D - HSC A (door Danniël van Boxtel)
Het A-team is eindelijk op stoom gekomen. In Tilburg werd Stukkenjagers D op een zeer overtuigende 0 - 4 nederlaag getrakteerd. De twee matchpunten waren reeds binnen twee uur veiliggesteld.
Paul won erg gemakkelijk van Arend-Jan Meerwijk. Hij was met voordeel uit een Caro-Kann gekomen en kon hard toeslaan toen Meerwijk twee nutteloze zetten speelde. Een schijnstukoffer leverde een toren en twee pionnen op. Deze miniatuur heeft amper 15 zetten geduurd, 0 - 1. Na afloop werd er aan de bar tijdens de analyse van enkele zijvarianten overigens nog een onwaarschijnlijk mooi dameoffer gevonden.
Kort daarna liet Danniël het volgende punt noteren. In een geweigerd Wolgagambiet greep Guus Vermeulen helemaal mis in de strijd om het centrum. Danniël won een pion en had al zijn stukken ontwikkeld, terwijl de meeste witte stukken nog op de onderste rij stonden, met de koning in het midden. Hij won een tweede pion en de witte koning vond geen veilig heenkomen tegen de dreigende mataanval. Na 20 zetten mocht Danniël de felicitaties in ontvangst nemen, 0 - 2.
Pascal verloor in een Italiaanse opening twee tempi. Mark van den Berg profiteerde echter niet van het geboden initiatief. Pascal nam het heft weer in handen en won via een leuke combinatie een kwaliteit. Na dameruil was het resterende eindspel slechts een kwestie van techniek. Hij had rond de vijftigste zet de vis op het droge, 0 - 3. Deze partij zou de 25 zetten echter ook niet gehaald hebben als Pascal in de eerder genoemde combinatie een volle toren had gewonnen, hetgeen ook tot de mogelijkheden behoorde.
Maarten en tegenstander Sander Funk namen de tijd voor hun partij. Maarten offerde een pion en bouwde een heerlijke wurgstelling op. Het rijkelijk toegestroomde publiek stond inmiddels op de banken en scandeerde "vier, vier, vier!". De toeschouwers werden beloond voor hun enthousiasme. Nagenoeg in zetdwang gekomen wist Funk geen goede zet meer te produceren en na stukverlies kwam ook deze partij ten einde, 0 - 4. Ondanks de lange speelduur werden op dit bord eveneens niet meer dan 21 zetten uitgevoerd.
Na een matige seizoensstart is HSC A nu min of meer veilig. De teamleider verwacht nog twee overwinningen en een eindklassering in de bovenste helft van de middenmoot.

Stukkenjagers D (1837)HSC A (1940)0 - 4
Arend-Jan Meerwijk (1839)Paul van Asseldonk (2024)0 - 1
Sander Funk (1936)Maarten Smit (2000)0 - 1
Mark van den Berg (1847)Pascal Boudewijns (1936)0 - 1
Guus Vermeulen (1724)Danniël van Boxtel (1801)0 - 1


Terug naar boven

13 januari 2011: Waalwijk - HSC A (door Maarten Smit)
Op donderdag 2 december stond de eerste uitwedstrijd van het seizoen op het programma. We moesten een flinke reis gaan ondernemen naar het verre Waalwijk. Echter, het sneeuwde en het beloofde glad te worden deze avond. Chauffeur Danniël zag het terecht niet zitten om te gaan rijden en deze omstandigheden te trotseren. De overige teamleden waren het met hem eens. In overleg met de teamleider van de tegenpartij werd donderdag 16 december als nieuwe speeldatum vastgesteld.
Op donderdag 16 december stond de eerste uitwedstrijd van het seizoen op het programma. We moesten een flinke reis gaan ondernemen naar het verre Waalwijk. Echter, het sneeuwde en het beloofde glad te worden deze avond. Chauffeur Danniël zag het terecht niet zitten om te gaan rijden en deze omstandigheden te trotseren. De overige teamleden waren het met hem eens. In overleg met de teamleider van de tegenpartij werd donderdag 13 januari als nieuwe speeldatum vastgesteld.
Op donderdag 13 januari stond de eerste uitwedstrijd van het seizoen op het programma. We moesten een flinke reis gaan ondernemen naar het verre Waalwijk. Echter, ... Nee! Deze keer geen last van sneeuw, ijs, overstromingen, wervelstormen of andere narigheden. Wel regende het licht. Chauffeur Danniël zag het terecht zitten om te gaan rijden en deze omstandigheden te trotseren. De overige teamleden waren het met hem eens.
Paul speelde vandaag op het topbord. Niet de gevreesde Remco Sprangers, maar de voor ons onbekende Barry Plukkel was zijn tegenstander. Na een Franse opening had Paul al snel een ruimtevoordeel opgebouwd. Nadat de g-lijn geopend was kwam de partij na een blunder van de zwartspeler abrupt ten einde. Simpel schaak gevolgd door een torenzet had ondekbaar mat als gevolg.
Pascal is in de avondcompetitie vooralsnog beduidend minder op dreef dan in de externe competitie. Vanavond kreeg hij een openingssysteem te verwerken waarvan hij de finesses duidelijk niet doorgrondde. Zijn tegenstander kreeg een prachtige aanvalsstelling, terwijl Pascal totaal geen tegenspel had en zich tot verdedigen moest beperken. Eén fout was voldoende om via een kleine combinatie mat te gaan.
In mijn partij stond het bord al na tien zetten in brand. Ik was duidelijk in het voordeel, maar investeerde weer veel te veel tijd. Na 15 zetten had ik nog maar negen minuten over voor de laatste 25 zetten. Ik miste daardoor een directe winst, maar kon wel afwikkelen naar een gewonnen eindspel. Tot rust gekomen, na de notatie te hebben bijgewerkt, maakte ik op zet 44 echter een vreselijke blunder, waarna mijn opponent een geforceerde remisecombinatie had. Hij zag het gelukkig niet, blunderde op zijn beurt, en kon meteen opgeven.
Danniël had na een prettige Wolga een pionnetje voor het oprapen. Een extra paardzet bracht hem echter in de problemen, tenminste als zijn tegenstander op het juiste moment had gekozen voor de thematische opstoot e4-e5. Uit de analyse bleek dat hij dan hele goede remisekansen zou hebben gekregen. Maar zo ging het niet, hij speelde iets anders en Danniël verzilverde zijn pluspion zonder nog een kans weg te geven.
De wedstrijd eindigde derhalve in een 1 - 3 overwinning, onze eerste. Met de nummers 6, 7 en 8 uit de huidige tussenstand nog op het programma lijkt het nog best mogelijk om tot een redelijke eindklassering te komen.

Waalwijk (1836)HSC A (1944)1 - 3
Barry Plukkel (1921)Paul van Asseldonk (2001)0 - 1
Sander van Dijk (1972)Maarten Smit (2025)0 - 1
Robert Prins (1663)Pascal Boudewijns (1920)1 - 0
Joost Duquesnoy (1788)Danniël van Boxtel (1829)0 - 1


Terug naar boven

4 januari 2011: HSC A - Stukkenjagers A (door Danniël van Boxtel)
In de eerste externe wedstrijd van 2011 speelden we tegen het sterke Stukkenjagers A, een team met een gemiddelde rating van meer dan 2200. Helaas verloren we dit duel, zij het met minimale cijfers. Het resultaat kwam als volgt tot stand.
Pascal trof de talentvolle Anne Haast, een internationaal meester bij de vrouwen (WIM). Na een Scandinavische opening wist hij spoedig de dames te ruilen. In het dameloze middenspel bleek echter de klasse van de witspeelster. Met kleine zetjes werd Pascal steeds verder teruggedrongen. Een aardige combinatie leverde Haast een sterke vrije pluspion op en na de daaropvolgende afwikkeling had Pascal plotseling een volle toren minder, 0 - 1.
Danniël speelde tegen Mark Clijsen een onregelmatige opening. In een gecompliceerde stelling miste Clijsen een sterke voortzetting, waarna Danniël zijn ontwikkeling kon voltooien en zonder nadeel het middenspel bereikte. Een dubbelpion werd handig geruild tegen een zwarte pion, maar het resterende viertoreneindspel met ieder vier pionnen was voor geen van beide spelers te winnen. Ondanks de achterstand werd daarom tot remise besloten, ½ - 1½.
Maarten had voor de eerste helft van een Engelse partij erg veel bedenktijd nodig. Toen de stelling vervolgens echt ingewikkeld werd, had hij daardoor te weinig tijd over om de beste zetten te vinden. Mart Nabuurs won een pion en Maarten kwam niet tot dwingend tegenspel. De gedekte zwarte vrijpion op d3 leverde hem teveel kopzorgen op en leidde de nederlaag in, ½ - 2½.
Gerard viel in voor Paul en mocht tegen Bram van den Berg de zwarte stukken hanteren. Beiden pakten de opening op creatieve wijze aan. In een dynamisch evenwichtige stelling had Van den Berg drie keer dezelfde stelling op het bord kunnen brengen, maar dat weigerde hij bewust, evenals het remiseaanbod van Gerard. Hij gaf achteraf aan liever een leuke partij te spelen en die eventueel nog te verliezen dan na luttele zetten remise overeen te komen. Gerard lanceerde daarna een voor hem kenmerkende koningsaanval. Hij won een kwaliteit, ruilde de dames en stond compleet gewonnen in het eindspel. Direct nadat de partij op bord 2 in Tilburgs voordeel geëindigd was, gaf Van den Berg op, 1½ - 2½.

HSC A (1949)Stukkenjagers A (2207)1½ - 2½
Gerard van de Kerkhof (2020)Bram van den Berg (2238)1 - 0
Maarten Smit (2025)Mart Nabuurs (2195)0 - 1
Pascal Boudewijns (1920)Anne Haast (2254)0 - 1
Danniël van Boxtel (1829)Mark Clijsen (2140)½ - ½


Terug naar boven

9 november 2010: HSC A - De Drie Torens B (door Danniël van Boxtel)
HSC A is dit seizoen in een behoorlijk zware groep geplaatst. Een overwinning op De Drie Torens B zou daarom erg goed van pas komen. Gezien het surplus van gemiddeld meer dan 100 ratingpunten per bord waren we op papier in ieder geval kansrijk. Vooral de onderste borden zouden moeten kunnen scoren.
Paul voldeed aan de verwachtingen door een vol punt bij te dragen. In een Engelse opening koos Hans Thönissen bewust voor een tamme aanpak, naar eigen zeggen vanwege de kracht van Paul in open stellingen. Paul deed gezonde ontwikkelingszetten en verkreeg een licht overwicht. Thönissen dacht steeds langer na en ging uiteindelijk door zijn vlag, terwijl het spel eigenlijk nog op de wagen moest komen, 1 - 0.
Gerard en tegenstander Wilbert Kocken speelden een hyperscherp Koningsgambiet waar alleen zij iets van begrepen. Kocken neutraliseerde enkele urgente dreigingen en zette zijn stelling degelijk op. Het siert Gerard dat hij op de aanval bleef spelen en een stuk gaf voor de witte centrumpionnen. Kocken moest nu erg nauwkeurig gaan keepen om niet mat te gaan, maar hij vond een cruciale verdedigende zet en zag Gerard in tijdnood vervolgens een stuk weggeven, 1 - 1.
Maarten kwam met een klein plusje uit de opening en leek een sterk centrum te kunnen opbouwen. Hij meende eerst nog een aardig tussenzetje te hebben, maar dwong de dame van Joost van den Bighelaar daarmee juist naar een beter veld. Om pionverlies te voorkomen moest Maarten de stelling nu vervlakken en accepteren dat zijn voordeel verdween. Hij zag daarna geen mogelijkheden meer om op winst te spelen. De partij eindigde hierdoor in een vrij correcte remise, 1½ - 1½.
Danniël speelde tegen een oud-clubgenoot uit een vorig schaakleven. Hij kwam aardig uit de opening en zag Elias Thijsse een flexibele verdediging hanteren. In het vroege middenspel had Danniël een sterke koningsaanval kunnen lanceren, maar hij overzag in zijn berekeningen een essentiële zet. Danniël zag daarom af van dit plan, speelde een inferieure zet, verloor geforceerd een pion en kwam op de damevleugel volledig gekraakt te staan. Dreigend stukverlies kostte een tweede pion, waarna het eindspel ondanks creatief verdedigen niet meer te houden was, 1½ - 2½.
Dit was een onnodige en mogelijk kostbare nederlaag, waarvoor de oorzaak vooral op het laatste bord gezocht mag worden. Een overwinning op Waalwijk in de volgende ronde zou zeker helpen om de nare smaak weg te spoelen.

HSC A (1969)De Drie Torens B (1852)1½ - 2½
Gerard van de Kerkhof (2020)Wilbert Kocken (2085)0 - 1
Maarten Smit (2025)Joost van den Bighelaar (1935)½ - ½
Paul van Asseldonk (2001)Hans Thönissen (1719)1 - 0
Danniël van Boxtel (1829)Elias Thijsse (1669)0 - 1


Terug naar boven

28 september 2010: HSC A - HMC Calder (door Danniël van Boxtel)
Wanneer beide teams in de hoogste klasse van de avondcompetitie uitkomen, staat in de eerste ronde gewoonlijk de wedstrijd HSC A - HSC B op het programma. Het heeft de NBSB wedstrijdleider echter behaagd om het A-team dit seizoen in de Midden-Brabantse groep te plaatsen. Zodoende speelden we de eerste wedstrijd tegen het pittige HMC Calder A.
We kwamen op voorsprong door een eenvoudige en snelle overwinning van teamleider Danniël op veruit de zwakste Bosschenaar. Danniël kwam uitstekend uit de opening en mocht zich in een koningsaanval lekker uitleven. Na een loperoffer op h7 ging de zwarte koning binnen twintig zetten ten onder. Rob van Wijk en Gerard vonden in de analyse een nog overtuigendere winstweg, maar de gespeelde zetten waren ruim voldoende, 1 - 0.
Pascal mocht met de zwarte stukken de sterke meesterklasser Jasper Broekmeulen bestrijden. Hij kon zijn tegenstander in de eerste partijhelft prima bijbenen. Pascal koos vervolgens voor energiek tegenspel en moest zodoende enkele zwaktes in zijn stelling toestaan. De FM wist deze met grote precisie te belagen en kwam na een geniepig tussenzetje, dat onze kopman volledig had overzien, gewonnen te staan. Pascal lanceerde nog een kansrijkogend wanhoopsoffensief, maar Broekmeulen reageerde adequaat en tekende even later voor de gelijkmaker, 1 - 1. Pascal heeft goed gespeeld, maar zijn tegenstander was simpelweg te sterk.
Maarten kwam helemaal niet lekker in zijn spel. Opponent Joris Broekmeulen speelde de opening slapper dan slap en Maarten had voor de eerste tien zetten meer dan een uur bedenktijd nodig om een voor hem speelbare stelling te creëren. In het middenspel bleef Maarten naar activiteit streven, maar mede dankzij de slinkende bedenktijd nam hij in een complexe stelling enkele keren niet de beste beslissing. De jongste Broekmeulen wist een koningsaanval te ontplooien, enkele pionnen te winnen en af te wikkelen naar een gewonnen eindspel. De partij eindigde abrupt toen Maarten in zware tijdnood een volle toren verblunderde, 1 - 2.
Hugo moest nu winnen om een gelijkspel uit het vuur te slepen. Na de opening zag het er niet naar uit dat hem dat zou gaan lukken. In de Jänisch variant van het Spaans kwam Hugo immers nogal gedrukt te staan. Loek Mostertman weifelde echter te lang om een koningsaanval in te zetten en Hugo kon enkele stukken en de dames ruilen en een gelijkwaardig viertoreneindspel bereiken. Hugo kreeg hierin een pion cadeau, won later nog een tweede pion en haalde de tijdcontrole. Onze hoop steeg tot grote hoogte, totdat Hugo in die gewonnen stelling ruim zes minuten over zijn 41e zet ging nadenken. Mijn verbazing was enorm toen Mostertman op dat moment zijn hand reikte om op te geven, zonder dat Hugo na die lange denkpauze überhaupt een zet had geproduceerd. Ik had het me, zeker met de aanstaande tweede tijdnoodfase, toch nog even door Hugo laten bewijzen! Blijkbaar was het pleidooi van de overige HMC'ers om snel een einde de partij aan te maken en mee naar huis te gaan echter voldoende overtuigend.
Het 2 - 2 gelijkspel was een goede afspiegeling van de verhoudingen in deze wedstrijd.

HSC A (1961)HMC Calder (1986)2 - 2
Pascal Boudewijns (1920)Jasper Broekmeulen (2350)0 - 1
Hugo Faber (2078)Loek Mostertman (2036)1 - 0
Maarten Smit (2018)Joris Broekmeulen (1984)0 - 1
Danniël van Boxtel (1829)Jan Gerritsen (1573)1 - 0


Terug naar boven