Uitslagen en korte verslagen van HSC 1 in het Oost-Brabant toernooi

24 mei 2008: HSC 1 - Gardé
Nog geen verslag ontvangen.

 
HSC 1 (1798)Gardé (1758)1½ - 4½
Paul van Asseldonk (2003)Jan Broekhuis (1889)½ - ½
Long Trân (1845)Martijn Cox (1728)½ - ½
Frans van Neerven (1838)Coen Winters (1807)½ - ½
Joep Peeters (1841)Jacco Vermeulen (1770)0 - 1
Ton van der Zanden (1728)Jack Sonnemans (1712)0 - 1
Roel van de Donk (1530)Peter Thijssen (1639)0 - 1


Terug naar boven

29 april 2008: Gemert - HSC 1 (door Roel van de Donk)
Om 19.30 uur kwam ik aan bij De Molen, waar ik rond die tijd had afgesproken met de rest van HSC 1. Langzaam deed ik de deur open en stapte naar binnen. Verbazing en blijdschap streden in mijn hart. Het hele Helmondse team was al aanwezig, wat een motivatie, wat een strijdlust! Tranen schoten in mijn ogen, maar als man mag ik die natuurlijk niet tonen, dus ik pinkte ze snel weg. Aan een tafeltje werden de eerste versnaperingen van de avond al genuttigd. Snel werd een logistiek plan gevormd. Ton bood zijn klassieke bolide aan als vervoer voor het team, waarbij het wel een voorwaarde was dat Paul in het midden ging zitten op de achterbank, want, zoals Ton zei: "Dan kan ik tenminste nog wat zien in mijn achteruitkijkspiegel".
Zo gezegd zo gedaan, na het achterover gieten van de versnaperingen reden we in formule-1-stijl richting de gemeente waar de historische slag plaats zou vinden, Gemert.
Daar aangekomen gingen we verder waar we in Helmond mee opgehouden waren, het nuttigen van versnaperingen. Onderwijl werd met slinkse opmerkingen het moraal van de tegenstander de grond in geboord. "Joep is deze club ontgroeid, en hij zit bij ons op bord 6". Zoals de eindstand toont heeft dit bijzonder goed gewerkt.
Uiteindelijk toch maar aan het schaken gegaan. Jos mocht het hoogste bord pakken, en wist hier heel snel voordeel te behalen. Het centrum werd vlot gedomineerd en hij ruilde een toren tegen twee stukken. De tegenstander werd vervolgens van het bord gespeeld.
Joep begon twijfelachtig, hij had minder ruimte en een slechte loper. Ik zag ook geheel tegen de verwachtingen in tomatensap staan aan zijn kant van het bord. Dit was een verontrustend teken. Door het lopen van pionnen op de koningsvleugel en de stelling te forceren ontstond voor Joep meer ruimte, maar hij hield de slechte loper, en zijn koningstelling verzwakte. Nu stond er een Bitter Lemon, nog steeds een slecht teken. Een mataanval moest redding brengen, nu stond er een glas bier, dit zegt al genoeg. Na het winnen van een pion volgde snel een stuk en dan een toren.
Paul begint goed en speelt heel actief. Zijn a-pion gaat al snel naar de andere kant van het bord, waar deze wacht tot de weg vrij is voor promotie. Paul weet met druk een stuk te winnen voor een pion, en geeft op het juiste moment dit stuk terug voor de promotie van zijn vrijpion.
Ton en zijn tegenstander begonnen beide met het oprukken van de pionnen. Ton wist de twee lopers van zijn tegenstander klem te zetten, en met de koning aan de andere kant van het bord miste de tegenstander nu teveel verdediging. Ton buitte dit uit met een mooie mataanval met meerdere stukoffers.
Roel opent met het Engels, en zijn tegenstander is hier niet zo bekend mee lijkt het. Snelle pionwinst is het gevolg, en hierdoor ontstaat een constante druk op de stelling van de tegenstander. Na lang spel valt de tweede pion. Hierna wordt de stelling onhoudbaar en kan Roel het punt binnenhalen.
Millo ruilde zijn toren en een pion tegen twee stukken van de tegenstander. Hierna stond Millo veel actiever en leek de winst al verzekerd. Op een gegeven moment besloot Millo toch maar remise aan te nemen, ook al stond hij iets beter. Waarschijnlijk had dit iets te maken met de vele toepers in het cafégedeelte.
Met deze prachtige overwinning is de zege in de poule A1 veilig gesteld. Binnenkort op een nog niet bekende datum en een niet bekende locatie zal de finale gespeeld worden tegen Gardé. Vol goede moed gaan we voor de beker!

 
GemertHSC 1 (1764)½ - 5½
Leo van der Niet (-)Jos van der Tol (2100)0 - 1
Jan van Mierlo (1440)Joep Peeters (1845)0 - 1
Nico Vissers (1473)Paul van Asseldonk (1981)0 - 1
Peter Hommel (-)Ton van der Zanden (1728)0 - 1
Jos Baken (-)Roel van de Donk (1530)0 - 1
Vincent Dijsselbloem (-)Millo Labriaire (1397)½ - ½


Terug naar boven

8 april 2008: HSC 1 - Geldrop (door Roel van de Donk)
Op 8 april mochten we thuis spelen tegen onze vrienden uit Geldrop, die in Mierlo schaken. Dus die schaken sowieso nooit echt thuis bedenk ik me. Dat terzijde, stond HSC 1 een zware taak te wachten. Na een erbarmelijk slechte start van het toernooi met onnodig puntverlies tegen WLC en Mierlo leken de kansen op het kampioenschap al vroeg verkeken.
Echter, bij een andere sport is de bal rond en ook bij schaken blijkt dat zo te zijn. Alle teams hebben tot nu toe punten laten liggen, en we mochten tegen een verzwakt Deurne aantreden dat ons een hoop bordpunten heeft opgeleverd. Een riante overwinning op Geldrop was van belang om het kampioenschap weer in eigen hand te nemen, en wederom zat het mee: Geldrop miste twee sterke spelers.
Vol motivatie en enthousiasme was iedereen voor de afwisseling eens op tijd. Na een bijzonder korte speech van de wedstrijdleider viel al snel de stilte en gingen de hersentjes aan het werk. Paul en Millo wisten allebei als eerste duidelijkheid te verschaffen over de uitkomst. Ze stonden beide snel een stuk voor, en Millo gaf die deze keer niet terug. Om de partij te forceren wisselde Paul zijn stuk in voor drie pionnen, Millo schoof het rustig en solide uit.
Frans wist een open b-lijn te verkrijgen en via een penning op deze lijn verkreeg hij een pluspion. Helaas moest hij een aantal zetten later, wederom vanwege een penning, deze pluspion weer inleveren. De b-lijn van zijn tegenstander was nog steeds zwak, en na hard werken kreeg hij weer een pluspion in handen. Met de pluspion stevende Frans af op het promotieveld en zijn tegenstander moest een stuk inleveren om de kersverse dame van het bord te krijgen. En zo was het punt binnen.
Ook Joep stond volgens mij gelijk, maar toen ik even een tijdje niet keek stond ie opeens straal gewonnen, geen idee wat er is gebeurd.
Ton speelde in een stelling waar de pionnen het spel vast zetten een erg sterke partij. Met goede positionering van de stukken wist hij zijn tegenstander in het nauw te drijven en materieel voordeel te halen. Hij liet de eenvoudige winst liggen voor een mooie afwikkeling die de zaak snel in zijn voordeel besliste.
Roel kwam in het nauw doordat zijn tegenstander dreigde pionwinst te boeken. Roel besloot dit toe te laten en een tegenaanval te gaan doen op de koningstelling. Dit leverde een kwaliteit op tegen twee pionnen, maar de stelling van de tegenstander bleef moeilijk. Uiteindelijk zorgde tijdnood ervoor dat de zetten van de tegenstander minder accuraat werden, en mat was het gevolg.
Een geweldige 6 - 0 overwinning, zij het tegen een verzwakt Geldrop. Op Konninginnenacht zullen we in Gemert strijden voor de finalepositie.

 
HSC 1 (1720)Geldrop (1537)6 - 0
Paul van Asseldonk (1981)Bob Looije (1739)1 - 0
Joep Peeters (1845)Isa van Meel (1653)1 - 0
Frans van Neerven (1838)Teun van Loopik (-)1 - 0
Ton van der Zanden (1728)Mohamed Jabery (1509)1 - 0
Roel van de Donk (1530)Nadia Kukhianidze (1248)1 - 0
Millo Labriaire (1397)Sam Jabery(-)1 - 0


Terug naar boven

12 februari 2008: HSC 1 - Deurne
Nog geen verslag ontvangen.

 
HSC 1 (1704)Deurne (1565)5 - 1
Roel van de Donk (1530)n.o.1 - 0
Hans Nacinovic (1750)n.o.1 - 0
Frans van Neerven (1838)Tibor Hurkmans (1783)½ - ½
Paul van Asseldonk (1981)Harrie Verbaarschot (1642)1 - 0
Ton van der Zanden (1728)Ger Dekker (1675)½ - ½
Millo Labriaire (1397)Helene Vermeulen (1158)1 - 0


Terug naar boven

19 februari 2008: HSC 2 - HSC 1
Nog geen verslag ontvangen.

 
HSC 2 (1711)HSC 1 (1720)2½ - 3½
Roland Robinson (1782)Paul van Asseldonk (1981)0 - 1
Pascal Boudewijns (1944)Frans van Neerven (1838)1 - 0
Jack Ruijs (1780)Joep Peeters (1845)½ - ½
Rob Bakels (1626)Ton van der Zanden (1728)½ - ½
Wilfried van de Kimmenade (1696)Millo Labriaire (1397)½ - ½
Chris van der Aa (1437)Roel van de Donk (1530)0 - 1


Terug naar boven

12 februari 2008: HSC 1 - Mierlo (door Roel van de Donk)
Na een mooie lentedag in februari was het weer tijd om onze schaakkunsten te bewijzen tegenover onze Concullega’s uit Mierlo. Na een lange fietstocht kwamen zij uitgeput aan bij De Molen, waar ook langzaam het Helmondse team zich begon te verzamelen. Na het bijzonder rustig opzetten van de borden, Paul was namelijk aan de late kant dus er diende tijd gewonnen te worden, barstte na een korte maar krachtige speech van de wedstrijdleider het geweld los.
Paul begon ondanks de treuzelende acties van de wedstrijdleider met een achterstand van 20 minuten op de klok. De opening die volgde was onduidelijk en het middenspel was dat ook. Beide kanten leken een goede stelling te hebben. In tijdnood gaf Paul helaas onnodig een stuk weg, en hiermee de partij.
Ton mocht door zijn goede prestaties van dit seizoen plaatsnemen op bord 2, en hij heeft wederom bewezen een goed jaar te hebben. Na de opening had hij een lange pionnenketen opgebouwd die hem veel ruimte verschafte en een ijzersterke grip op de witte velden. De zwarte velden werden hierdoor wat zwakker, maar Ton zorgde ervoor dat de tegenstander deze zwakte niet uit kon buiten. Uiteindelijk wist Ton op vlag te winnen.
Mijnheer Frans nam zoals gewoonlijk plaats op bord 3. Tegen een d4-opening speelde hij iets wat volgens mij een Slavisch mandarijntje heet. Hij opende vervolgens een aanval op de zware stukken van zijn tegenstander met behulp van een sterk loperpaar. Zoals we van de mijnheer mogen verwachten zorgde hij er tussen de sigaretjes en de chocomelkjes voor om een overwegend gunstig eindspel neer te zetten. Voor de leek (lees de schrijver) zag dit er uit alsof het nog remise kon worden bij foutloos spel van beide kanten. Frans bewees echter met een mooi pionoffer dat het spel allang uit was. Een mooie overwinning.
Joep opende erg sterk, hij kreeg meer ruimte en wist al snel een koningsaanval op touw te zetten. Een batterij van toren, toren en dame keek woest uit op de zwarte koning. Waarschijnlijk was Joep erg zeker van deze aanval, want hij moest door een foutje een kwaliteit inleveren. Hierna kwam er een remiseachtige stelling, die Joep helaas alsnog verloor.
Roel kreeg het Engels tegen, waar hij zeer content over was. Pionwinst door een foutieve aftrekaanval van de tegenstander gaf Roel een uitstekende stelling waar uiteindelijk winst uit zou moeten komen. Door het overzien van een eenvoudige paardzet kwam Roel echter zwaar in de problemen, en met moeite kon er nog remise gehouden worden.
Jan de Groot was bereid gevonden om in te vallen voor Millo, die zich zeer bijtijds de dag van tevoren had afgemeld. De opening ging niet zo goed voor Jan, zwakke velden, zwakke pionnen en een verzwakte koningsstelling waren alle termen die van toepassing waren op zijn stelling. Echter, Jan komt uit een tijdperk dat de mannen nog van staal waren en de boten van hout, en zijn fiere nonchalance voor zijn stelling bracht zijn tegenstander van het stuk. Op pure wilskracht dwong Jan zijn tegenstander om een stuk weg te geven, en de winst leek eenvoudig. Jan verloor vervolgens bijna zelf een stuk door insluiting, maar een goed getimed pionoffer wist het stuk te redden. Wat wel weer jammer was, was het feit dat Jan niet geheel op zijn gemak was met de nieuwe digitale klokken van HSC. Hij weigerde dan ook steevast deze klok in te drukken. Dit had tot gevolg dat hij met ondekbaar mat voor het grijpen helaas door zijn vlag ging.
Een vervelende nederlaag, op vier borden onnodig puntenverlies. Het is tijd voor wat teambuilding bij de plaatselijke chinees!

 
HSC 1 (1713)Mierlo (1733)2½ - 3½
Paul van Asseldonk (1981)Pim Blijlevens (1899)0 - 1
Ton van der Zanden (1728)Han Saft (1752)1 - 0
Frans van Neerven (1838)Han Braamkolk (1751)1 - 0
Joep Peeters (1845)Wim van den Biggelaar (1680)0 - 1
Roel van de Donk (1530)Bart Bruers (1582)½ - ½
Jan de Groot (1353)Leo van de Putten (-)0 - 1


Terug naar boven

8 januari 2008: WLC - HSC 1 (door Roel van de Donk)
Ondanks dat dit de tweede ronde was in het Oost-Brabant toernooi, was het voor HSC 1 pas de eerste maal dat ze aan mochten treden op het slagveld. De eerste ronde is uitgesteld en zal 12 februari gespeeld gaan worden.
Het begon al goed, Roel kon Joep via diverse communicatiekanalen niet bereiken, wat tot gevolg had dat hij bij de Molen stond. Gelukkig was hij een keertje wel op tijd in de Molen, waardoor Paul hem via Petty aan de oren kon trekken. Na een zeer nauwkeurige routebeschrijving van Roel was Joep in een luttele 15 minuten van schaaklocatie gewijzigd. Joep had hierdoor toch wel een achterstand in tijd opgelopen, maar uit voorzorg bood Ton aan om op bord 2 te spelen, zodat Joep het wat makkelijker kreeg op bord 4.
Paul mocht het vlaggenschip aanvoeren op bord 1. Een stelling die lang veel te ingewikkeld voor mij was, en die een behoorlijke tijdnood met zich mee bracht voor beide spelers maakte dit de langste partij van de avond. Paul had echter rond de tijdnood wel al een degelijk voordeel opgebouwd, het moest nu nog goed uitgespeeld worden. Zoals we van Paul gewend zijn hield hij onder de tijdsdruk zijn hoofd koel, en een mooi mat in drie was het gevolg.
Ton speelde lang in een mindere stelling voor mijn gevoel, maar wist een materieel voordeel te behalen in de vorm van twee pluspionnen. Echter, het positioneel voordeel dat zijn tegenstander had, in de vorm van een vrijpion op de a-lijn was een doorn in het oog van Ton. Met nog maar drie stapjes te gaan was de tweede koningin voor wit wel heel dichtbij. Ton zag de kans op remise, een eeuwig schaak, en bracht zijn tegenstander in het nauw. Door een fout in Ton's voordeel kwam de kans op winst zelfs in zicht, doordat Ton met zijn eigen vrijpion kon gaan lopen. Nu was het wit's beurt om eeuwig schaak te geven, remise.
Op bord 3 had Frans moeite met de betere stelling van zijn tegenstander, die positioneel iets beter stond en een pluspion had. Het verlossende woord kwam in vorm van een remiseaanbod, dat door de Mijnheer gretig aangenomen werd.
Joep was als laatste binnen, maar ook als eerste klaar. Hij overzag het verlies van een pion en kwam in een mindere stelling te staan. Hij probeerde met dreiging op mat het iniatief terug te nemen. Een gelukje voor Joep, zijn tegenstander overzag de matdreiging, en de partij was snel uit.
Roel ging over op een foutieve aanval op de koningstelling, en dit kostte een pion. Hierna probeerde zijn tegenstander met een pionnenloop op de damevleugel een doorbraak te forceren. Dit werd door Roel gepareerd en hij stond iets beter, maar viel ten prooi aan een tactisch truukje, dat een loper koste. Remise zat er niet meer in, en het verlies moest geïncasseerd worden.
Millo speelde de partij van zijn leven, hij schoof langzaam maar zeker naar een positioneel voordeel toe. Hij had dan wel een slechte loper, maar een ijzersterke toren/dame/toren batterij op de a-lijn en veel meer ruimte. Bij het openbreken van de stelling maakte hij ergens een fout, waardoor de partij in het voordeel van zijn tegenstander kwam, in de vorm van stukwinst. Hiermee was de partij ook voorbij.
Na het schaken werd er nog gezellig nageborreld en/of shoarma genuttigd door de lagere borden om hun verlies te verwerken. Gelukkig zat er voor het team nog gelijkspel in.

 
WLC (1783)HSC 1 (1723)3 - 3
Frank Albers (1938)Paul van Asseldonk (1999)0 - 1
Jan Mascini (1818)Ton van der Zanden (1728)½ - ½
Henny Wilbrink (1872)Frans van Neerven (1838)½ - ½
Toon Kok (1792)Joep Peeters (1845)0 - 1
Aard Daanen (1689)Roel van de Donk (1530)1 - 0
Wim Lucassen (1589)Millo Labriaire (1397)1 - 0


Terug naar boven