Uitslagen en korte verslagen van HSC in het Oost-Brabant toernooi

5 juni 2010: HSC - Gardé (door Roland Robinson)
Het is HSC wederom niet gelukt om de finale van het Oost-Brabanttoernooi te winnen, ook dit jaar ging de beker weer naar Soerendonk.
Gardé trad aan in de inmiddels overbekende formatie, bij HSC ontbraken daarentegen een aantal vaste krachten. Ondanks het feit dat Danniël ruim tien jaar de tijd had om in Portugal een geschikte trouwdatum te plannen, vond hij het nodig om dit uitgerekend op de vooravond van deze finale te organiseren. Gevolg was dat Rob, Wilfried, Maarten, Pascal en reserve Jack niet van de partij waren, en er noodgedwongen drie debutanten moesten worden opgesteld. Een van deze debutanten (Roel) liet zich al vroeg in de partij verrassen door een mat-in-één. Kort daarvoor had ook al Chris verloren (zijn tegenstander had overigens zijn traditionele voetbaloutfit van een Eindhovense subtopper deze keer geruild voor een Oranje shirt), waardoor de stand op 2 - 0 kwam. Johan en Roland kwamen beiden in een toreneindspel terecht, welke volgens de theorie van de tweedebordspeler per definitie remise zijn, en ook nu (3 - 1). Aangezien Gardé bij een 3 - 3 stand ook winnaar zou zijn (waarom snapte eigenlijk niemand van de aanwezigen) werd er bij de twee andere partijen ook remise overeengekomen.
Al met al een zeer matte finale, wellicht dat het warme weer daar ook zijn invloed op had.

 
HSC (1698)Gardé (1786)2 - 4
John van Rooij (1890)Jan Broekhuis (1866)½ - ½
Frans van Neerven (1825)Coen Winters (1859)½ - ½
Roland Robinson (1761)Jacco Vermeulen (1770)½ - ½
Johan Wuijts (1663)Martijn Cox (1793)½ - ½
Roel van de Donk (1591)Jack Sonnemans (1788)0 - 1
Chris van der Aa (1458)Peter Thijssen (1638)0 - 1


Terug naar boven

9 maart 2010: HSC - En Passant (door Maarten Smit)
Op dinsdag 9 maart speelde HSC de laatste groepswedstrijd tegen het Veghelse En Passant. Aan drie bordpunten zouden we genoeg hebben om de finale in juni te mogen spelen tegen waarschijnlijk Gardé.
Die drie bordpunten waren in een mum van tijd binnen. Pascal stond al snel goed en toen zijn tegenstander het aandurfde te slaan op b2, werd dat afgestraft door een simpele loperzet waarna er een stuk in de doos verdween. Er werd onmiddellijk opgegeven na net elf zetten.
Bij twee partijen speelde het thema mat-in-één een grote rol. Op beide borden was de plaats van het delict het veld f7. Chris bracht de matdreiging met Lf7-h5, met een dame op b3, in de stelling en zijn tegenstander zag het gewoon niet. Rob had tenminste veld f7 nog gedekt door de dame op c7, maar na een schaakje op b4 met de loper was het gespeelde Te8-e7 niet de beste optie. Zijn 90-jarige tegenstander twijfelde geen moment en had wél door dat veld f7 door de penning niet meer gedekt was.
Gelukkig was Wilfried bezig aan een sterke aanval. Al zijn stukken stonden geweldig, terwijl zijn tegenstrever eigenlijk nog aan de ontwikkeling moest beginnen. Een bijzonder elegante damezet besliste de partij.
Mijn tegenstander dacht behoorlijk lang na over een stelling die al snel dubieus was voor hem. Op zet 13 gaf hij op toen hij in de gaten kreeg dat hij minimaal een kwaliteit ging verliezen.
Frans pleegt iets langer over zijn partijen te doen dan zijn teamgenoten. In een dame plus loper eindspel leek hij lange tijd niet zo veel te hebben, maar naarmate de partij vorderde bleek zijn loper vele malen beter dan zijn witte collega. Toen ook de witte dame zich veel te passief opstelde kon de nestor van ons team de volle buit binnenhalen.

 
HSC (1756)En Passant5 - 1
Maarten Smit (1940)Ed van der Zalm (-)1 - 0
Pascal Boudewijns (1951)Ruud Hooijer (-)1 - 0
Frans van Neerven (1833)Harrie Hamelijnck (-)1 - 0
Wilfried van de Kimmenade (1699)Willy van Geffen (-)1 - 0
Rob Bakels (1650)Gerrit Veelwaard (1552)0 - 1
Chris van der Aa (1465)Jeroen van Lieshout (-)1 - 0


Terug naar boven

11 januari 2010: RDS - HSC (door Pascal Boudewijns)
Op maandag 11 januari vertrok ons Oost-Brabantsterrenteam naar Sint Oedenrode om daar medekoploper RDS te bestrijden. Zij hadden hun voorgaande wedstrijden ook ruim gewonnen, dus het zou een spannende wedstrijd kunnen worden. Dat viel echter tegen: we boekten een redelijk soepele overwinning.
We begonnen met een nederlaag van Chris. Als een volleerd beginner gaf hij op elementaire wijze een pion weg in de opening. Daar kwam later nog stukverlies bij, er werd nog een stuk geofferd en nadat hij nog een stuk in liet staan, bleven er geen houtjes meer over om weg te geven en gaf hij op: 0 - 1.
Vrij snel daarna tikte Rob de gelijkmaker binnen. Het was zijn tegenstander die met zijn f-pion in het middenspel twee hokjes naar voren ging, en dacht daarmee een vork te hebben. Er verscheen echter een brede grijns op Rob’s gelaat, gaf een "SKAAK!" en nam vervolgens zelf bezit van veld f7 met een zwaar stuk. Dat was dus alweer 1 - 1.
Vervolgens scoorde Roland een vol punt. Hij bouwde zijn partij solide op en bezorgde zijn tegenstander wat zwakke pionnen die hij vervolgens onder vuur nam. Dit resulteerde in een pluspion voor hem, maar het was nog allerminst gewonnen. Zijn tegenstander deed het echter verkeerd, waarna Roland met een schaakje torenruil afdwong en vervolgens zijn vrijpion kon dekken, zodat de vijandige koning gebonden was aan die vrijpion. Dat Roland zodoende een randpion kon gaan oogsten en daarna die vrijpion kon gaan ondersteunen met de koning zag zijn tegenstander ook en die gaf daarom op, 2 - 1.
Vervolgens scoorde ik de 3 - 1. Mijn tegenstander gaf al vroeg zijn loperpaar op en ik kon de diagonaal a8-h1 in bezit nemen. Veel had ik er echter niet aan omdat mijn tegenstander de tweede rij goed dekte en vervolgens met centrumpionnen naar voren kwam. Teneinde mijn lopers wat meer lucht te geven besloot ik een centrumpion te ruilen. Ik hield wel een geïsoleerde pion over en mijn tegenstander dacht die dan ook te kunnen winnen, maar overzag een mooi torenoffer aan mijn kant waarmee ik een pion won. Vervolgens overzagen we allebei de beste voortzetting, kon ik een stuk pennen en een zet later dat stuk winnen zodat er een comfortabele 3 - 1 tussenstand was.
Vervolgens scoorde Maarten er het winnende halfje bij. Zoals Maarten normaal een partij beëindigt, zo begon hij nu: in nog geen anderhalve minuut waren er al 13 à 14 zetten gespeeld! Hij dacht na een ingewikkelde openingsopzet goed te staan, maar zijn tegenstander was uitstekend op de hoogte en kwam met een vrij onbekende nieuwe zet die hem meteen gelijkspel opleverde. Vervolgens gebeurde er niet veel meer, 3½ - 1½ derhalve.
Frans was als laatste bezig, en hij had er zin in (in chocomel wel te verstaan). Na zijn kenmerkende openingsopzet won hij bekwaam een a-pionnetje en snoerde de zwarte koning in. Zijn tegenstander verdedigde echter taai en de pluspion moest hulp komen bieden. Nadat Frans een eenvoudige winstweg links had laten liggen ten koste van een paar extra choco's, werd lang na Maarten's remise het laatste punt door Frans binnengehaald en gingen we tevreden en met een ruime overwinnig naar huis. Wie houdt ons nog uit de finale??

 
RDS (1563)HSC (1766)1½ - 4½
Daan Geboers (1714)Maarten Smit (1920)½ - ½
Bert de Laat (1636)Pascal Boudewijns (1986)0 - 1
Jan van Lanen (1599)Frans van Neerven (1849)0 - 1
Wim van der Heijden (-)Roland Robinson (1753)0 - 1
Ad Verhagen (1557)Rob Bakels (1633)0 - 1
Toon van Breugel (1307)Chris van der Aa (1456)1 - 0


Terug naar boven

15 december 2009: HSC - Eindhoven (door Roland Robinson)
Na een korte, doch koude wandeling, kom ik om tien voor acht binnen in 'ons' café De Molen. Gastvrouw Patty heet mij welkom met de boodschap dat het schaken in het kleine bovenzaaltje plaats vindt. De reden van de verhuizing moet worden gezocht in de effort die nodig is om in de speelzaal een acceptabele temperatuur te krijgen. "Je moet dit zien als een bijdrage voor Kopenhagen", is de toelichting. Ik denk even dat Patty zich conformeert aan de uitkomsten van de klimaatconferentie en dientengevolge maatschappelijk verantwoordelijk gaat ondernemen, maar waarschijnlijker is dat Patty binnenkort een weekendje gaat shoppen in Kopenhagen, en het geld dat ze vanavond uitspaart aan stookkosten, daar dubbel en dwars gaat uitgeven.
Tien minuten ben ik bezig om in mijn eentje het materiaal klaar te zetten. Uiteraard moet ik dit alleen doen, Wilfried had aangegeven wat later te komen, Rob moest nog pinnen, Maarten nog een lamp ophangen, ereleden (zoals Frans) zijn vrijgesteld van dit soort werkzaamheden, en Pascal verbeeldt zich al jarenlang dat hij evenmin hoeft mee te helpen, althans dat is de gedachte van een inmiddels ex-lid uit Geldrop die daar "zijn conclusies uit heeft getrokken".
Klokslag acht uur staan er zeven schakers in het nog steenkoude bovenzaaltje, ondergetekende en zes spelers van Eindhoven. De laatstgenoemden maken aanstalten om zo snel mogelijk te beginnen, maar om tijd te rekken heet ik ze welkom met een openingszin die qua lengte van Millo afkomstig zou kunnen zijn. Aldus beginnen we om kwart over acht, en afgezien van Wilfried is HSC inmiddels compleet.
De wedstrijd verloopt zeer voorspoedig, vooral mijn buurman Frans heeft er zin in, omdat de ijsklontjes in zijn glas chocomel bij deze temperaturen eerder aangroeien dan smelten. Met enkele krachtzetten, voorafgegaan door sierlijke bewegingen, weet hij een stuk te winnen. Daarna laat hij een demonstratie 'ruilhandel' zien, waar een econoom uit de Middeleeuwen jaloers op zou zijn. HSC komt dus op een 1 - 0 voorsprong, en uiteraard zorgde Rob de Topper niet lang daarna voor het tweede punt. Maarten is zijn jarenlang durende zomerdip helemaal te boven (spelen in HSC B en Oost-Brabant is daarvoor het beste medicijn) en won eveneens op fraaie wijze.
Toen Pascal het beslissende halve punt binnen bracht, werd dit door een gedeelte van de cafébezoekers beneden ontvangen met veel enthousiasme. Liederen als "houdoe en bedankt, olé, olé" en "vur welleke club bende gij" klonken luidkeels, afkomstig van een aantal voetbalsupporters die gedurende hun langdurig stadionverbod bij Helmond Sport, genoodzaakt zijn om schaakwedstrijden te bezoeken teneinde toch iets mee te krijgen van de enorme sfeer die er hangt bij derby's tussen teams uit Helmond en Eindhoven.
Deze derby werd in ieder geval met ruime cijfers gewonnen, geïnspireerd door deze gezangen wist ondergetekende eindelijk door de stugge verdediging van zijn tegenstander heen te breken, een verdediging die al vroeg in de partij nodig was na het vlijmscherpe 1.c4!!
Wilfried moest als enige een nederlaag incasseren, nadat hij een aantal zeer voor de hand liggende mogelijkheden over het hoofd had gezien om zijn paard op e4 wat dichter naar de rand te spelen, moest hij opgeven.

 
HSC (1805)Eindhoven4½ - 1½
Maarten Smit (1920)Erik Pateer (1841)1 - 0
Pascal Boudewijns (1986)Hans Reusink (1530)½ - ½
Frans van Neerven (1849)Karel Jeurissen (1591)1 - 0
Roland Robinson (1753)Peter Roozemond (-)1 - 0
Wilfried van de Kimmenade (1690)Ron Hoogstraten (-)0 - 1
Rob Bakels (1633)Pierre van der Sanden (-)1 - 0


Terug naar boven

23 november 2009: Caïssa - HSC (door Wilfried van de Kimmenade en Frans van Neerven)
Op maandag 23 november jongstleden vertrok een gretig zestal in het kader van het Oost-Brabanttoernooi naar het idyllische Heeswijk-Dinther voor een confrontatie met het plaatselijke Caïssa. Plaats delict: Herberg De Speelman. Deze gemoedelijke schaaklocatie ademde een Brabantse gastvrijheid uit. Met veel fiducie plaatsten we ons na een verse warme cafeïnedrank achter de borden.
Vanuit iets Weens f-vierde Rob enthousiast naar zwarts koningsvleugel. Dat kostte hem zijn eigen koningsstelling, maar toen zijn tegenstrever al te enthousiast begon te offeren, accepteerde onze waarnemend teamleider koel alle aanbiedingen. Tenslotte verzuimde zwart met al een stuk achter zijn dame fraai te schijnofferen om wits dame met een paardvork terug te winnen. In plaats daarvan gaf hij eerst zijn koningin weg en toen op.
Ook Chris schijnofferde zijn dame, maar dat deed hij in een stelling waarin hij al het een en ander achter stond. Toen zijn tegenstander het offer niet aannam, vond Chris een toren minder wel genoeg om op te geven.
Na drie zetten ( 1.c4 b6 2.Pf3 Lb7 3.e4 Lxe4) stond Wilfried met zwart spelend een weldadige pion voor. Het kostte vervolgens veel denkarbeid om tot stukkenontwikkeling te komen. Als zwart zich uiteindelijk toch weet te bevrijden met actieve paardzetten en pardoes een stuk wint, is de overwinning een feit.
Frans probeerde druk uit te oefenen op de zwarte stelling, maar deed dat zo rustig, dat zijn tegenstander zich kon loswerken, van alles kon ruilen en na een zet of 25 een ongelijke-lopereindspel bereikt had. Dat in deze remisestelling toen nog twintig zetten doorgespeeld werd, was te danken aan de autoritaire teamleider, die het HSC-moreel op peil wilde houden.
In zijn geliefde Scandinavisch kreeg Pascal niet echt betere kansen dan zijn tegenstander. Die bleef met alle zware stukken druk uitoefenen, tot hij even vergat f2 afdoende te beveiligen. Toen sloeg onze held hard toe en gaf mat.
Degelijk zoals we dat van hem gewend zijn vergrootte Maarten na een openingsfout van zijn tegenstander zijn ruimtevoordeel, liet zijn koning op e1 staan, controleerde velden, legde het centrum dynamisch vast en ging voorwaarts op de damevleugel. Op den duur leidde dat tot pionwinst (en enige tijdnood). De zwartspeler bleef echter kansen zien, zelfs toen Maarten in het toreneindspel kon bogen op een loper plus twee pionnen tegen niets. Pas omstreeks de zeventigste zet en na ruim drie uur gaf zwarts kale koning zich over.
Na deze enigszins geflatteerde 4½ - 1½ zegepraal keerden wij vervolgens tevreden - zonder omzwervingen en hinderlijke drempels - huiswaarts met de supersonische bolide van gezagvoerder Frans.

 
CaïssaHSC (1756)1½ - 4½
Arjan Schuurmans (-)Maarten Smit (1920)0 - 1
Frits Buijs (-)Pascal Boudewijns (1986)0 - 1
Joop Scholten (-)Frans van Neerven (1849)½ - ½
Piet van Helvoort (-)Wilfried van de Kimmenade (1690)0 - 1
Antoon Verhaak (-)Rob Bakels (1633)0 - 1
Twan van Nuland (-)Chris van der Aa (1456)1 - 0


Terug naar boven